| Title | : | Le Comte de Monte-Cristo II (Le Comte de Monte-Cristo #2 of 2) |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | 2070405923 |
| Language | : | French |
| Format Type | : | Mass Market Paperback |
| Number of Pages | : | 674 |
| Publication | : | First published August 1, 1844 |
Edmond Dantès, le commandant du Pharaon, fiancé à la belle Mercédès, a vu ses espérances brisées. Plus de vingt ans après son inique emprisonnement, de retour parmi les vivants, il est enfin prêt à accomplir sa vengeance, sans relâche ni pitié. De ses ennemis, il a tout appris. D'Europe en Orient, exhumant leurs crimes l'un après l'autre, il a retrouvé les comploteurs sans scrupule qui jurèrent sa perte.
Le baron Danglars, ancien commis aux écritures devenu riche banquier. Monsieur de Villefort, substitut devenu procureur du roi. Le comte Fernand de Morcerf, désormais pair de France, et mari de Mercédès ! Sous le masque du comte de Monte-Cristo, Dantès a juré leur déshonneur, leur ruine et leur mort... Mais peut-il à bon droit se substituer à la divine Providence ? Ne serait-il pas plus grand justicier s'il était magnanime ? Telle est aussi la question que pose le livre le plus humain d'Alexandre Dumas.
Le Comte de Monte-Cristo II (Le Comte de Monte-Cristo #2 of 2) Reviews
-
This has to be my biggest accomplishment of 2021 👀
-
Superb!!!! 5⭐️+
-
Abatele Faria a încercat să-l determine pe tînărul lui prieten, Edmond, să nu-și urmeze setea de răzbunare. E singurul punct în care pedagogia abatelului va da greș. După ce evadează din temniță și devine extrem de bogat, Edmond Dantès își pierde 10 ani din viață pentru a-i pedepsi pe vinovați. Din păcate, nu e în stare să controleze minuțios toate consecințele faptelor sale, nimeni nu poate. Va muri și un inocent. A nutrit convingerea că este „unealta lui Dumnezeu” și s-a înșelat amarnic (2, p.671). Ofer doar exemplul cel mai grăitor:
„-Uite, Edmond Dantès! zise Villefort, arătîndu-i contelui cadavrul soției sale și trupul neînsuflețit al fiului său. Uite! Privește! Te-ai răzbunat îndeajuns?
În fața tabloului înfiorător, Monte-Cristo păli. Înțelese că depășise drepturile răzbunării, înțelese că nu mai putea spune: Dumnezeu e pentru mine și cu mine...” (vol.2, pp.657-658).
Mi-l închipui pe sărmanul conte de Monte-Cristo măcinat pînă la sfîrșitul vieții sale de remușcări... -
To było NAJWSPANIALSZE LITERACKIE PRZEŻYCIE.
-
Έβγαλα δύο μήνες (και κάτι) καραντίνας με αυτό το δίτομο αριστούργημα (και πολλά άλλα βιβλία ενδιάμεσα) και η τελευταία του πρόταση, "Καρτερείτε κι ελπίζετε", νομίζω είναι αυτό ακριβώς που νιώθω όλη αυτή τη χρονιά. Ίσως και όλη αυτή τη ζωή. Αποχωρίζομαι με μεγάλη στεναχώρια αυτούς τους χαρακτήρες, και καταλαβαίνω λίγο καλύτερα ότι τα μεγάλα ηθικά διλήμματα ίσως λύνονται πιο εύκολα με τη λογοτεχνία πάρα με τη φιλοσοφία.
-
Τελείωσα που λέτε και τον 2ο τόμο του Κόμη Μοντεχρίστου, 2200 σελίδες που φυσικά και λίγες αποδείχτηκαν στο τέλος, αλλά με το γύρισμα και του τελευταίου φύλλου συνειδητοποίησα πως θα ήταν άδικο να κάτσω να γράψω τη γνώμη μου για το βιβλίο βάζοντάς του αστεράκια. Γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να βαθμολογήσει κάποιος το σημαντικότερο και πληρέστερο έργο του Αλέξανδρου Δουμά και έπειτα να πρέπει να το βάλει σε μία λίστα με τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Γίνεται; Νομίζω δε γίνεται. Είναι σα να βλέπεις το γιό ενός φίλου σου να κερδίζει το πανελλήνιο τουρνουά τέννις στα 10 του χρόνια και το πρώτο σου σχόλιο να είναι «Ναι, αλλά για βάλτον να παίξει απέναντι στον Ρότζερ Φέντερερ και μετά μιλάμε».
