แพรกหนามแดง by แดนอรัญ แสงทอง

แพรกหนามแดง Reviews

• 
  Nuttawat Kalapat

  เล่มนี้เป็นงานที่อ่านเครียดน้อยที่สุดของผู้เขียนสำหรับผมนะ
  และเป็นหนังสือที่สามารถทำให้เรามองย้อนกัลบไปยัง อดีต สมัยประถมของตนเองในโรงเรียน ได้ดีโคตรรรรรรร รำลึกความหลัง คือแกเขียนความคิดของเด็กประถม ออกมาได้โคตรประถม 555
  .
  .
  เล่มที่ 122/2021 (228)
  แพรกหนามแดง
  ผู้เขียน: แดนอรัญ แสงทอง
  สำนักพิมพ์: สามัญชน
  จำนวนหน้า: 431 หน้า ปกอ่อน
  พิมพ์ครั้งที่ 1 — ตุลาคม 2560
  .
  แดนอรัญ แสงทอง ก้ยังเขียนตัวละคร ที่เป็นมนุษย์ ออกมาได้มีความคิดจิตใจ มีบุคลิก เป็นของตัวเอง ได้เทพเหมือนเดิม
  .
  เรื่องราวของชีวิต คนทั่วไป ในตำบล แพรกหนามแดงในอดีต
  หลักๆ 80% เป็นเรื่องของเด็กหญิง-ชายในโรงเรียนหนึ่งแค่นั้นเอง
  พร้อมกับความสัมพันธ์ กับคุณครู
  เนื้อหาการเรียนการสอน เกือบทุกวิชา55
  ในโณงเรียนมีครูดีๆบ้าง ไม่ดีบ้าง ครูไม่แฟร์ ครูโรคจิตก็มี
  ที่เหลือเรื่องราวก็จะมีผู้ใหญ่ เข้ามาบ้าง ไม่ว่าจะเป็น มือปืน พระ
  .
  เกร็ดเล็กน้อยโคตรเยอะ
  เรื่อง การปลูกพืช เรื่องอาหารโบราณ ผลไม้ พืชผัก โคตรละเอียด
  แฝงภูมิใส่ญาไทยๆ หยอดมาเยอะ แบบเยอะจริง คือสอดแทรกวิถีชนบทมาได้โคตรดีเลย
  .
  .
  ผมให้ 8.5/10 ผมสนุก เพราะยังเกิดมาทันสมัยในยุคที่ครูยังเอาไม้หวายฟาดตูดเด็กอยู่ ซึ่งพอมามองจริงๆ แล้ว ก็ต้องมาตั้งคำถามแล้วล่ะ ว่าเป็นสมัยลูกเรามันเป็นไปไม่ได้แล้ว
  
  หนังสือสนุกครับ
• 
  Suphap Duangsan

  “...บุญกุศลที่เขาได้ทำมาทั้งหมดในชีวิตของเขามันมีอยู่น้อยมาก หรือแทบไม่มีอยู่เลย เพราะว่าคืนหนึ่งในฤดูร้อนเขาไปดูลิเกที่วัดแพรกหนามแดง และเขาก็ได้เห็นนางเอกลิเกคนหนึ่งเข้า หล่อนเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก ในคืนต่อมาหลังจากสวดมนต์เข้านอน เขาจึงยกบุญกุศลทั้งหมดที่เขาได้ทำมาทั้งชีวิตให้แก่นางเอกลิเกผู้นั้นไปเสียจนเกลี้ยงฉาด”
  
  ภาพเหมือนของเด็กชายคนหนึ่ง (ผู้พิพากษาน้อย)
  
  _________________________
  
  แพรกหนามแดง
  แดนอรัญ แสงทอง เขียน
  
  สำนักพิมพ์สามัญชน
  
  ________________________
  
  ผมเองถึงแม้จะเกิดกรุงเทพฯ แต่ย้อนไปปี พ.ศ.2525 ที่เริ่มเข้าเรียนชั้น ป.1ที่โรงเรียนวัดแห่งหนึ่งสมัยที่ถนนพระราม 3 ยังมีถนนเพียงสองเลนและมีท้องร่องเล็ก ๆ กั้นกลางถนนทั้งสองฝั่ง ทอดยาวตั้งแต่ตลาดคลองเตยจนถึงสี่แยกถนนตก คงไม่เกินไปนักที่ผมจะขอพูดว่า “ภาพอดีต” จากตัวหนังสือบางเหตุการณ์มันจะลอยขึ้นมาให้เห็นภาพเลย ทั้งเหล่าเพื่อนพ้องน้องพี่ร่วมโรงเรียนเดียวกัน ครูที่ทำหน้าที่พ่อแม่ให้เด็กบางคนยิ่งกว่าพ่อแม่ที่แท้จริง ความลำบากในการใช้ชีวิตที่โรงเรียนยามไร้อาหารกลางวันตกถึงท้อง แต่หลวงตาที่วัดเมตตามื้อเที่ยงให้ประทังชีวิตรวมไปถึงปัจจัยที่ท่านมอบให้เป็นครั้งคราวให้รอดผ่านไปได้จนจบชั้นประถมศึกษา
  
  ความทรงจำเหล่านั้นไม่เคยเลือนหายไปจากใจ
  
  “แพรกหนามแดง” เป็นงานเขียนที่ผ่อนคลายที่สุดแล้วของแดนอรัญ แสงทองที่ผมเคยมีโอกาสได้อ่านงานของเขา บทบรรยายอลังการสะเทือนฟ้าสะเทือนดินที่เคยเป็นจุดขายในงานเขียนเล่มก่อน ๆ แทบไม่มีให้เห็น มีความซื่อของเรื่องราวผ่านสายตาของเหล่าตัวละครเด็ก ๆ เป็นเส้นเรื่องเหตุการณ์ทั้งทุกข์และสุขในวัยประถมศึกษาสะท้อนภาพสังคมไทยในชนบทช่วงกึ่งพุทธกาลผ่านมุมมองของพวกเขาเหล่านั้น
  
