พราวพร่างบุปผาตระการ 4 by Zhi Zhi

พราวพร่างบุปผาตระการ 4 Reviews

• 
  Anida

  สนุกขึ้นเรื่อยๆ เล่มนีเริ่มเฉลยแล้วว่าทำไมนางเอกถึงโดนใส่ร้าย ทีนี้ก็รอดูว่าท่านเก้ากับอาจวินจะแกไข/เอาคืนยังไง
• 
  Patrawan Dear

  #พราวพร่างบุปผาตระการ เล่ม 4 / จือจือ
  
  เรื่องนี้จัดเป็นม้านอกสายตา ไม่คิดว่าจะสนุก แต่พอพ้นครึ่งเล่มของเล่มแรกมาแล้ว กลับสนุกขึ้นเสียอย่างนั้น ที่ว่าเอื่อยๆเนือยๆก็กลับหายไป กลายเป็นลุ้นนิดๆเสียด้วยซ้ำ นับว่าแปลกดีค่ะ
  
  มาถึงเล่มสี่ก็เข้าช่วงกลางๆเรื่องกันแล้ว ดังนั้น ปมหลักที่ค้างคามาจากตอนเปิดเรื่องก็ค่อยๆคลี่คลาย ในขณะที่ยังคงมีปมอื่นๆเข้ามาให้ลุ้นอีกอย่างต่อเนื่อง ทั้งหน้าที่การงานของพระเอก และชีวิตครอบครัวของพระนาง ซึ่งเล่มนี้หวานมาก ประหนึ่งฟ้าหลังฝน หลังผ่านทุกข์ สุข และความยากลำบากมากมายมาด้วยกัน เล่มนี้ก็เปิดโอกาสให้หวานกันเต็มที่ ชนิดที่พระเอกเรียกนางเอกว่า 'นันนัน' (คล้ายๆคำเรียก Baby ) ทีไร คนอ่านก็เขินไปใจสั่นไปทุกที ขนาดรุ่นนี้แล้วก็ยังไม่เว้นนะคะ
  
  เรายังคงชอบนิสัยนางเอกค่ะ เคยน่ารักมาอย่างไร ก็ยังคงน่ารักอยู่อย่างนั้น แถมยังเข้มแข็ง เด็ดขาด รู้คิด และรู้จักครองตน ยืนได้ด้วยตนเอง เป็นหลังบ้านที่เข้มแข็ง ส่วนพระเอกก็ยังคง concept เปย์เต็มร้อย ยิ่งเมื่อมีเหตุให้เลิกสำรวมได้ ก็หวานได้ใจจริงๆ แถมยังรุกหนักอย่างกับคนละคนอีกต่างหาก
  
  ยังคงเหลืออีกสามเล่มจบ ก็ต้องมาลุ้นกันล่ะค่ะว่าสองคนจะครองรักครองเรือนกันต่อไปอย่างไร จะมีอะไรเข้ามาสั่นคลอนเขาทั้งคู่หรือเปล่า...
  
  แอบลุ้นจริงๆ :)
• 
  Kittenlittle

  ชอบมากกกกกค่ะ วางไม่ลงเลย เล่มนี้หวานมากจริงๆ ความรักดูลงตัวทุกอย่าง อิจฉานางเอกสุดๆ เลย เนื้อเรื่องฝั่งนางเอกก็เข้มข้น และคลี่คลายลงบ้างแล้ว สนุกและน่าติดตามมากเลยค่ะ ชอบจริงๆ นะ เล่มนี้
• 
  Ning

  เนือยมาก รู้สึกปริ่มๆ จะทนไม่ไหวละ ก็กลับมาสนุกอีกเฉยเลย เลยยังให้คะแนะที่อ่านเพลินมากๆอยุ่
  
