| Title | : | The Caucasian Chalk Circle |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | 0816635285 |
| ISBN-10 | : | 9780816635283 |
| Language | : | English |
| Format Type | : | Paperback |
| Number of Pages | : | 136 |
| Publication | : | First published January 1, 1945 |
No translations of Brecht's work are as reliable and compelling as Eric Bentley's. These versions are widely viewed as the standard renderings of Brecht's work, ensuring that future generations of readers will come in close contact with the work of a playwright who introduced a new way of thinking about the theater.
The Caucasian Chalk Circle Reviews
-
Der Kaukasische Kreidekreis = The Caucsian Chalk Circle, Bertolt Brecht
The Caucasian Chalk Circle is a play by the German modernist playwright Bertolt Brecht. An example of Brecht's epic theater, the play is a parable about a peasant girl who rescues a baby and becomes a better mother than its wealthy natural parents. The play was written in 1944 while Brecht was living in the United States.
تاریخ نخستین خوانش نسخه فارسی: روز نوزدهم ماه می سال1974میلادی
عنوان: دایره گچی قفقازی؛ اثر: برتولت برشت؛ برگزدان از متن آلمانی: مجید سمندریان؛ تنظیم اشعار: فروغ فرخزاد؛ تهران، نشر گام، چاپ سوم سال1335، در131ص، موضوع: نمایشنامه های نویسندگان آلمان - سده20م
عنوان: دایره گچی قفقازی؛ اثر: برتولت برشت؛ مترجم: م. امین موید؛ تهران، نشر رز، چاپ دوم سال1351، در176ص، فروست در قلمرو نمایش؛
نمایشنامه ی «دایرهٔ گچی قفقازی»، در قالب یک پیش‌درآمد، و پنج صحنه، نگاشته شده است؛ عنوان پیش درآمد: «کشمکش»، و عناوین صحنه های آن به ترتیب «طفل والاگهر»، «فرار به کوهستان‌های شمالی»، «در کوهستان‌های شمالی»، «شرح احوال قاضی»، و «دایرهٔ گچی» است؛ رخدادی که در پایان جنگ دوم جهانی در «شوروی» رخ میدهد، هسته ی اصلی رخداد بر سر تصاحب یک طفل است، و کشمکشی میان مادر اصلی و کسیکه طفل را نجات داده، و بزرگ کرده است؛
کودتایی در منطقه روی داده، فرمانداری از کار برکنار شده، گردنش را زده اند؛ همسر فرماندار با عجله برای سفر آماده میشود، انگار نه انگار که شوهرش را از دست داده، و فرزندش «میکائیل» را هم جا میگذارد؛ «گروشا» خدمتکاری است که با کودک تنها گذاشته شده، «گروشا» سرپرستی کودک را بر دوش میگیرد، و از همان لحظه رنجهای بسیار میکشد، به هر جای میرود، و به هر کاری تن درمیدهد، ازدواجی اجباری را میپذیرد، تا بتواند کودکش را نگاه درد؛ اما همسر فرماندار پیشین برمیگردد، و کودکش را از «گروشا» میخواهد؛ دادگاهی تشکیل میشود، نخست حکم میکنند که مادر طفل، همسر فرماندار پیشین است، و «میکائیل» از آن اوست؛ در کشمکشهای بعدی، و با شهادت شهود، قاضی تازه، به نام «آزدک» که از سوی فرماندار منصوب شده، با یک روش کهن قفقازی (قضاوت سلیمان نبی)، دستور کشیدن یک دایره با گچ را میدهد، تا کودک را ��یان آن دایره بگذارند؛ قاضی «آزدک» میگوید مادر واقعی آن کسی ست، که کودک را از وسط دایره بکشد، و ببرد، و اگر دو طرف همزور بودند، میتوانند بچه را نصف کنند، و هرکدام نصفش را بردارند؛ همسر فرماندار پیشین میپذیرد، اما «گروشا» تن به این بازی نمیدهد، چون حاضر نیست، به «میکائیل»، لطمه ای وارد شود؛ «آزدک» قاضی، حکم میکند که «مادر واقعی گروشاست»؛ در پایان خواننده ی گروه موسیقی، میخواند «زمین به کسی میرسد که از آن بهتر نگهداری کند، و میوه ی بیشتری حاصل کند، نه به صاحبان پیشین آن»...؛
تاریخ بهنگام رسانی 16/04/1399هجری خورشیدی؛ 30/02/1401هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی -
زمین به کسی می رسد که از آن بهتر نگهداری کند و میوه ی بیشتری حاصل کند، نه به صاحبان قبلی آن...
