| Title | : | พราวพร่างบุปผาตระการ 2 |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | - |
| ISBN-10 | : | 9786160620449 |
| Language | : | Thai |
| Format Type | : | Paperback |
| Number of Pages | : | 456 |
| Publication | : | First published April 20, 2013 |
แต่ทว่า เขากลับคิดว่าฟู่ถิงจวินคือภาระ เมื่อมาถึงเมืองซีอาน เขาก็คิดจะสลัดนางทิ้ง พร้อมมุ่งหน้าสู่ป้าหมายของตน ได้แต่หวังเพียงว่า
พราวพร่างบุปผาตระการ 2 Reviews
-
ยังคงความอืดได้อย่างเสมอต้นเสมอปลาย
แต่อ่านแป๊บๆ จบละ ทั้งที่มันหนาอ่ะนะ
แต่สารภาพว่า อ่านความสัมพันธ์ของเหล่าทัพ บรรดาชื่อท่านแม่ทัพท่านรอง ท่านผู้ช่วย อะไรนี่ไม่รู้เรื่องเลย ฮาาา ข้ามๆเอา สำคัญเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที
ท่านเก้าเริ่มพัฒนามีหยอด มีเปย์ น่ารักดี นางเอกแอ๊บใสๆไปเรื่อย น่ารักอีกเหมือนกัน
อ่านเพลินมากๆค่ะ -
หลังจากที่เล่มแรกเป็นการให้เห็นการร่วมทุกข์ร่วมสุขของพระ-นางแล้ว
เล่มนี้ก็เป็นช่วงลงหลักปักฐานฮะ และเป็นช่วงบ่มเพาะความรู้สึกมาก จ้าวหลิงเล่มนี้น่ารักกก น่าเอ็นดูว์
นางเอกยังมีจุดที่รู้สึก... เทอคะ อย่าเยอะ แต่ยังไม่น่ารำคาญมาก ยังได้อยู่ คือนางยังกลับตัวทัน
นอกจากจะงงกับลำดับศักดิ์ต่างๆ ของกองทัพแล้ว ยังมีชื่ออะไรมากมายเต็มไม่หมด คืออ่านๆ ไปซักพักนี่ต้องมานั่งเขียนอ่ะ คือทั้งตำแหน่ง ทั้งชื่อ ทับจนเบลอเลย
เล่มนี้มันเริ่มสนุกเอาตอนปลายๆ เรื่องค่ะคุณ ช่วง 80% อัพนี่แบบเข้มข้นขึ้นมาละๆ คือเข้าใจเลยว่าทำไมเค้าว่ามันเอื่อย ก็ทั้งเล่มมีแต่การเดินทาง มันยังไม่มีเหตุการณ์พีคไง แต่นี่ล่ะๆ เริ่มมาละๆ
ถือว่าเริ่มสนุกสนาน หยิบเล่มสามมาต่อเดี๋ยวนี้ -
พราวพร่างบุปผาตระการ (2/7)
ความรักของทั้งคู่กำลังเบ่งบาน เล่มนี้คือรู้ใจตัวเองกันทั้งคู่แล้วแต่ไม่เปิดใจคุยกัน ต่างฝ่ายต่างไม่กล้าก้าวออกไปจากมุมตัวเอง
ท่านเก้าก้าวเท้าเข้าสู่วงการขุนนาง น้องฟู่จัดการบ้าน เตรียมของขวัญให้ผู้บังคับบัญชา
มีตัวร้ายดาดๆออกมาให้จัดการ แต่มีหรือจะทำอะไรน้องฟู่ได้ โดนจัดการไปเรียบร้อย -
ยังคงความเรื่อยๆ ของเรื่องราวเหมือนมันไปอย่างเรื่อยๆ ช้าๆ แต่เรากลับไม่เบื่อเลยเพราะช้าๆ เรื่อยๆ นี่ล่ะเลยทำให้เราอินกับความรู้สึกของพระนางมากขึ้น มาเล่มที่ 2 นี้นางเอกของเราก็เหมือนแน่นอนว่าตัวคนเดียวแล้วเพราะจะหันไปทางไหนก็ไม่ไว้วางใจกันไปเสียหมด เรื่องนี้ก็เหมือนกับการ settle down ตัวเองกับพระเอกเขาไปเพราะหลังจากที่รู้ถึงที่มาที่ไปของพระเอกกับพวกพ้องแบบคร่าวๆ ( เพราะมันยังมีบางอย่างที่ยังไม่เคลียร์สำหรับเขาอยู่บางอย่าง ) นางก็ต้องเลือกตัดสินใจแล้วว่าจะต้องวางตัวเองยังไง ในฐานะอันใด และจะทำอะไรต่อไปหลังจากที่เกิดความรู้สึกดีๆ กับพระเอกในแง่ที่ว่าเขาช่วยเหลือนางทุกอย่าง
