พราวพร่างบุปผาตระการ 7 by Zhi Zhi

พราวพร่างบุปผาตระการ 7 Reviews

• 
  Manna

  3.8
  จริงเราชอบชุดนี้นะ ถึงมันจะเรื่อยๆ แต่มันมีอะไรอยู่ตลอด ทำให้ติดตามว่าเออ จะมีอะไรอีก
  เราชื่นชมการเขียนที่มันมีดีเทลบางอย่างของมันทำให้เราไม่รู้สึกว่าพระ-นางเค้าห่างกันมากมาย ทั้งๆ ที่พระเอกกลับบ้านปีละกี่ครั้งเอง แถมยังมีเหตุการณ์ที่ให้นางเอกต้องแสดงความเก่งกาจหลายครั้ง คือไม่ใช่ทุกคนเอาแต่ชมๆ ว่านางเก่งนางฉลาด จริงๆ น้อยมากนะเล่มแรกๆ แต่ให้นางเอกแสดงฝีมือเลย จนทำให้เรารู้สึกทึ่งกะนางเอก แบบเห้ยย แกแก่งจริงงง
  พระเอกก็ไม่น้อยหน้า ไม่ใช่นางเอกดับรัศมีหมด แต่จ้าวหลิงก็จะจัดการเรื่องราวนอกบ้านและคอยซัพพอร์ตนางเอก
  แม้ว่าทั้งสองคนจะเก่งเข้าคู่เคมีดีแรงยิ่ง แต่ก็มีจุดที่สองคนก็แอบกลัว แอบนอยบ้าง ซึ่งเรารู้สึกว่าเออ มันก็ยังมีความเป็นมนุษย์นะ ชอบที่นางเอกไม่งี่เง่าและพระเอกไม่เยอะใส่นางเอก คือรู้สึกเป็นพระ-นางที่มีระดับ
  
  ยังมีเรื่องราวของลูกๆ ที่เค้าเขียนได้น่าเอ็นดูมาก เป็นเด็กๆ ที่เรารู้สึกอยากอ่านเรื่องราว โยวโยว น่าเอ็นดูมากจริงๆ ชอบมาก โอ้ยยยยย พอๆ กับเป่าเอ๋อร์จาก
  หงส์ฟ้อนมังกรเหิน เลย เผลอๆ โยวโยวจะมีจริตจก้านกว่าอีก โคตรน่ารัก
  
  แต่สิ่งที่ทำให้เราผิดหวังคือ การตกม้าตายตอนจบของเรื่องอ่ะ
  เป็นการจบห้วนๆ แบบให้ความรู้สึกว่า หะ ���บแล้ว???????? นอกจากจะมีภาคลูกต่ออ่ะนะ
  แม้ว่าปมหลักจะคลาย และเห็นจุดจบของสกุลอวี๋ แต่เรารู้สึกว่าบิลด์มาเจ็ดเล่ม จบแบบนี้มันไม่พออ่ะ
  ยังมีความคาใจหลายสิ่งอย่างเช่น
  คุณชายสิบสามสกุลหลี่โผล่มาทำไม?? มีความสำคัญอะไร?
  อวี่เวยนีสรุปเป็นไง แต่งกับใครมั้ย คือจริงๆ ชอบนางมากนะครัช
  แล้วพวกนายท่านสกุลฟู่? สรุปคือยังไง
  อันนี้คือที่นึกออก
  เหมือนบทสรุปมีให้แค่ว่าสกุลอวี๋พังยังไง พระเอกจัดการสกุลตัวเองยังไง
  อ้าว แล้วที่เหลืออ่ะ โอเคเข้าใจว่าตัวละครเยอะ แต่พี่ต้องให้คำตอบคนอ่านนิดนึง
  คืออ่านสนุกมาก แต่พอมาจบอึ้งๆ ห้วนๆ แบบนี้ก็อดจะผิดหวังไม่ได้ แต่ก็เขวี้ยงทิ้งไม่ลงด้วยอ่านแล้วสนุกมากชอบมากในหลายประการ เห้ออออ เซ็ง
• 
  Patrawan Dear

  #พราวพร่างบุปผาตระการ เล่ม 7 / จือจือ
  
  เรารู้สึกว่าเรื่องคล้ายจะแผ่วปลายมาตั้งแต่เล่ม 6 ค่ะ อาจเป็นเพราะเรื่องระหว่างพระนาง นอกจากขยันท้อง ขยันคลอด มันก็หมดอะไรจะเล่าแล้ว เล่มท้าย ๆ ผู้เขียนจึงมุ่งไปโฟกัสในประเด็นอื่น ซึ่งเราไม่ค่อยอยากรู้รายละเอียดเท่าไหร่มากกว่า
  
