ข้าเป็นสัตว์เลี้ยงของศาลต้าหลี่ เล่ม 2 by Mo Shang Ren Ru Yu

ข้าเป็นสัตว์เลี้ยงของศาลต้าหลี่ เล่ม 2 Reviews

• 
  Wanyiwa

  รีวิวรวม 7 เล่มนะคะ
  
  เป็นแนวแฟนตาซีที่อยู่ดี ๆ พอนางเอกหมุนกำไลหินห้าสีที่ตัวเองได้รับมรดกตกทอดมาจากปู่บุญธรรม ตัวเองก็กลายเป็นไปโผล่อยู่ในโลกคู่ขนานจีนโบราณ แถมยังไปอยู่ในร่างของชะมดเช็ด เกือบจะถูกจับไปต้มยำทำแกงอะไรก็ไม่รู้ ถ้าจะไม่บังเอิญโชคดีเจอพระเอกที่เป็นรองผู้ว่าการศาลต้าหลี่เข้าซะก่อน ฝ่ายพระเอกก็โดนพิษกู่ที่อยู่ในร่างกายตั้งแต่เกิดเล่นงานจนสะบักสะบอม ทุก ๆ 10 วันจะร่างกายอ่อนแอเจ็บปวดทรมานจากพิษกำเริบ แต่กลิ่นจากชะมดเช็ดกลับช่วยรักษาอาการของเขาได้ เขาก็เลยถือโอกาสยึดเอาเจ้าชะมดเช็ดที่หนีออกมาจากกรงมาเป็นของตัวเองซะเลย
  
  ด้วยความฉลาดของพระเอก ก็เลยทำให้เห็นว่าเจ้าชะมดเช็ดรู้เรื่องกว่าที่คิด แถมด้วยความจมูกดี พูดคุยกับสัตว์อื่นได้ แล้วยังรู้พวกคาถาเวทด้วย ก็เลยได้ช่วยพระเอกไขคดีในศาลต้าหลี่ได้หลายคดี แล้ววันดีคืนดียังกลายเป็นสาวน้อยหน้าตาน่าเอ็นดูที่เติบโตไวมากอีกด้วย ซึ่งจากการเชิญหมอจากศาลต้าหลี่มาปรึกษา ก็ได้ความว่าสาวน้อยจะมีอัตราการเติบโตแบบสัตว์ คือภายในหนึ่งปีก็จะโตเต็มวัย และจะมีอายุขัยเพียงสิบกว่าปีเท่านั้น
  
  หลังจากนั้นก็จะเป็นเรื่องราวการพยายามรักษาอาการป่วยของพระเอก ควบคู่ไปกับการไขคดีแปลก ๆ ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ในระหว่างนั้นพระเอกเขาก็เลี้ยงต้อย เฝ้านับคืนนับวันรอให้นางเอกโต ตัวเองเป็นสายโหดจอมเย็นชา แต่กับนางเอกคือดูแลอย่างดีและอ่อนโยนมาก แต่คนอ่านก็จะตะขิดตะขวงใจนิดนึงตอนพระเอกเริ่มคิดไม่ซื่อกับสาวตั้งแต่นางยังเด็กน้อยมาก แต่ก็อดทนรอจนเป็นสาวแหละนะ กินดุและกินจุ บทหวานเยอะพอ ๆ กับเนื้อหาที่เข้มข้น แต่..ไม่ลงรายละเอียดฉากรักนะคะ ตัดเข้าโคมไฟไปค่ะ
  
  เนื้อเรื่องยาวมากเป็นมหากาพย์ เพราะมันไม่ได้จบแค่ปริศนาจากฝั่งพระเอก แต่ต้องมาเคลียร์ปริศนาจากฝั่งนางเอกอีกด้วย เลยเหมือนหนังสือมีสองภาค คือภาคพระเอกกับภาคนางเอก ที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเพราะมันเป็นคนละโลกคู่ขนาน ซึ่งช่วงนี้เราว่าสนุกน้อยลงกว่าช่วงครึ่งแรกหน่อยนึง ดูเกือบ ๆ จะออกทะเลไปแล้ว ถึงแม้ว่าปริศนาจากฝั่งนางเอกจะดูน่าสนใจมากก็ตาม แต่ใด ๆ ก็คือยังถือว่าสามารถกลับเข้าฝั่ง จบได้ไม่เลวนะคะ
  
