Il ladro di anime by Sebastian Fitzek


Il ladro di anime
Title : Il ladro di anime
Author :
Rating :
ISBN : 8861920829
ISBN-10 : 9788861920828
Language : Italian
Format Type : Paperback
Number of Pages : 300
Publication : First published January 1, 2008

Tutto accade in una notte, la Vigilia di Natale. In una lussuosa clinica psichiatrica fuori Berlino, mentre la neve scende copiosa rendendo il luogo ancora più isolato, medici e pazienti si rendono conto con orrore che il maniaco che da tempo terrorizza la città, il cosiddetto "Ladro di anime", si trova all'interno della struttura. Di lui si conoscono soltanto i tremendi effetti provocati da un misterioso trattamento in grado di spezzare la volontà delle sue vittime, riducendole a meri involucri umani, e gli ambigui indovinelli che lascia dietro di sé come macabra firma. L'unica via di salvezza sarà affrontarlo tutti insieme: ma il piccolo gruppo, guidato da Caspar, ricoverato in seguito a un'inspiegabile amnesia che ha cancellato completamente il suo passato, si troverà a far fronte a qualcosa di assolutamente inaspettato e terribile. Mentre il tempo scorre inesorabile nel tentativo di neutralizzare il Ladro di anime, Caspar viene folgorato con sempre maggior frequenza da scene della sua vita precedente, che progressivamente fanno luce sulla sua identità e sulla sua drammatica storia personale, costringendolo a uno sconvolgente viaggio negli abissi più oscuri della propria psiche...


Il ladro di anime Reviews


  • Maureen

    Mixed feelings about this one really, on the one hand there were parts of it that had me utterly gripped, and then other parts felt a little drawn out and unrealistic, and for all the animal lovers out there, you’ll very likely find some references to animal abuse upsetting.

    There’s someone at large, who leaves their victims catatonic, very much a living death, and absolutely terrifying. It’s a clever and atmospheric plot, that takes place within a snow bound psychiatric hospital, and I certainly didn’t guess who was responsible for inducing this catatonic state in their victims, but unfortunately I had no empathy with the characters, and that made it difficult for me, so will settle on 3 stars.

    *Thank you to Netgalley and Head of Zeus for an ARC. I have given an honest unbiased review in exchange *

  • °°°·.°·..·°¯°·._.· ʜᴇʟᴇɴ Ροζουλί Εωσφόρος ·._.·°¯°·.·° .·°°° ★·.·´¯`·.·★ Ⓥⓔⓡⓝⓤⓢ Ⓟⓞⓡⓣⓘⓣⓞⓡ Ⓐⓡⓒⓐⓝⓤⓢ Ταμετούρο   Αμ

    «Ο ψυχοσυλλέκτης» μια περιδίνιση ψυχικών ορμών μέχρι την τελευταία στιγμή. Αλλά και μια ενδιαφέρουσα πτυχή της ψυχιατρικής και της ανθρώπινης φύσης.

    «Λένε πως οι άνθρωποι εκδηλώνουν την πραγματική τους φύση σε εξαιρετικές περιστάσεις, όταν δεν τους επιτρέπεται να δράσουν σύμφωνα με τις αξίες που τους είναι εντυπωμένες από την όσμωσή τους με το εξωτερικό περιβάλλον.
    Ετσι η κρίση γίνεται σαν κοφτερό μαχαίρι, που κόβει το κέλυφος κι αφήνει να βγει το κουκούτσι, η αρχέγονη κατάσταση, που είναι ασχημάτιστη ακόμη και συνήθως κυριαρχείται από το ένστικτο, στο οποίο το πνεύμα της επιβίωσης προέχει της ηθικής».

    Έμπαινα στο Πείραμα, έμπαινα, όχι απλά και αναλογικά με επίγνωση των αδιόρατων μηνυμάτων που ίσως καταγραφούν για πάντα στο υποσυνείδητο διαβάζοντας ένα συγκεκριμένο κείμενο.

    Έμπαινα με παραδοχή υψηλής εμμονικής ευκρίνειας,για να παραδοθώ σε μια ακούσια ληθαργική ύπνωση,σε μια κατάσταση άγρυπνου κώματος. Φυλακισμένη στο ίδιο μου το σώμα.

    Σε επιλεκτική λήθη ή μνήμη.

    Μια ταφή μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό -έναν απο τους πολλούς ίσως-ένας εγκλε��σμός στην παραφροσύνη.

    Με αρχηγό τον Ψυχοσυλλέκτη και βοηθούς τους παράφρονες που ρουφάνε τον αέρα,τη γαλήνη, την ελπίδα και την ευτυχία απο τον αέρα που μας περιβάλλει.
    Στο Πείραμα θα τους επέτρεπα να με απομυζήσουν μέχρι να συρρικνωθώ σε κάτι παρόμοιο με αυτούς. Διαβολικό. Χωρίς ψυχή.

    Εδώ δεν υπάρχουν συμπεράσματα λογικά.
    Δεν υπάρχουν στερεότυπα. Κανείς δεν είναι αυτό που δηλώνει.

    Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

    Και όλα μαζί είναι άρρωστα,ημιτελή,τέλεια ανεξήγητα απο "φυσιολογικούς νοήμονες" που προσπαθούν να λύσουν γρίφους για να βρουν το κλειδί και να απελευθερωθούν....

    Φυσικά η απρόσμενη άβυσσος και η απύθμενη ψυχική κυριαρχία στη συνείδηση της ανθρώπινης φύσης παραμένουν αχαρτογράφητες περιοχές.

    Ίσως συνυπάρχουν απρόσμενα με σχιζοφρενικές καταστάσεις και κατάλληλα υπόβαθρα ύπνωσης επιβάλλοντας στη συνείδηση εντολές που ακυρώνουν τις όποιες απελευθερωτικές δυνάμεις.

    Το "πείραμα" του ζόφου. Χριστούγεννα.
    Ψυχιατρική κλινική. Αποκλεισμός λόγω κακοκαιρίας.

    Δολιοφθορές. Ιδιόρρυθμοι μανιακοί χαρακτήρες ανακατεμένοι με νοσηλευτικό προσωπικό και ασθενείς. Ψυχές άρρωστες.
    Εγκλωβισμοί. Φόνοι. Δοκιμασίες. Παραβιασμένες συνειδήσεις. Ένταση. Αγωνία. Και το κλειδί του μυστηρίου.

    Ο αιώνια άλυτος γρίφος.

    Το μέγιστο μυστήριο, η ανθρώπινη ψυχή.

    Μετά το"πείραμα" μπορεί να βρεθεί η "θεραπεία";

    Καλή ανάγνωση!!
    Πολλούς ασπασμούς!!

  • Ceecee

    4.5 rounded up.

    Holy Moly what a start!! Two students are asked by a professor to study the transcripts of The Soul Breaker in order to conduct an experiment. The Soul Breaker leaves victims catatonic, their minds destroyed, all possessing a note which makes little sense and then the perpetrator seems to stop. About three months later a man with amnesia is found in the snow outside the exclusive Teufelsberg Clinic, they name him Caspar. As the weather deteriorates what unfolds is an exceptionally dark and gritty ‘locked in’ mystery which will keep you guessing and guessing!