  อย่างไรก็ตาม เมื่ออ่านจบ 7 เล่ม เราก็ยังชอบความละมุนละไม ค่อยเป็นค่อยไปของเรื่องนี้ รวมไปถึงความใส่ใจของผู้เขียนในการบรรยายฉากหลังและสภาพแวดล้อมต่าง ๆ รู้สึกชอบความรู้สึกรอคอยที่จะได้อ่านเล่มต่อไป ซึ่งจัดว่าเป็นเสน่ห์ของการอ่านอย่างหนึ่ง
  
  แม้ไม่ถึงขั้นห้าดาว แต่อยากแนะนำค่ะ นาน ๆ จะเจอหนังสือสไตล์นี้สักที :)
• 
  Ning

  เป็นการจบที่น่าโมโหมาก
  ถ้าแต่งมาได้ถึง 7 เล่ม จะแต่งต่ออีก 2 บาท มันจะเป็นอะไรไป
  
  นี่คือจบห้วนไป มีบทสรุปของตัวร้าย แต่ไม่มีบทสรุปของตัวเอก เพราะ???
  
  แต่ให้คะแนนโดยรวมของชุดที่ 4 ดาว
  ถามว่ามันสนุกตื่นเต้นเร้าใจ? บอกเลยว่าไม่ใช่
  แต่มันสนุกแบบ อ่านได้เรื่อยๆ สร้างความอยากรู้
  แบบยุ่งเรื่องชาวบ้านได้ดี
  
  
  
  สนุกแบบเนิบๆ อ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆดีค่ะ
• 
  Polyj

  เล่มสุดท้ายให้ชื่อตอนว่า "ชำระแค้น"
  มีเรื่องของพวกสกุอวี๋เกือบทั้งเล่ม
  
  
• 
  Anida

  จบแบบไม่สุดอ่ะ น่าจะมีตอนพิเศษของท่านเก้ากะอาจวิน แล้วไหนจะเรื่องลูกๆอีก ได้รู้ตอนจบของพวกสกุลอวี๋ก็ดี แต่อยากรู้เรื่องของครอบครัวแม่ทัพจ้าวด้วยนี่นา
• 
  B.B. the Short Legs

  อ่านตอนจบเล่มนี้แล้วอดไม่ได้ที่นึกเปรียบเทียบกับยอดหญิงหมอเทวดา เพราะขึ้นชื่อว่าเป็นนิยายเล่มยาวที่ตอนจบถูกวิจารณ์จากเหล่านักอ่านมิใช่น้อย กรณีของยอดหญิงฯ คงต้องถือว่าจบแบบเอาใจสายสุขนิยมไปเสียหน่อย คือคอมพลีทแบบไม่เหลืออะไรให้ครุ่นคิดหรือจินตน��การต่อ เพราะคนเขียนเล่นเล่าบทสรุปของตัวละครหลักทุกตัวจนทำให้เรื่องราวดูออกทะเลไปไกล
  
  แต่สำหรับบุปผาฯ นีต่างกันคือ จบสั้น ๆ ห้วน ๆ ทั้งที่อุตส่าห์ขมวดปมมาซะตั้งแต่ต้นเรื่อง บทจะคลายปมก็ตัดจบซะงั้น แถมเล่มสุดท้ายยังอุตส่าห์ที่ตัวละครบางตัว เช่น อี้เหนียงของอวี๋จิ้งซิว ซึ่งก็อุตส่าห์ลุ้นว่านางน่าจะเป็นอาวุธลับสำคัญ สุดท้ายก็ไม่เห็นจะขยายบทต่อ จบแบบอ้าว..นี่จบแล้วเหรอ
  
  ถึงแม้เล่มสุดท้ายจะจบแบบอ้าวเห้ยแค่ไหน แต่โดยรวมนิยายเซ็ตนี้ก็ยังน่าอ่านด้วยความละมุนของภาษาและการเล่าเรื่องที่ยังชวนน่าติดตาม นับว่าเป็นนิยายที่ดีในระดับกลาง ๆ ไม่ถือว่าเสียเวลาอ่านแต่อย่างใด
• 
  Kittenlittle