Ο περήφανος Κόμης Εκδικητής, ένας πρώιμος Batman της Γαλλίας του Ναπολέοντα, είναι ο ορισμός του κλασσικού μυθιστορήματος, με τους πληρέστερους χαρακτήρες, τη συναρπαστικότερη πλοκή και γενικότερα και δίχως ίχνος υπερβολής, δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να το ξεκινήσετε και να πείτε «με κούρασε, το παράτησα» μιας και το βιβλίο ξεκινάει από την πρώτη σελίδα να τρέχει σαν επαγγελματίας μαραθωνοδρόμος που διανύει το 1ο χιλιόμετρο της κούρσας του στον ίδιο ακριβώς ρυθμό και χρόνο με το 42ο.
Φανταστικό, απίθανο, πρωτοπόρο, δεν βρίσκω άλλη λέξη που να το χωράει τόσο μέσα της, είχα διαβάσει νεότερος την παιδική του βερσιόν αλλά την ενήλικη κυριολεκτικά τη λάτρεψα και φυσικά την προτεινω για όλες τις κατηγορίες αναγνωστών, από τον πιό άπειρο μέχρι τον πιό προχωρημένο.
Κλείνοντας βέβαια γνωρίζω πως δυστυχώς δε θα το βάλω στη δεκάδα με τα καλύτερα του 2020 μιας κ το φετινό μου ρήβιου σίγουρα θα το έχει ΜΟΝΟ ΤΟΥ σε μία λίστα με #ΕΝΑΒΙΒΛΙΟ ΚΙ ΑΜΟΝΑΧΟ ΤΟΥ που κοιτάζει τα υπόλοιπα αφ υψηλού. Όχι επειδή το θέλει. Αλλά επειδή δε γίνεται διαφορετικά, θα ήταν στα αλήθεια τόσο άδικο για τα υπόλοιπα.
Επίσης, ναί πάλι, ΕΓΓΥΗΣΗ Orbis @gutenberg_books! -
2000+ σελίδες... και μακάρι να ήταν άλλες τόσες. Μακάρι κάθε σελίδα της Λογοτεχνίας να ήταν σαν αυτό το Αριστούργημα.
Το μέγεθος του δεν πρέπει να τρομάξει κανέναν. Στο τέλος θα παρακαλάτε να βρείτε και άλλα Μεγάλα -κυριολεκτικά και μεταφορικά- βιβλία σαν αυτό!
Υ.γ. Ο Umberto Eco στο
Ο υπεράνθρωπος των μαζών: Ρητορική και ιδεολογία του λαϊκού μυθιστορήματος αναφέρει πως ο Κόμης Μοντεχρίστος είναι ο πρώτος Υπεράνθρωπος της λογοτεχνίας, και δεν γίνεται να συμφωνώ παραπάνω! -
Ο Εδμόνδος Νταντές, ένας νεαρός κι ερωτευένος ναυτικός, επιστρέφει μετά το μπάρκο του και κερδίζει την εκτίμηση και το θαυμασμό του πλοιοκτήτη. Όμως αυτός ακριβώς ο θαυμασμός, γίνεται αφορμή να βρεθεί στη φυλακή μέσω μιας καλοστημένης παγίδας. Δυστυχώς, τα χρόνια που περνά στη φυλακή μοιάζουν ατελείωτα, μέχρι που γνωρίζει τον Αβά Φαρία, τον μέντορα του και αυτόν που θα του αλλάξει τη ζωή. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Όταν βρίσκεται επιτέλους εκτός φυλακής, καταστρώνει ένα μεγαλοφυές σχέδιο, ώστε να πάρει την εκδίκησή του από όσους τον αδίκησαν , χωρίς όμως να ξεχνά και όσους του συμπαραστάθηκαν.
Ο Αλέξανδρος Δουμάς, γράφει μια ιστορία που τα έχει όλα: λάθη, πάθη, μίση, έρωτες, δολοπλοκίες, παιχνίδια εξουσίας, καιροσκόπους και απατεώνες.
Θα μου πείτε, μια ιστορία εκδίκησης? Θα σας πω λοιπόν, ότι δεν είναι μόνο αυτό.
Ο συγγραφέας, μέσω του ήρωά του, δείχνει την πτώση της υψηλής κοινωνίας, την απληστία και τις συνέπειές της, μα και τη θέληση για μάθηση και γνώση, την εμπιστοσύνη και τη φιλία. Όλοι οι χαρακτήρες του Δουμά, είναι αριστοτεχνικά γραμμένοι και ειλικρινά, προσπαθούσα να μαντέψω τα σχέδια του Κόμη, αλλά δεν το κατάφερα.
Ένα βιβλίο γραμμένο, τόσα χρόνια πριν, αλλά με μια σύγχρονη γραφή, που δεν κουράζει καθόλου...
Κυριολεκτικά, δεν ήθελα να τελειώσει.....