آیا این ایده مارکسیسمی نیست؟ من اولین باره که از برشت میخونم واسه همین باهاش آشنا نیستم. -
Επιφανειακά είναι ένα υπέροχο παραμύθι. Εσωτερικά του κύκλου με την κιμωλία υπάρχουν κρυμμένα ένοχα κοινωνικοπολιτικά στοιχεία που συνυπάρχουν σε όλο τον κόσμο και είναι εκ διαμέτρου αντίθετα.
Μέσα σε αυτή την πολύ ανθρώπινη ιστορία αποτυπόνονται με διδακτικό και ψυχαγωγικό τρόπο οι ταξικές διαφορές:
Χρυσά παλάτια και χωμάτινα καλύβια.
Οι κοινωνικές διαφορές: πλούσιοι,δυνατοί,ανώτεροι,ξιπασμένοι,αναίσθητοι,
δόλιοι,οσφυοκάμπτες,σφουγγοκωλάριοι και φτωχοί,πεινασμένοι,οργισμένοι,αδικημένοι,τίμιοι,
φοβισμένοι,έρμαια στους δυνατούς του κόσμου που ορίζουν τα πάντα και τα διεκδικούν με οποιοδήποτε τίμημα.
Οι φυσικές διαφορές του "ζωϊκού" βασιλείου: άνθρωποι με συνείδηση και ψυχή και τοξικοί αχυράνθρωποι.
Στο προκείμενο,
Οι κάτοικοι ενός κατεστραμμένου χωριού στον Καύκασο φιλονικούν μεταξύ τους για την αξιοποίηση της γης. Όταν καταφέρνουν να βρουν μια δίκαιη λύση καλούν κάποιους καλλιτέχνες για να το γιορτάσουν. Αυτοί μας αφηγούνται μια παραμυθένια ιστορία με κινεζικές ρίζες. Ο τίτλος: ο κύκλος με την κιμωλία.
Σε μια χώρα μακρινή υπήρχε ένας σπουδαίος βασιλιάς και μια αξιοθαύμαστη βασίλισσα που κυβερνούσαν το λαό μέσα απο ένα αμύθητου πλούτου παλάτι. Είχαν αυλικούς, φρουρούς,υπηρέτες,μάγειρες,πιστούς συμβούλους του βασιλιά και όλα τα καλά. Είχαν και ένα παιδάκι. Ένα μωρό πρίγκιπα τόσο ακριβοθώρητο που πάντα τον συνόδευαν οι βασιλικοί γιατροί.
Ξέσπασε επανάσταση στη χώρα αυτή και το παλάτι κινδύνευε με ολική καταστροφή απο τους επαναστάτες που σκότωναν και έκαιγαν αδιακρίτως.
Όταν σκότωσαν το βασιλιά και έβαλαν φωτιά στο παλάτι η βασίλισσα κατάφερε να ξεφύγει και να σωθεί. Έσωσε και ότι πολυτιμότερο είχε απο ρούχα και κοσμήματα,όμως ξέχασε να πάρει το παιδί της φεύγοντας.
Μια υπηρέτρια σώζει το μωρό και με κίνδυνο της ζωής της το κουβαλά μαζί της σε διάφορα μέρη που αναζητά ασφάλεια και τροφή. Περνούν μαζί πολλές κακουχίες και η μικρή υπηρέτρια αγαπάει βαθιά αυτό το απροστάτευτο πλασματάκι. Κάνει πολλές θυσίες για να το μεγαλώσει και φτάνει σε σημείο να παντρευτεί κάποιον ξένο που δεν αγαπάει για να έχει κοινωνική υπόληψη.