  เล่มจบก็อารมณ์เดียวกับเล่มก่อนหน้าคือเป็นเรื่องคนรอบตัว และชะตากรรมของอดีตคู่หมั้นนางเอกจะลงเอยแบบไหน พระนางออกมามีบทบาทน้อย พระเอกยิ่งน้อยมาก แต่เป็นคนบงการอยู่เบื้องหลัง อาจเป็นเพราะความรักของพระนางนี้ลงตัวมามาตั้งแต่หลายเล่มก่อน
  
  ช่วงต้นของเล่มนี้ยังมีความหวานๆ อยู่บ้าง หลังจากนั้นจะเป็นเรื่องของครอบครัวอื่น เป็นบทสรุปของตัวร้ายในเรื่องมากกว่าบทสรุปของพระนาง มันเลยจบแบบห้วนๆ ไปสำหรับเรา เพราะเราอยากรู้ว่าครอบครัวของพระนางเป็นอย่างไร พระเอกยังต้องจากครอบครัวไปทำงานไกลๆ อยู่ถึงเมื่อไหร่ ลูกสาวนางเอกเป็นอย่างไรต่อ
  
  โดยรวมของหนังสือชุดนี้เราชอบมากกก อาจจะแผ่วปลายไปสักหน่อย แต่เราอ่านแล้ววางไม่ลงเลย เป็นนิยายรักแบบที่เราชอบ พระนางรักกันมั่นคง ได้เห็นความรักของทั้งคู่ตั้งแต่แรกเริ่มจนแต่งงานมีลูกหลายคนสร้างครอบครัวมีความสุข ชอบค่ะ
• 
  Cinnamon

  เดินทางมาถึงบทสรุปแล้ว ใครทำสิ่งใดไว้ก็ได้รับผลของการ���ระทำนั้น ชีวิตของฟู่ถิงจวินนั้นพลิกกลับไปมา จากดี เป็นร้าย แล้วกลายมาดี ค่อย ๆ สร้างครอบครัวน่ารักมั่นคงกับจ้าวหลิง นิยายเรื่��งนี้เผยให้เห็นถึงความสำคัญของรากฐานในเรือนในของเหล่าศรีภรรยาผู้ครองเรือน มิใช่เพียงแต่เสน่ห์ปลายจวัก หรือฝีไม้ลายมือในงานบ้านงานเรือน หากแต่สายตาในการมองและเลือกใช้คนก็ต้องดี พร้อมสติปัญญาไหวพริบในการช่วยสามีมองสถานการณ์ และความเป็นมารดาอบรมสั่งสอนบุตร แม้เรื่องจะเดินเรียบเรื่อยไม่ได้ตื่นเต้นระทึกใจมาก แต่นับว่าได้อรรถรสดี
• 
  Hammu

  เล่มนี้อ่านจบแล้วรู้สึกค่อนข้างผิดหวังมาก เป็นการตัดจบที่ห้วนเกินไป อ่านจบแล้วอารมณ์คนอ่านยังไม่จบ ยังรู้สึกว่ามันต่ออีกนิดก็ได้ หรือสรุปให้มันดีกว่านี้หน่อย อันนี้อ่านแล้วเหมือนกับรู้สึกว่าเร่งๆ ให้จบมากจนเกินไป อ่านแล้วทำให้ไม่อิน ไม่ประทับใจกับตอนจบเลย
  