    I’ve read several books by Sebastian Fitzek and find his novels absorbing and most certainly showing the jet black side of humanity. This one is terrifying in places, mind numbing and utterly chilling as the perpetrator is beyond devious, ice cold and the book becomes impossible to put down. At times the scary narrative seems surreal, it has a dreamlike, nightmarish under the influence of mind altering drugs quality to it and I wonder what dark world I’ve stepped into!! The plot is an enigma, trapped in a puzzle and sealed with a code you can’t interpret - think JJ Abrams!!! It keeps you absolutely hooked from beginning to end. How the author manages to pull together all the complex themes and threads is extremely clever. There are multiple twists which keep you guessing (mostly wrong in my case!) and it jogs along at a fair old pace and you need to keep up! This is a really compelling page turner, it’s very different, you could even argue it’s a bit weird but did I like it? Oh yes! The plot turns keep on coming right until the very end.

    Overall, if you like complex thrillers and don’t mind a dark theme then this one is for you!

    With thanks to NetGalley and especially to Head of Zeus for the much appreciated arc in return for an honest review.

  • Jayme

    DARK-TWISTED-INTRIGUING

    A Professor is offering 200 EUROS to any student who will take part in his experiment. It involves reading the transcripts of an authentic factual account, which reads like a thriller. The original is an old paperback with a greenish cover, and the title “The Soul Breaker” is in red lettering. The shadowy figure of a man hurrying through a snowstorm toward a dark building adorns the cover.

    The factual account: The Soul Breaker destroyed three women, by leaving them alive but unable to communicate with the outside world, clutching a riddle in their hands-but then suddenly stopped.

    Years later: A Man is found outside of a psychiatric clinic in the snow, with no recollection of his name, his career or how he arrived. The nurses call him Casper. But, who is he really?

    And, now at this same clinic, long after his arrival, another snowstorm cuts the clinic off from the rest of the world just after an ambulance crashes, and arrives with another patient-the only snowmobile has been mysteriously and deliberately disabled.

    The staff and patients are stranded.

    Soon, the lead psychiatrist is found naked, trembling and traumatized with a slip of paper containing a riddle in her hand…..

    Has the Soul Breaker returned to strike again? Why now?!

    As the bodies piled up, I made my guess as to WHO the Soul Breaker was.
    I was wrong.

    As the students read the transcript, I tried to figure out what the experiment was.
    I was clueless.

    I can definitely see why this popular German author has so many fans!
    Very Clever!

    Now that his work is being translated to English, by John Brownjohn, see if you can figure ANY of this out on August 5, 2021 ! ( September for the U.S.)

    I would like to thank the Head of Zeus for my gifted copy provided through NetGalley! It was my pleasure to offer a candid review!

  • ατζινάβωτο φέγι.

    WTF,HOLY SHIT,WHERE IS MY MIND

    WTF,HOLY SHIT,WHERE IS MY MIND

  • Pat

    After a very confronting opening chapter the story begins in the present day. A Professor of psychiatry is conducting an experiment with some students who will be paid €200 for participating. All they have to do is read a transcript of some actual case notes. Simple yes? No!

    The case notes refer to the past, to a diabolical perpetrator referred to as the soul-breaker. Three women had disappeared only to be found some time later, physically unharmed but catatonic - dead inside. They all have pieces of paper with obscure riddles clutched in their hands. The attacks stopped suddenly after three victims were found. Then, three months later, the action moves to an exclusive psychiatric facility. A man is found close by, near death through exposure so he is brought to the clinic. He is fine but suffers amnesia. Since they don’t know his name, the man is referred to as Caspar.

    One night a few weeks later an ambulance carrying a man who stabbed himself in the throat crashes into the phone box near the gates of the clinic. Of course a blizzard is underway. The patient and the paramedic are brought to the clinic by snowmobile. And that’s when it all starts to blow up. The psychiatrist treating Caspar, Dr Sophia Dorn, is found in a bathtub, in a catatonic state clutching a piece of paper with a riddle on it in her hand. It seems the soul-breaker is back!

    This was dark, very dark. From the time Sophia is found things get crazy at the clinic. There are few residents as it is Christmas Eve. But those that remain and the staff on duty are subjected to an increasingly terrifying experience. It turns into a bit of a locked room mystery with a dose of madness thrown in. It was actually quite creepy and scary and I don’t say that often!

    The setting, the isolated clinic, lent itself to this story very well. The blizzard highlighted it’s remoteness. The characters were well portrayed although you didn’t get to know any of them particularly well. This story was all about the Fear (with a capital F). It was almost a character in itself and it was superbly done. I was afraid! Although definitely a bit creepy and very suspenseful I enjoyed this book a lot.

    The book was originally published some years ago but, I think, only recently translated and re-released in English. I have read a few books by the author and find them all very different and all having a sense of creeping menace. This book certainly amped up that factor! Thanks to Netgalley and Head of Zeus for my free ARC copy which I have reviewed voluntarily and honestly.

  • Eirini Proikaki

    Αυτό το βιβλίο έχει γενικά πολύ καλές κριτικές,έχει τη φήμη του καθηλωτικού,καταιγιστικού ψυχολογικού θρίλερ αλλά εμένα δεν μ'αρεσε.Ή εγώ έχω γίνει παράξενη ή αυτό είναι ντιπ χαζό.Το βρήκα αφελές και μη ρεαλιστικό.Για να κάνει την ανατροπή ,βάζει κάτω τη λογική και την τσαλαπατάει.Όλα είναι ή πολύ βολικά(χρήσιμες συμπτώσεις) ,ή πολύ απίστευτα ,ή πολύ εκνευριστικά.Και τέλος πάντων πείτε μου εσείς,αν βρισκόσασταν κλεισμένοι σε ένα κτίριο,κυνηγημένοι,χιλιοχτυπημένοι,μισοναρκωμένοι και ξαφνικά λιποθυμούσε μπροστά σας ο υποτιθέμενος αιμοσταγής ,ψυχοπαθής δολοφόνος τι θα κάνατε? α)θα τον σκοτώνατε? β) θα ψάχνατε κάτι να τον δέσετε για να τελειώνει η ιστορία? γ)θα φορτωνόσασταν μια ηλικιωμένη αναίσθητη ασθενή και θα τρέχατε να απομακρυνθείτε στα λίγα λεπτά που θα μεσολαβούσαν πριν ξυπνήσει κι αρχίσει πάλι το κυνηγητό? Μαντέψτε ποιο διάλεξε ο ήρωας μας.
    Σε όλο το βιβλίο ο συγγραφέας προσπαθεί να δημιουργήσει σασπένς κόβοντας την εξέλιξη σε "κρίσιμες" στιγμές που τελικά όταν συνεχίζονται δεν είναι και τόσο κρίσιμες.Ε,μια δυο ,μετά συνηθίζεις και δεν έχεις καμιά αγωνία να δεις τη συνέχεια.
    Γενικά διαβάζεται εύκολα και γρήγορα,θες να δεις που θα την πάει την ιστορία αλλά είναι απο αυτά που με κάνουν να αμφισβητώ τις πράξεις των ηρώων τους,και τη λογική της πλοκής.