Όταν τελειώνει ο πόλεμος, η "πολύπαθη" βασίλισσα αναζητά το ξεχασμένο της παιδί και την περιουσία που του αναλογεί ως νόμιμου κληρονόμου. Η υπηρέτρια αρνείται να το δώσει και καταλήγουν στο δικαστήριο.
Η υπηρέτρια είναι η επιτομή της ανθρωπιάς και της μητρότητας.
Ο δικαστής είναι η επιτομή της λαϊκής σοφίας και της άγρυπνης συνείδησης. Είναι ένας περιστασιακός δικαστής που παλεύει ενάντια στο άδικο και τις πουλημένες και εκφυλισμένες ζωές.
Μόλις αποκαθίσταται η ισορροπία και το δίκαιο, παρόλο που νικά η καλοσύνη και η αγάπη,ο σοφός και αγνός
περιστασιακός δικαστής χάνεται κάπου μέσα στον ρομαντισμό του.
Ίσως μαζί του χάνονται και όλες οι αξίες...
Καλή ανάγνωση. -
نمایشنامه "دایره گچی قفقازی"، آنقدر خواندنی نبود که فکرش رو میکردم. ولی سرگرم کننده بود و احتمالا تماشاش ازین هم بهتره. وقتی کتاب "نمایشنامه در چین" رو میخوندم، دیدم یکی از معروفترین و قدیمی ترین نمایشنامه های چینی اسمش "دایره گچی" هستش. و بعد هم فهمیدم برشت یک نمایشنامه با همین موضوع داره و قرار شد بخونمش تا امروز که شنیدمش :))
فکر می‌کنم نمایشنامه رو بشه این‌طور خلاصه کرد: در حالی که شهر در جنگ داخلی می‌سوزه، یک خدمتکار برای محافظت از یک کودک رها شده هزار جور سختی رو به جون میخره و همه چیزش رو ( حتی عشقش به سربازی که نامزدشه) فدا می‌کنه. اما وقتی بالاخره آرامش برقرار می شه، مادر پسر بچه که الان سه سالشه، میادکه بچه رو پس بگیره. مادر اصلی بچه زن حاکمه و مادری که بزرگش کرده خدمتکاره. حالا یک قاضی همیشه مست و مسخره با الهام از سنت باستانی دایره گچی، تصمیم به حل و فصل اختلافات میگیره. اما نکته داستان اینجاست که توی جامعه فساد و فریب، با وجود یک قاضی غیر قابل اعتماد، چه کسی برنده است؟
برشت توی این نمایشنامه زده ترکونده آدما رو .
اوشون که خودش تمایلات کمونیستی داشته، توی نمایشنامه اش میخواد بگه که ثروت و قدرت میتونه ابتدایی ترین و ظریف ترین احساسات انسانی رو هم به فساد بکشونه. پس ثروت بده. اون تاکید داره که انسان ها توی هر جایگاهی باشن، عطش بالایی برای تملک دارن و اگر این تملک کنترل نشه، باعث فاجعه میشه. برشت همچنین این نمایشنامه رو بعنوان پارودی عدالت انسانی نوشته. اون نشون میده عدالتی که انسان ها مجریش هستن، با پول خریدنی و فاسده؛ پس کلا زندگی معنا گرایانه خوبه. -
What I learnt from this book: rich people suck, poor people suck, war sucks, society sucks, socialism isn't bad and fruit farms are the future.
-
Γενικά, έχω διαβάσει ελάχιστα θεατρικά έργα - για προφανής λόγους, τα θεατρικά είναι φτιαγμένα για να παίζονται στο θέατρο και όχι για να διαβάζονται.
Στην περίπτωση του αγαπημένου μου Μπρεχτ όμως, νομίζω ότι άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω.