  - ตัวละครที่ไม่จำเป็นจะต้องมีบทบาทอย่างตระกูลลี่ ก็ไม่รู้ว่าคนเขียนจะใส่เข้ามาทำไมให้เปลืองเนื้อที่หน้ากระดาษหนังสือ เหมือนพยายามจะชี้ให้เห็นว่า โยวโยว ลูกของหนูฟู่เนื้อหอม ใครๆ ก็รัก ก็แอบชอบ แต่คือบทบาทมีอยู่แค่หยิบมือหนึ่งเท่านั้น ซึ่งตอนอ่านๆ ไปนึกว่าจะมีบทบาทเยอะกว่านี้ แต่สรุปก็โผล่มาแค่สั้นๆ แบบไร้ความหมายมาก หรือถ้าไม่อย่างนั้น ควรจะเพิ่มตอนพิเศษของโยวโยวมา เป็นบทสรุปว่าโยวโยวจะได้ครองคู่กับใคร ซึ่งมันคงทำให้จบได้สมบูรณ์กว่านี้
  - เล่มนี้เน้นไปที่ตระกูลอวี๋ บรรยายที่ตระกูลอวี๋เป็นซะส่วนใหญ่ เหมือนให้รู้ว่าจุดจบของตระกูลอวี๋เป็นอย่างไร แต่ก็นั่นแหละ มันก็ยังดูค้างๆ คาๆ ไปไม่สุด เหมือนเป็นการแค่เป็นการเล่าสรุปๆ มามากกว่า
  - ท่านเก้าบทบาทน้อยมาก ค่าตัวแพงมาก โผล่มาต้นเล่มแล้วอีกทีก็ตอนจบเลย แล้วคนเขียนก็เขียนให้ไม่สุดเรื่องตำแหน่งของท่านเก้า เหมือนพอใจจะเขียนแค่นี้ก็จบแค่นี้พอ ทั้งๆ ที่เนื้อเรื่องพูดถึงว่า ท่านเก้าจะรีบจัดการปัญหาที่กุ้บโจวให้เสร็จ เพื่อที่จะได้กลับมาอยู่กับหนูฟู่ แต่เรื่องมันก็จบแบบค้างคา ชนิดที่ว่า หลังจากนั้นเป็นอย่างไรต่อไปก็ไปจินตนาการต่อเองแล้วกัน
  
  สรุปคือ ผิดหวังกับตอนจบ คือถ้าจะจบแบบนี้จริงๆ เนื้อเรื่องของเล่มที่ผ่านๆ มาก็สามารถลดทอน ตัดลงไปได้ เพื่อให้มาเพิ่มเนื้อหาสำหรับตอนจบได้มากกว่านี้ หรืออย่างน้อยก็ควรจะต้องมีตอนพิเศษสักตอน หรือสองตอนก็ยังดี
• 
  Noina Katty

  พูดถึงภาพรวม 7 เล่มนะคะ
  ตอนแรกที่จัดเรื่องนี้มา ก็จัดมาแบบไม่ได้คิดอะไรนะคะ ซื้อ ๆ ตามกระแสมา แต่พอได้เริ่มอ่าน จากต้นเรื่องที่เรื่อย ๆ มาเรียง ๆ กลายเป็นค่อยๆ ติดหนึบโดยไม่รู้ตัว
  พราวพร่างบุปผาตระการ เป็นนิยายจีนโบราณ ที่ไม่ใช่การข้ามเวลา เล่าในมุมมองชีวิตของนางเอก ดังนั้นเรื่องของความเชื่อ คุณธรรม จริยธรรม รวมถึงธรรมเนียมต่าง ๆ จึงยังคงความเป็นอดีตเอาไว้อยู่ ซึ่งค่อนข้างสมจริงค่ะ อ่านไปแล้วก็รู้สึกว่า สมัยก่อนกว่าจะติดต่อสื่อสารกันได้นี่แสนจะยากลำบาก ธรรมเนียมก็เยอะมากกกกก แถมในยุคสมัยที่ฮ่องเต้คือเจ้าชีวิต จะก้าวแต่ละทีก็ต้องคิดแล้วคิดอีก เป็นคนในยุคอดีตนี่ลำบากจริง ๆ
  Character ของพระนาง ในเล่มแรกอาจจะรู้สึกว่านางเอกมีความไบโพลาร์เล็ก ๆ แต่พอคิดถึงสิ่งที่นางเอกต้องเจอ กับกรอบธรรมเนียมปฏิบัติในยุคนั้น ก็พอจะเข้าใจว่าทุกเรื่องทุกอย่างคือต้องคิดเยอะ
  ส่วนพระเอก จากที่เคยตกต่ำ แต่เพราะเป็นคนที่มีดีอยู่กับตัว พอเข้าถูกทาง ไปถูกที่ แสดงฝีมือ ชีวิตก็รุ่งโรจน์ แถมมีรักมั่นคง สายเปย์ ใครเคยดูถูกนางเอกไว้ ฮีจัดเอาคืนหมด
  เนื่องจากเป็นเรื่องที่ยาวพอสมควร เพราะฉะนั้นเราจะเห็นพัฒนาการความรักของพระนางในเรื่องนี้ค่ะ รักแบบหวานละมุน
  ความหวานในเรื่องก็พอมีค่ะ มีทีก็ติดเรท 555+ ก็แหม ด้วยหน้าที่การงาน กว่าพระเอกนางเอกจะได้สวีทกันที ก็นานแสนนาน สวีททีก็จัดเต็ม
  ตัวร้ายในเรื่อง ก็โดนพระเอกสอยไปตาม ๆ กัน แต่อย่างที่บอกค่ะว่า จบรวบรัดไปนิด ยังไม่เห็นวาระสุดท้ายเลย ไหนจะเรื่องราวของลูกสาวนางเอกกะลูกชายพี่สาวของนางเอกอีก อยากอ่านคู่นี้มากมาย น่าจะมีตอนพิเศษมาให้ชื่นใจสักกะนิด
  จัดอยู่ในกลุ่มที่ชอบค่ะ แนะนำให้ลองอ่านกันนะคะ
  