  เล่มนี้หวานมาก มีเฉลยปมนางเอกด้วย
  จากเนือยๆอยู่สนุกปุ๊บปั๊บเลย
  
  
  อ่านเพลินดี รีบหยิบเล่มต่อไป
• 
  Polyj

  เล่มนี้ออกจะหวานชื่น
  
• 
  Hammu

  อ่านเล่มนี้แล้วรู้สึกเนือยไปหน่อย ปนผิดหวังนิดๆ บางช่วงของเนื้อเรื่องจะรู้สึกว่ามันรวบรัดเกินไป อย่างเช่นตอน ตอนพิธีงานแต่งงานของท่านเก้ากับหนูฟู่ มันดูรวบรัดเกินไป ไม่บรรยายความรู้สึกของบ่าวสาวเลย กลับไปพูดถึงว่าเชิญใครมาเป็นเถ้าแก่ ผู้ใหญ่ฝ่ายใครบ้างเท่านั้น ทั้งๆที่เรื่องความรู้สึกของการแต่งงานมันน่าจะบรรยายหรือแสดงออกมาให้เห็นได้มากกว่านี้แท้ๆ แต่บางส่วนกลับรุ้สึกว่าเนิ่นเย้อเกินไป อย่างตอนที่แสดงความหื่นของท่านเก้า (ฮา) คือรู้สึกว่ามันเยอะเกินไปหน่อย มันเลยทำให้รู้สึกเนือยๆอยู่บ้าง ถ้ามันแค่ครั้งสองครั้งก็ยังรู้สึกฟิน เขิน แต่อันนี้มันบ่อยเกินไปจนรู้สึกว่า ทำไมท่านเก้าหื่นแบบนี้ ถ้าตัดทอนไปโปะๆให้กับส่วนที่ขาดๆ แหว่างๆ มันจะดูสมดุลมากกว่านี้
  
  เรื่องคดีของหนูฟู่มีความคืบหน้ามาก แต่เป็นไปในทิศทางที่เราพอจะเดาได้อยู่บ้างแล้ว เลยไม่รู้สึกประหลาดใจมาก แต่บอสลับนี่ก็ทำเอาอึ้งไปนานเหมือนกัน ก็ได้แต่เอาใจช่วยลุ้นให้กับหนูฟู่ต่อไป
• 
  Pollarin

  รู้สึกเหมือนได้ร่วมเดินทางไปกัตัวละครเลยจริงๆ เริ่มตั้งแต่ยังไม่ออกเรือน ระหกระเหินพลัดถิ่น กลับเข้ารูปเข้ารอยมั่นคง แต่งงานกัน จนมีลูก...หืม นานๆ ทีจะรู้สึกร่วมได้ขนาดนี้นะเนี่ย
  
  เนื้อเรื่องยังคงอยู่ที่นางเอกเป็นส่วนใหญ่ เดิมทีคิดว่าเรื่องที่นางเอกถูกใส่ร้ายเป็นแค่เรื่องเล็กที่เป็นจุดผลักดันให้นางไปเจอพระเอกและเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่อง ไม่คิดเลยว่าที่แท้เป็นเส้นเรื่องหลักที่ท่าจะพัวพันหลายเรื่องในอนาคต
  
  ถ้าบอกว่าเล่มที่แล้วโมโหพี่ชายด้วยคำพูดประโยคเดียวจนแทบอยากเข้าไปตี เล่มนี้ก็ต้องพูดว่าโมโหจนอยากเผาบ้านแล้ว ทั้งพี่ชายทั้งพ่อ เป็นบ้าอะไรไปกันหมด อ่านไปแค้นใจไป ผู้ชายที่มีความคิดชายเป็นใหญ่จนมองไม่เห็นค่าผู้หญิงที่เป็นกระทั่งสายเลือดเดียวกัน น่ารังเกียจที่สุด
  
  สงสารก็แต่ท่านแม่ของหนูฟู่ เป็นผู้หญิงที่ชาญฉลาดและรักห่วงลูกอย่างแท้จริง เห็นแบบนี้ค่อยวางใจแล้วก็ดีใจขึ้นหน่อยที่หนูฟู่ก็ยังมีคนที่รักและเป็นห่วงอย่างจริงใจอยู่บ้าง เดิมทียังมีความคิดโลกสวยเป็นต้นว่า ให้หย่าขาดจากพ่อแล้วย้ายมาอยู่เรือนนางเอกอะไรทำนองนั้น แต่นั่นก็เป็นแค่ความคิดบวกเกินจริงอะเนอะ5555
  