Ωραία ιστορία, γραμμένη με λυρισμό αλλά και χιούμορ, με κρυμμένα νοήματα και με έναν κορυφαίο δικαστή, που το δικαστικό μας σύστημα θα ήταν πολύ καλύτερο αν είχε 3-4 σαν κι αυτόν. -
Η μητρική αγάπη είναι αυτή που προκύπτει από τη διαδικασία της γέννας ή μπορεί να ναι και η αγάπη που προκύπτει από την ανάγκη να μοιραστεί περίσσια αγάπης σε ένα παιδί από μια ξένη γυναίκα? Λιτό κι απέριττο ��λλά με πολύ κοινωνικό, ιστορικό και πολιτικό βάθος. Συνιστάται ανεπιφύλακτα!
-
When the sharks the sharks devour
Little fishes have their hour.
This might be the Master at his finest, remarkably both modern and ancient, timeless parables are bracketed in the struggle against fascists with an all too human squalor that likely made Stalin squeal.
The play within the play is apparently from an ancient Chinese tale, it proved unexpectedly surprising. Grusha is a wonderful, highly developed protagonist, unlike the Portia of Venice, her motivation isn't guile but an almost childish concept of loyalty and justice. No doubt Brecht embraced this unlikely refuge even as the world around him was collapsing into barbarism. The title refers to the Chinese story of a judge placing a child in a chalked circle and the two women claiming to be the mother are asked to remove the child, the nominal reason being that only the true parent could extricate the young one. As the reasoning goes the judge awards the child to the woman who didn't attempt to remove the child for fear of harming it. This is replicated by Brecht with certain human caveats about the stewards of justice and the greasing of palms. -
Ο Μπρέχτ ξαναγράφει το μύθο του βασιλιά Σολομώντα, μόνο που αυτός το κάνει σωστά ! Το βιβλίο είναι μικρό , όμως οι χαρακτήρες έχουν διάσταση και όγκο , και φυσικά ο Μπρέχτ δεν δειλιάζει να κάνει κοινωνική κριτική για την οικονομική ανισότητα αλλά και τους θρησκευτικούς πολέμους. Το μήνυμα της μητρικής αγάπης διαρκώς παρών σε αυτό το διαχρονικό αριστούργημα. Ίσως η θεατρική του έκδοση να μου αρέσει ακόμα περισσότερο.
-
Η ιστορία του βασιλιά Σολομώντα και των 2 γυναικων τοποθετημένη στην περίοδο του τριαντακονταετή πολέμου και δοσμένη αριστοτεχνικά απο τον Μπρεχτ... Το βιβλίο περιλαμβάνει και μια διασκεδαστική ιστορία "Τραυματισμένος Σωκράτης"!!
-
Bertolt Brecht considered himself to be a great author which is not terribly surprising as most people are at least partially self-delusion. What is more surprising is how many people agreed with Brecht's high opinion of himself during the middle decades of the Twentieth Century.
In fact Brecht had a wicked sense of humour and a great instincts on how to use the space on the stage to best effect. As a result he produced a number of highly entertaining plays that had audiences laughing in the four corners of the world.
The Caucasian Chalk Circle is an amusing fairy tale set in the Georgian Caucasus about the judgements rendered by the village idiot that an invading army has installed as a magistrate as a joke. Not too surprisingly the village idiot proves to an excellent judge during his very short term.
If properly staged, the Caucasian Chalk Circle is extremely funny and offers a great evening at the theatre. You might want to consider taking in a performance if the opportunity ever presents itself. -
This is another one I performed during my years as a drama geek. To be honest, I think I was too young to appreciate Brecht's work properly.
You have to comprehend symbolism, or this all ends up kind of dull. The whole story of the mums fighting over the kids is interesting but short, while the rest of the play is a comment on society.
I'd have to go back to give a worthy review, but it honestly just didn't interest me enough. -
Απλό, μεστό, λιτό, κατανοητό, αριστούργημα!!
-
"رفقا، چرا انسان وطن را دوست داره؟ برای اینکه وطن نونش خوشمزه‌تره،آسمونش بلندتره، هواش خوشبوتره، نغمه‌هاش پرطنین‌تره، و خاکش دوست‌داشتنی‌تره! مگه همینطور نیست؟"
بنده ترجمه‌ی استاد سمندریان را خوانده‌ام. -
Απλή ιστοριούλα με βαθύ κοινωνικό υπόβαθρο που θίγει διαφορά ζητήματα ανθρωπίνων σχέσεων, σχολιάζει την υφή της μητρικής αγάπης κλπ ενώ το φιναλε σε μορφή «κοινωνικού πειράματος» με τον κύκλο με την κιμωλία ανεβάζει την σπιρτάδα της γραφής.
