Title | : | อริร้ายหวนรัก เล่ม 3 |
Author | : | |
Rating | : | |
ISBN | : | - |
ISBN-10 | : | 9786160625956 |
Language | : | Thai |
Format Type | : | Paperback |
Number of Pages | : | 368 |
Publication | : | Published March 1, 2020 |
แต่ทั้งที่อยู่อย่างนี้แล้วความตายก็ยังมาเยือนอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว ในห้วงสุดท้ายของชีวิต สามีผู้แสนเย็นชากลับเอาตัวเข้าปกป้อง! โชคยังดีที่สวรรค์ไม่ได้ใจร้ายกับนางเกินไปนัก ยังคงให้นางได้ย้อนกลับมาช่วงสิบปีก่อนหน้า สมัยที่นางเพิ่งแต่งงานได้ปีกว่าๆ น้องชายร่วมอุทรก็ยังไม่ตาย นางจึงตั้งมั่นว่าจะเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์เสียใหม่
แต่ไฉนย่างก้าวแต่ละก้าวของนางในครั้งนี้กลับทำให้เซียวหวนมองนางด้วยสายตาที่แปลกไปเล่า ทำให้นางอดคิดถึงสายตาห่วงใยสุดท้ายของเขาเมื่อชาติที่แล้วไม่ได้ ที่จริง...เซียวหวนรู้สึกเช่นไรต่อนางกันแน่!
อริร้ายหวนรัก เล่ม 3 Reviews
-
เอาจริงๆ เข้าเล่ม 3 นี่อ่ะ ปลงละ .. เอาเถอะ จะแต่งเอาอะไรก็เอา
เพราะมันปฏิเสธไม่ได้ว่า อ่านได้เพลินจริง ๆ แม้จะยังไม่รู้ว่าอ่านไปทำไม วัตถุประสงค์คืออะไรก็ตาม
เรื่องราวยังคงเป็นเรื่องราวที่ล้อมอยู่รอบตัวนางเอกของเรานี่เอง ก็อ่านไดอารี่นางไปเรื่อย ๆ
ใจนึงอ่ะ อยากเท แต่อีกใจอ่ะ ก็อยากรู้เรื่องชาวบ้าน ..
ไอ้ความอยากรู้มันมากกว่า เลยต้องอ่านกันต่อไป -
เล่มนี้เหมือนกับ 2เล่มก่อนหน้าที่ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆเป็นไดอารี่ของนางเอก และยังไม่มีส่วนไหนของเรื่องที่เกี่ยวข้องกับปมที่นักเขียนวางไว้ตอนต้น อ่านได้เรื่อยๆ ไม่ได้สนุกมาก แต่ก็ไม่ถึงกับจะเท พออ่านจนจบได้อยู่ เล่มนี้ดีหน่อยมีพัฒนาการความสัมพันธ์ของเซียวหวนกับซย่าโหวอวี๋เพิ่มขึ้นมาเล็กน้อยตอนท้ายๆเล่ม พอให้สายสุขนิยมอยากอ่านเล่มต่อไปได้หน่อย
-
ยังคงอ่านเพลิน
แต่เล่มนี้สนุกกว่าเล่มอื่นตรงที่เริ่มมีอะไรเปลี่ยน
ความสัมพันธ์ด้วย
แต่ก็สงสัยว่าทำไมขาติที่แล้วไม่ปิ๊งกัน
เพราะนางเอกไม่เปิดเผย เห็นว่าเป็นผู้หญิงแค่นั้น
แต่ชาตินี้เพราะเค้าลงมือทำอะไรน่าสนใจเหรอ -
เริ่มต้นของเล่มนี้ก็คือเร้าใจ หยุดอ่านไม่ได้เลย ฟาดฟันเอาคืนกันไปมาระหว่างแต่ละตระกูล
แต่พระเอกก็คือตัดจบ พานางเอกย้ายเมืองแม่ม 55555
หลังจากนั้นก็แผ่วปลาย เรื่อยๆ เรียงๆ เหมือนเดิม 🤣🤣
แต่ความสัมพันธ์พระเอกนางเอกก็ดูมีการพัฒนานะ ถึงนางเอกจะยังมีความคิดอคติกะพระเอกอยู่ แต่ก็น้อยลงเยอะ