ส่วนพระเอกก็เหมือนที่บอกค่ะเราเองอ่านไปแล้วเหมือนยังคงสงสัยว่าเค้าเป็นอย่างที่บอกเล่าเหรอ หรือว่ายังข้องใจในเรื่องของวิทยายุทธ์ว่าเก่งปานนี้แล้วเพราะฝึกมาจากไหนอะไรงี้ นอกเหนือจากนั้นไม่ล่ะเพราะว่าคงต้องตามอ่านกันต่อไป แต่เล่มนี้พี่ขอเป็นแม่ยกให้ท่านเก้าพระเอกของเราเลย ฉากที่เขาทบทวนความรู้สึกของตัวเองบอกได้ว่าพี่ชอบมาก อ่านแล้วอินและฟินกับความรู้สึกของพระเอกสุดๆ ค่ะ ส่วนนางเอกนั้นก็เข้าใจล่ะนะว่านางเอกมีความเยอะคิดกับทุกสิ่งมากเพราะว่านางเป็นแบบแผนของหญิงรักนวลสงวนตัวและมีกริยามารยาทที่ดี (มากถึงมากที่สุด) จริงๆ ถ้าเป็นเรื่องอื่นอาจจะมีบ่นว่านางเยอะสิ่งนะ แต่ว่าเรื่องนี้ยอมใจเพราะว่าอ่านในแนวนี้แล้วคนเขียนลากให้เรารู้สึกถึงความเป็นมาเป็นไปของนางเอกเรียกว่าเข้าขั้นอินกับคาแรกเตอร์แล้วก็พอเข้าใจได้ว่าทำไมนางเอกมีนิสัยเยี่ยงนี้ และอาจจะเพราะว่าเรื่องนี้นางแสดงความเก่งในเรื่องของการจัดการบางอย่างได้ดีเลยยอมใจนางเลยว่าไม่ใช่อ่อนหวานเป็นอย่างเดียวแต่เรื่องอื่นนางก็ไม่น้อยหน้าด้วย
ชอบค่ะเรื่องนี้ให้คะแนนเลยว่าเริ่มชอบและชื่นชมในแนวทางของเรื่องเอาการ แต่ว่าที่เหลืออีก 5 เล่มรอก่อนนะ ขอไปหายใจแป้ป เพราะเล่มนี้ตัวละครและการเรียกขานตำแหน่งเริ่มเพิ่มมาละ เยอะจนเบลอ -
เล่มนี้เดินเรื่องได้เร็วขึ้นและน่าติดติดตามกว่าเล่ม 1
ส่วนที่ชอบมากที่สุดของเล่มนี้คือความคิดเอง เออเองของนางเอก ซึ่งในนิยายเรื่องอื่นหากนางเอกมีนิสัยแบบนี้จะดูน่ารำคาญมาก
แต่กับนางเอกเรื่องนี้คือออกมาในแนวน่าเอ็นดู เช่น นางคิดเองว่าตัวเองเป็นคนไม่สวย แต่งตัวยังไงก็ไม่เข้า (ที่จริงคือนางสวยเฉิดฉายกว่าเส���้อผ้านอกกาย) หรือเดินไปไหนใคร ๆ ก็ต้องเหลียวหลังมองเพราะนางหน้าแปลกกว่าคนอื่น (ที่จริงคือนางสวยจนคนต้องหันมามองซ้ำ) ดังนั้น ก็เลยตั้งอกตั้งใจเรียนงานบ้านงานเรือนเพื่อชดเชยกับความไม่สวยของตัวเอง ซึ่งในเล่มนี้ก็แสดงความสามารถในฐานะแม่บ้านแม่เรือนของนางเอกอย่างเต็มที่
ส่วนพระเอกรอบนี้ก็เฉลยตัวตนออกมาแล้วว่ามีที่มาอย่างไร แต่ก็ยังไม่ได้เฉลยอยู่ดีว่าวิทยายุทธขั้นเทพนี้มาจากไหน ฉากที่ชอบสำหรับพระเอกในเล่มนี้คือฉากประลองยุทธ์นะ รู้สึกถึงความไร้เทียมทานของพระเอกดี แต่พอถึงฉากเข้าพระนางแล้วพระเอกก็มีหลุุดคาแร็กเตอร์ไปบ้างเข้าทำนองว่าตอนนี้รู้ใจตัวเองแล้ว จะออดอ้อนฝ่ายหญิงบ้างก็คงไม่แปลกแต่อย่างใด -
