| Title | : | Le Comte de Monte-Cristo I (Le Comte de Monte-Cristo #1 of 2) |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | - |
| Language | : | French |
| Format Type | : | Mass Market Paperback |
| Number of Pages | : | 703 |
| Publication | : | First published August 1, 1844 |
« On fit encore quatre ou cinq pas en montant toujours, puis Dantès sentit qu'on le prenait par la tête et par les pieds et qu'on le balançait.
« Une, dirent les fossoyeurs.
- Deux.
- Trois ! »
En même temps, Dantès se sentit lancé, en effet, dans un vide énorme, traversant les airs comme un oiseau blessé, tombant, tombant toujours avec une épouvante qui lui glaçait le cœur. Quoique tiré en bas par quelque chose de pesant qui précipitait son vol rapide, il lui sembla que cette chute durait un siècle. Enfin, avec un bruit épouvantable, il entra comme une flèche dans une eau glacée qui lui fit pousser un cri, étouffé à l'instant même par l'immersion. Dantès avait été lancé dans la mer, au fond de laquelle l'entraînait un boulet de trente-six attaché à ses pieds.La mer est le cimetière du château d'If. »
Le Comte de Monte-Cristo I (Le Comte de Monte-Cristo #1 of 2) Reviews
-
Holy shit I did it! lol
This was really great and I need to read part 2! -
4.5
-
Nie spodziewałam się, że ta książka da mi tyle satysfakcji i emocji - DAMN. Niedługo zabieram się za drugą cześć 🫶🏻
-
Pierwsza część książki o wiele bardziej mi się podobała.
Ocenę wystawię po II tomie. -
Dacă vom citi Contele de Monte-Cristo ca pe o epopee a răzbunării minuțioase (ceea ce și este, îndeosebi în partea a doua), vom fi obligați să vedem în Edmond Dantès un personaj stăpînit de o obsesie maladivă. El crede cu putere că este instrumentul justiției divine: „În numele lui Dumnezeu acționez eu. Amintește-ți de acest lucru, mizerabile, și, dacă te cruț în momentul acesta, este tot din pricină că îndeplinesc voia Domnului (vol.2, p.351). Cînd un om crede că îndeplinește voia Domnului, că a primit o „misiune” (2, p.664), ceva nu-i în regulă cu mintea lui.
Sigur, și noi, cititorii, dorim nespus ca vinovații să fie pedepsiți exemplar, iar inocenții să triumfe. Dumas & comp. au mizat pe setea noastră de dreptate. Pe măsură ce odioșii Fernand Mondego (devenit conte de Morcerf), Danglars (turnătorul de pe vas) și Gérard de Villefort (procurorul care l-a trimis pe Dantès în temnița castelului If), își primesc pedeapsa meritată, ceva din satisfacția amară a protagonistului ni se transmite și nouă. O lege nescrisă și adeseori încălcată de realitate pretinde că pînă la urmă Binele învinge răul. E posibil să învingă. Dar prețul este exagerat. Justiția s-a transformat în carnagiu.
Am două probleme cu povestea asta. Înainte de orice, nu cred că setea de răzbunare este o trăire foarte nobilă. Un om care își calculează răzbunarea nu poate fi un erou. Știu, Dantès stă în temniță 14 ani, ajunge în pragul deznădejdii și se gîndește să-și pună capăt vieții. Doar abatele Faria îl salvează. Și, în al doilea rînd, nu cred că un om care susține că prin el se exprimă voința lui Dumnezeu este în toate mințile. O astfel de justificare nu e nicicînd valabilă. Am mai văzut „eroi providențiali”. Nu uit că în final, Dantès se întreabă dacă a procedat corect și dacă omul se poate substitui justiției divine. Nu cred.
Mai poate fi salvat acest roman verbios, plin de poncife stilistice și de grandilocvență? Cred că da. Contele de Monte-Cristo poate fi privit și ca un roman despre puterea învățăturii și a exemplului de a-l ajuta pe om în situațiile cele mai sumbre. În discuțiile cu abatele Faria, Dantès își recapătă seninătatea și liniștea sufletească. Iubirea și admirația îi vindecă deznădejdea. Să mai spun că abatele nu e de acord cu planul tînărului de a-i pedepsi (de unul singur) pe vinovați?
