Title | : | Sick Woman Theory |
Author | : | |
Rating | : | |
ISBN | : | - |
Language | : | English |
Format Type | : | Kindle , Hardcover , Paperback , Audiobook & More |
Number of Pages | : | - |
Publication | : | Published January 1, 2016 |
Sick Woman Theory Reviews
-
Veel stof tot nadenken en daardoor interessant. Zorg als anti-kapitalistische daad bijvoorbeeld, of het inzetten van het woord 'vrouw'. Ik probeer me nu te bedenken hoe je dit zou moeten verbinden aan de huidige cultuur van zelfdiagnostiek en praten over mentale gezondheid. Het is ook weer tijd voor een stukje zelfreflectie haha.
Ik heb moeite met de elementen in de briefwisseling over droominterpretatie. Persoonlijke reflex is om dat soort dingen niet al te serieus te nemen wanneer we iets anders dan onszelf willen begrijpen. Het voegde bovendien niet zoveel toe. Behalve het gedicht (?) over de hamster, dat was dan weer kunst. -
4,5***
"Wanneer ziek zijn een afwijking van de norm is, staat dat ons toe om op dezelfde manier over zorg en steun te denken."
Inspirerend politiek essay over (chronisch) ziek zijn in een kapitalistische samenleving die hier niet voor gemaakt is. Gevolgd door een briefwisseling tussen Asha Kamari en Pelumi Adejumo, waarbij ze hun gedachten uiteenzetten, wat mij ook meer helderheid bracht.
Wat ik mooi vond is hoe meermaals benadrukt werd hoe in realiteit ook gezondheid een (vaak fluctuerende) schaal is, ipv een binair wel of niet-ziek zijn. Deze manier van kijken maakt zo veel meer ruimte voor zachtheid, menselijkheid en onderlinge nuance.
"De obsessie met het hebben van optimale gezondheid, gezelligheid, 'het moet wel goed gaan', heeft iets onnatuurlijks en zelfs onrealistisch. Dingen zijn moeilijk, blue, mooi, chronisch, vreugdevol en ongeneeslijk, en dat is de conditie van de mens. De conditie van de mens is de kwetsbaarheid van de mens."
Het sentiment van het kwetsbare leven, vol ziekte en ongemak, waarbij zorg dragen voor elkaar zo belangrijk is (en in een kapitalistische maatschappij een daad van verzet) deed mij ook denken aan de inzichten van Dirk de Wachter (groot fan van). Waarbij die essay meer politiek gekleurd was.
Een heel mooi essay met nieuwe inzichten, waarvan het goed zou zijn als we die allemaal wat meer zouden integreren in ons denken. -
“How do you throw a brick through the window of a bank if you can’t get out of bed?”
-
"The most anti-capitalist protest is to care for another and to care for yourself. To take on the
historically feminized and therefore invisible practice of nursing, nurturing, caring."
Amazing writing on the ableism that is deeply rooted in capitalism; to simply exist as a "disabled" (which means whatever, any form or any way) person in capitalism is (perceived) political. A body, a trauma, poverty - an existence should never be political. -
Als mensen een paradigmaverschuiving nodig hebben wat betreft hun blik op zorg, zorgen, ziekte en ziek zijn in relatie tot de hedendaagse realiteit die onderworpen is aan/verrot met kapitalismse, is dit een zeer goed en nuttig boek.
Johanna Hedva’s recensie van Benjamin Moser’s biografie over Susan Sontag is ook Zeer de moeite waard (google is your answer). -
"La protesta mas anticapitalista que se puede hacer es cuidar de otra persona y cuidar de ti
misma. Enfrentar la practica históricamente feminizada (y por lo tanto invisible) de asistir,
nutrir, cuidar y preocuparse. Tomarnos en serio en cuanto a nuestras vulnerabilidades,
fragilidades y precariedades, y apoyarlo, honrarlo, respetarlo, empoderarlo. Protegernos
mutuamente, promulgar y practicar comunidad. Una hermandad radical, una sociedad
interdependiente, una política de cuidado". -
"Hoe gooi je een baksteen door het raam van een bank als je niet uit bed kan komen?"
"De Zieke Vrouw is een identiteit en een lichaam dat iedereen kan toebehoren die het gepriviligeerde bestaan wordt ontzecht - of de wreed optimistische belofte van een dergelijk bestaan. Dat van de witte, hetero, gezonde, neurotypische, boven-en middenklasse cis-man die gezond van lijf en leden is en die in een welvarend land leeft. Die nog nooit géén zorgverzekering gehad heeft. Wiens belang voor de maatschappij overal herkend wordt en door die maatschappij expliciet gemaakt wordt. En wiens belang en zorg in die maatschappij domineren, ten koste van ieder ander.
De Zieke Vrouw is iedereen die niet verzekerd is van deze zorg. ...