ถ้าใครได้อ่านรีวิวเราแสดงว่าผ่านเล่มแรกมาได้แล้ว ดีใจกับทุกคนด้วย5555 อ่ะมาถึงเล่ม2 เล่มนี้คือชอบเคมีพระเอก-นางเอกมากกกกก แบบอ่านไปเขินไปจนต้องเตือนตัวเองเห้ยเขานับไม่ได้ทำไรกันเลยนะเหวยนี่เขินอะไร งงแต่เขินจริง
มาถึงเล่มนี้ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตคุณหนูฟู่ จะเอาไงต่อ หน้าที่การงานท่านเก้า ประมาณนี้ อ่านเรื่องนี้แล้วชอบอย่างนึงคือได้เรียนรู้เรื่องวัฒนธรรมจีนในอดีตไปด้วย ความคิดชายเป็นใหญ่ การเลือกเสื้อผ้า/ของขวัญ การวางตัวต่อเจ้านาย คนที่มีศักดิสูงกว่า ลูกน้อง เพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียง ค่านิยมฯเหล่านี้ พอเล่มนี้คุณหนูฟู่ก็เริ่มเปล่งประกาย นางเอกฉลาด วางตัวดีสมกับเป็นแม่ศรีเรือนมั่ก อิจฉาพระเอกเลยทีเดียว -
ให้ 3.5 ดาว ยังคงคอนเซิปเดิมคือช้าๆได้พร้าเล่มงาม? การเล่าเรื่องมีความเนิบนาบคล้ายๆเล่มแรกแต่เหมือนเครื่องที่อุ่นจนร้อนแล้วกำลังเร่งความเร็วขึ้���อย่างแนบเนียน เล่มนี้เลยไม่ง่วงเท่าเล่มแรก แถมมีเรื่องราวหลายๆเรื่องชวนให้ติดตาม วางไม่ลงเลยเหมือนกัน พระนางมีความปากไม่ตรงกับใจบ้าง มีเกร็งๆและไว้ตัวระหว่างกันเป็นเล่มอื่นอาจจะรำคาญไปแล้วแต่นางเอกของเราทำให้เราพอจะเข้าใจความลังเล กลัวเป็นตัวถ่วง ห่วงแม่ แต่ก็ชอบท่านเก้า
ส่วนท่านเก้า ยิ่งอ่านยิ่งละมุน -
นางเดินทางมาถึงเมืองซีอานซึ่งเป็นจุดนัดพบของท่านเก้ากับพรรคพวก จากนี้นางกับท่านเก้าคงต้องแยกทางกัน ทว่านางรู้สึกปวดใจเหลือแสน ฝ่ายท่านเก้าก็เป็นห่วงนางมากเช่นกัน ระหว่างที่ละล้าละลังกันอยู่นั้น นางก็พยายามหว่านล้อมให้ท่านเก้าและพรรคพวกรับราชการทหารตามที่ได้รับทาบทาม ล้างประวัติความเป็นมาให้ขาวสะอาด ท่านเก้าตกลง นางโล่งใจไม่ทันไร ก็ได้รับข่าวจากคนที่นางไหว้วานให้ไปส่งสารถึงท่านแม่ว่าฟู่ฮูหยินเดินทางไปเมืองหลวงเสียแล้ว
-
เล่มนี้อ่านแล้วเขินไปด้วยเลย แม้ว่าพระนางยังไม่ได้เปิดใจว่าชอบพอกัน แต่การกระทำที่แสดงออกมานี่รู้เลยว่าให้ความสำคัญกันเป็นพิเศษ มันหวานมากเลยนะแบบนี้ ชอบๆ การพัฒนาความสัมพันธ์ของพระนางแบบค่อยๆเป็นค่อยๆไป มีที่มาที่ไป บรรยายได้ดีเลย เนื้อเรื่องในเล่มดูเรื่อยๆ อ่านไปแล้วไม่แน่ใจว่าโครงเรื่องหลักคืออะไร แต่อ่านได้เพลิดเพลินมากค่ะ
-