เรื่องนี้พระเอกนางเแกเค้าไม่แชร์ความรู้สึกกัน ต่างคนต่างเดาว่าอีกฝ่ายรู้สึกยังไง อีคนอ่านก็คือ.... คุยกันมั้ยยย คุยเถอะะะะ 555 เหนื่อยเดาาาา -
เล่ม 3 :
หลูยวนรู้เรื่องเป็นคนสุดท้าย สรุปให้ฟั่นซื่อไปจัดการโดยการเอาของขวัญไปขอโทษ และฟั่นซื่อยังบอกข่าวเรื่องสกุลเหวยอีกด้วย แปลว่าครั้งนี้สกุลเป็นกลางทั้งหลายอยากร่วมลงแข่งในการชิงตำแหน่งฮองเฮาในราชสำนักด้วย สกุลหลิ่วถอนตัวเพราะสกุลเซี่ยให้หลิ่วปิงมาเป็นเจ้าเมืองตันหยางแทนแล้ว
ซย่าโหวโหย่วอี้เชิญซย่าโหวอวี๋ไปปรึกษาเรื่องพิธีเซ่นไหว้ใหญ่วันที่หนึ่งเดือนสิบ อยากจัดงานหนัวอู่ ซย่าโหวอวี๋เข้าวัง ทั้งยังพูดเรื่องของเสดูจอา อู่หลิงอ๋อง เอาเงินมาทำการค้าแล้วขาดทุน แต่ติดหนี้ก็ต้องชดใช้ อยากกลับที่ดินบรรดาศักดิ์ ตำแหน่งต้าซือถูก็ให้ยกเลิกไป ซย่าโหวโหย่วอี้อยากให้ซย่าโหวอวี๋ช่วยคัดเลือกฮองเฮาให้ใหม่อีกครั้ง
หลังจากกลับไปอู่หลิงอ๋องใช้ชีวิตอย่างสบายใจ เตรียมตัวกลับที่ดินบรรดาศักดิ์ สุดท้ายซย่าโหวอวี๋ก็ได้รู้ว่าผู้ที่ใช้เงินคืนให้เสด็จอาก็คือเซียวหวน
เซียวเป้ยมาลาซย่าโหวอวี๋จะเดินทางกลับเซียงหยางพร้องเซียวหวน หลังจากซย่าโหวอวี๋ใคร่ครวญตระกูลใหญ่ต่างๆ ตัดตระกูลที่ไม่เหมาะสมออกไป คิดไปมาทำไมไม่เลือกเอาจากตระกูลเซียว เรื่องนี้ต้องหยั่งเสียงโอรสสวรรค์และถามความเห็นจากเซียวหวน เซียวหวนเพียงบอกว่าตัดสินใจเลือกบุตรสาวบ้านใดให้แจ้งด้วย ซย่าโหวอวี๋อยากเลือกเซียวเพ่ยจากบ้านสี่ของท่านอาเจ็ด พออาเจ็ดรู้เรื่องก็รีบบอกว่าเซียวเพ่ยหมั้นหมายแล้วความหมายคือไม่อยากส่งเข้าวัง อารองเซียวซีกลับมีความคิดอยากให้เซียวเหมยเข้าวังโดยรับเป็นบุตรบุญธรรม เรื่องนี้ปิดบังเหยียนซื่อไม่ได้ อู๋ซื่อมีความคิดว่าหาบุตรสาวจากบ้านอื่นให้รับเป็นบุตรบุญธรรมก็ได้เหมือนกัน ซย่าโหวอวี๋ชอบความคิดของแม่สามีมาก และพอเหยียนซื่อมา จึงออกความคิดให้อาเจ็ดและอารองแตกกันเพราะเรื่องนี้
สุดท้ายได้ความว่าจะรับเซียวเหมยเป็นบุตรบุญธรรมที่บ้านอาเจ็ด เท่ากับเซียวเหมยหลุดออกจากการความคุมของเซียวซีและจี้ซื่อ ทั้งยังได้รู้ความจริงเรื่องมารดาตัวเอง
ระหว่างทางที่ซย่าโหวอวี๋และอู๋ซื่อเดินทางไปร่วมงานรับบุตรบุญธรรมของเซียวเหมย กลับมีการลอบฆ่าของชาวหู ดีที่อู๋ซื่ออยู่ด้วยจึงดำเนินการไม่สำเร็จ ซย่าโหวอวี๋ได้รู้เบื้องหลังของอู๋ซื่อ และรู้ว่าผู้ที่ส่งนักฆ่ามาคือสกุลชุย และที่ชาวหูเดินทางลงใต้มาได้ขนาดนี้ต้องได้รับความช่วยเหลือจากสกุลหลู เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่แต่ยังไงสกุลชุยและสกุลหลูก็ไม่ยอมรับ เกิดเรื่องนองเลือดในเจี้ยนคัง เซียวหวนที่อยู่เซียงหยางรู้ข่าวสิ่งแรกที่คิดถึงคือความปลอดภัยของซย่าโหวอวี๋ ต่อมาจึงคิดถึงความลับของมารดาได้