Die historisch gepathologiseerd, opgenomen, geinstitutionaliseerd, gebrutaliseerd, 'onhandelbaar'gemaakt en daardoor cultureel niet legitiem en politiek onzichtbaar gemaakt zijn." -
Insightful, radical, sometimes a bit too wavy for my liking
-
Such an impressive and painful read - a must-read whether you're (chronically) ill or not.
-
"The most anti-capitalist protest is to care for another and to care for yourself. To take on the historically feminized and therefore invisible practice of nursing, nurturing, caring. To take seriously each other’s vulnerability and fragility and precarity, and to support it, honor it, empower it. To protect each other, to enact and practice community. A radical kinship, an interdependent sociality, a politics of care."
-
each time i come back to this i feel slightly more ok with my existence as a person
-
“Los psicólogos han construido un mito –de que en alguna parte existe algún estado de salud que es la norma, lo que significa que supuestamente la mayoría de las personas están en ese estado, y que aquellas que están ansiosas, deprimidas, neuróticas, angustiadas o infelices en general, son desviadas.”
Hedva comenta muchas cosas interesantes pero, sobre todo, habla de la temporalidad de la enfermedad y de cómo el sistema está hecho para que la enfermedad sea eso, temporal. La gente que vive con una enfermedad crónica, que no es apta para trabajar acaba relegada al fondo, porque ya sabemos que en el sistema capitalista, tu existencia solo es válida si produces. -
“On very rare occasions, I get caught in a moment, as if some thing’s plucked me out of the world, where I realize that I haven’t thought about my illnesses for a few minutes, maybe a few precious hours. These blissful moments of oblivion are the closest thing to a miracle that I know.”
-
4.5*
-
"You don't need to be fixed, my queens-- it's the world that needs the fixing" 😭🤌
Hit me in places that I didn't know existed ASDFGHJKL -
Una resignificación del concepto de vulnerabilidad brutal. "La mujer enferma" como identidad, como una existencia que resiste y a su vez como una necesaria redefinición de la existencia siempre vulnerable. Un continuum vital.
-
een introductie, maar zet wel aan tot denken
-
Toch zo herkenbaar
-
"La propuesta más anti-capitalista es cuidar de otres y cuidarse a une misme"
En tiempos de confinamiento, leer éste libro es de suma importancia. Nos lleva a reflexionar sobre los cuerpos transgresores, rebeldes, no deseados, los cuerpos que no son productivos para el capitalismo, y cómo este se ha configurado para deshacerse de ellos. -
Heartbreaking and important.
-
"Sick Woman Theory is an insistence that most modes of political protest are internalised, lived, embodied, suffering, and no doubt invisible."
Johanna Hedva, in this short, compelling essay traces the development of their Sick Woman Theory; their diagnoses, their exclusion, their invisibility and how they came to powerfully contest Hannah Arendt's definition of the "political" as "any action that is performed in public".
What happens to your political subjectivity if you are rendered immobile by illness? If you lack access to care that your body, mind, agency requires necessary (health care, money for rent, validation, visibility) what happens to your force as a political subject?
"Who is allowed in to the public sphere? Who is allowed to be visible?" They provide powerful examples of women and men being discredited for their pain or ailments - men for often being discouraged from seeking professional psychological help and women for bearing the brunt off a longer waiting time in the ER in comparison to men or being discredited when expressing their ailments, which ultimately boils down to a sexist approach of women being "emotional", "exaggerated" etc, like in the incredible case of Kam Brock.
Hedva's voice is fierce and sure of itself and lends itself to a very inspiring, emotional read. They contest pillars of knowledge, in a badass way, and let themselves be supported by friendly theory. <3 loved. -
oh wow
"Because, once we are all ill and confined to the bed, sharing our stories of therapies and comforts, forming support groups, bearing witness to each other’s tales of trauma, prioritizing the care and love of our sick, pained, expensive, sensitive, fantastic bodies, and there is no one left to go to work, perhaps then, finally, capitalism will screech to its much-needed, long-overdue, and motherfucking glorious halt." -
El ensayo se Hedva nos hace cuestionar la lógica dle binomio de la salud: enfermedad y “bienestar”. Nuestrxs cuerpxs están enfermos debido a consecuencias históricas diversas; y esto le conviene al capitalismo. Hedva invita a apostar en el apoyo mutuo, la empatía y los cuidados entre personas enfermas y “no enfermas”.
-
"The most anti-capitalist protest is to care for another and to care for yourself. To take on the historically feminized and therefore invisible practice of nursing, nurturing, caring. To take seriously each other’s vulnerability and fragility and precarity, and to support it, honor it, empower it."
-
While this manifesto might fall short in a few areas (particularly in the way it reads), I found it to be beautifully metamorphic - the Sick Woman does not look like just one type of person.
Forging a political modality that is grounded in caring for one another is imperative if we are to sustain our collective fight against genocide, war, occupation, imperialism and colonisation. -
3.5
-
Cortito y claro. Para pensar cómo abordar la pandemia. También sirve para revisitar las propias vulnerabilidades y de quienes nos rodean con una mirada hacia el cuidado.
-
read it. you must.