  แต่ก็ไม่คิดเลยว่าจะมาด่วนจากไปกระทั่งหน้าหลานก็ยังไม่ได้เห็น..ตรงนี้เศร้านิดหน่อย แต่ก็คิดว่าถ้าไม่มีแม่อยู่แล้วหนูฟู่ก็คงจะลงมือกับตระกูลตัวเองได้อย่างไม่ยากเย็นอะไรนัก เพราะถ้ามีแม่อยู่ก็คงยังเป็นห่วงการกินอยู่ระหว่างอยู่ในเรือนสกุลฟู่ด้วย เรียกได้ว่าการตายของท่านแม่นับเป็นอีกจุดหนึ่งที่ทำให้นางเอกเข้มแข็งมากขึ้น และการแต่งงานกับการมีลูกก็ช่วยทำให้โตขึ้นอีกเหมือนกัน ไม่ใช่คุณหนูที่ถูกปิดหูปิดตาไม่รู้เรื่องอะไรในอารามชีเมื่อตอนนั้นแล้ว
  
  พูดถึงพระเอก...อืม ตั้งแต่เปิดเผยใจต่อกันกับนางเอกแล้วก็รู้สึกว่าเป็นคนละคนกับท่านเก้าเล่มหนึ่งไปเลย555 ตรงนี้มีทั้งส่วนทีชอบและไม่ชอบ ที่ไม่ชอบก็คือเพราะท่านเก้าในตอนนั้นเท่มาก พูดน้อย ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรู้สึกหยุมหยิมของผู้หญิง เย็นชาหน่อยๆ ดูมีกำแพงไม่ให้ใครเข้าใกล้ง่ายนัก ทั้งหมดทั้งมวลนี้เป็นสเน่ห์ที่ทำให้เราชอบในตอนแรกก็เลยนึกเสียดาย
  
  ส่วนที่ชอบก็คือท่านเก้าตอนนี้น่ารักมาก ทั้งเอาอกเอาใจ ทั้งสัญญาว่าจะไม่มีใคร เป็นพ่อบ้านใจกล้าอย่างเต็มตัวเลยจริงๆ 555555 ส่วนความทะลึ่งทะเล้นนั้นเป็นเรื่องของผู้ชาย...ไม่ไปพูดถึงแล้วกัน อ้อ...เรื่องที่ไปบนขอลูกสาวเอาไว้เพราะกลัวว่าตัวเองตายไปจะไม่มีใครอยู่กับนางเอก��ี่...น่ารักมากเวอร์
  
  อีกเรื่องที่รู้สึกว่าน่ารักคือตอนปรึกษาหารือเรื่องงานแต่งของหยางอวี้ บอกว่าจะทำดีต่อภรรยาตัวเองให้มากๆ ตามคำพูดของท่านเก้า...โหยยยยย โคตรน่ารักกกก ยิ่งตอนบอกว่าตอนบั้นปลายจะไปใช้ชีวิตอยู่บ้านนอก เป็นที่หนึ่งคนละอำเภอกับพระเอกกับจินหยวนเป่าเอยอะไรเอย ช่างเป็นคนร่าเริงที่น่ารักจริงๆ
  
  เล่มนี้ดีใจที่ได้จัดงานแต่งกันเป็นเรื่องเป็นราวเสียที เพราะเป็นการประกันชั้นนึงว่าได้แต่งกันแน่ ไม่มีปัญหาเรื่องอะไร5555 ที่ต้องกลัวก็มีแต่เรื่องอนุแล้วตอนนี้ ถ้าหน้าที่การงานก้าวหน้าไปเรื่อยๆ ตระกูลภรรยาไม่ส่งเสริม อาจจะมีคนเสนอตัวเข้ามาก็ได้..พอพูดเรื่องหน้าที่การงานแล้วก็อดเหนื่อยใจกับความเรียลของเรื่องไม่ได้5555
  
  ปกติพระเอกอำนาจใหญ่โต มีเวลาจีบนางเอกกันเป็นวันๆ พอมาเห็นท่านเก้าทำงานเป็นทหาร ต้องไปรบเป็นเดือนเป็นปี มีเข้าเวร มีขัดราชโองการไม่ได้ เฮ้อ...ชีวิตจริงมันก็แบบนี้แหละนะ555555
  
  นับว่าเรื่องคุณชายอวี๋ที่เราทายไว้ตอนอ่านเล่มที่แล้วถูก ที่แท้ก็เป็นคนวางแผนใส่ร้ายนางเอกจริงๆ ด้วย เรารู้สึกว่าครึ่งแรกเรื่อยเอื่อยเฉื่อย ร้อยหน้าหลังมาที่พูดถึงแต่เรื่องนี้ถึงจะสนุก
  