  • Katerina Charisi

    Δεν έχω ιδέα τι του βρίσκετε και απορώ με τις τόσες θετικές κριτικές. Η μετάφραση ήταν ψιλοχάλια. Οι γρίφοι ήταν επιπέδου α, άντε β δημοτικού (μέτρα τα f? ίσα ρε σέρλοκ) οι χαρακτήρες αδιάφορα πεζοί και άνευροι, το στόρι γεμάτο τρύπες, η πλοκή "κάνωότιμεβολεύειόπωςμεβολεύειχωρίςκαμίαλογικήσελίδεςναγυρίζουν", κλαίω με το σπασμωδικό τρόπο που ο τύπος προσπάθησε να βγάλει σασπένς και τα ξαφνικά επιστημονικά μπρέικ με εντελώς άλλο ύφος για να μας εξηγήσει τα περί ύπνου/ξύπνιου , ε άμα αυτό θεωρείται το καλύτερο ή ένα από τα καλύτερά του, ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω, ξέρω τι θα με περιμένει, βίπερ με κίτρινες σελίδες, άμμο και κουκούτσια καρπουζιού, δρχ 15.

  • Franco  Santos

    Para no arruinarse nada, es imprescindible leer antes de este Terapia, del mismo autor.

  • Matt

    After enjoying my first venture into the world of Sebastian Fitzek, I thought that I would return with something equally chilling. Another psychological thriller that appears to have divided the reviewing world quite effectively. A mysterious person kidnaps women and leaves them in a state worse than anyone can imagine, psychologically empty and apparently soulless. Now, in a psychiatric facility, the perpetrator is loose and there are plenty of victims on which to ‘feed’. Souls will be broken, but will anyone be able to put them back together?

    A spree of three missing women who turn up in a catatonic state, each with a riddle. They were not killed or raped, or even tortured, but one dies soon after being found. The psychopath who did this appears to have pushed them into a vegetative state, more chilling than anything seen before. It’s all the rage across Germany and yet no one has any answers.

    Labelled ‘the Soul-Breaker’ by media outlets, this person lurks in the shadows, awaiting their next victim. After being transported to a psychiatric clinic in a snowstorm, the Soul-Breaker is set to strike again, unbeknownst to those inside. With a handful of patients and staff locked in, it will not only be a battle to protect those who are trapped within, but a race to neutralise this psychopath before more souls are lost and additional damage is wrought.

    Add to this, another narrative that includes a group reading the summaries years later, under lose medical watch. Might the Soul-Breaker case be one that will be studied for years by those in the field, or is this just an experiment performed on clueless students?

    I needed a little something to bridge my audiobook listening selections and thought this short novel would do just the trick. Using the Audible dramatisation, I figured the story would come to life for me. It did, to a degree, though I appear not to be as riveted as some who got their hands on the actual text. Fitzek does well with the premise, offering something eerie and chilling, though perhaps my listening as I did what I usually do while streaming an audiobook lessened the impact. All that being said, I liked it for the most part and will surely listen to more Fitzek to see if I can continue to enjoy his work.

    Kudos, Mr. Fitzek, for another good publication. While I have only the Audible dramatisations to use as reference, you do seem able to really offer a chilling tale with a number of key characters offering varied perspectives.

    Love/hate the review? An ever-growing collection of others appears at:

    http://pecheyponderings.wordpress.com/

    A Book for All Seasons, a different sort of Book Challenge:
    https://www.goodreads.com/group/show/...

  • Rob

    Stand alone psychological thriller published 2008

    4 stars for helping keep my nails short.

    First up, this book is the work of German writer Sebastian Fitzek and translated by the late
    John Brownjohn.
    As with any work that has been translated from its original form we lose something in the process.
    Mr. Brownjohn was, by all accounts, a highly revered translator but for all that I found the narrative to be, stilted, is the word that comes to mind.
    But that apart this had me on the edge on my seat, not always, but most of the time.
    Two student are asked to participate in an experiment. The experiment is to read a case history of a patient suffering from total amnesia. The point of this exercise is not explained to them the professor is only interested in their reactions to the case.
    They start to read and what unfolds is a horror story of harrowing proportions.
    The patient has no idea who he is or what he is, but every now and again he gets flashbacks that terrify him.
    He finds himself in a mental hospital where the doctors are trying to unlock his memory. How he came to be here he has no idea.
    But just as one of the doctors is about to reveal something that might switch the lights on in his head all hell breaks lose.

    A psychotic madman has gained entry to the hospital with two objectives in mind.
    1. Kill the patient.
    2. Kill the doctor with the possible answers.
    Why? This is what the young students are about to discover.

    For the most part this book kept me wanting more but there were times when it was just a stretch too far.
    As for the end I would defy anyone to predict the final twist, a jaw dropping moment if ever there was one.

    An exciting read with just a few negatives.

  • Rodrigo

    Segundo libro que leo de Sebastian y creo que puedo decir que me encantan sus psicothrillers.
    Su ritmo es endiablado como un coche cogiendo velocidad, ascendente hasta el estasis final. En este caso no has sido menos, capítulos muy cortos, toda la historia tiene lugar en una noche, dándote la sensación de estres.
    Bueno esta es la sinopsis: De la mano de su profesor, dos estudiantes de psicología participan en un experimento que consiste en estudiar el expediente médico de un paciente de una clínica psiquiátrica privada de Berlín, donde hace años tuvieron lugar escenas de horror y que, actualmente, se mantiene cerrada al público. En medio de los acontecimientos se hallan el joven Caspar, un paciente que sufre amnesia, incapaz de recordar quién es, y también un asesino en serie conocido como el Destructor de almas. Tras el ataque a tres mujeres, el Destructor de almas centrará ahora su objetivo en el centro psiquiátrico. Cualquiera puede ser la próxima víctima...
    Ha habido momentos en los que parecía una película de terror-thriller, con el asesino y las victimas en un único lugar, luchando por sobrevivir, jugando al gato y el ratón.
    Me ha parecido brillante como el autor juega con los conceptos de la amnesia y la prisión que puede ser el cuerpo dejando a una persona incapaz de comunicarse con el exterior (ni hablar ni escribir) pero que sea consciente de las cosas, (espeluznante la verdad) que es lo que les hace a sus víctimas el destructor de almas, de ahí dicho nombre.
    Lo único que no me ha acabado de convencer es quien es el culpable o asesino, no me encaja mucho, a pesar de las explicaciones o razonamientos que hace el autor, por todo lo demás muy adictiva.
    Por ese motivo no le doy mas estrellas.
    8/10
    Está claro que seguiré leyendo libros de este autor.

  • Έλσα

    Εντάξει, το μόνο που θα πω είναι πως ο Φίτσεκ είναι ο άρχοντας της παράνοιας. Δεν υπάρχει ο άνθρωπος. Κάθε φορά με εκπλήσσει. Δεν έχω λόγια. Κλείνω το βιβλίο και προσπαθώ να ηρεμήσω, έχω παραλύσει 😉

  • Carolyn

    The Soul Breaker was first published in 2008 in German (as Der Seelenbrecher) and its popularity has since seen it published in several languages and now in English, very ably translated by John Brownjohn. It’s a very dark and gothic thriller set inside a sealed psychological hospital, with the maniac known as the Soul Breaker on the loose.

    The Soul Breaker doesn’t kill his victims. He destroys them. Leaving them paralysed and catatonic, reliving their worst nightmares over and over again, in a state from which they will never recover. So far, he has abducted and destroyed three victims, his calling card, a note containing a riddle, left in each victim’s hand.

    ‘Caspar’ is a man who was found lying in the snow outside the psychiatric hospital. Suffering amnesia, with no recollection of who he is or how he got there, he was named Caspar by the staff. He’s started to have some flashbacks and is convinced he must leave the clinic to get back to his life and someone he feels is waiting for him, but a brutal storm is closing in and the hospital becomes totally cut off from the rest of the world. Things take an even more sinister turn when Sophia, the head psychiatrist is found naked, distraught and unable to communicate, clutching a note in her hand. Another victim of the Soul Breaker.