Αν έπρεπε να διαβάσσετε μόνο ΕΝΑ κλασσικό βιβλίο στη ζωή σας, τότε Ο Κόμης Μοντεχρίστος είναι αυτό το βιβλίο!!
Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Ρ Γ Η Μ Α -
Ο ΚΟΜΗΣ ΜΟΝΤΕΧΡΙΣΤΟΣ! Δεν θα μπορούσε να υπήρχε καλύτερο βιβλιογραφικό ποδαρικό στο 2021 από ένα τέτοιο έργο που διαπερνά χρόνο και ανθρώπους. Ναι όλοι το ξέρουμε. Πόσοι όμως έχουμε διαβάσει την πλήρη έκδοση ενός τέτοιου αριστουργήματος. Διότι σε ένα τέτοιο έργο δεν αρκεί να ξέρεις την υπόθεση. Κι ούτε η υπόθεση δημιουργεί ενεά μεγάλο έργο. Η ανάπλαση των χαρακτήρων, η διεισδυτικότητα της πένας ακόμα και στις πιο απόμακρα ανθρώπινα ένστικτα που αναδύονται από τις συνθήκες της καθημερινής ανθρώπινης δραστηριότητας. Και από τα ανθρώπινα αισθήματα που συγκρούονται στη δίνη του χρόνου.
"Καρτερείτε κι ελπίζετε" η τελευταία πρόταση των 2.000 και βάλε σελίδων έργου. Το οποίο ευτύχησε στην επιμέλεια του εκδοτικού οίκου. Η μετάφραση του Ωρίωνα Αρκομανή αποδίδει τη γλαφυρότητα του Δουμά. Οι σημειώσεις, τα επίμετρα αλλά και μια πρωτοτυπία. Η καταγραφή της πλήρης κινηματογραφικής φιλμογραφίας του έργου! Ομολογώ ότι πρώτη φορά βλέπω κάτι τέτοιο.
Είκοσι μέρες ήταν ένα απολαυστικό ταξίδι στον 19ο αιώνα με συγκινησιακή φόρτιση, αγωνία, απογοήτευση, χαρά, λύπη, εκπλήξεις, προβληματισμοί αλλά και συγκρίσεις με το σήμερα. Ενίοτε παρατηρούσες πόσα κοινά τα προβλήματα εξουσίας της εποχής αυτής με την σημερινή.
Εν κατακλείδι. Απαραίτητο για διάβασμα, απαραίτητο για τη βιβλιοθήκη. Εργα ζωής.... -
É óbvio que aquilo que direi sobre esta obra fantástica não será novidade para muitos de vocês, que já a saborearam antes de mim. Apenas quero deixar aqui alguns apontamentos daquele que foi, sem dúvida, um regresso fenomenal ao mundo dos clássicos que andavam algo desaparecidos das minhas leituras dos últimos anos!
Foi a escolha mais acertada, porque esta obra de Dumas deu-me tudo - personagens deliciosas, um protagonista que não mais esquecerei (quem consegue esquecer Monte Cristo???), um enredo folhetinesco do melhor que há, um ritmo vivo, que faz com que as mais de 1000 páginas "voem" e um desenlace à boa maneira clássica/romântica, que me conquistou!
AMEI!!!! E agora que regressei aos clássicos, lá terei que continuar a (re)descobri-los!
NOTA - 10/10
OPINIÃO COMPLETA NO CANTINHO HABITUAL:
https://www.youtube.com/watch?v=tG90K... -
Στον κόσμο αυτό δεν υπάρχει ούτε ευτυχία ούτε δυστυχία. Υπάρχει μόνο η σύγκριση μιας κατάστασης με μια άλλη, κι αυτό είναι όλο. Μόνο αυτός που γνώρισε την υπέρτατη κακοτυχία είναι ικανός να νιώσει την υπέρτατη τύχη. Πρέπει να έχεις φτάσει στο σημείο να θελεις το θάνατο σου για να ξέρεις, Μαξιμιλιανέ, τι ωραίο είναι να ζεις.
Εγώ από την άλλη είχα την τύχη να μην έχω διαβάσει ποτέ τίποτα σχετικά με τον κόμη Μοντεκριστο, να μην έχω δει καμία ταινία και να έχω μόνο μια υπερβολικά γενική ιδέα για το θέμα του. Και λέω τύχη γιατί το βιβλίο είναι plot-driven, όπως λένε και στο χωριό μου, άρα μαζί με την απόλαυση της ανάγνωσης είχα και το ενδιαφέρον για την υπόθεση. Τύχη, λοιπόν.