ในเมืองเจี้ยนคังวุ่นวายโกลาหล เซียวหวนต้องกลับมาด้วยตัวเอง เพื่อจะพาซย่าโหวอวี๋เดินทางไปเซียงหยาง ตอนแรกซย่าโหวอวี๋ยังไม่ยอมไป แต่ในที่สุดก็ต้องไปพร้อมกับเจิ้งตัว ซย่าโหวอวี๋ยังถูกลอบฆ่าอีกครั้ง ทั้งที่เตรียมรับมือแต่ตู้ฮุ่ยก็เอาตัวบังได้รับบาดเจ็บแทนซย่าโหวอวี๋ เมื่อข่าวออกไปว่าซย่าโหวอวี๋จะไปเซียงหยางตังเองยังไม่รู้เรื่องแต่คนภายนอกกลับรู้กันหมดแล้ว
การเดินทางไปเซียงหยาง ซย่าโหวอวี๋ไม่ได้พาอาเฮ่อไป แต่อาเฮ่อกลับแอบตามไปตอนอยู่บนเรือซย่าโหวอวี๋มีวิธีการละเล่นแก้เบื่อระหว่างทางมากมายทั้งแข่งยิงธนู แข่งต่อสู้ จนเซียวหวนบอกว่านางจะไม่ก่อเรื่องบ้างได้หรือไม่แต่ตัวเองก็ยอม และก็เห็นอีกด้านของซย่าโหวอวี๋ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
เมืองอู่ชางซย่าโหวอวี่ไปเที่ยวเล่นกับเจิ้งตัว ได้พบหงเหลียนโดยบังเอิญ ต่อมากลับได้รู้ว่าหงเหลียนมาขอทำงานที่ปรึกษาดูแปลกประหลาดมาก และซย่าโหวอวี๋จำหวงฟู่กวงจากชาติก่อนได้จึงบอกให้เซียวหวนเลือกใช้งานให้ดี
ถึงเซียงหยางแทนที่ท่านน้า เจิ้งเฟินจะมาหากลับให้คนส่งสารมาและบอกว่าไม่สบาย พูดจากำกวม ซย่าโหวอวี๋ที่รู้นิสัยท่าน้าดีจัดการคนส่งสารจนรู้ความจริงว่าเป็นเพราะอนุ หลี่จีใช้แผนไม่ยอมให้เดินทางมา ซย่าโหวอวี๋โกรธจนสั่งให้อิ่นผิงไปพาตัวบุตรชายคนเล็กของหลี่จีกับท่านน้ากลับมาด้วย พูดง่ายๆคือไปลับตัวมาซะ อิ่นผิงทำตามคำสั่งอย่างดี พาตัวเด็กมา หลี่จีก็รีบส่งพี่ชายมารับทำตัววางโตซย่าโหวอวี๋จัดการเชือดไก่ โบยให้ตายทีเดียว เซียวหวนรู้เรื่องที่ซย่าโหวอวี๋ทำถึงกับพูดไม่ออก บอกว่านางจะไม่ก่อเรื่องบ้างจ��ได้ไหม
แล้วเจิ้งเฟินก็มาด้วยตัวเอง คนที่กลับที่สุดก็คือหลานสาวคนนี้ ซย่าโหวอวี๋ออกความคิดให้เจิ้งเฟินส่งพวกลูกอนุไปให้น้��สะใภ้ดูแลในเจี้ยนคัง พวกอนุจะได้ไม่มีอะไรต่อรองอีก
ซย่าโหวอวี๋ได้รับนางรำจากหวงฟู่กวงและถูกใจอย่างมาก ซ่งเฉียนที่ปรึกษาข้างกายเซียวหวนมาส่งข่าวว่าฮ่องเต้เป่ยเหลียงสวรรคต ทำให้เซียวหวนต้องประชุมลับกับซ่งเฉียน เฉียนซาน จึงสรุปเรื่องสำคัญได้
ซย่าโหวอวี๋ให้เจิ้งตัวติดตามเจิ้งเฟิน เจิ้งตัวทำตามทั้งที่ไม่ชอบ
ในที่สุดก็ได้โอกาสบุกตีหลันเถียน ถ้ายึดหลันเถียนได้เท่ากับยึดฉางอันได้ เจิ้งเฟินจำเดินทางไปเจี้ยนคัง และก็ย้อนกลับมาเพราะได้รับข่าวว่าที่ชุยเฮ่าตายเพราะนางรำมาคาดคั้นเอากับซย่าโหวอวี๋ เซียวหวนก็ได้ข่าวในเวลาต่อมา โอรสสวรรค์ก็ต้องการให้ซย่าโหวอวี๋กลับเจี้ยนคัง เซียวหวนให้ซย่าโหวอวี๋เดินทางไปหลันเถียนกับเจิ้งตัวตอนแรกซย่าโหวอวี๋ไม่ยอมไป แต่พอมีเงื่อนไขนี้ก็ยอมไปและเซียวหวนก็กลับมาเพื่อรับซย่าโหวอวี๋โดยเฉพาะ เพราะว่ากลัวนางไปก่อเรื่องอะไรเข้าอีก