ตอนแรกอ่านเล่ม1คิดว่าจะไม่รอดพอผ่านครึ่งเล่มเป็นช่วงเดินทางแล้วค่อยสนุกขึ้นมาหน่อยอ่านตอนแรกปูพื้นเรื่องนางเอกยาวมากญาติเยอะหลังๆเริ่มสนุกชอบเคมีพระนางมันดูมีพัฒนาการแบบค่อยเป็นค่อยไปไม่หวานมากแต่อ่านแล้วฟิน
-
เคมีพระนางมันฟินจริง ๆ แม้เล่มนี้จะยังไม่ได้พูดเผยความในใจ และยังคงมีเรื่องคิดคาดเดากันเองในใจให้คนอ่านลุ้นปนขัดใจในความกระมิดกระเมี้ยนอยู่บ้าง (ขัดใจแบบแง่ดีนะ แบบจุ๊บกันทีเหอะ 5555) แต่ก็นับว่าหวานละมุนไม่หยอก มีฉากบู๊ กับเรื่องตื่นเต้นมาเพิ่มความสนุกด้วย แม้ยังเอื่อยอยู่บ้างแต่ก็นับว่าไม่เลว
-
ท่านเก้าสายเปย์ มีน้อยให้มาก มีเท่าไหร่ให้น้องฟู่เก็บหมด เล่มนี้จะเริ่มกุ๊กกิ๊กบ้าง
-
The pace starts to slow and things taking a different direction than I thought.
-
เรื่อยๆเอื่อยๆเหมือนเล่มแรก แต่เริ่มมีความหวานของพระนางมากขึ้น อ่านไปอมยิ้มไป 4.8
-
มีความเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง นางเอกฉลาดมากก ท่านเก้าเริ่มเปย์หนักละ 555
-
อ่านเพลินเลย เผลอแป๊บๆจบเล่ม
-
ผ่านมาแล้วสองเล่ม ก็ยังดำเนินเรื่องได้อย่างเนิบนาบ โดยส่วนตัวไม่ชอบบุคลิกนางเอกที่หยุมหยิม คิดเองเออเองมาก เลยคิดว่าไม่ไปต่อละ
-
เล่มนี้ดำเนินเรื่องเร็วขึ้น ไม่มีช่วงอืดเอื่อยอีก แต่ก็ยังอยู่ในขั้นปูทางเส้นเรื่อง บ่มเพาะความรู้สึกพระนางกันอยู่ (ถึงจะรู้ใจกันแล้วทั้งคู่ แต่นางเอกยังงีกๆ งักๆ อยู่ ถือว่าเป็นขั้นบ่มเพาะละกัน)
ช่วงแรกมีฉากที่แสดงให้เห็นถึงความเฉลียวฉลาดของนางเอกอยู่ ทำให้พระเอกเปลี่ยนใจนู่นนี่ ตรงนี้สำหรับเราคือทำให้นางเอกดูเก่ง แต่กลับกันทำให้พระเอกดู...ไม่รอบคอบไปหน่อย จากการอ่านเท่าที่ผ่านมาพระเอกควรเป็นผู้นำที่คิดรอบด้านกว่านี้ การบอกว่าถ้านางเอกไม่ทักก็อาจจะไม่ได้ทบทวน ตรงนี้ทำให้ความเก่งดูดร็อปไปหน่อย
พระเอก...ท่านเก้าของเรา ดูเหมือนจะรู้ใจตัวเองได้เร็วมาก ดี55555 ความน่ารักยังมาอย่างต่อเนื่อง ชอบความเอาใจใส่ในทุกการแสดงออกของนางเอก แม้จะทำผิดทำถูกเพราะไม่คุ้นไปบ้าง แต่ทุกอย่างล้วนจริงใจ ชอบๆ
นางเอก..หลายคนอาจคิดว่านางชอบเวิ่นเว้อคิดมาก มากเรื่องนู่นนี่ สำหรับเรานี่คือตัวละครที่มีมิติมากเลย มีความเป็นผู้หญิงในส่วนเรื่องคิดมากเกี่ยวกับอนาคตตนเอง (การออกเรือนต่างๆ) ครอบครัวพระเอก อนุภรรยา กังวลเรื่องสถานะพ่อตาลูกเขย ทั้งยังกังวลเรื่องฐานะของตัวเองที่ถือว่าตายไปแล้วอีก