Ο Δουμάς χτίζει άψογα την ιστορία του Εδμονδου Νταντές, του άτυχου ναυτικού που ο φθόνος και η ερωτική αντιζηλία τον κατατρέχουν και προκαλούν τη φυλάκιση του, πλαισιωνοντάς την με όλο το ιστορικό κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο από τις αρχές του 19ου αιώνα, μετά την πρώτη εξορία του Να��ολέοντα στη Νήσο Έλβα, μέχρι την Ιουλιανή Επανάσταση που έφερε στο θρόνο της Γαλλίας το Λουί-Φιλίπ της Ορλεάνης. Ο Δουμάς (αυτό δεν το ήξερα) ήταν πολιτικοποιημένος, μάλιστα πήρε μέρος στις εκλογές μετά τις επαναστάσεις του 1848, χωρίς επιτυχία όμως. Οπότε μέσα από το βιβλίο περνάνε όλα, γιρονδίνοι, ιακωβινοι, βοναπαρτιστές, κλπ.
Τώρα τι να πω για την ιστορία, είναι γνωστή, μάλλον μόνο εγώ δεν την ήξερα... Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η μεταμόρφωση του Νταντές σε κόμη Μοντεκριστο. Μετά την απόδρασή του από το φρούριο του Ιφ, ο Νταντές εξαφανίζεται. Από εκεί και πέρα βλέπουμε μόνο τον κόμη, ο οποίος δεν φαίνεται πουθενά ότι είναι το ίδιο πρόσωπο με τον άτυχο ναυτικό που το έσκασε από τη φυλακή. Καταλαβαίνουμε ότι είναι το ίδιο πρόσωπο από κάποιες αδιόρατες αντιδράσεις που περιγράφει ο συγγραφέας (μια χλωμάδα όταν αναφέρεται το όνομα των συνωμοτών που τον κατέστησαν ή της πρώην αρραβωνιαστικιάς του Μερσέντες, ένα σπινθιρισμα στο βλέμμα, κλπ.), αλλά η προσωπικότητα, η ίδια η ύπαρξη του Νταντές βυθίζεται και δεν αναδύεται παρά μόνο όταν η Εκδίκηση έχει ολοκληρωθεί. Ο ήρωας μεταμορφώνεται στον άγγελο της Εκδίκησης, το χέρι του Θεού που αποδίδει δικαιοσύνη σε όσους αδίκησαν το alter ego του και βοηθά όσους στέκονται στο πλευρό του ως φίλοι.
Και όταν η Εκδίκηση ολοκληρώνεται, όταν ο κόμης περάσει στην αφεση (Μερσέντες) και ακόμα και τη συγχώρεση και το έλεος(Νταγκλάρ), όταν εξιλεωνεται για το κακό (διάσωση της Βαλεντίνης και του Μαξιμιλιανού Μορέλ), τότε μόνο ο Νταντές σταδιακά συγχωνεύεται με τη μορφή του κόμη, γίνονται πάλι ένα, μέχρι την τελική και πλήρη ανάδυση του ήρωα που γνωρίσαμε στην αρχή του έργου. Ιδιοφυές, αν θέλετε τη γνώμη μου (και γιατι να μην τη θέλετε; τζάμπα είναι).
Αριστούργημα, πραγματικά. -
Συγκλονιστικό από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα του, γεμάτο δυνατά συναισθήματα και σκηνές που έχουν χαραχτεί στη μνήμη μου ... Θα μου λείψει πολύ.
-
A audácia e mestria de Dumas são inegáveis e o Conde de Monte Cristo é, sem dúvida, uma personagem inesquecível! Perspicaz e sarcástico ao ponto de nos levar às gargalhadas e, ao mesmo tempo, implacável na execução da sua vingança.
O Conde de Monte Cristo é, além de um verdadeiro colosso, um dos melhores clássicos que já li. -
Son səhifələrini göz yaşları içində bitirdim😢❤ Və beləliklə də, uşaqlığımdan bəri heyranlıq duyduğum və tam versiyasını oxumaq üçün həyəcanlandığım bu möhtəşəm əsəri bitirmiş oldum.
Yazarın dili, hadisələri təsvir etmə tərzi, obrazlar arasındakı dialoqlar, hər şey o qədər incə gedir ki, heyranlıq duymamaq əldə deyil. Daha öncə heç bir kitabın dilindən bu qədər zövq aldığımı xatırlamıram. Əsərin hər sətrindən elit'lik yağırdı. Bununçün həm də əsəri belə gözəl tərcümə etdiyi üçün Volkan Yalçıntokluya da minnətdarlığımı bildirirəm.