  ตั้งแต่จับตัวจั่วจวิ้นเจี๋ยได้ ตีฝีปากกับคุณชายอวี๋เอยพ่อเอย อ่านแล้วสนุกสนานมาก555555 ชอบความฉลาดของนางเอกมากจริงๆ ตอนแรกยังคิดไว้ว่าพ่อกับพี่ชายอาจจะอยากกันนางเอกออกไปจากเรื่องไม่ดี ก็เฟลกันไปกับความโลกสวยนี้ แต่ก็ยังหวังอีกว่าท่านลุงใหญ่ของนางเอกจะเป็นคนดี...โอเค ช่างเถอะ
  
  พอนางเอกพูดว่ายังมีท่านย่า...บรรดาพี่น้องทั้งหลายแล้วก็อดถอนหายใจไม่ได้ ถ้าเป็นที่พึ่งได้ เห็นแก่จิตใจผู้หญิงเหมือนกันก็คงจะดี แต่หลังจากเฟลมากับพี่ชายที่เราคิดว่าจะต้องรักน้องมากๆ แล้วนั้น...จะไม่หวังมากก็แล้วกัน
  
  พี่สะใภ้นางเอกก็เป็นอีกคนที่อยากพูดถึง น่าสงสารจริงๆ ที่ผู้หญิงดีๆ แบบนี้ต้องมาแต่งให้พี่ชายนางเอก คิดแล้วก็เศร้าใจ ทั้งโดนพ่อสามีขู่ว่าจะให้หย่าเอย โดนสามีข่มเหงรังแกเอย ไม่น่าเลยจริงๆ
  
  อ้อ คงเป็นเพราะเรื่องที่นางเอกเล่าก่อนหน้านี้ด้วยมั้ง พี่ชายสกุลเซี่ยทั้งสาม ลูกของท่านน้าที่รักนางมากๆ พี่ชายก็ดูแลดีมากๆ ก็เลยหลงคิดไปว่าพี่ชายแท้ๆ ก็คงจะรักนางเอกมากเหมือนกัน คิดเหมือนแม่นางเอกนั่นแหละ ถ้าลูกชายยังอยู่กับแม่ก็คงไม่เลวเหมือนพ่อหรอก หึ
  
  ป.ล. ตอนพระเอกไปคำนับพ่อนางเอกถึงบ้าน...โมโหมาก ถึงกับตบหน้าพูดจาไม่ให้เกียรติ ถ้าไม่ติดว่าท่านเก้ารักหนูฟู่มากมีหรือจะยอมลงให้ขนาดนี้ อ่านไปปรี๊ดไปรังเกียจไป ดีที่ตอนหลังท่านเก้ยังกดอีกฝ่ายลงได้ หึ ท่าทางขี้ขลาดหวาดกลัวพวกนั้นค่อยทำให้สะใจขึ้นมาหน่อย!
  
  -2-
  
  ทั้งซื้อเรือน ทั้งบอกสถานะคู่หมั้นให้คนอื่นรู้ วิ่งตามแบบไม่ห่วงภาพลักษณ์
  
  
  มาคิดๆ ดูแล้ว ถึงจะพูดว่าเคยมีความทร���จำดีๆ สมัยเด็กของท่านพ่อกับท่านพี่อยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งเจ็ดแปดปี (อิงจากอายุหลาน) ก็ถือซะว่าไม่รู้จักกันดีเท่าไหร่ยังได้เลยมั้ง ยังไงซะ เราก็ไม่ได้อินเรื่องสัมพันธ์สายเลือดเท่าสัมพันธ์ผูกพันอยู่แล้ว
  
  จ้าวหลิง...ทำไมนะทำไม ทำไมถึงได้เป็นพระเอกที่ดีแบบนี้ ในตอนไปเยี่ยมบ้านเดิมหนูฟู่ ถึงกับยอมให้พ่อตาเส็งเคร็งตบหน้าแบบนั้น ไม่รู้เลยจริงๆ ว่าต้องรักและยอมลงให้ขนาดไหนกัน ในตอนที่เขวี้ยงดาบไปแล้วเห็นสภาพน่าสมเพชของคนที่ดีแต่ปากพวกนั้นแล้ว ถ้าเราเป็นหนูฟู่รับรองว่าจะชี้หน้ามันแล้วหัวเราะให้ดังที่สุดในชีวิตนี้แน่นอน
  