• 
  Noo

  ความลำไยมันอยู่ตรงที่ใครกินชาอะไร ใส่เสื้อตัดเย็บด้วยผ้าแบบไหน ใครนินทาใคร จะเขียน จะตวัดตัวอักษรแบบไหน หาของขวัญอะไร จิบชา ตั้งกับข้าว เย็บผ้า กินขนมนี่ละเอียดยิบ พอจะจบตัดฉับ! เหยยยย.... แค้นกันมา 7 เล่ม ร่วมสิบกว่าปี คือเปิดมาหน้าสุดท้ายแล้วเห็นคำว่า -จบ- คือเงิบบบบ คือเล่ม 6 ก็เบื่อๆ แล้ว พอเล่ม 7 กะว่าปมต้องสางหมด รู้สึกหลังหักเบาๆ แต่ช่างเถอะ อยากอ่านฮูหยินบุกมากอ่ะตอนนี้ จบก็ดี แต่ไม่ประทับใจเลยอุตส่าห์รักเล่มแรกๆ
  
  ...แถมอวี๋จิ้งชิวไม่กล่าวถึงอีกนะ แค่รู้ว่าปล่อยให้มีชีวิตอยู่ แล้วๆๆๆ ที่ปูมาเรื่องคุณชายสิบสามตระกูลลี่ และลูกพี่สามมาแอ๊วน้องโยวโยวจะยังไงต่อ แล้วหมิ่นซื่อที่ท้องอยู่ยังไงอีกคดีนี้ เฟิ่นซื่อ ฟั่นซื่อล่ะ อวี๋ฮูหยินล่ะ จ้าวหลิงกลับมาอยู่กับเมียหลังสัญญา 5 ปีไหม อาเซินได้ลูกชายหรือลูกสาว แบบว่าเอาเนื้อๆ แค่ 3-4 เล่มก็พอ ขอตอนพิเศษอีกซักสองสามตอนแทนเถอะ!
• 
  Jelly Bean66

  ให้คะแนนสำหรับเรื่องนี้ 4.5/5
  
  นิยายเรื่องนี้เหมาะกับคนที่หานิยายแบบอ่านเรื่อยๆ เนื้อเรื่องไม่หนัก ไม่ซับซ้อน ปมไม่เยอะ ใครหานิยายเบาๆ อ่านได้เรื่อยๆ เอื่อยๆ แนะนำเรื่องนี้ค่ะ (เราหยิบมาอ่านบ่อยๆ เวลาเบื่อนิยายเรื่องอื่นๆ)
  
  โดยส่วนใหญ่จะเล่าทางฝั่งนางเอก คล้ายๆชีวิตประจำวัน และโชว์ไหวพริบ ความฉลาดของนางเอก การปูทางสู่ตำแหน่งพระเอก ปมเรื่องครอบครัวไม่หนักหน่วง (แต่สงสารนางเอกมากอยู่) เรื่องการเมืองมีปนๆมาพอมีสีสัน บทพระเอกบทน้อยมาก (แต่ไม่หาย ไม่จม) ตัวร้ายไม่หวือหวา บทจะเกมส์คือ ห๊ะ!! ง่ายๆๆแบบนี้เลย
  
  เอาจริงๆยังแอบรู้สึกว่าตอนจบมันยังไปต่อได้มากกว่านี้นะ นี่คือแบบเหมือนตัดจบ แบบจบเลย ไม่มีบทสรุปอธิบายอะไรเพิ่มเลย รวมถึงมีหลายๆตัวละครที่เด่นหน่อยก็หายไปเลย ถ้ามีตอนพิเศษเล่าต่อสักนิดน่าจะดีกว่านี้ ค้างคาอยู่นะสำหรับเรา แบบมันไม่ค่อยสุด เล่มนี้เลยเป็นเล่มเดียวที่เราให้ >> 4 ★★★★ <<
• 
  Nancy