Η μετάφραση μετριότατη. -
Perhaps the best Brecht play I have read so far (though they have all been good). There is something particularly engaging about the two main characters, Grusha and Azdak. Although the message of the play is supposedly very straightforwardly "Socialist" I always feel that Brecht is never quite so obviously simple as that. The writing is amazing and the songs always add to the impetus rather than detract from it.
-
Tackling a Brecht script takes a lot of patience and time! His writing is complex and fluid and yet the embedded symbolism takes time to unravel and reflect on!
This is one play I would love to see on the stage! -
Es scheint als wurde der Herr Brecht in seinem Alter ein bisschen "gefühlsduselig" Aber sonst immer noch Alles beim Alten: alle Geschehen sind noch schön im lieben Marxismuskleid eingepackt. (inkl. Songs und Stück im Stück Parabel)
-
من عشق برشت هستم دربست! از ابتدای آشنایی تا همین الان:)
-
I finished reading this a couple weeks ago for my Theatre class and yes, it's that genius Brecht whom everyone has heard of yet no one quite understands. Brecht's works and techniques aiming to completely and utterly emotionally isolate the audience of his plays create confusion as to how the characters should act or whether they should act at all and they SHOULD. The Caucasian Chalk Cirle threads together two conflicts regarding the ownership of farmed land after the second world war, and uses sly morals to show how power drives people to do insane things as in the ancient Chinese tale "The Circle of Chalk" (Brecht's plays usually used ideas from ancient fables). By confusing you with things like having the characters refer to themselves in third person, the sudden gestures and expressions (gestus), Brecht truly accomplishes a state of uneasiness, making the reader (audience, better put) question what they're seeing and encouraging a thought process that evaluates the nature of our system. This man is suave af.
-
I saw a production of this but I have not read it yet. Brecht's ideas are abstract and they kept me wondering about the fairy-tale like quality. Grusha, a servant working for a snobbish aristocratic woman (Natella), cares for the child (Michael) who Natella left behind. Grusha is selfless and she gives everything she can to him. When the case is brought to court with the judge named Azdak, the chalk circle is drawn to put the child in. Brecht's ideas intrigued me here. Grusha and Natella are asked to pull at him to see who is the real mother. Grusha is the true mother because she could not bear to hurt the child she raised and cared for. This play is not about emotions. It is supposed to be unsentimental. I liked it for its historical context and its ideas, because it was meaningful. The play was originally written in German and it premiered in the United States in 1948.
-
Taking place right after WWII, in the Caucasus region, but most of it actually being told as a story within the play (which is set a few centuries in the past?). While the actual play is inspired by an old chinese drama.
-
4.5/5 stars
TWs: Abuse, classism, alcoholicism, mention of r*pe, r*pe threats, violence
It's a classic and a play so there's not much to say other than the fact that I thoroughly enjoyed it. I recommend it for fans of shorter classics, especially if you want to eat the rich. -
دایره گچی قفقازی از مهم ترین نمایش نامه های تیاتر حماسی برشت و یکی از آخرین آنها در دوران هجرت او در آمریکاست. در این اثر برشت از تیاتر در تیاتر هم بهره برده است. واقعه که در انتهای جنگ دوم جهانی در شوروی رخ می دهد، توسط یک گروه دوره گرد نوازنده و خواننده روایت می شود. هسته ی اصلی واقعه در طول ده ها صحنه و واقعه ی دیگر، بر سر تصاحب یک طفل می گذرد، و کشمکش میان مادر اصلی و کسی که طفل ر�� نجات داده و با مرارت بزرگ کرده است. کودتایی در منطقه روی داده، فرمانداری از کار برکنار شده، گردنش را زده اند. همسر فرماندار با عجله برای سفر آماده می شود، انگار نه انگار که شوهرش را از دست داده، و فرزندش میکائیل را هم جا می گذارد. گروشا، خدمتکاری که با کودک تنها گذاشته شده، سرپرستی کودک را بعهده می گیرد و از همان لحظه برای حفاظت او از مصیبت های متعدد، به هرجا می رود و بهرکاری تن می دهد، حتی یک ازدواج اجباری تا بتواند کودک را حفظ کند.