    With the Soul Breaker now locked inside with the handful of patients and staff left before at the hospital before Christmas, they must battle to protect each other, find out which of them is the Soul Breaker and prevent even more deaths. Caspar must also work out who he really is and why he was found outside the hospital. He also needs to work out who he can trust and there are those who are suspicious of him and his apparent loss of memory.

    The setting of a near empty psychiatric hospital creates the perfect dark and creepy atmosphere for this gripping and at times graphic read. The characters are all well drawn, although none are ones you can empathise with as the fear and danger brings out the worst in them. The plot is clever and fast paced, with the action and suspense become relentless, with the feeling of a dark and twisted hellish nightmare where no one is safe. Definitely one for those readers who enjoy a chilling tale with more than a touch of horror. 4.5★


    With thanks to Head of Zeus and Netgalley for a copy to read.

  • Angie

    Το Πείραμα δεν έγινε αμέσως το αγαπημένο μου του Φιτσεκ διότι κατά τα 2/3 του βιβλίου η πλοκή ήταν πολύ αργή. Επίσης η αφήγηση κινούνταν σε 3 διαφορετικούς χρόνους και υπήρχαν φορές που κάπου χάθηκα. Χρειάστηκε να γυρισω πίσω και να ξαναδιαβάσω όσα τυχόν μου διέφυγαν στην πρώτη ανάγνωση λόγω έλλειψης συγκεντρωσης. Παρόλα αυτά στο τελευταιο 1/3 του βιβλίου με αποζημίωσε για όλο το προηγούμενο. Η ανατροπή στο τέλος ήταν τέτοια που δεν την περίμενα με τίποτα. Ήταν τόσο καλό και έξυπνο που τελικά μου άφησε θετικές εντυπώσεις παρά την αργή πλοκή στην αρχή και αξίζει και τα 5 αστεράκια!!!!!!

  • Kayla Dawn

    Das ganze hin und her und die ach so vielen körperlichen Schmerzen die der Protagonist hat, gingen mir ziemlich auf die Nerven.. Der Schreibstil war wie immer top & man kommt schnell durch, aber ich mochte die Story an sich einfach so. Hatte Potential, aber das wars auch schon.

  • batsaki

    Μιλάμε για mind fuck!
    Η γραφή ήταν συγκλονιστική, σε καθήλωνε και σε έβαζε στην ίδια ακριβώς θέση με τον πρωταγωνιστή, συμμεριζόσουν κάθε σκέψη και ανησυχία του, τον τρόμο που ένιωθε, το πόσο μπερδεμένος ήταν και πόσο ήθελες να τον ��οηθήσεις.
    Οι χαρακτήρες όλοι τους αληθινοί, άνθρωποι που βλέπεις καθημερινά γύρω σου. Δεν ήθελα να αποχωριστώ κανέναν, αγαπημένη η Γκρέτα φυσικά!
    Δεν θεώρησα πως υπήρξαν ''σκληρές'' λέξεις, παρόλα αυτά το σκηνικό που στήθηκε από τον συγγραφέα ήταν σκληρό, η ψυχολογική κατάσταση που μου δημιουργήθηκε διαβάζοντας το ήταν σκληρή.
    Πραγματικά φοβήθηκα σε κάποιες σκηνές και βλέπε σελ. 265 γυρίζοντας την στην 266, ποιος στο καλό το σκέφτηκε αυτό; Πολύ ωραίο ''δωράκι''!
    Νόμιζα θα πάθαινα έμφραγμα, όχι! πραγματικά ένιωσα το αριστερό μου χέρι να μουδιάζει! Καλά, εντάξει ίσως επειδή το είχα πλακώσει αλλά και πάλι!

    Τα υπόλοιπα βιβλία του συγγραφέα μπήκαν αμέσως στη λίστα μου!

  • Χρύσα Βασιλείου

    «Το πείραμα» τιτλοφορείται το νέο ψυχολογικό θρίλερ του Sebastian Fitzek, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα και επιδιώκει να τραβήξει τον αναγνώστη στα σκοτεινά μονοπάτια μιας πλοκής που κρύβει πολλά περισσότερα απ’ όσα αφήνει να φαίνονται.

    Το σκηνικό φαντάζει ιδανικό: μια απομονωμένη βίλα που έχει μετατραπεί σε ψυχιατρική κλινική, μια σκοτεινή νύχτα, ένα πυκνό δάσος, μια σφοδρή χιονοθύελλα. Οι δρόμοι είναι αποκλεισμένοι, η πρόσβαση στην κλινική επίσης, οι τρόφιμοι και οι εργαζόμενοι αποκομμένοι από τον έξω κόσμο, χωρίς κανέναν τρόπο επικοινωνίας. Τα πρώτα ψήγματα ανησυχίας και ανασφάλειας έχουν ήδη ενσταλάξει μέσα τους κι απλά περιμένουν να περάσει η δύσκολη νύχτα. Κανείς δεν φαντάζεται τον τρόμο που παραμονεύει.
    Γιατί ανάμεσά τους υπάρχει μια ιδιαίτερη παρουσία: αυτή του Ψυχοθραύστη. Τα θύματά του -τρεις γυναίκες μέχρι τώρα- καταλήγουν ψυχολογικά νεκρά, εγκλωβισμένα στο ίδιο τους το σώμα, στους πιο κρυφούς φόβους τους και τους δαιδάλους του μυαλού τους. Τώρα, ο Ψυχοθραύστης έχει εισβάλλει στην κλινική, ψάχνοντας το τέταρτο θύμα του. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να παρακάμψουν τον φόβο και τις αμφιβολίες τους και να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον, ώστε να παραμείνουν ενωμένοι μπροστά στην κοινή απειλή. Μια απειλή απρόβλεπτη, σκοτεινή και πολύ επικίνδυνη.
    Αρκετά χρόνια μετά, ένας καθηγητής Ψυχολογίας ψάχνει εθελοντές ανάμεσα στους φοιτητές του για ένα ιδιαίτερο πείραμα, που μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο για την ψυχική υγεία των συμμετεχόντων. Όσοι τελικά πάρουν μέρος σ’ αυτό, θα διαβάσουν τον ιατρικό φάκελο με τα γεγονότα εκείνης της νύχτας και θα κληθούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Είναι όμως υποχρεωμένοι να τον διαβάσουν μέχρι τέλους, χωρίς να μπορούν να κάνουν πίσω. Τι κρύβεται άραγε πίσω από αυτό; Πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι για τον ψυχισμό εκείνου που θα γίνει μάρτυρας των όσων συνέβησαν; Και τι ακριβώς συνέβη τελικά εκείνη τη νύχτα; Ποιος υπήρξε θύτης και ποιος θύμα; Πώς τελείωσε αυτή η ιστορία – αν τελείωσε τότε…;