  จบแล้ว...จบห้วนไปเสียหน่อยจริงๆด้วย คือได้ยินข่าวม���แล้วล่ะ ว่าจบห้วน แต่ไม่นึกว่าจะเบอร์นี้ เหมือนโดนตัดจบ 55...ไม่เป็นไรค่ะ โดยรวมแล้ว อ่านมา7เล่ม ก็ถือว่าเพลิดเพลินไม่ถึงกับมาสเตอร์พีซ แต่ก็อ่านได้สนุกดี แต่สองเล่มท้ายพระเอกออกน้อยมาก ถ้าจะติก็คงต้องติเรื่องการกระจายบทนี่ล่ะ แต่ที่ทำมาทั้งเรื่องถือว่าดีมากอยู่ เรื่อยๆมาเรียงๆ แต่ก็ทำได้ค่อนข้างดี
  เอาล่ะ มาถึงช่วงเมาท์จริงๆตัวร้ายนี้ ดูเหมือนจะซวยเพราะลูกจริงๆ แถมเมียนางด้วยอ่ะ คือตอบชัดๆไม่ค่อยถูกเหมือนกันเมียนางไม่ดียังไง แต่แบบ โถ่เอ้ย...ถ้าแต่งเข้าบ้านอื่นก็คงจะดีกว่านี้ แถมปมท้ายสุดนี่ เราก็คิดนะ ว่าตอนแรกคุณชายใหญ่แกคงไม่คิดจะมีเมียอื่นหรอก แกรักเมียแต่งแกจะตาย แต่สภาวะทั้งหมดมันทำให้ไม่โอเค จนสุดท้ายก็นั่นล่ะ ซวยทับซวยซ้ำซวยซ้อนไป
• 
  Sortletter

  ขอเขียนถึงล.1-7 เลยนะคะ
  
  เป็นเรื่องที่สนุกดี เหมือนกระแสจะไม่แรงแต่เราชอบ ช่วงแรกๆจะมีแต่ปม นางเอกโดนใส่ร้าย หนี แล้วเจอพระเอก แต่พระเอกมีปมของตัวเองมา พระเอกเป็นใครมาจากไหน มีตัวละครอื่นมา ก็เป็นใคร มาจากไหน จะไปไหน มีแต่ปม แต่วิธีการเขียนทำให้อยากอ่านต่อ อยากรู้ว่าจะยังไงต่อ สนุกดี
  
  นางเอก พระเอก เรื่องนี้ เก่งฉลาด รักกันมาก ถึงจะเจออุปสรรคอะไรก็ร่วมต่อสู้ฝ่าฟันกันได้
  
  มีตอนจบ ที่เหมือนค้างเล็กๆ เหมือนน่าจะมีตอนพิเศษพูดถึงลูกนางเอก ต่อท้ายอีกหน่อย เป็นเล่มที่ไม่มีตอนพิเศษ ไม่เหมือนนิยายจีนเรื่องก่อนๆที่ผ่านมา
  
• 
  Nut

  เราเข้าใจแล้วทำไมถึงคนบ่นตอนจบเยอะ เพราะเราก็คือหนึ่งในนั้น แบบมันรวบรัดเกินไปอะ ทั้งๆที่เรื่องทั้งหมดมีนดีมาก ตอนอ่านแล้วแบบจะจบแล้วอ่อ จะจบแล้วจริงงี้คือแบบชั้นยังไม่อยากให้จบเลย ส่วนตัวเราชอบนะมันเห็นพัฒนาการของตลคโดยเฉพาะฟู่ถิงจวิ่นจากเด็กสาวตัวน้อยอยู่แต่บ้านเพราะเหตุการณ์นั้นทำให้เติบโตขึ้นแบบมากๆไเลยละ แต่ขัดใจตอนจบถามว่าเชียร์ให้อ่านมั๊ยก็เชียร์ เป็นเรื่องที่เรียบเรื่อย ตัวละครเยอะ แต่เป็นเรื่องที่วางไม่ลง ต่อติดตลอดอะ โดยรวมตลอดทั้ง 6 เล่มเราให้ 4 นะแต่ขอเล่มสุดท้ายละกันที่ให้3 แง
• 
  Kaeka Peyanon