Əsərdə tez-tez sənətkarlıq, ədəbiyyat, fəlsəfə, coğrafiya, tarix, mifologiya, etika, siyasət, hətta ara sıra kimya kimi sahələrə aid bilgilərdən bəhs edilirdi. Daha çox da Monte Kristo'nun dilindən. Real həyatda belə biri mövcud deyil məncə. Amma kaş olaydı. Bu obraza heyranlıq duyduğum qədər hər hansı bir obraza heyranlıq duya bilməmişəm. Yazar onu sanki real həyatda görüb tanıyırmış kimi "canlı" yaradıb. Ona həm əvvəlki həyatında Dantes olaraq, həm də sonrakı həyatında Monte Kristo olaraq çox heyran qaldım. Ona edilən haqsızlıqlar, yaşadığı izdirablar o qədər gözəl təsvir edilmişdi ki...təsirlənməmək mümkün deyil.
Bir də əsərdə təsadüflər çoxdu. Əvvəl bu mənə qəribə gəlirdi. Ama sonra oxuduqca yazarın bunları bir-birilə əlaqələndirmə şəklinə baxanda əslində mümkün olan şeylər olfuğunu başa düşdüm. Yəni, yazar bu təsadüfləri incə-incə işləmiş və sanki bunların olmaması imkansızmış kimi hiss etdirmişdir.
Əsərin məzmunu, Dantesin intiqam almağa qərar verməsiylə açılır düzdür. Amma bir şeyi bilmək lazımdır, yazar heç də sırf bəsit intiqam hekayəsi yaratmayıb. Bu hekayədə çox şey var. Dövrün sosial-siyasi həyatı olduqca yaxşı əks olunmuşdu, yazar siyasi hadisələri bu obrazın ətrafında birləşdirməklə əslində o dövrdə insanların bir çoxunun başına gələn şeyi də bizə anlatmış olurdu. Digər tərəfdən əsərin sonunda biz anlayırıq ki, yazar heç də intiqam almaq lazımlı şeydir demir bizə. Əksinə, intiqamın, nifrətin insanın özünə elə birinci düşmən olduğunu göstərmişdir. Edilən haqsızlıqlar yerdə qalmadığı kimi, başqalarının bədbəxtliyi üzərinə qurulan səadətin də sonu yaxşı bitmir. Əsərdə müxtəlif mövzular haqqında(ölüm, yaşam, cəzalar, səadət, sevgi, fədakarlıq və s.) ifadə edilən fikirləri də bəyəndim.
Qısacası, dili oxunaqlı, sizi durmadan intizarda qoyacaq və uzunluğuna baxmayaraq ayırdığınız zamana dəyəcək olan bu kitabı mütləq, ama mütləq oxumalısız! Klassik olduğuna baxmayaraq oxumaqdan qorxmayın. Düzdür, dili oxunaqlı olsa da yenə incədir, anlamaq üçün klassik dövrün danışığına da azdan çoxdan bələd olmaq tələb olunur; odur ki, sırf klassiklərə başlanğıc kitabı olaraq tövsiyə etməsəm də, klassiklərin dili ilə tanışsınızsa mütləq oxumağınızı tövsiyə edirəm👍📚❤
Əsərdə altını xəttlədiyim çox yer oldu:
"Gözlerimi kapattığımda gördüğüm her şeyi yeniden görüyorum. İki tür bakış vardır:bedenin bakışı ve ruhun bakışı. Bedenin bakışı bazen unutabilir ama ruhun bakışı daima hatırlar."
"Ahlâki yaraların gizlenseler de asla kapanmamak gibi bir özellikleri vardır; dokunulduklarında ağrımaya, kanamaya hazırdırlar; yürekte canlı ve açık beklerler."
"Gerçekten yüce gönüllü insanlar düşmanlarının başına gelen felaket, ona duydukları kinin sınırlarını aştığında merhametli davranmaya hazırdır."
"Yüreğimin sevgili evlatları, yaşayın ve mutlu olun ve Tanrı'nın geleceği insanın gözleri önüne sermeye tenezzül ettiği güne kadar tüm insani bilgeliğin şu iki sözcükle ifade edileceğini asla unutmayın: beklemek ve umut etmek!" -
Uau que livro!
Penso que entre todas as pessoas que leram este livro este mês para o projecto #osclassicosemdia a opinião foi consensual: livro magnífico e muito intenso!
A esta altura já todos devem saber que a história do Conde de Monte Cristo é uma história de vingança, Edmond Dantès foi injustamente condenado e passados alguns anos só tem um objetivo: fazer justiça.
Apesar de Dantès ser um vilão, frio e calculista não deixa de ser ao mesmo tempo generoso e com bom coração, sendo uma tarefa muito difícil para o leitor não estar sempre do seu lado.
Mas, desenganem-se se acham que isto é apenas uma simples história de vingança, é muito mais para além disso, é um romance riquíssimo, é um retrato da sociedade, sobre o poder e o dinheiro, sobre o amor, sobre justiça e a injustiça, sobre o certo e o errado, sobre esperança, sobre superação e aceitação.