  บางเรื่องก็ขำจนท้องคัดท้องแข็งชะมัดยาด...บางเรื่องก็เศร้าจนน้ำตากรีดบาดหัวใจ
  
  ซีไรต์เรื่องสั้นครั้งหน้ายังไงก็ต้องมี “แพรกหนามแดง”
• 
  Klin กลินท์

  “บุญกุศลที่เขาได้ทำมาทั้งหมดในชีวิตของเขามันมีอยู่น้อยมาก หรือแทบไม่มีอยู่เลย เพราะว่าคืนหนึ่งในฤดูร้อนเขาไปดูลิเกที่วัดแพรกหนามแดง และเขาได้เห็นนางเอกลิเกคนหนึ่งเข้า หล่อนเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก ในคืนต่อมา หลังจากสวดมนต์ก่อนเข้านอน เขาจึงยกบุญกุศลทั้งหมดที่เขาได้ทำมาทั้งชีวิตให้แก่นางเอกลิเกผู้นั้นไปเสียจนเกลี้ยงฉาด” ,ภาพเหมือนของเด็กชายคนหนึ่ง (ผู้พิพากษา)
  
  อ่านหมายเลข 21/๒๕๖๑ กับงานของ “แดนอรัญ แสงทอง” ในงาน “แพรกหนามแดง” รวมเรื่องสั้นเล่มล่าสุด ไม่รู้เหมือนกันว่าในช่วงชีวิตของเด็กประถมแต่ละคนเป็นอย่างไรบ้าง แต่สำหรับเด็กประถมในต่างจังหวัดนั้นเต็มไปด้วยความสนุกสนานเท่าที่จะสร้างสรรค์ สุดแสนจินตนาการบรรดามีกันได้ ซึ่ง “แพรกหนามแดง” พาไปไกลกว่านั้นคือระลึกชาติเลยไปจนถึงเด็กประถมในรุ่นพ่อรุ่นแม่เลยก็ว่าได้ ขนาดนั้นกันเลยทีเดียว
  
  สำหรับข้าพเจ้า ภาพจำของเพื่อน ๆ ในชั้นเรียนประถมวัยเด็กค่อย ๆ ลอยเรียงเข้ามาในความทรงจำของข้าพเจ้าประกอ���กับชื่อเสียงเรียงนามไล่ไปทีละคน ๆ ภาพของกิจกรรมต่าง ๆ ตั้งแต่เริ่มเรียนชั้นเด็กเล็ก ไปจนถึงประถมหก ภาพคุณครูที่มีลักษณะเฉพาะของแต่ละคน ภาพของโรงเรียน ภาพของห้องเรียน บทเรียน หนังสือต่าง ๆ ภาพกิจกรรมวันไหว้ครู...อ่านแพรกหนามแดงจบ ระลึกชาติในวัยประถมกันได้เลยทีเดียว ต่างคนต่างเติบโตกันต่อไป เสียงในวัยเด็กของข้าพเจ้าออกมาทักทาย
  
  เรื่องราวของ แพรกหนามแดง ผ่านเด็ก ๆ แต่ละคน คุณครู ระบบการศึกษา ความขาดแคลน ปัญหาของระบบการศึกษาที่ยังคงส่งผลมาจนถึงยุคปัจจุบัน ผู้คน การทำมาหากิน โรงเรียน วัด... ความสัมพันธ์ของผู้คน บอกเล่าเรื่องราว รกรากของบ้านเกิดเมืองนอนแห่งตน หนึ่งชีวิตหนึ่งเรื่องราว ซึ่งกลายเป็นภาพจดจำ ภาพประทับ ความผูกพัน เป็นประวัติศาสตร์แห่งเรื่องราวในชีวิตของใครสักคนหนึ่ง
  
  ต้องออกตัวชัด ๆ ว่าติดตามผลงานของคุณแดนอรัญ แสงทอง มาอย่างต่อเนื่อง รอลุ้นด้วยความตื่นเต้นว่าแต่ละปีจะมีเล่มใหม่ออกเมื่อไหร่ ชื่นชอบพิเศษกับวิธีการเล่าเรื่องและการเลือกใช้คำในแบบฉบับของเขา เวลาอ่านงานของแดนอรัญ แสงทอง แล้วมีใครสักคนมาถามว่าชอบอ่านด้วยหรือ ? อ่านเล่มไหนมาแล้วบ้าง ต่างคนต่างพรั่งพรูในการเล่าประสบการณ์การอ่านระหว่างกัน
  
  ตั้งใจรอคอยผลงานเล่มถัดไป
  
  อ่านไปเรื่อยๆ ลองหาอ่านดูครับ :) #แพรกหนามแดง #แดนอรัญแสงทอง แดนอรัญ แสงทอง #เสน่ห์สังข์สุข สำนักพิมพ์: #สามัญชน สำนักพิมพ์สามัญชน | samanchonbooks #อ่าน #อ่านไปเรื่อยๆ #อ่านไปฟังไป #IntoTheBook #อ่านแล้วอ่านเล่า #BooksBAR #AtTheReader #กลินท์แลนด์ #KlinLand #กลินท์และหนังสือ #KlinAndBooks #อ่านในใจ #อ่านเพลิน #ณอ่านTheReaderTheKlinLibrary ณ อ่าน The Reader- The Klin Library
• 
  Koy SParachatri

  กระจกส่องอดีต