  ท่านแม่...เฮ้อ ท่านแม่ ท่านแม่ที่อ่านจบไปแล้วรอบนึงก็ยังอดนึกรักและสงสารขึ้นมาไม่ได้ ชอบความเฝ้ารอคอยว่าท่านเก้าจะกล้ามาขอที่จวนสกุลฟู่หรือไม่ จะรับผิดชอบชั่วชีวิตบุตรสาวได้หรือไม่ เป็นท่านแม่ที่ดี ดีจริงๆ
  
  -3-
  
  ยืนยันคำเดิมว่าเป็นนิยายที่ให้ความรู้สึกเหมือนเติบโตไปกับตัวละครจริงๆ กลับมาอ่านกี่ครั้งก็ยังอุ่นใจกับความครอบครัวของท่านเก้ากับหนูฟู่เหมือนเดิม
  
  เอ็นดูตอนโยวโยวเกิดมากก~ รู้สึกมาตลอดว่าเจ้าสาวที่โชคดีที่สุดคือเจ้าสาวที่ได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก มีแต่คนร่วมยินดี ส่วนลูกที่โชคดีที่สุดก็คือลูกที่พ่อแม่ตั้งตารอคอยแบบนี้แหละ ท่านเก้าที่วิ่งวุ่นตื่นเต้นทั้งคืนแบบนั้น...จะยังไงก็น่ารักมากจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่หมอตำแยท่าทางดุๆ คนนั้นยังเอ็นดู
  
  เรื่องความผิดหวังกับญาติเพศผู้ทั้งหลายก็ตามนั้น หยะแหยงจนไม่อยากพูดละ อ่านกี่ทีก็คันไม้คันมือทุกที ตอนหลังก็ไม่ได้พูดถึงความล่มจมของบ้านนี้ซะด้วย พูดถึงแต่บ้านสกุลอวี๋...ที่สำหรับเราถึงจะเป็นตัวการก็ยังไม่น่าเจ็บใจเท่าคนในครอบครัว เฮ้อ บรรดาพี่น้องจะมาเล่มไหนกันนะ อยากได้อะไรเยียวยาแล้วสิ
• 
  Tkpslc.

  มาถึงเล่มนี้ โอ้ยยยเหมือนนักเขียนจะรู้อะว่าที่ผ่านมาพระ-นางอยู่ด้วยกันน้อยไปเล่มนี้เลยจัดมาเต็มๆ จาร้องไห้ ตื้นตันเว่อในที่สุด55555 จัดมาในเล่มเดียวประหนึ่งจะบอกว่าอ่ะชั้นจัดให้เต็มๆเล่มนี้แล้วนะเพราะจะไปเล่นปมอื่นหนักๆซะทีไรงี้(มั่ว) สำหรับความสัมพันธ์พระเอกนางเอกคงไม่มีอะไรต้องพูดแล้วอ่ะ บอกเลยว่า จ้าวหลิงผู้นี้ รู้จักแต่ใช้กำลัง จ้าา
  
  ส่วนเรื่องปมนางเอกถูกใส่ร้ายเล่มนี้ได้รู้รายละเอียดชัดๆมากขึ้น อ่านไปก็อินกับหนูฟู่อะ เห้ยคนเราทำกันได้ลง มีเรื่องอดีตคู่หมั้นหนูฟู่ด้วย(ส่วนโผล่มาทำไมต้องไปอ่านดู) แล้วก็เรื่องยศ ตำแหน่งหน้าที่ต่างๆที่เกี่ยวกับการงานพระเอก บอกตรงๆเลยว่าอ่านไปมึนไปเช่นเดิม555 แต่ให้อภัยเพราะชอบมาก แนะนำจ้า
• 
  B.B. the Short Legs