Gostei muito da forma como todas as histórias se interligam e de todas as coincidências que unem as personagens umas às outras. Não é fácil decorar todas as personagens, eu precisei de um desenho para me organizar!
De todos os clássicos que tenho lido posso afirmar que este é um clássico de leitura muito acessível, a intensidade do livro advém antes da densidade da história. São muitas personagens, muitos acontecimentos, o que por vezes nos cansa, pelo que é preciso fazer uma pausa de vez em quando ou alternar com outro livro, mas apenas por este razão.
É um clássico com linguagem acessível a todos e que deve ser lido por todos.
"Não há felicidade nem infelicidade no Mundo; há apenas a comparação de um estado com o outro, nada mais. Aquele que sentiu a dor mais profunda é quem melhor pode apreciar a suprema felicidade. É preciso ter querido morrer para saber quanto é bom viver."
Vivam e sejam felizes, e perante todas as adversidades da vida fica o melhor conselho do Conde de Monte Cristo:
"Aguardar e ter esperança"
Tudo passa… Tudo se resolve… -
Δεν περιμένατε εμένα να σας το πω, αλλά είναι αριστούργημα. Ευκολοδιάβαστο και σε 2000 σελίδες και δεν κάνει πουθενά κοιλια. Καταπληκτική και η έκδοση των Gutenberg, όπως και η μετάφραση του κου Αρκομανη.
-
Edmond Dantes gel beraber takılalım....
-
To książka z gatunku tych, o których można powiedzieć albo wiele, albo nic. Dlatego ja powiem tylko, że to jest DZIEŁO, przykład literatury najwyższej.
-
HARİKAAA!!!!
Kitabın hacmi sizi hiç korkutmasın dili o kadar akıcı ki zaten elinizden bırakmak istemiyorsunuz.
Edmond Dantes genç ve başarılı bir denizciyken nişanlısı Mercedes ile evlenme planları yaparak ve çok sevdiği babasını görme umuduyla Marsilya'ya döner ama arkadaşlarının onun için başka planları vardır ve hayatı bir anda alt üst olur ve iftiraya uğrar o dönemde ülke Kralcılar ve Bonapartçılar olarak ikiye ayrılmıştır Bonapartçı olarak suçlanır ve hapse atılır. İntikamını almak için yemin eder ve gizemli bir Kont kılığında incelikli planın�� hayata geçirmek için Paris sosyetesine girer ve herkesin hayatını değiştirir.
Kont'un yapboz parçaları gibi birbirini tamamlayan planını okumak çok güzeldi, ikinci ciltin birinci ciltden daha iyi olduğunu düşünüyorum heyecanın ve merakın azalmadığı bir kitaptı.
Konta ve kitaba alıştığımdan dolayı kitabın sonuna yaklaştığımda içimi bir hüzün kapladı.
Edmond Dantes seni özleyeceğim :(
"Bana söylecekleriniz hiçbir zaman gözlerinizde okuduğum, yüreğinizin düşündüğü ve benim yüreğimin hissettiği şey kadar değerli olmayacak. Romanlardaki iyi kahramanlar gibi sizi görmeden gitmem gerekirdi ama böyle erdemli davranacak gücü kendimde bulamadım çünkü ben zayıf ve kibirli bir adamım çünkü insanların nemli, neşeli ve yumuşak bakışları beni mutlu ediyor." -
“Vi sono esseri che hanno sofferto tanto, e che non solo non sono morti, ma hanno edificato una nuova fortuna sulla rovina di tutte le promesse di felicità che il cielo aveva loro fatte.”
La vendetta si dice, è un piatto che va servito freddo, nel momento in cui nessuno se l'aspetta l'effetto a sorpresa è sicuro. La storia inizia quando Edmond Dantès nel giorno del proprio matrimonio, viene ingannato da più persone condannandolo a molti anni di prigionia e isolamento. Un incontro fortuito segnerà un nuovo inizio per lui. I lunghi anni di prigionia lo trasformano, cosi come la solitudine e la rabbia, decidendo infine di diventare il Conte di Montecristo. Deciderà cosi il destino dei suoi nemici con la giustificazione di agire per conto della Provvidenza.
Il romanzo mi ha fatto pensare molto, mi ha tenuto incollato alle pagine per ore e ore...
Stupendo! -
Ήμουν πολύ τυχερή γιατί δεν έτυχε ποτέ μου να διαβάσω κάτι από τις εφηβικές εκδόσεις ή να δω κάποια ταινία οπότε δεν γνώριζα τίποτε για την εξέλιξη της υπόθεσης Απόλαυσα κάθε του σελίδα
-
Ότι και να πω θα είναι λίγο!!!