  จัดเป็นหนังสือเรื่องยาว พล็อตเข้มข้นตลอดแบบไม่มีช่วงแผ่ว พระเอกงานดี (ติดนิดเดียวตอนเลี้ยงต้อย) แต่นางเอกถูกวางคาแร็คเตอร์มาให้ไร้เดียงสาและไม่ค่อยฉลาด ดังนั้นเหตุการณ์ไม่ควรเกิดหลาย ๆ อย่างก็มักจะมีสาเหตุจากความไม่ค่อยคิดอะไรของนาง อันนี้ก็จะทำให้หงุดหงิดใจอยู่บ้าง แต่ภาพรวมคืออ่านสนุกแม้จะหนาและหนักมากทั้ง 7 เล่มค่ะ
• 
  Polyj

  เจ้าชะมดเช็ดน้อยของเราเริ่มโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
  แต่ก่อนวัน ๆ กินกับนอนเป็นหลัก
  แต่เล่มนี้เริ่มมีกิจกรรม out door มากขึ้น ได้เข้าป่า เข้าวัง เข้าโรงเรียน โอ้!! กิจกรรมหลากหลายเลยค่ะ
  แต่ความน่ารัก ความซื่อๆ ความโก๊ะยังเหมือนเดิม
  เพิ่มเติมคือ ท่านรองตุลาการหน้าหยก พระเอกที่ว่ากันว่าวันๆ มีหน้าเดียวนั้น
  เขาอัพสกิลการอ่อยเข้ามามากหลายจ้า
  แต่เจ้าชะมดน้อยก็หารู้เรื่องไม่ 5555
  
  เล่มนี้ช่วงที่หรู��สี่ยวนันเข้าไปในสถานศึกษาชื่อดังเพื่อเป็นสปายนั้น ก็ขำอยู่นะ แต่มันมีความแปลกๆ ในเรื่องคุณครูหน้าสวยที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผล อารมณ์แบบว่าเวิ่นไปนิดนึงอะ ส่วนคดีงอกในโรงเรียนเรื่องยุ่งๆ เกี่ยวกับท่านอ๋องน้อย สนุกดี คาดไม่ถึงไปเหมือนกัน
  ยังคงรอติดตามเล่มต่อไปค่ะ
  ตอนนี้ขอไปนวดข้อมือแป้บ ... หนังสือหนามากกกกก
  
• 
  Kritya Lee

  Actually the story reads well and I enjoyed it almost entirely except the part that male leading character is hitting a 5-year-old girl! It feels so awkward even though she was a full-grown woman turned into a civet. Plus that he has sexual desire towards this little girl/pet even though he doesn't carry out the action. I can't help feeling negative towards this pedophile mentality.
• 
  Ahgase

  ก็ดีก็น่ารักดี นางเอกไม่สมวัย ถ้าเขียนให้เด็กกว่านี้หน่อยการกระทำก็จะน่ารัก นี่มันขัดใจตรงเรียนมหาลัยแต่เป็นแบบนี้อะ
  พระเอกก็คือเป็นใคร่เด็ก5555
  โอเค้ พยายามมองข้ามนะ ถึงจะอ่านแล้วก็น่ารักดี
  ส่วนพิษกู่ก็แบบน่ารำคาญใจมาก
  นิยายเรื่องไหนนะถึงตัวกู่ออกมาง่ายๆเลยอะ อยากพาไปพบ
  จะได้ไม่ต้องวุ่นวายไง 5555
  ให้เดาพระเอกเป็นลูกฮ่องเต้ปะเนี่ย เคยดูซีรีส์แล้วนะแต่จำไม่ได้
• 
  Peri Peri

  บอกตรงๆ นะว่าสนุก แต่...เหนื่อยจ้ะ 5555
  เหนื่อยจะอ่านไปๆ แล้วนังหนูเสี่ยวนันชอบเอาตัวเองเข้าไปตกอยู่ในอันตรายตลอดเวลา รู้อ่ะว่าเดี๋ยวพระเอกก็มาช่วย แต่น้องงง ช่วยมีความระวังตัวนิดนึงได้มั้ยอ่า นางเชื่อคนง่ายเกิ๊น อ่านไปก็ถอนใจไปว่า เอาอีกละ