Recitiți măcar capitolele despre întîlnirea și prietenia dintre cel doi nefericiți și apoi paginile despre găsirea comorii într-o grotă de pe insula Monte-Cristo. Ele dovedesc că omul poate fi om și în întuneric... -
In the annals of revenge stories, The Count of Monte Cristo has to be at the very top. The betrayal, imprisonment, reappropriation of identity and the final stroke of revenge are so perfectly depicted here that it is breathtaking. Dumas' finest work (besides the d'Artagnan cycle in my humble opinion), there is ne'er a dull moment in this classic of epic proportions.
-
Ne diyebilirim ki. Muhteşem.
-
İlk cilt bitti dostlar, tam sıkıldığımız yerde Kont devreye girdi, ikinci kitapla yola devam...
-
Bir klassik əsər olmasına rəğmən olduqca axıcıdır. Üstəlik bu romana uşaqlıqdan bəri bəslədiyim bir rəğbət var. Belə ki, o dönəm bu əsərin 200 səhifəlik bir qısaldılmış mətnini oxumuşdum sadəcə. Yəni əsas süjetin nədən ibarət olduğunu bilirdim bu cildə başlamazdan öncə. Yenə də hələ o dönəmlərdən bəri içimdə bu əsərə qarşı bəslədiyim rəğbət və sevgi nəinki azaldı, əksinə daha da artdı. Bildiyim şeyləri oxuyarkən belə eyni həyəcanı yenidən və daha qüvvətlə yaşadım. Amma etiraf etməklazımdır ki, o qısaldılmış mətndə olmayan çox ama çox hissə oxumuş oldum hələ 1ci cildin özündə.
Yazarı alqışlayıram. Onun fəlsəfə; tarix, hətta kimya və digər başqa elm sahələri ilə bağlı məlumatlı olduğu olduqca açıq hiss olunur əsərdə. Üstəlik tez-tez şərq və qərb mədəniyyətini qarşılaşdıraraq onlar arasındakı oxşar və fərqli məqamlara toxunur, müxtəlif ölkələrin insanlarının müxtəlif yaşam tərzlərini, adətlərini əks etdirir. O dövrü bu qədər incə şəkildə əks etdirməsi sayəsində oxunması olduqca maraqlı olur kitabdakı həmin hissələrin. Hətta əsərin əsas ana xətti də tarixi bir hadisə ətrafında cərəyan edir.
Həyatımda görüb gördüyüm ən möhtəşəm roman qəhrəmanlarının başında gedir Edmond Dantes. Hər kəs bilir ki, bu əsər bir intiqam hekayəsidir. Mən realda intiqam tərəfdarı biri deyiləm. Amma Dantes'in yaşadığı şeylər buna baxış acımı dəyişdirir. 19 yaşında hələ bir uşaq qədər məsum və saf olan bir insana edilən amansızlıqları ürəyim qaldırmır. Onun həyatı büsbütün məhv olur, sevdiyi hər kəsi, sevdiyi işini, xoşbəxt gələcəyini itirir. Üstəlik buna səbəb olan o amansızlar daha yaxşı bir həyat yaşamağa başlayırlar. Bu, əlbəttə, olduqca ədalətsizdir. Amma bir növ düşünsək, intiqamı alan əslində Dantes deyil, Dantes'in timsalında həyatın, taleyin özüdür...
1ci cildin sonu çox qəribə bir yerdə bitdi, daha doğrusu anlaşılmaz. Bilirəm ki, Monte Kristo'nun addığı addım səbəbsiz deyil və öncədən hesablanmışdır mütləq şəkildə. Odur ki, sonda olanların əsas səbəbini bilmək üçün həyəcanlandıram. Növbəti kitabı oxumaq istəyilə aşıb daşsam da, bu möhtəşəm dünyanı tezliklə tərk etmək də istəmirəm. Növbəti ayacan oxumağı düşünmürəm, dərin bir boşluğa düşmək istəmirəm çünki 😕😕
Əsərdə olmasaydı dediyim bir məqam var əslində. Amma bundan bəlkə 2ci cildin sonunda bəhs etdim. Çünki əmin deyiləm. Bəlkə də hadisələr elə şəkildə əlaqələnəcək ki, bunsuz qətiyyən olmazdı deyə düşünəcəm. Nəticədə hələ əsəri tamamlamamışam.