การที่นางจะคิดมากบ้าง ทำตัวงี่เง่าปั้นปึ่งบ้าง เราคิดว่านี่อยู่ในเกณฑ์ที่ยังเป็นมนุษย์ปกติ อีกทั้งก็ไม่ได้งี่เง่าจนดูโง่ พอตริตรองจัดเรียงควา���สำคัญในใจได้ หรือรู้ตัวว่านี่ไม่ใช่เวลา นางก็หายปั้นปึ่ง กลับมามีความคิดความอ่านเหมือนเดิมแล้ว จุดนี้ก็เป็นอีกจุดที่ชอบ
ช่วงครึ่งหลังไปท่านเก้าก็หายหน้า..กลายเป็นบันทึกประจำวันคุณหนูฟู่ไปเลย55555 แต่ก็สนุกดี ชอบความมีความคิดของนางเอก ดูแลการบ้านการเรือนไม่ขาดตกบกพร่อง ซึ่งตรงนี้ประทับใจมาก นิยายที่เคยอ่านมาไม่ค่อยให้นางเอกแสดงฝีมือด้านการเรือนเท่���ไหร่ อย่างตอนบอกว่าต้องนำอะไรติดตัวไปด้วย พวกเสื้ออย่างละสามแบบนั้น โห...อึ้งไปเลย
อ้อ อ่านแต่เรื่องคุณหนูตระกูลสูงกับท่านอ๋องเทพไร้เทียมทานมานาน เห็นแต่คู่ที่สมบูรณ์แบบ พอได้กลับมาอ่านตั้งแต่การเริ่มต้นของเรื่องนี้แล้ว มีความประทับใจร่วมด้วยมาก เหมือนได้เริ่มไปด้วยกัน
ที่ผ่านมาพระเอกเก่งสุดไรสุด พอเห็นท่านเก้าค่อยๆ เริ่มจากตำแหน่งเล็ก หนูฟู่เฝ้าเหย้าเรือน เหมือนเริ่มต้นกันใหม่ (แม้จะมีเงินมากมาย แค่กๆ) บวกกับความคิดพระเอกที่ว่า ก่อนหน้านี้เลื่อนลอยเป็นอิสระ พอนางเอกเข��ามาในชีวิตก็ทำให้ทุกอย่างมั่นคงเป็นระเบียบขึ้น....ตรงนี้อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นมากเลย มันเป็นความคิดของผู้ชายที่มองอนาคต คิดลงหลักปักฐาน มีภรรยาดีงามชัดๆ!
ป.ล. เล่มนี้น้องอาเซิงก็ยังน่ารักกกกกก โตมาเป็นวัตถุดิบ (?) ที่ดีของชาตินะลูกกกก
ป.ล.ล. อนุบ้านข้างๆ น่าตบมาก หนูฟู่เป็นคุณหนูก็พูดแต่เรื่องมีสมอง เราคนธรรมดาอ่านแล้วปรี๊ดเวอร์ ยิ่งตอนน้องชายปีนขึ้นบ้านนี่หืมมมมมมมมม ท่านเก้ากลับมา!!
ป.ล.ล.ล. ตัดจบได้ทำร้ายจิตใจมาก เราซื้อมาดองแค่สองเล่ม ต้องรออีกกี่วันกว่าหนังสือจะมาส่ง ฮือออออออออออ
-2-
ความรักของทั้งคู่ อาจไม่ได้เริ่มพร้อมกัน แต่กลับรู้สึกตัวพร้อมๆ กัน
เพียงแต่ท่านเก้าเป็นคนแสดงออกมาอย่างชัดเจนกว่า ท่าทีขัดเขินพวกนั้นแค่อ่านยังยิ้มตาม จะน่ารักไปแล้ว
ท่านเก้างุนงงไม่เข้าใจท่าทีของคุณหนูฟู่ แต่เราเข้าใจนางอยู่นะ ฮ่า ก็ถูกปลูกฝังบ่มเพาะมาอย่างนั้น ต่อให้รักกันชอบกันปานจะกลืนกินก็คงเปิดเผยออกไปไม่ใช่ง่ายๆ ความหน้าบางของกุลสตรีก็เรื่องนึง แต่อีกเรื่องนึงเป็นเพราะตัวเองอยู่ในสภาพที่ไม่มีสถานะอะไรมากกว่า ช่างเรื่องนังเถอะ คุยเรื่องผู้ชายดีกว่า5555555
ความรู้สึกว่าถึงจะตั้งใจดีด้วยอยู่แล้ว แต่ไม่ถามถูกผิดแบบนี้ก็....(เห็นนางอารมณ์ดีขึ้น) ก็ดีแล้วไง
ว่าแต่...อะแฮ่ม ทำไมตอนที่อ่านครั้งแรกถึงได้ดูเขียนอะไรเป็นหลักเป็นการ (กว่าตอนนี้) ขนาดนี้นะ5555
ประโยคที่ชอบก็มี...