  เรื่องนี้อ่านได้น่าจิดตามมาทุกเล่ม มีปมประเด็นให้ติดตามน่าสนใจ จนอาจจะเยอะเกินไป นักเขียนเลยไม่ โฟกัสในแต่ละประเด็นให้ละเอียด ส่วนตัวชอบเวลาพระเอกนางเอกอยู่ด้วยกัน ชอบที่พระเอกไม่มีคนมาพัวพันมาก แต่ตอนจบไม่น่าสนใจ ทางด้านอัมมาตย์อวี๋ น่าจะร้ายได้อีก เรียกว่าจบแบบไม่มีประเด็นไหนที่ถึงที่สุดเลย แต่ยังดีที่จบแฮปปี้น่ะ
• 
  Fonfoniny

  พราวพร่างบุปผาตระการ (7/7)
  
  เล่มนี้คือบทสรุปของเรื่องราว 'วิญญูชนแก้แค��นสิบปียังไม่สาย'เหมาะกับจ้าวหลิงพระเอกของเรื่องจริงๆ
  
  เล่มนี้เน้นไปที่การทำตัวให้ตกต่ำของอวี๋จิ้งชิว ลูกล้างผลาญแท้ๆ พาตระกูลล่มจมหมด
  
  แอบไม่ชอบพี่สามตรงอยากให้ชุนปิ่งแต่งโยวโยว ใจเราเอนเอียงไปทางคุณชายสิบสามมากกว่า ชุนปิ่งดูคร่ำครึเกินไปไม่เหมาะกับโยวโยวเลย
• 
  Jidapa

  กว่าจะจบ ดำเนินเรื่องอืดเป็นหอยทากบวกเต่าคลาน ยืดยาดและไร้สาระ เหมือนผู้เขียนยืดออกไปเรื่อยๆด้วยการเขียนถึงคนโน้น ดึงคนนี้เข้ามา หาสาระไม่ได้ สามารถตัดเหลือ 2-3 เล่มจบโดนไม่เสียเนื้อหาแต่อย่างใด บทจะจบก็ตัดดื้อๆ เหมือนจบไม่ลง
• 
  comilopy TB.

  ชอบมากค่ะเล่มแรกๆสนุกมากกกกกกกกกชอบความรักแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไปของพระนางดูแลกันและกันฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน พอมาเล่มหลังๆเริ่มเอื่อยๆเราพยายามมากกว่าจะอ่านจบ ตอนจบก็แบบอือ นี่จบละเหรอ555555 แต่โดยรวมก็คือดืออมากค่ะแนะนำๆให้อ่านค่ะ
• 
  Choky Omma

  เสียดายที่เล่มหลังๆ ผู้เขียนกระจายบทจนบางทีเรื่องฟากตัวละครหลักแทบจะเป็นตัวประกอบ แต่เนื้อเรื่องก็ยังสนุกอยู่ถึงตอนท้ายจะสั้นห้วนไปมากก็ตาม ตัดจบดื้อๆ เหมือนไฟดับแวบไปเลย
• 
  Yupaporn Zuyu

  ทำไมจบแบบนี้ ตอนจบแบบรวบรัดตัดความ แบบว่าอ้าวจบแล้วหรอ
• 
  Namfon

  เล่มนี้ให้ความรู้สึกแบบ เมื่อไหร่จะอ่านจบสักที, คนเขียนเล่าแต่เรื่องที่เราไม่อยากรู้จนไม่อยากจะอ่านต่อ ดีมาตั้งหลายเล่ม พอเล่มสุดท้ายพังซะงั้นแหละ
• 
  Pollarin

  ในที่สุดก็มาถึงเล่มจบ...
  
  บอกตามตรงตอนอ่านรีวิวและคำชื่นชมของคนอื่นไว้ก่อนหน้านี้ค่อนข้างคาดหวังไว้สูงมาก ทั้งเรื่องความฉลาดของนางเอก ความเคร่งขรึมเย็นชาแต่เอาใจนางเอกของพระเอก พล็อตเรื่องน่าสนใจต่างๆ นานา ปรากฏอ่านไปแค่ไม่กี่เล่มแรกก็พอรู้แล้วว่าไม่ใช่อย่างที่หวัง...ก็ยังอุตส่าห์คาดหวังดันทุรังอ่านต่อเพราะคิดว่าจะมีจุดสนใจอะไรมาอีก
  