Τα λόγια ειναι περιττά!! -
Δεύτερο μισό και λήξη του δράματος γι' αυτό το κλασικό αριστούργημα.
Ο Κόμης Μον(τ)εχρήστος είναι ο Εδμόνδος Νταντές (ναι, προφανώς και το είχατε καταλάβει από τον πρώτο τόμο), αλλά πλέον στον κολοφώνα της δόξας του, αρχίζει το τελικό στάδιο της καταστροφής των εχθρών του, των ανθρώπων του τον κατέστρεψαν (ή τουλάχιστον προσπάθησαν και έβαλαν τον καλύτερο/χειρότερο εαυτό τους στην προσπάθεια).
Σε ένα βιβλίο που ξεκινά σαν ωδή στον (δικαιολογημένο) ρεβανσισμό, ο Δουμάς συνεχίζει να ξεδιπλώνει το εκφραστικό του μεγαλείο δημιουργώντας μια εξαιρετική πλοκή που δείχνει να οδεύει αναπόδραστα προς τη φυσική και ηθική εξόντωση των ανθρώπων που κατέστρεψαν τη ζωή του Εδμόνδου.
Όμως... ο Μοντεχρήστος φτάνει στην ύβρι. Συνεπεία του πόθου του για εκδίκηση, ένα αθώο (αν και αντιπαθέστατο) παιδί χάνει τη ζωή του από τα χέρια της ίδιας του της μητέρας. Κι αυτό ο Μοντεχρήστος δεν το έχει υπολογίσει. Η έπαρση και η αλαζονεία του εκδικητικού άγγελου κρυώνουν στην καρδιά του, όπου ριζώνουν οι πρώτες αμφιβολίες για το δίκαιο της αποστολής του, για τις θεϊκές ιδιότητες που έχει σφετεριστεί για να τιμωρήσει τον άνθρωπο και τα έργα του και αναδύεται ένας πιο πιο συναισθαντικός και συμπονετικός Ναντές μέσα από τον Ολύμπιο και συναισθημαστικά απλησίαστο κόμη.
Το χέρι που κρατάει τη ρομφαία της εκδίκησης χαλαρώνει κάπως και η προσέγγιση των θυμάτων του είναι τώρα λιγότερο άτεγκτη. Γιατί πλέον ο Νταντές, δεν αποζητά την ολόπυρη μανιασμένη εκδίκηση, έχει πάψει να είναι ο θεός της παλαιάς διαθήκης και έχει γίνει ανθρώπινος, έχει σταυρωθεί και έχει αναστηθεί ανάμεσα στους ανθρώπους κι αν δεν μπορεί να ξεχάσει ή να συγχωρέσει πλήρως, είναι ωστόσο ωριμότερος μέσα από τον εξανθρωπισμό του και σε θέση να μετριάσει το πλήγμα της ανταπόδωσης, να (απο)δώσει δικαιοσύνη αντί να πάρει εκδίκηση.
Θα αποφύγω τα spoilers του τέλους (το οποίο έχει υποφέρει επίσης στα χέρια διασκευαστών και σκηνοθετών), γιατί ειλικρινά ευελπιστώ ότι όχι μόνο θα διαβάσετε το βιβλίο σε αυτή του την πλήρη μορφή, αλλά και θα του αναγνωρίσετε τη διαχρονική αξία του, λογοτεχνική αλλά και ως προς τα της ψυχής.
Αλέξανδρε Δουμά (πατέρα)* σε ευχαριστούμε
*pun intended -
Ένα αριστούργημα, αδικημένο για πολλά χρόνια από τους ελληνικούς εκδοτικούς οίκους. Στο μυαλό μας ανέκαθεν θεωρείτο ένα βιβλίο που ανήκει στην παιδική λογοτεχνία. Τώρα χάρις στον @gutenberg αναδεικνύεται το πιο ολοκληρωμένο έργο του Δουμα. Γεμάτο ποίηση, ιστορία, τέχνη, γεωγραφία, νομική, ψυχολογία. Ήρωες τόσο δικοί μας και τόσο μακρινοί, γεμάτοι λάθη, ανάγκες, συναισθήματα, "μικροί" αλλά και "τεράστιοι". Όπως πάντα, διόρθωση, επιμέλεια και μετάφραση σε σχεδόν άρτιο επίπεδο, ο εκδοτικός οίκος με τα orbis literae έχει ανεβάσει σε ασυναγώνιστα επίπεδα τον ανταγωνισμό. Από αυτά τα βιβλία που θες να τελειώσεις, αλλά δε θες να τελειώσεις. Υπέροχο και αριστουργηματικό. Ακόμα και με τα πέντε αστέρια το αδικώ.