Tək elə bu kitab haqqa danışacaq çox söz olsa da, 2ci kitabacan bu barədə danışmaq erkən olar. Mütləq amma mütləq hər birinizin bu kitabı oxumağınızı tövsiyə edirəm!😍👍📚❤ -
Waouh! juste..waouh! Quelle lecture, quelle aventure, quel voyage! Ça fait un moment qu'un livre ne m'a pas autant transcendée, fascinée, impressionnée, privée de mes mots. C'est l'histoire d'un amour, c'est l'histoire d'une vengeance, c'est l'histoire d'une innocence bafouée, d'un pays capricieux, de politiciens sans scrupules, de jalousie aveugle, c'est l'histoire d'une amitié et d'un projet pas comme les autres!
This book is........this book is life, and so much more! -
Mi primera novela de Dumas no podía ser otra que “El conde de Montecristo”, considerada una de las obras magnas de la literatura francesa. Se terminó de escribir en 1844 y fue publicada en entregas durante los años posteriores. Mi edición, en el idioma original consta de largos anexos, datos y curiosidades de la obra y del autor, yo, os la recomiendo encarecidamente si leéis en francés por ser tan completa. Con referencias a “Simbad, el marino” o “Las mil y una noches” dejadme hablaros de este asombroso y deleitable relato.
La historia nos presenta a Edmond Dantès, un joven ingenuo poseedor de toda la mayor felicidad que un hombre de su corta edad puede desear: se va a casar con el amor de su vida y está a punto de ser nombrado capitán. Todo se entorpece cuando a causa de la envidia que despierta a su alrededor es saboteado, cae en una trampa y es injustamente encarcelado en el castillo de If. Allí pasara largos años lamentándose, sufriendo y padeciendo sin contacto con el exterior, ni ver a nadie aparte de su carcelero que le trae a diario su comida y su cena. Poco a poco cambiará e ideará una terrible venganza.
Estamos ante un libro de aventuras, dotada de una compleja trama, con grandes cambios de ambientación, numerosos personajes relevantes que me ha resultado sumamente entretenido y, puedo aventurarme a decir que probablemente sea el clásico del siglo XIX más fácil y distendido que haya leído. También viajaremos, pues la acción sucede entre Francia (Marsella y Paris), Italia y varias islas del Meditarráneo aunque también son muchas las menciones a países de Oriente.
Alexandre creó un escrito emocionante y ambicioso basándose en una supuesta historia real que llegó a sus oídos, en ella, el autor mantiene los hechos históricos acontecidos dentro del marco temporal en el que se sitúa la historia (entre 1814 y 1838), respetando personajes de la época, datos y lugares. Pero lo que más he disfrutado de esta singular novela es la dualidad del personaje de Edmond, sus circunstancias le hacen ser o mostrarse de tan diversas maneras ante otras personas que resulta indescifrable y sumamente imprevisible. Tenemos dos caras de la moneda, el bien y el mal, la inocencia y la madurez, la inconsciencia y la sabiduría en un mismo personaje.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Personalmente, esta es una de aquellas obras que recordaré, que seguramente pasados los años vuelva a tomar de mis estanterías pues siempre estaré dispuesta a revivir el aprendizaje, la justicia, el amor, el perdón, el honor y la lealtad que se muestran en ella. 1400 páginas inolvidables, con planes intrincados, amores apasionados, traiciones dolorosas y un sin fin de emociones que concluyen en un final inesperado. Lo único con lo que no he conectado es con una relación que era totalmente evitable. -
Nie spodziewałam się, że aż tak mi się spodoba. Jedyny zarzut to straszliwe rozciąganie historyjek i mało akcji z Edmundem.
-
4.5/5 🌟 ^^
-
Um livro que não envelheceu nada bem, apesar da trama central continuar imensamente atual, já que toca sentimentos estruturais de todos nós — esperança, justiça, vingança —, muitos dos detalhes que compõem este livro foram completamente ultrapassados pelo conhecimento científico — tanto da história, como da química, da psicologia ou neurociências. Dumas não se coíbe de emitir opiniões a par e passo, provavelmente por precisar de preencher páginas, já que o romance surgiu como seriado. São muitas as descrições, e os devaneios de personagens que acabam por levar a dizer demais, e muitos deles poderiam ser liminarmente apagados sem que isso provocasse a menor perturbação à trama principal.
Apesar destes problemas, pela premissa forte assim como pelo 'savoir-faire' no contar de histórias, o livro mantém-se envolvente ao longo de toda a sua leitura.