ถึงวันหน้าต้องบุกน้ำลุยไฟ เขาก็จะไม่ทรยศต่อความไว้วางใจของนาง
ขืนปล่อยให้นางเก็บกดไว้ในใจนานๆ เรื่องเล็กจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้
พวกสตรีปากไม่ตรงกับใจเช่นนี้เอง ทั้งที่ในใจถือสาสุดประมาณ กลับต้องแสดงท่าทางใจกว้างออกมา
ขอเพียงเป็นผู้ชนะในการวิวาทะคราวนี้ นางยินยอมละทิ้งความรักของมารดา ศักดิ์ศรีของสตรี และเกียรติยศของบุรุษ
-3-
เหมือนของสองปีข้างบนนั่นแหละ
...เอ๊ะ ทำไมเขียนไม่เป็นเรื่องเป็นราวยิ่งกว่าปีที่แล้วอีก55555
ก็อ่านซ้ำไม่รู้กี่รอบแล้วนี่นา ไม่มีอะไรใหม่ๆ หรือเรามีความคิดใหม่ๆ อะไรหรอก~ ยังไม่ผ่านมาเนิ่นนานขนาดนั้น~ -
เขาคิดอย่างทะนงตนว่า หากนางยังกล้าฝากชีวิตไว้กับเขา เขายังมีอะไรต้องหวาดกลัวด้วยหรือ
ชอบอะไรค่อยเป็นค่อยไปแบบนี้ดี ถึงแม้จะเหนื่อยกับการเดินทางของเหล่าพระนางเหลือเกิน -
#พราวพร่างบุปผาตระการ เล่ม 2 / จือจือ
เล่มสองของเรื่องก็ยังคงเดินเรื่องไปอย่างช้าๆค่ะ ในเล่มนี้เราจะได้รู้ความเป็นมาของพระเอกเสียที หลังจากที่สงสัยมากมาจากเล่มแรก ในขณะเดียวกันก็เริ่มเห็นการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างพระนางที่เป็นไปแบบค่อยเป็นค่อยไป เธอมองฉัน ฉันมองเธอ จดๆจ้องๆกันอย่างน่ารัก น่าเอ็นดู มีความอุ่นในอารมณ์ อ่านแล้วเขินตามค่ะ
พระเอกเป็นคนดี กล้าหาญและมีน้ำใจ คิดเผื่อนางเอกเสมอ มีความเปย์เต็มที่ ส่วนตัวนางเอกก็มีความเป็นแม่เรือนมาก รู้จักคิด ไม่งอแงวุ่นวาย เผื่อแผ่คนรอบข้าง ต่างฝ่ายต่างพยายามคิ��ในแง่มุมของอีกคน สกิลการแก้ปัญหาเมื่อต้องครองตัวคนเดียวระหว่างท่านเก้าไม่อยู่นี่ น้องฟู่กินขาดค่ะ มีทั้งสติ และสตางค์ (ที่ท่านเก้าให้ไว้) ครบถ้วน นับเป็นคู่ที่สมกันดี ราวกับเป็นสามีภรรยาทั้งที่ยังไม่เอ่ยปากฝากรักกัน
อ่านเรื่องนี้ไม่ต้องคาดเดาอะไรให้วุ่นวายค่ะ โทนอารมณ์ของเรื่องเป็นเหมือนเดินอยู่ริมลำธารที่มีน้ำใสไหลเย็น จุดหมายไม่ต้องเร่งรีบ มีเวลาชมนกชมไม้ริมธาร ชุ่มฉ่ำใจไปอีกแบบนะคะ :)