    Ο συγγραφέας ξεκινάει την αφήγηση από το τέλος. Το πείραμα του καθηγητή θα γίνει η αφορμή για να έρθει στο φως όλη η ιστορία, μέσα από τις περιγραφές του ιατρικού φακέλου. Αυτό όμως δεν αφαιρεί απολύτως τίποτα από τη γοητεία της πλοκής, αφού οι εκπλήξεις και οι ανατροπές παραμονεύουν σε κάθε κεφάλαιο, ούτε προϊδεάζει για την τύχη των ηρώων μετά τα γεγονότα εκείνης της ζοφερής νύχτας. Το παρόν και το παρελθόν εναλλάσσονται από κεφάλαιο σε κεφάλαιο, επιτρέποντας στον αναγνώστη να ζει παράλληλα τα γεγονότα του τότε και αυτά του τώρα, να μεταβαίνει από το ένα χρονικό σημείο στο άλλο και να ψάχνει τις απαντήσεις στα ίδια ερωτήματα όπως και οι συμμετέχοντες στο ιδιάζον αυτό πείραμα. Φυσικά, η ψυχολογία και οι ψυχολόγοι βρίσκονται και εδώ σε πρώτο πλάνο και έχουν κομβικό ρόλο· χαρακτηριστικό του Fitzek κι αναμενόμενο πλέον σε κάθε βιβλίο του.
    Οι περιγραφές των εικόνων είναι από τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου. Το ιδανικό σκηνικό, που αναφέρθηκε παραπάνω και χρησιμεύει ως φόντο της ιστορίας, αποδίδεται με κοφτές περιγραφές, που διαθέτουν όμως ταυτόχρονα την απαραίτητη γλαφυρότητα ώστε να αποτυπώνουν με ζωντάνια όσα διαδραματίζονται μέσα στην κλινική. Οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, κινηματογραφικοί, οι σκηνές εναλλάσσονται με ένταση, ανταποκρινόμενες στην εξίσου έντονη και γοργή αφήγηση και στις συνθήκες που επικρατούν σε αυτήν: ένα διαρκές κυνήγι με τον χρόνο και με έναν ψυχοπαθή που μπορεί να παραμονεύει σε οποιαδήποτε γωνιά. Η γλώσσα είναι τόσο απλή ώστε να γίνεται κατανοητή από τον αναγνώστη -παρά τους εκάστοτε επιστημονικούς όρους που χρησιμοποιούνται-, αλλά και τόσο επιβλητική ώστε να αποδίδει τα γεγονότα με τρόπο που κόβει την ανάσα και δυναμώνει τους παλμούς.
    Ένα άλλο δυνατό σημείο αποτελούν οι ήρωες – απαραίτητο, ζωτικό κομμάτι σε κάθε ψυχολογικό θρίλερ που θέλει να σέβεται τον εαυτό του. Όλοι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο μια δύσκολη κατάσταση κι έναν παρανοϊκό δολοφόνο, αλλά τους ίδιους τους εαυτούς τους και τους πιο κρυφούς τους φόβους. Θα δοκιμαστούν με παραπάνω από έναν τρόπους και οπωσδήποτε δεν θα είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν πριν από τα συγκεκριμένα γεγονότα – όσοι καταφέρουν να επιβιώσουν. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει ο Κάσπαρ, ένας άντρας που έχει χάσει τη μνήμη του και βρέθηκε στην κλινική κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Εκείνος, εκτός από το να αμφιβάλλει για τους άλλους, αμφιβάλλει επιπλέον ακόμα και για τον ίδιο τον εαυτό του: ποιος είναι, τι του συνέβη, γιατί και πώς βρέθηκε εκεί; Τι σημαίνουν οι αποσπασματικές εικόνες που εισβάλλουν στο μυαλό του; Είναι άραγε θύτης ή θύμα; Πολλά ερωτηματικά, που αναζητούν λύσεις ίσως την πιο ακατάλληλη στιγμή, όταν κι η δική του ζωή διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο. Ο χαρακτήρας του γοητεύει και χωρίς να το προσπαθεί ο ίδιος γίνεται ο απόλυτος πρωταγωνιστής, με τη δική του προσωπικότητα να κερδίζει στα σημεία ακόμα κι εκείνη του παρανοϊκού Ψυχοθραύστη, αλλά και τις εντυπώσεις.
    Απρόβλεπτο και καθηλωτικό, ανατρεπτικό και αγωνιώδες, εκπληρώνοντας τις αναγνωστικές προσδοκίες ακόμα και στην τελευταία του σελίδα, το «Πείραμα» είναι οπωσδήποτε ένα βιβλίο που δεν ξεχνιέται εύκολα. Με τον επίλογό του, δε, ο Fitzek κλείνει το μάτι στον αναγνώστη και αποδεικνύει, για μια ακόμα φορά, το πόσο καλά ξέρει να παίζει το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι μαζί του.

    Η κριτική μου και στο site "Book City" και τον παρακάτω σύνδεσμο:
    Το πείραμα

  • Ευα Μηλιά  Κουτσουμπα

    " Το πείραμα"

    Είναι η πρώτη φορά έχω γράψει και σβήσει άπειρες φορές μία άποψη για ένα βιβλίο.
    Όχι δεν είναι ότι με δίχασε, ούτε κατά διάνοια.
    Απλά δεν ήξερα πως να την γράψω έτσι ώστε να μην φέρω θύελλα στους φίλους μου.😂❣️

    Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα βασικά.

    Ο συγγραφέας Sebastian Fitzek και εγώ σήμερα παίρνουμε το τελειωτικό μας διαζύγιο.
    Δυστυχώς όσο κι αν προσπάθησα αυτή η σχέση δεν οδηγεί πουθενά.
    Δεν μου ταιριάζει σαν Συγγραφέας.
    Δεν είναι του στυλ μου τα δικά του βιβλία.

    Δεν είχα σκοπό ούτε καν να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο.. όμως "έπεσα" στην παγίδα επειδή μου είπανε ότι κινείται στο ίδιο μοτίβο με τη θεραπεία, το οποίο είναι το μόνο βιβλίο δικό του που μου άρεσε.

    Δυστυχώς αστοχήσαμε.

    Θα ξεκινήσω από τα θετικά στοιχεία του.
    Δύο πράγματα μου έκαναν εντύπωση.
    Α) Η λύση του μυστηρίου.
    &
    Β) Το μέρος του παρόντος που μου άρεσε περισσότερο σε ένα βαθμό πάντα με την ιστορία που διαδραματίζεται στο παρελθόν.

    Αυτά είναι τα θετικά για μένα.

    Και πάμε στα αρνητικά.

    Ο Fitzek είναι γνωστός στη συγγραφή για την υπερβολή που χρησιμοποιεί στα βιβλία του.
    Όμως εδώ το τερμάτισε.

    Ήτανε τόσο υπερβολικό αφού δεν ένιωσε ότι διάβαζα ψυχολογικό θρίλερ αλλά βιβλίο φανταστικής λογοτεχνίας.
    Και ίσως για αυτό μου χάλασε και όλη την ατμόσφαιρα που προσπάθησε να δημιουργήσει ο συγγραφέας.
    γιατί εγώ αλήθεια την ατμόσφαιρα αν και θα έπρεπε γιατί μιλάμε για νοσοκομείο, για ψυχιατρική κλινική και για έναν ψυχάκια, εδώ λοιπόν δεν την αισθάνθηκα την ατμόσφαιρα.
    Όπως λέει και ο λαός πέρασε και δεν ακούμπησε.

    Να πιάσουμε τους ήρωες;
    Αυτοι δεν ήταν άνθρωποι πραγματικά.
    Είχανε λίγο από Ζήνα, από Ηρακλή, από spider-man, και φυσικά και από Σούπερμαν.