اما وقایع به گونه ای پیش می رود که پس از مدتی همسر فرماندار قبلی باز می گردد و کودکش را از گروشا می خواهد. دادگاهی تشکیل می شود و طی وقایعی، ابتدا حکم می کنند که مادر طفل، همسر فرماندار قبلی ست و میکائیل متعلق به اوست. در کشمکش های بعدی و شهادت شهود، قاضی تازه به نام آزدک که از سوی فرماندار فعلی منصوب شده، به یک حیله ی قدیمی قفقازی (قضاوت سلیمان) متوسل می شود، این که دایره ای با گچ می کشند و کودک میان آن می گذارند. قاضی آزدک می گوید مادر واقعی آن است که کودک را از وسط دایره بکشد و ببرد، و اگر دو طرف هم زور بودند، می توانند بچه را نصف کنند و هرکدام نصفش را بردارند. همسر فرماندار سابق می پذیرد اما گروشا تن به این بازی نمی دهد چون حاضر نیست به میکائیل لطمه ای وارد شود. آزدک قاضی اعلام می کند که مادر واقعی گروشاست. در انتها خواننده ی گروه موسیقی می خواند؛ زمین به کسی می رسد که از آن بهتر نگهداری کند و میوه ی بیشتری حاصل کند، نه به صاحبان قبلی آن... -
Has its moments but it's far longer than it needs to be and only a handful of characters are fleshed out in any way.
-
Why do I not read plays so often?
Brecht's Caucasian Chalk Circle is set in Georgia (the reason why I picked up the book - the only one in the entire bookstore that was remotely related to "my part of the world) where two mothers - a rich one and a poor one - claim ownership of a child. Unlike Solomon's story though, "Caucasian Chalk Circle" provides a new definition of "real motherhood", which is not necessarily biology.
The story is told by Singer, thus making the play very musical, you can almost hear it while reading it. Structurally, it's brilliant, I assume that is the case with all classic plays. Ideologically, it's leftist in a layered and nuanced way. I recommend reading this to those of you who are looking for brilliant plays to read. It's pure enjoyment. -
Eski zamanların birinde Devlet Tiyatroları genelde başarılı kadrolarla iyi oyunları sahnelermiş. Cemre de bu zamanların birinde Erzurum DT’den izlemiş Kafkas Tebeşir Dairesi’ni, çok da sevmiş. Bir gün bir sahafta görmüş oyunu, hemen almış. Bugün de okumuş, kim bilir belki de izlemekten zevk aldığından okumaktan da bir o kadar zevk almış.
Erzurum DT demişken, yaklaşık bir ay kadar önce Erzurum DT binasında çıkan yangına ne kadar üzüldüğümü belirtmem lazım. Erzurum DT, başarılı işler sahneye koyan devlet tiyatrolarından. Umarım en kısa zamanda yanan binalarından çok daha iyisi inşa edilir ve başarıyla oyunlarını sahnelemeye devam ederler! -
I really hope everyone who reads/sees this play understands its meaning because it’s so profound and therefore important. In conclusion: is the mother of its child its biological mother that abandoned it or the woman who gave up her life to raise this child. But this is just the used metaphor for a more important question raised at the beginning: who should get the land? The ones who claim that it has been their own for many centuries, or the ones who could use it to benefit everyone.
-
"بی‌پناهی بی‌پناه دیگری را به فرزندی پذیرفت. "
و فکر کنم جمله‌ای که اینجا جا مونده اینه که، و بعد از این، اونا دیگه بی‌پناه نبودن.
خیلی سعی کردم بخاطر اینکه تکلیف مدرسه‌س دوسش نداشته باشم ولی نشد واقعا😂