  เล่มนี้เนื้อหาวนอยู่กับนางเอกเห���ือนเคย พระเอกโผล่มานิดเดียว ไม่ค่อยแน่ใจแล้วว่าเป็นนิยายรัก หรือเป็นบันทึกประวัติส่วนตัวของนางเอกกันแน่ อ่านไปก็เพลินดีอยู่หรอก แต่ไม่ได้สนุกขนาดนั้นเลยจริงๆ
  
  เรื่องที่ว่าได้เติบโตไปพร้อมๆ กับตัวเอก เรื่องนี้เห็นด้วยแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น คือตอนแรกนางเอกใสซื่อเป็นคุณหนูโลกสวยในห้องหอ ต่อมาก็เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ก็จริงอยู่ แต่หลังจากจุดหนึ่งแล้วทั้งนางเอกและพระเอกกลับไม่มีการพัฒนาอะไรเลย เหมือนแค่มีเด็กหลายคนวิ่งรอบตัวมากขึ้น ตัวเองก็อยู่สุขสบายทำตัวเหมือนเดิม ไม่มีปัญหาอะไรมากวนใจ
  
  เรื่องค้าเกลือของพระเอก...เหอะ น่าจะเล่นให้ใหญ่ได้มากกว่านี้ ทำให้พระเอกนางเอกได้ลำบากมากกว่านี้ นี่ไม่ได้พูดถึงเลยด้วยซ้ำ ถ้างั้นก็ไม่รู้จะเปรยแต่แรกให้ดูมีอะไรขึ้นมาทำไม
  
  สกุลอวี๋...ผิดหวังมาก เปิดตัวครั้งแรกดูเป็นตระกูลที่มากด้วยความรู้ต่างๆ นานา บทจะล่มจมก็ล่มจมง่ายปานนี้ เหมือนขี้เกียจเขียนต่อ รีบๆ ตัดจบให้จบกันไป ทั้งเรื่องอู๋อี๋เหนียง ทั้งเรื่องหนิงซื่อ อ่านไปหมดคำจะพูดไป นี่เหมือนพระเอกไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ แพ้ภัยตัวเองกันเอง
  
  มีชีวิตใหม่แล้วก็แล้วกันเถอะ แต่เรื่องของตระกูลฟู่สักนิดก็ไม่พูดถึง เหมือนกับว่าหายไปเลย ไม่สนใจแล้ว เราที่รออ่านตรงนี้อยู่แบบ...อ่าว ลืมๆ มันไปงี้เลยเหรอ
  
  อาเซินบทว่าน้อยแล้ว อาจินกับอาหยางนี่หายไปเลย ไม่รู้นักเขียนจะรีบจบไปไหนแน่ อีกสักเล่มนึงค่อยๆ เขียนไปก็ไม่มีอะไรเสียหายมั้ย ดีกว่ารีบรวบรัดตัดตอนแล้วห้วนขนาดนี้
  
  คุณชายสกุลลี่...คิดว่ามีอะไรมากว่านี้ สุดท้ายก็แค่ออกมาทำให้โยวโยวโมโหนิดหน่อยแล้วก็ไป ท่าทางดูเป็นตัวละคนที่เอามาเล่นกันได้แท้ๆ กลับให้ออกมานิดเดียว ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ
  
  จริงๆ ที่ให้สี่ดาวมาตลอดจนจบชุดเนี่ย งงตัวเองอยู่เหมือนกันนะว่าเรื่องมันเรื่อยขนาดนี้เราเอาอะไรไปให้5555 มองๆ ดูแล้วภาษาและเนื้อความก็ดาวนึง พล็อตเรื่องดาวนึง ความฉลาดของนางเอกก็ดาวนึง ควรจะมีแค่นี้ด้วยซ้ำ นี่เห็นแก่บทตัวประกอบเล็กๆ น้อยๆ ที่ทำให้เรื่องไม่น่าเบื่อเกินไปหรอกถึงให้สี่ดาว
  
  รวมๆ แล้วเซ็ตนี้ทั้งเจ็ดเล่ม 7/10 ก็พอแล้วมั้ง..
  
  ป.ล. ชอบชุนปิ่ง...ทั้งฉลาด เอาจริงเอาจริง แต่ทื่อมะลื่อเรื่องความรู้สึก...โยวโยวตอนนี้ยังเด็กอาจจะชอบหยวนเซียวมากกว่า แต่โตไปแล้วผู้ชายแบบชุนปิ่งนี่แหละจะน่ารักที่สุด