    εντάξει κατανοώ κάποια πράγματα αλλά επειδή δεν θέλω να κάνω spoiler όσοι το έχετε διαβάσει πιστεύω ότι καταλαβαίνετε Για ποιο σημείο μιλάω, μιλάμε το τερμάτισε.
    Το έφτασε σε άλλο επίπεδο της υπερβολής.
    Δεν υπήρχε.
    Και όλο αυτό Εμένα μου χάλασε την ιστορία.

    Εν τω μεταξύ το βιβλίο έχει συνεχόμενα γραμμένη τη λέξη "Τρόμο"
    Συγνώμη αλλά δεν φοβήθηκα καθόλου ούτε ανατρίχιασα ούτε τίποτε άλλο.
    Ίσα-ίσα που υπήρξαν σημεία που γέλαγα.

    Έφτασα σε σημείο να βαριέμαι.

    Με τις τόσες θετικές κριτικές που διάβασα πίστευα ότι θα μου αρέσει όπως μου αρέσει και η θεραπεία.
    Αλλά πραγματικά εκτός από τα δύο σημεία που αναφέρω πιο πάνω δεν μου άρεσε τίποτε άλλο σε αυτό το βιβλίο.
    ακόμα και η γραφή που σε κάποια σημεία γινόταν πιο έντονα και μπορώ να πω και πιο λυρική για μένα δεν ταίριαζε γιατί την χαλούσαν οι ήρωες.
    πραγματικά σε όλα τα βιβλία έχουν ένα θεματάκι οι ήρωες του αλλά σε αυτό τερμάτισαν.
    Μιλάμε για ανθρώπους.
    Εκτός αν μιλάμε για θεϊκά όντα.

    Μου άρεσε πολύ περισσότερο η θέση Α7 που για να πω την αλήθεια Το διάβασα με το ζόρι παρά το πείραμα.

    Και για να ευθυμήσουμε λίγο 😂
    Αν το συγκεκριμένο βιβλίο σου κάνει το μυαλό σουπα, εγώ θα προτιμήσω το αυγολέμονο του Άκη Πετρετζίκη που έχει πάρει και βραβείο μισελέν.




    Αγαπητέ μου Σεμπάστιαν φίτζεκ του χρόνου ο καθένας σπίτι του 😂😂

  • Luna

    So I can’t hold it against an author if I was expecting more from a book than it delivered. I should also clarify that opening sentence because I quite enjoyed this book but I had been so looking forward to it and I was so excited to get at it but it just was not a home run. Yet it was a solid read. I was just expecting more of a horror and though I have never read an Agatha Christie mystery this is kind of what I would imagine a Christie mystery to be though admittedly a bit more gory. There are even a few intriguing riddles that the killer provides for us and they are pretty cool. I also will take into account that I read this on a kindle and have about 100 pages earmarked with regard to notes. In fact I may review my review policy when it comes to a kindle book. I just may skip doing them if its too involved. Clearly for me, this would have been a better real copy read.
    And all those notes don’t even really help me out with regard to reviewing it as I don’t want to really spoil anything for anyone. Regardless I will try my best. So the premise is that there is a killer who is torturing and killing people. Simple enough but not really. As we learn more about this killer we learn how truly sophisticated a killer they really are. The victims are kind of put into a death sleep or sleep paralysis where there worst fears are realized and they are trapped in those fears infinitely as they cannot wake up. I should note that more and more modern literature and cinema allude to hell being just that – ones own worst fears being lived over and over. I for one really lean this way. I should explain that I suffer from night terrors and have suffered sleep paralysis. The feeling that I need to wake up and get up but simply can’t. The monsters that imprison me when this happens are usually demonic but I have gotten so good at battling them as I sleep that I have seen them to be demons as well as star wars storm troopers -lol. The paralysis still scares the living hell out of me because as I sleep I can sense when they will happen but due to that my mind is usually able to avoid them altogether. Sometimes though they come on and I do take part in battling them mentally though this can go on for far too long and be too scary indeed. There are times I thought I would not be able to wake up! I say all this because this subject matter was right down my wheel house and still not a five star rating. Note as well that the author refers to this state of paralysis as The Fear. He uses the term The Fear to outline where in time a certain chapter is - like one and a half days before The Fear.
    So clearly I can buy into sleep paralysis as living hell but how the hell would a killer be able to use it against his captives? So I had a lot of skepticism built into me as I read the story. The story is quite good but I’m not sure it’s for everyone. There are some references to animal cruelty and there is a lot of timeline movement in the story though the author let’s you know where you are. So we start out with a young woman who believes she is being raped. We learn that she in fact dies along with several other women. We learn the monster behind the murders is known as the soul breaker as when the victims are found it is clear they have gone through hell but there are no signs of outright abuse or harm so how is it all happening? It must be mental. Years later things come to a head at a mental clinic and it is here where the story/mystery unfolds. Again I was reminded of a tv murder mystery I watch regularly. A little more intense, that’s for sure. It’s very hard to keep up with and there are a lot of twists and turns. And the murder mystery is an unfolding of an experiment by a professor involving two students who are reading an actual account of what happened this night at the mental hospital. It’s funny but you sometimes wonder how the hell the experiment the two students are doing ties into the book but it comes together nicely at the end.
    Actually the hole story comes together nicely. The author actually recounts what happened that night with all the explanations that account for what occurred during the murder mystery night and you know what – I had no issue with any of it. It is quite buyable. Again I’m not going to say to much about what happened and the reasons why those things happened. I will let you the reader explore for those answers. I think the book is aptly titled as it really stretches one’s mind. There is a lot to take in here but I like the fact that the author posits a very good explanation of everything. I may have had an issue with it as it was never ending. I kept looking at the kindle % where I was and there was no sign of it coming to an end, lol. Yet when it does come to an end it all makes sense. I should note that the author in his acknowledgement deals with the factual basis of how he came up with his theory of the soul breaker and it appears this scary subject matter is being looked at. That alone blows my mind. Again I can’t say what that is without spoiling things 😊
    A different and interesting read. A solid four stars and I look forward to more books from this author.

  • Skorofido Skorofido

    Με τόσο καλά λόγια που έχω διαβάσει για τον Φίτζεκ, θα έπρεπε να το είχα υποψιαστεί και να κρατούσα το μικρό μου καλάθι αλά μπρατσέτα. Αλλά έλα που είμαι και ολίγον μαζοχιστικόν και είπα γιατί να μη διαβάσω κι εγώ ένα ψυχολογικό θρίλερ; Το καλύτερο σημείο του βιβλίου, μακράν οι ευχαριστίες του συγγραφέα. Ειλικρινά πιο ευφάνταστες ευχαριστίες δεν έχω ξαναματαδεί στη ζωή μου. Εύγε του! (και όχι δεν κάνω πλάκα, μιλάω πολύ πολύ σοβαρά)
    Πάμε τώρα στο δια ταύτα. Ένας καθηγητής νευροψυχίατρος κάνει ένα πείραμα σε εθελοντές φοιτητές του και στο τέλος θα τους δώσει και 200 ευρώ. Τόσο γαλαντόμος. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να διαβάσουν την ιατρική έκθεση που αφορά έναν πρώην ασθενή σ’ένα πρώην ψυχιατρείο. Διαβάζοντας λοιπόν την έκθεση, έχουμε διάφορα περίεργα γεγονότα που συνέβησαν την προπαραμονή των Χριστουγέννων σ’ένα πολυτελέστατο ψυχιατρείο πέντε αστέρων.
    Στην αρχή, ο Φίτζεκ το πάει καλά. Κλειστοφοβικό το κλίμα, ψυχοπλακωτικό, αγωνία, να δεις γιατί συμβ��ίνουν όλα αυτά τα περίεργα και ποιος είναι ο ψυχοπαθής δολοφόνος με τα χαρτάκια… Η γραφή σεναριακή, πηγαίνει στο είδος, αλλά σε ορισμένα σημεία παραείναι σεναριακή με αποτέλεσμα να νομίζεις πως «διαβάζεις ταινία».
    Μέχρι τη μέση, οκ… και μετά ήρθαν ο Σούπερμαν, ο Σπάιντερμαν, η Κατγούμαν, τα χελωνονιντζάκια, η Κάντυ – Κάντυ και οι Θάντερκατς, η υπερβολή, της υπερβολής, ω υπερβολή! Μόνο ο Τζακ Νόρρις δεν εμφανίστηκε και μας έλειψε! Στην προσπάθεια του να κάνει την ανατροπή, εξηγήσεις επί των εξηγήσεων, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα, σόρρυ αλλά αν χρειάζεται το μισό βιβλίο για να εξηγήσεις αυτό που συνέβη όπως συνέβη, χωρίς καμία στην ουσία λογική εξήγηση, νόοουπ.
    Δεν είναι ψυχολογικό θρίλερ, επιστημονική φαντασία είναι κι ως γνωστόν τα σκορόφιδα δεν αγαπούν την επιστημονική φαντασία.

