Turkenliefje by Lydia Rood

Turkenliefje Reviews

• 
  Irene

  Het was al even geleden dat ik een boek van Lydia Rood had gelezen. Goede schrijver en eigenlijk altijd goede boeken. Des te meer baal ik er van dat ik dit boek minder fijn vond lezen. De schrijfstijl is nog steeds fijn, maar op sommige momenten is het verhaal mij te langdradig. Aan het begin van het verhaal is in grote lijnen duidelijk hoe het leven van Jacomijn is gelopen in het verleden. Door middel van veel, en lange, flashbacks wordt het verhaal daarna gedetailleerder uit de doeken gedaan.
  
  Gekaapt op een schip terwijl ze als gezin onderweg zijn om te wonen in Suriname. Een tijd van slavernij en mishandeling volgt in Algiers. Ze leert er op de boot Mahomed kennen, een van de kapers. Ze worden verliefd, maar dan? Het verhaal start wanneer ze weer in Rotterdam woont en haar stervende vader haar aan een onbekende man belooft. Met wiens hart voelt zij zich het meest verbonden? Een brief vanuit Algiers zet het op scherp.
  
  Mooi hoe dit redelijk onbekende stuk geschiedenis verwerkt is in een verhaal. Wat mij betreft had de opzet van het verhaal anders mogen zijn. Het voelde als herhaling in detail, omdat ze over haar tocht al meer heeft nagedacht/verteld aan het begin. Ondanks dat, toch blij dat ik het wel gelezen heb. Rood blijft een goed auteur.
• 
  Henriette

  Fijn dat er ook een roman is verschenen over dit nog altijd onbekende onderwerp: de handel in en marteling van blanke slaven aan het begin van de 17e eeuw.
  Deze roman verscheen tegelijk met een non-fictieboek over hetzelfde onderwerp.
  ‘De Reizen van Ólafur Egilsson’ is een Nederlandse vertaling van een dagboek dat in 1627 werd geschreven door een IJslandse dominee die met zijn gezIn en vierhonderd andere IJslanders gevangen was genomen door moslimpiraten en ook in Algiers of Salé zou worden verkocht. Hij werd echter in zijn eentje teruggestuurd om losgeld te vragen bij de Deense koning. Het zou tien jaar duren voor dat hij dat voor elkaar kreeg. Maar komen zijn vrouw en kinderen ook terug. Dat lees je dus in bovenstaand boek.
  Eveneens in het nieuwste non-fictieboek van Arne Zuidhoek: ‘Jan Janszoon, admiraal van Salé, de moslimpiraat uit Haarlem’.
  Dus mocht je meer willen weten over de handel in blanke / witte slaven, dan zijn genoemde twee boeken een must!
• 
  Wilma Hartman

  Een historische roman gebaseerd op het ware verhaal van een Nederlands meisje in Algiers. Dat klinkt wel heel bijzonder. Op de prachtige voorkant zie je een meisje met een soort versierde tulband op en prachtige kleding. Het ziet er oosters uit. Dit maakt me wel nieuwsgierig hoe kwam dat meisje terecht in Algiers?
  
  Het boek is van het begin af aan pakkend en dat is knap voor een historische roman waar je vaak wel in moet komen. Het speelt in de aan het eind van de 16e eeuw/begin 17e eeuw ten tijde van de republiek. Het vertelt het verhaal van Jacomijn, ongeveer 30 jaar jong. Jacomijn woont in Rotterdam als haar vader die op sterven ligt haar beloofd aan Simon de Vries een drukker. Jacomijn belooft haar stervende vader dat ze met hem zal trouwen en haar zusje met beperkte verstandelijke vermogens mag bij haar komen wonen. Jacomijn kan haar geliefde die ze achtergelaten heeft in Algiers niet vergeten en dat maakt het lastig om haar belofte na te komen. Het gezin had Nederland verlaten in tijdens het rampjaar met de bedoeling om in Suriname een nieuw bestaan op te bouwen. Een grote stap in die tijd, van hun laatste spaargeld hebben ze de overtocht geboekt op een niet erg betrouwbaar schip die de overtocht zou maken naar Suriname maar dit schip had geen weerstand tegen de kapers. Het gezin wordt als slaven verkocht door de kapers en ze komen terecht in Algiers. De enige manier om vrijgekocht te worden is als Nederland, in dit geval de gemeente Rotterdam en de kerk geld inzamelt en betaald.
  
  Het is prachtige roman over een periode in de geschiedenis die ik nog niet kende. Ja ik weet van de republiek en van kapers maar had toch altijd een wat romantisch beeld. Dit boek schetst de rauwe werkelijkheid van het leven van alledag in Nederland maar ook van het leven als slaaf in Algiers. Het wordt verteld door af te wisselen van het leven nu in Nederland en terug in de tijd in Algiers. Dit is goed aangepakt waardoor de overgangen van het een naar het ander soepel verlopen. Het leest makkelijk weg zonder te veel moeilijke woorden en de schrijfstijl is zodanig dat je niet kan stoppen met lezen.
  
  Lydia Rood is een veelzijdig schrijfster en bekend van jeugdboeken, thrillers en historische romans. Maar ook toneelstukken en filmbewerkingen heeft ze gemaakt. Ze was journalist maar vanaf 1991 heeft ze zich volledig op het schrijven gericht.
  Ik vind het prestatie om zo veelzijdig te zijn en toch zo een goede historische roman te kunnen afleveren, daar gaat vast veel voorwerk/studie aan vooraf. Ik hoop dat er nog meer historische romans van haar volgen.
  
• 
  Annemarie

  Ik hou van historische romans dus ik begon vol enthousiasme aan deze roman. Het is een prachtig plot: de Nederlandse Jacomijn wordt als klein meisje met haar ouders, broer en zus gekaapt tijdens de reis per boot naar Suriname. Jacomijn wordt verliefd op de onder kapitein van de kapersboot en hij ook op haar. Het gezin wordt als slaven ondergebracht bij de kapitein van de kapersboot in Barbarije en de jonge Jacomijn doet er alles aan om in contact te blijven met Mohamet de onder kapitein. Hij beloofd om met haar te trouwen als zij zich bekeerd tot de Islam.
  Nederland, vele jaren later. Jacomijn is inmiddels 30 jaar oud en woont samen met haar vader, opoe en zusje. Op zijn sterfbed vraagt haar vader haar om te trouwen met Simon, een vooraanstaand drukker. Jacomijn belooft dit, maar in de weken na haar vaders overlijden komt er ineens een vreemdeling aan de deur met een brief van haar Turkse geliefde......
  Op zich heb ik genoten van het boek, maar de schrijfstijl van Lydia Rood kon mij niet helemaal bekoren. Bij tijd en wijle wat langdradig en warrig, maar gelukkig wel intrigerend genoeg om het boek uit te lezen.
• 
  Jolieg G

  Een beetje langdradig maar was wel benieuwd hoe het af zou lopen.
  
  Aan het eind van het boek een interessant nawoord.
  
  Het verhaal loopt niet chronologisch en vind dat zelf niet prettig lezen.
• 
  Suzanne

  3.5 - 4 sterren
• 
  Mirjam

  Het verhaal is interessant. De tekstuele indeling rammelt. Passages lopen niet prettig in elkaar over. Sommige delen vlotten niet bij het lezen.