Como isto tem sido uma leitura em voz alta para a minha filha (10), demorou bastante a terminar a primeira parte, partimos agora para o segundo volume. -
Mösyö Dumas anlaşılan operada sürekli sohbet edenlerden çok dertliymiş :)
-
Ce roman est génial. Le rythme est incroyable, la narration est extrêmement fluide, c'est captivant, et on s'attache très rapidement à l'histoire. J'ai adoré ce premier tome, même si les histoires enchâssées ont parfois été un peu trop longues (à mes yeux - mais il faut dire que je ne suis pas une fan de nouvelles, contes, et autres histoires courtes, ça m'épuise assez rapidement...). Je commence, tout de suite, le tome 2. J'adore Edmond Dantès, et je ne peux que vous conseiller la lecture de ce roman. C'est un vrai plaisir de lecture.
-
Edmond Dantès, en sevdiğim kitap karakterlerinden birisin artık! Karşımda her anlamda dirilen daha doğrusu küllerinden yeniden doğan güçlü bir baş karakter duruyor. Saygıyla eğilmemek mümkün değil cidden.
Aylardır böyle bir yapıt okumaya cidden hasret kalmışım, bunu farkettim. Dili ve anlatımı ağır olacak diye kendimi yedim bitirdim. Ancak gördüm ki tam tersiymiş. Bu yönden kitap beni ters köşe etti.
Hiç vakit kaybetmeden ikinci cilde başlıyorum. Daha detaylı bir yorum için ikinci cildin sonunu görmem lazım. ✨ -
Kocham, po stokroć kocham!! Już dawno nie poczułam takiego bólu podczas łamania mego serca. Aleksanderze Dumas, przepadałam.
-
[Around the World challenge: France] Dumas, Maquet, peu importe qui a vraiment écrit ce livre, c’est un génie. L’histoire allie un héros charismatique, raffiné et intelligent à une intrigue de vengeance, soit pour moi l’une des meilleures recettes en littérature. J’ai adoré pour chaque intrigue ce moment où les pièces du puzzle s’assemblent, où le lecteur réalise par lui-même à quel point Monte-Cristo tient toujours entre ses mains les ficelles du destin des personnages.
Ce premier tome retrace à la fois la captivité d’Edmond Dantès, sa fuite du château d’If et les premiers coups d’éclat du Comte de Monte-Cristo. Bien que la taille de l’œuvre complète puisse intimider (un beau bébé de ~1500 pages), le style se lit très bien et l’histoire avance avec rapidité et efficacité. Il y a quelques passages plus poussifs où afin de justifier les motivations de certains personnages l’auteur retrace le contexte politique un peu compliqué de la chute de Napoléon, mais ils se comptent sur les doigts de la main. Quant à certains chapitres qui semblent partir dans des digressions improbables, pas de panique, le Comte de Monte-Cristo va très certainement surgir au détour du sentier dans les prochaines lignes. -
https://youtu.be/jKH08tdy4v8 -
Dnf 314...sonuç =klasik okuyamiyorum ben,saçma geliyor,sinirimi bozuyor...2.cildin son yüz sayfasını okuyacağım bir daha da klasiklere yaklaşmayacağım...700 küsür sayfalık kitabın yarısı kadarını anca okuduğum icin de puan vermeyeceğim...
-
cannot WAIT to get to the rest of it!!!!!!
this book is near-perfect but it did drag a bit for me when we stopped following the main character for a few chapters in order to witness the adventures of Franz and Albert………… insert the "let me tell you right now: we don't care!" meme because I Could Not Care Less but AS SOON as the action went back to the Count I. WAS. HOOKED. Finished the other 300+ pages in three days lol
it's very important to me to mention that Eugénie Danglars is a lesbian. she enjoys the company and the body of women exclusively she told me this personally -
Ocenię dopiero po przeczytaniu drugiej części, aczkolwiek jestem na razie zachwycona 😊
-
Bir yardım çağrısını geri çevirmeyen Edmond'un başına tanıdığı kişiler tarafından planlanan büyük bir kötülük gelir. Gençlik yıllarını hapiste geçiren bu adam, yan hücrede kalan tutuklu ile iletişim kurduğunda hayatı farklı yönde ilerlemeye başlar.
Birçok ülkeden coğrafi ve kültürel yönleri ele alınarak, dolu dolu bahsedilmesine hayran kaldım. Dumas harika bir yazar.