  • Φίλιππος ²³

    Ένα βιβλίο, που διαβάζοντας το ένιωθα σαν να βλέπω ταινία τύπου "Βλέπω το θάνατό σου"! Σπλατεριά "θριλεράκι" για ένα ευχάριστο χειμωνιάτικο βράδυ! Βέβαια θριλεράκι δεν το λες με την πραγματική έννοια, γιατί προσωπικά δεν ένιωσα αγωνία πουθενά...από την άλλη, εγώ είμαι και λιγάκι αναίσθητος οπότε λογικό!
    Εντάξει, είναι διασκεδαστικό και διαβάζεται εύκολα και γρήγορα, αλλά έχει τόσες βολικές συμπτώσεις, ώστε να εξυπηρετήσουν τη πλοκή, και τόσες "σεναριακές" τρύπες, που θα έπρεπε να ανήκει στην κατηγορία "φαντασίας"!
    Σε γενικές γραμμές το ευχαριστήθηκα, γι'αυτό θα του δώσω και ένα τρίτο αστεράκι αν και μάλλον είναι για δύο.

  • Scarlet Cameo

    Este el segundo libro que leo de Fitzek un autor que se ha ganado a pulso su título como maestro del terro psicologico, para muestra el primer acercamiento a "El destructor de almas", que honestamente te deja así:



    Joder! Que manera de presentar a un personaje, y también que manera de hacer que te interese otra historia y no la de esté macabro villano presentado al inicio (este punto aun hace que me debata si fue bueno o malo porque tienes a alguien que fácilmente puede tomar todo de ti y dejarte vacío, pero al arrojarte otro misterio que se siente más personal deja de tener tanta importancia el primer enigma y el segundo toma mayor importancia para el lector).

    El estilo es sencillo pero penetrante, el inicio no es acelerado, ni lo necesita, te presenta a los personajes y parte de los hechos, el punto de vista vamos leyendo es el de uno de los involucrados en toda esta vorágine de locura que es el hospital y el experimento, los dos elementos que conviven de manera inseparable durante toda el libro. Rapidamente quedas cautivado por el expediente que te presentan y logras creer en un mundo donde este estudio es real.

    El detalle con esta historia es que varios de los giros pecan de ser imaginables, especialmente el último que se alcanza a percibir desde las primeras páginas, pero los que el autor se guarda, sin esconderlos, son los que hacen que te salten los ojos tanto por su impresivilidad como por la posible obviedad de los mismos, con esto quiero decir que el autor realmente no nos esta ocultándo hechos simplemente los presenta de tal forma que nosotros sigamos el cámino que el ya ha trazado.

  • Uhtred

    A strange book. It starts with an intriguing atmosphere, then it gets a bit boring, then it gets too hectic and then it ends up slow. All in all I didn't like it. It seems to me the stylistic exercise of an author who wanted to see how much he could pull the string of suspense. In fact, in the central part the events follow one another so tightly that the suspense, instead of growing, decreases, because I began to think that too much is too much and putting a twist on each page, for dozens of pages, is really exaggerated. It is as if there were dozens and dozens of courses at a lunch in an exceptional restaurant: after the fourth or fifth course, the "customer" stops being pleasantly amazed and begins to be annoyingly astonished. This is what I felt reading this book: the plot is really too tight and therefore it becomes cloying, you perceive too much that it is a book and therefore you are unable to identify with the story, a thing that instead a great book can do, that is, make you believe you are in history and make you forget what you really have around in that moment: here, instead, it is too exaggerated and you almost wonder: what will the author invent on the next page: a monster coming out of the floor? No, I didn't like it. Even the characters are not great and none of them hit me for a particular trait or unique characteristics. A book to forget without any regrets.

  • Alex

    Δεν είναι και το καλύτερο του, το "Θέση 7Α" με κρατούσε πολύ περισσότερο κολλημένο στις σελίδες. Δεν είναι ότι δεν είχε το δυνατό plot-twist στο τέλος (εδώ να αναφερθεί το post-it που βρήκα κολλημένο στις τελευταίες σελίδες της ιστορίας με το mail, πολλά μπράβο στην Διόπτρ�� για την ιδέα (ήταν δεν ήταν δική της) και το σπάσιμο του τέταρτου τοίχου, τέτοια διαδραστικότητα μεταξύ βιβλίου-αναγνώστη εκτιμάται πάντα ιδιαίτερα) απλά ήταν άνευρο σε όλη την διάρκεια του, σαν να του έλειπε η σπίθα που θα το έκανε από θράκα παραλίας για wanna-be χίπιδες πυρκαγιά που θα έκαιγε βουνά. Ξέρω, κακή η παρομοίωση αλλά η δουλειά να γίνεται.

    Για ψυχολογικό θρίλερ, δομημένο πάνω σε συμπαγή ψυχολογία και υπαρκτές ψυχασθένειες ως ένα βαθμό, δεν με σόκαρε όσο το περίμενα. Εν τέλει, ο Φίτζεκ είναι καλός αλλά θυσιάζει συχνότερα από όσο θα έπρεπε την ποιότητα του για την ποσότητα που του φέρνει περισσότερα μάνια. Ενώ θα μπορούσε, νομίζω πως το "Πείραμα" δεν ξέφυγε ούτε στιγμή σε κάτι πιο ιδιαίτερο, ενώ και το φινάλε του ήταν κάμποσο βολικό.

  • Betty


    “No fueron torturadas.
    No murieron.
    Les pasó algo peor...”

    Un thriller muy entretenido, con un final que no te esperas. A lo largo de la novela hay algunas situaciones que chirrían un poco, pero eso no hace que desmerezca la intriga de leer hasta el final y saber quién es “el destructor de almas”.

  • Chrissana Roy

    Es una caja de sorpresas, primero porque es una historia llena de historias y segundo porque no deja de sorprender. Quién es el destructor de almas? Cómo elige a sus víctimas? Qué significan esos extraños acertijos?
    Durante la lectura de un expediente, dos estudiantes, tendrán que averiguar qué ocurrió.