-
Στον κόσμο δεν υπάρχει ούτε ευτυχία ούτε δυστυχία. Υπάρχει μόνο η σύγκριση μιας κατάστασης με μια άλλη, κι αυτό είναι όλο. Μόνο αυτός που γνώρισε την υπέρτατη κακοτυχία είναι ικανός να νιώσει την υπέρτατη τύχη. Πρέπει να έχεις φτάσει στο σημείο να θέλεις τον θάνατο σου για να ξέρεις , Μαξιμιλιανέ, τι ωραίο που είναι να ζεις!
Καρτερείτε και ελπίζετε! -
1525 sayfalık soluksuz bir macera Monte Cristo Kontu. Ne ara bittiğini bile anlayamayacağınız muhteşem bir roman.
Edmond Dantes hayatının en mutlu günlerinden birini yaşarken kendisini bir anda ihanete ve iftiraya uğramış halde bir zindanda bulur. Ancak Edmond zindana düşme nedenini yıllarca anlayamamış ve bu zindanda her gün daha da tükenmiştir. Tam dibe vurmuşken bir yardım eli ile kendisini bir anda olabileceği en yüksek yerde bulan Edmond içindeki intikam ateşi ile ona ihanet eden herkesten intikamını almak için işe koyulur.
Böylesine cüsseli bir kitabı kısaca böyle özetlemek imkansız elbette ama konusunu daha derin anlatmak için uzun uzun yazılar yazmak gerekir ve bu da kitaptan alacağınız hazzı azaltır. Çünkü kitap tamamen olaylardan oluşuyor ve en küçük bir yanlış cümle bile çorap söküğü gibi kitaptaki olayları önünüze serebilir. Bu da haliyle tat kaçırır.
Edmond Dantes benim hayran olduğum kitap karakterlerinden birisi oldu gerçekten. Toy bir delikanlı olarak girdiği zindandan oldukça bilgili ve birikimli bir adam olarak çıkması, her şeyi adım adım hesaplaması, sabırlı ve sakin kişiliği ile oldukça güçlü bir karakter olarak kurgulanmış Edmond. Öyle içinde intikam ateşi yanıyor dediğime de bakmayın, Edmond intikamını alırken asla ön planda olmuyor sadece küçük bir dürtüde bulunuyor ve ilahi adaletinde yardımıyla her şey çığ gibi büyüyor.
Kitabın ön planında bunlar olurken arka planda da tarihi olaylara göz atıyoruz aslında. Bonapartçılar ile kralcılar arasındaki çatışmayı da okuyoruz. Üstelik bu durum ilk ciltte çok önemli roller oynuyor.
Kitapta en sevdiğim şeylerden biri de Alexander Dumas’nın anlatımıydı. Gereksiz betimlemelerden uzak kalarak su gibi akıp giden bir kitap yazmış Dumas. Cüssesi asla göz korkutmasın çünkü inanılmaz akıcı ve olay örgüsü de asla durulmadığı için elinizden bırakmak bile istemeyeceğiniz bir kitap Monte Cristo Kontu.
Kitabı 33 kişilik kalabalık bir okuma grubu ile birlikte okuduk. Onlarla okumasam kim bilir ne zaman cesaret edecektim ama şu an iyi ki okudum diyorum. Ve herkese de ısrarla öneriyorum. Bu kitabı okumadan ölmeyin diyorum. -
Ένα αριστούργημα στις εξαιρετικές εκδόσεις Gutenberg - ORBIS LITERE!
-
Wiem, że to co napiszę będzie kontrowersyjne, bo jednak jest klasyk literatury i nie chcę mu ujmować, bo fabularnie jest to książka niezwykle przemyślana. Podobała mi się, jednak muszę napisać, że nie przypadł mi do gustu patetyczny styl pisania Dumas’a. Rozumiem, że taki był styl epoki, ale subiektywnie mnie to denerwowało. Nie podobało mi się również przerysowane, wyniosłe zakończenie. Nie mniej będzie to jeden z lepszych klasyków jakie czytałam.
-
If the first volume of Monte Cristo describes in excruciating and delicious detail the fall from grace of the protagonist Edmond Dantès (partially based on the true story of a certain Pierre Picaud) plots and executes his revenge in one of the most astounding comebacks in the history of literature. Even more powerful than Bruce Wayne's resurrection after having his back broken by Bane or perhaps like the Chicago Cubs battling back from a 3-1 deficit to win their first World Series in 111 years, Dantès re-invents himself and with a self-reliance and violence that recalls somewhat that of Julien Sorel of The Red and the Black, he lays waste and shame to all those who let him down. It is an unforgettable story and one I need to reread!