Akıcılık 5/5 -
Wow. This book was incredible. I don't even know how much I'll have to say, especially since I've been reading it for ages now...it was something like 46+ hours of audiobook. But read SO AMAZINGLY WELL (yay John Lee...I'd definitely listen to more of his work anytime). And the story itself...wow. I adore Dumas - he really knows how to spin a yarn. He writes beautifully, and you can picture every single thing with your mind's eye. And the stories he weaves...it's just unbelievable. How things all tie in together, how things reappear to play another part in the story.... I read that he wrote this as a newspaper serial (like Dostoyevsky's The Brothers Karamazov) and it amazes me that he could have planned things so far ahead. And there was constant plot action - whereas TBK was much more periphrastic, much more reflective than active. I would have been riveted to this story had I read it as a serial - so anxious for the next day's newspaper to arrive. SO good. And the ending tied everything together *beautifully*. I kept hoping for one thing but then doubting myself. Dumas really knew how to keep his audience guessing! And simply the way he tied it all together with "wait" & "hope". Who else but a master author could have summed up such a long book - not to mention much of life in general! - with so simple (but so appropriate) of a generalization?
-
4,75💫
Pasjonujący klimat pełen przygód, awantur, intryg, który nadaje tej książce wielogatunkowości. Napisana takim stylem, że opowieść się chłonie i jednocześnie ma wrażenie, że nie ma szans, aby ta narracja się zestarzała.
I może głównym motywem jest zemsta, to jednak "Hrabia Monte Christo" nie pozostaje obojętny wobec cierpliwości, która zdaje się przesądzać o pomyślności ludzkich poczynań.
Historia obfituje w złożoną treść, porusza wiele wątków i przedstawia większą ilość bohaterów - ale nie powinniście się pogubić, bo wszystko ładnie się łączy (rany, jak ja to lubię!). Atrakcyjności powieści dodaje tło społeczne oraz historyczne, które jest nieodzownym elementem całości.
I może niektóre wątki mogą być odbierane jako naiwne, ale co z tego? Kiedy książka wzbudza te same emocje, które czuło się za pacholęcia, gdy czytało się o niesamowitych przygodach i dryfowało po bezkresnym oceanie wyobraźni?
Ach, i jeszcze ta nadzwyczajna przemiana bohatera! Panie Hrabio, ma Pan moje serce!
W skrócie: polecam i z chęcią przeczytam drugi tom! -
pierwsza połowa- wybitna, druga nie zaangażowała mnie aż tak bardzo ale to nadal świetna książka (a właściwie jej część, pełna ocenka będzie po 2 tomie) 🇫🇷
-
4,5 bardzo dobre, ale czekam na więcej
-
I read this in high school, in the original French, because we had to, but I liked it so much I also read it in English. Even without the movie (5 stars, but different), the story stuck with me...all the bitter angst! His poor heart, so afraid to trust again, so tormented by rage and vengeance.
As a young adult on the cusp of a good career at sea, Dantès goes to prison for life, in the dungeons of the Chateau d'If, framed and betrayed by his jealous "friends" and sentenced by a self-interested magistrate. Once in prison, Dantès meets Abbé Faria, an Italian priest and philosopher, incarcerated for his political views. Faria educates Dantès during these 16 years, transforming the rough sailor into a cultured gentleman, and talking with him of life, god, and philosophy. He also tells Dantès about a treasure, hidden on Monte Cristo.
Dantès escapes, and with the buried treasure, he returns to Paris incognito -- the Count of Monte Cristo -- wealthy beyond belief, and bitter to the core. He will make them pay!! They will rue the day...
Including the girl he's always loved...who claimed to love him...but married his betrayer and bore him a son...
So much angst!
There are many coincidences. Highly improbable, but yet... Karma?
Jolly good! Profoundly moving. (But long.) -
... четена по времето на "Лятото на страха", за да ме спаси от същата. Епиката в моя случай е, че не обичам да препрочитам книги, а тук се случи с такава лекота и с толкова "трябвало", че чак не бива. Любимата ми книга от гимназията (XII клас), от която, какво ли бях разбрал? Какви ли глупости съм дрънкал в часовете по литература, защото аз не спирах да дрънкам за тази книга. Въпреки всичко, ако любимата днес "Тютюн", беше далечна за излизащата ми от лютия пубертет натура, то с Дюма (тате) и "Граф Монте Кристо" резонирахме на една честота. Завист, фалш, приятелство, политика, интриги, предателства, ревност и много любов. Всичко това умешано по възможно най-красивия начин. 🤯 А това издание долу е истински комплимент за читателите си и времето. Само ще кажа - превод: Атанас Далчев и слагам точка! #Завиждайте !!!