  • Effie Saxioni

    Με μια μικρή διακοπή μόνο για τον απαραίτητο ύπνο,και όσο χρειάστηκε για να φτιάξω τρία καφεδάκια στο σύνολο,έφτασε και το Πείραμα στο τέλος του.Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσεις προσεκτικά αλλά και γρήγορα για να σε συμπαρασύρει,χωρίς να το υπεραναλύσεις,χωρίς να το βάλεις στο μικροσκόπιο και χωρίς προσπαθήσεις να το εξηγήσεις με "λογικό" τρόπο-όπως ακριβώς πρέπει να διαβάζουμε ένα ψυχολογικό θρίλερ-γνωρίζοντας ότι μπορεί να μην είναι εφικτό να εξηγηθούν τα πάντα😉
    Άλλωστε,όπως αναφέρεται και σε ένα απόσπασμα:
    "Μονάχα στις ακραίες συνθήκες μαθαίνει ο άνθρωπος τον εαυτό του. .... Η κατάσταση ανάγκης είναι σαν ένα κοφτερό μαχαίρι για φρούτα-απομακρύνει τη φλούδα,αποκαλύπτοντας τον πυρήνα•την ακατέργαστη,ενστικτώδη,αρχέγονη κατάσταση,όπου η αυτοσυντήρηση υπερέχει της ηθικής."

    Ήταν λοιπόν μια πολύ ωραία ιστορία,στην οποία εντόπισα μόνο ένα αρνητικό:Είχα διαβάσει πολύ Φίτσεκ πριν διαβάσω αυτό!😂😂Πράγμα που σημαίνει ότι,κατάλαβα γρήγορα τι παίζει,γιατί ξέρω πια πώς γράφει ο συγγραφέας.Δεν φταίει βεβαίως ο άνθρωπος,αλλά και πάλι.
    Σημείωση προς όποιον δεν το έχει διαβάσει ακόμα:Μην διαβάσετε τις ευχαριστίες πρώτα,και μην πετάξετε ό,τι βρείτε μέσα στις σελίδες,νομίζοντας πως κάποιος ξέχασε κάτι😉
    Έξυπνο,συγκινητικό,αλλά όχι καλύτερο από την Θέση 7Α❤
    4⭐

  • Laura

    Segundo libro de Fitzek que leo y no dejo de asombrarme con la calidad de estas novelas.
    Ésta, más allá del suspenso, llegó a causarme bastante miedo y los temas que toca son más que terrorificos.

    Lo único que quiero aclarar es que es conveniente leer antes "Terapia" para poder entender más a fondo el final.

    Me encantó.

  • Μαρια Κουλουρη

    Το λεπτό σημείο ενός αναγνώστη στο διάβασμα ενός βιβλίου είναι να πιάσει τον παλμό του. Αυτόν τον ιδιαίτερο παλμό που έχει δώσει ο συγγραφέας του. Το αν θα του αρέσει ή όχι είναι μια άλλη ιστορία. Πρέπει όμως να προσπαθήσει.
    Το σκηνικό στο δεύτερο βιβλίο του Σεμπάστιαν Φίτζεκ έχει όλα τα συστατικά που δίνουν τη διαφορετική νότα σε ένα θρίλερ. Χιονοθύελλα, δρόμοι αποκλεισμένοι, μια κλινική απομονωμένη -κάπου έξω από το Βερολίνο - , λίγοι ασθενείς, γιατροί, και ένας ψυχοπαθής, ο Ψυχοθραύστης, που ήδη έχει σκορπίσει τον τρόμο αφήνοντας τρία θύματα θαμμένα ζωντανά στο ίδιο τους το σώμα.

    Επηρεασμένη από τα άλλα β��βλία του Φίτζεκ που είχα διαβάσει, περίμενα με το Πείραμα ένα παιγνίδι μυαλού. Εδώ όμως ο συγγραφέας ακολουθεί μία άλλη τακτική. Από τη στιγμή που βρίσκεσαι στην ψυχιατρική κλινική μέχρι, σχεδόν, το τέλος, παίζει με τις εικόνες που διαμορφώνονται με ένα φοβερά γρήγορο ρυθμό μπροστά σου.
    Από τη στιγμή της χιονοθύελλας, της απομόνωσης γιατρών και ασθενών και της συνειδητοποίησης πως είναι στο έλεος του Ψυχοθραύστη, βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον εφιαλτικό, δοσμένο με καθαρά κινηματογραφική ματιά.

    Οι εικόνες είναι γρήγορες, ανατρεπτικές, ποτισμένες σε μια παράλογη ατμόσφαιρα, παράλογες και οι ίδιες. Ναι, τα όρια του παραλογισμού αγγίζονται πολλές φορές μέσα στο βιβλίο. Το στοιχείο της υπερβολής χρησιμοποιείται κατά κόρον στο Πείραμα. Και γιατί όχι; Γιατί όχι η υπερβολή; Δεν είναι απορριπτέα. Αρκεί να δίνεται τεκμηριωμένη όσο αυτό είναι δυνατόν. Τα όρια της φαντασίας του κάθε συγγραφέα – της μυθοπλαστικής ικανότητας δηλαδή, είναι απεριόριστα. Αρκεί να μη υπερβαίνει εκείνα που ορίζονται από την ιστορία ή την ιατρική επιστήμη.
    Ο Φίτζεκ, λοιπόν, με το πείραμά του, παίζει με το νευρικό μας σύστημα. Η πλοκή αλλού γίνεται υπερβολικά σεναριακή και αλλού εμφανίζει μια πιο ήπια μορφή. Τεχνίτης είναι άλλωστε ο συγγραφέας στο στήσιμο των σκηνών που αρκετές από αυτές εύκολα ζωντανεύουν με τη φαντασία μας. Τεχνίτης και στο να στήνει παιγνίδια μυαλού. Οι γρίφοι, οι λύσεις τους, η σύνδεση με το προηγούμενο βιβλίο του – τη θεραπεία – τα ερωτηματικά που θέτει. Ναι, παιγνίδια είναι αυτά και τα στήνει με μαεστρία. Έπαιξε με τη φαντασία μου και με έκανε να ξαναδιαβάσω το τέλος για να κατανοήσω καλύτερα κάποιες αναφορές που ήταν εδώ κι εκεί σκόρπιες.

    Όσοι το διαβάσετε μην ξεχάσετε τον επίλογο. Σε όλα τα βιβλία του οι επίλογοι αξίζουν. Εκείνοι με τις ευχαριστίες . Εδώ αφήνει τη λύση ενός γρίφου, την ακουμπά θα έλεγα, ανάμεσα σε κάποιες λέξεις. Ναι είναι μαέστρος στο να δημιουργεί τρικ, να εντείνει το ενδιαφέρον και να αφήνει πολλά περιθώρια για ερμηνεία.

    Θετικά στοιχεία :
    Γρήγορη ροή
    Μικρά κεφάλαια, έξυπνος διαχωρισμός του πριν και του τώρα της ιστορίας.
    Γλώσσα απλή τόσο, όσο η προσοχή να μην αποσπάται αλλά, ικανή να στήσει την απαιτούμενη ατμόσφαιρα
    Έξυπνη πλοκή και έξυπνη σύνδεση διαφόρων γεγονότων.
    Πολύ καλή μετάφραση.

    Αρνητικά στοιχεία :
    Πολλές οι επεξηγήσεις λίγο πριν το τέλος.