ซย่าโหวอวี๋เก็บของแล้ว ต้องเริ่มเก็บของใหม่เพราะเซียวหวนให้เดินทางทันทีวันรุ่งขึ้น ระหว่างนั้นกลับบังเอิญเห็นเครื่องประดับกระเบื้องของบิดา เซียวหวนจึงรู้ว่าซย่าโหวอวี๋รู้ความลับสกุลเซียวนานแล้ว ตอนนี้เลยยอมเล่าสิ่งที่อยู่ในใจ เพราะซย่าโหวอวี๋เป็นภรรยา จะได้รู้ว่าเป็นมิตรหรือศัตรู และจัดการถูกต้อง เมื่อปรับความเข้าใจกัน บรรยากาศระหว่างทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปเป็นเข้าใจกันมากขึ้น การเดินทางขึ้นเหนือใช้รถม้า แต่เดินทางยากลำบากมาก ทำเอาคนหมดแรงได้ทีเดียว ระหว่างทางขึ้นเหนือเซียวหวนยังถูกลอบสังหาร การเดินทางเป็นความลับแปลว่าต้องมีสายรายงานให้ศัตรูล่วงรู้ เซียวหวนต้องสืบอย่างละเดียดแน่นอน
ถึงหลันเถียนสถานการณ์ไม่ปลอดภัย เซียวหวนจึงให้ซย่าโหวอวี๋อยู่แต่ในบ้าน พอเห็นไม่สดชื่นจึงรับปากพาไปตลาดซื้อขายม้า ทำเอาอู๋เฉียวประหลาดใจทีเดียว
หลังอ่านเล่ม 3 :
เล่มนี้เซียวหวนได้รู้อีกด้านของซย่าโหวอวี๋ คิดว่านางจะก่อเรื่องน้อยลงได้หรือไม่ ต้องมาคุมตัวจากใต้ขึ้นเหนือ เดินทางตามติดไปเรื่อยๆเพราะต้องคอยจับตามองไม่ให้ก่อเรื่องขนาดหนัก ทั้งสองคนเข้าใจกันมากขึ้น ปรับความเข้าใจกันได้มากขึ้น ชาติก่อนซย่าโหวอวี๋เข้าใจเซียวหวนผิดไปเยอะทีเดียว ครั้งนี้เริ่มใหม่อีกครั้งกันสถานการณ์ดีกว่าชาติก่อนทีเดียว
เรื่องราวสนุกมาก เส้นเรื่องชัดเจน ดำเนินเรื่องดี ติดตามแบบไม่เบื่อเลยกับการเดินทางของซย่าโหวอวี๋และเซียวหวน มาอ่านบทสรุปในเล่มจบกันเลยค่ะ -
ให้2ดาวกับความน้ำท่วมทุ่ง ตัวละครแทะเม็ดแตง ปมสะเปะสะปะ
แต่ยังไม่เท ทนอ่านมาขนาดนี้ละ ยังอยากรู้เรื่องต่อ -
เรื่องราวปะทะระหว่างตระกูลยังคงมีอยู่ ความสัมพันธ์ระหว่างพระ-นางเริ่มคลี่คลาย อ่านไปได้อย่างต่อเนื่อง
-
พอความรู้สึกมันเปลี่ยน...พฤติกรรมของทั้งพระเอกกับนางเอกก็เปลี่ยน...(อ้อ ลืมไปเถอะนะ ปริศนาสามีช่วยฉันทำไม ไม่ได้คำตอบอะไรหรอก นางเดา คนอ่านก็เดา...) เอาว่าชาติที่แล้วไม่เคยมองหน้ากันแบบจริงใจ แต่งกันก็เพราะผลประโยชน์ พอทะเลาะกันในชาตินั้นเลยไม่มีใครได้เห็นตัวตนของใคร
แต่ชาตินี้ไม่ใช่ ต่างเริ่มชอบตัวตนของอีกฝ่าย ท่ามกลางเหตุการณ์อลหม่านที่ต้องเป็นนางเอก ออกโรง ละพระเอกก็จะประทับใจ๊ ประทับใจ เธอทำให้ฉันหวั่นไหว ไฟสปาร์ก ไม่เคย ไม่เคยรู้เลยว่ามีคนอย่างเธอบนโลกใบนี้ อือฮึ ๆ