  ความเผ็ดของนางเอกปรากฏอย่างชัดเจนในเล่มนี้ ขึ้นชื่อว่าเป็นกุลสตรีตระกูลฟู่ แต่บทนางจะเฮี้ยนขึ้นมา
  ก็ต่อปากต่อคำกับทั้งบิดาและอดีตคู่หมั้นได้เด็ด ถึงขนาดว่าอดีตคู่หมั้นที่ตอนแรกเห็นรูปโฉมนางเอกจะรู้สึกเสียดาย
  แต่พอถูกนางด่าฉอด ๆ ก็คงไม่นึกเสียใจกับอดีตที่ตัดสินใจไป
  
  ฉากเลิฟซีนมาแบบเต็ม ๆ จนรู้สึกหวานเลี่ยนไปซะหมด ปมเรื���องในครอบครัวนางเอกก็เหมือนจะคลี่คลายให้เข้าใจว่า
  สุดท้ายนางเอกถูกตระกูลทอดทิ้งเพราะเหตุใด เหตุผลดูจะไม่หนักแน่นเท่าไหร่ แต่ก็พอกล้อมแกล้มให้ติดตามอ่านเล่มต่อไป
  ว่าจะจบยังไง
• 
  Cinnamon

  เล่มนี้สนุกดี เบื้องหลังเหตุการณ์ในอดีตเริ่มเผยออกมาชัดเจนขึ้น คนร้ายผู้วางแผนตัวจริงกลับเป็นคนที่ผู้คนต่างให้ความชื่นชมนับถือ ชีวิตสตรีผู้หนึ่งถูกทำลายเพราะความเห็นแก่ตัวของบุรุษใกล้ชิด สะท้อนใจเหลือจะกล่าว ส่วนความรักของพระนางนี่ก็หวา���ฟินซะจิกหมอนขาดไปหลายใบ
• 
  Fonfoniny

  พราวพร่างบุปผาตระการ (4/7)
  
  ในที่สุดน้องฟู่ก็ได้เป็นจ้าวไท่ไท่แล้ว!!!
  
  สองคนรักกันหวานชื่น มีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน ท่านเก้าไปรบกลับมาก็มีเรื่องตระกูลฟู่ต่อ ที่สุดแล้วก็ได้รู้เหตุผล���ี่นายท่านห้ายอมเสียสละบุตรสาวของตนเอง
• 
  Rintea W

  ท่ามกลางความเข้าใจกันของสามีภรรยา ฟู่ถิงจวินและจ้าวหลิง💖 ในที่สุดก็มีความเข้มข้นของเนื้อเรื่องคือการคลายปมเรื่องของสกุลฟู่ ว่าใครกันแต่ที่เป็นคนบงการให้ฆ่าฟู่ถิงจวิน😤
  น่าติดตามทีเดียว ครึ่งเล่มหลังของเล่มสี่นี้ เล่มนี้เขามีลูกกันแล้วนะ
• 
  Katsu Pum

  เล่ม 4 กะลังเข้มข้นเลย เรื่องราวของนางเอกเริ่มคลี่ปมออกมา พระเอกเริ่มก้าวหน้า ลุ้นต่อไปอย่างมาก อยากให้เล่ม 5 6 7 ออกไวๆ ติดๆ กัน
• 
  รำพึง

  ชอบเล่มหนึ่งจนถึงตอนก่อนที่จะเปิดใจกันมากที่สุด พอหลังจากนั้นมันหวานมาก
  จนเราวางแล้ววางอีก อยากให้ยืดเวลาแบบนี้ออกไปหลายๆ เล่ม 555
  ทำไงดีล่ะทีนี้
• 
  Noo

  อ่านๆ หยุดๆ แต่ปมนางเอกเริ่มโผล่ละ รอว่าจะมีล้างแค้นแสบๆ บ้างไหม
• 
  Nancy

  เล่มนี้ ฉะพ่อ ฉะลุงได้เด็ดดวงมาก ปมคลายแล้ว ถึงคราวสู้!
• 
  Noot

  นางเดินทางเข้าเมืองหลวงเพื่อไปพบท่านแม่ ส่วนท่านเก้าก็แอบทำการใหญ่ ได้รั��ความดีความชอบติดตามมังกร เป็นที่เชิดหน้าชูตา ทว่าเมื่อนางกลับไปเยี่ยมบิดา นางกลับถูกไล่ตะเพิดออกมา
• 
  Care

  เล่มนี้คลี่คลายปมที่นางเอกโดนใส่ร้ายได้สักที ให้ 3.5ดาวแล้วกัน