| Title | : | The Emperors New Clothes |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | 0618344217 |
| ISBN-10 | : | 9780618344215 |
| Language | : | English |
| Format Type | : | Hardcover |
| Number of Pages | : | 48 |
| Publication | : | First published April 7, 1837 |
The Emperor, who is swindled by two crooks posing as weavers, is fooled because of his desire to be both handsome and wise.
In the end, the naked truth is made known by an innocent child, and the Emperor is exposed as the greatest fool of all.
The Emperors New Clothes Reviews
-
Kejserens nye Klæder = The Emperor's New Clothes, Hans Christian Andersen
The Emperor's New Clothes is a short tale written by Danish author Hans Christian Andersen, about two weavers who promise an emperor a new suit of clothes that they say is invisible to those who are unfit for their positions, stupid, or incompetent – while in reality, they make no clothes at all, making everyone believe the clothes are invisible to them.
When the emperor parades before his subjects in his new "clothes", no one dares to say that they do not see any suit of clothes on him for fear that they will be seen as stupid. Finally, a child cries out, "But he isn't wearing anything at all!" The tale has been translated into over 100 languages.
عنوانهای چاپ شده در ایران: «لباس نو امپراتور»؛ «لباس جدید پادشاه»؛ نویسنده: هانس کریستین اندرسن؛ تاریخ نخستین خوانش: ماه جولای سال1977میلادی
عنوان: لباس نو امپراتور - دوزبانه فارسی انگلیسی؛ نویسنده: هانس کریستین اندرسن؛ مترجم: مهناز فصیحی؛ در 24ص؛ تاریخ نشر: نامعلوم
عنوان: لباس جدید پادشاه؛ نویسنده: هانس کریستین اندرسن؛ مترجم: ملیحه جامی؛ بازنویس عباس شاکری؛ مشهد، پیک هدیه، 1383، در 12ص، مصور رنگی؛ شابک 9649563709؛ موضوع: داستانهای تخیلی از نویسندگان دانمارک - سده 19م
عنوان: لباس جدید پادشاه؛ نویسنده: هانس کریستین اندرسن؛ مترجم: اشرف دوستی؛ قصه پرداز: حسین طباطبائی؛ تصویرگر بابک تیموری؛ تهران، قصر کتاب، 1383، در 12ص، مصور رنگی؛ شابک 9648130108؛
نیز با ترجمه ی بانو سهیلا رمضانی، انتشارات شیرمحمدی، 1394، در 16ص؛ شابک 9789647678933؛ و بسیار بسیار دیگر از مترجمهای دیگر
داستانی برای کودکان؛ اثر: «هانس کریستین اندرسون»، که بیشتر برای آموزش بزرگسالان نیز هست؛ داستان امپراتور و سیاستمداری ساده لوح و ظاهرپسند، و دهن بینی؛ که با چرب زبانی دو حیله گر، و دغلباز، خود را، در خیال خویش، و اطرافیان نانخور به نرخ روز، در لباسی فاخر میبیند؛ اما هماره حرف راست را از کودکان و بچه ها باید شنید؛ همان امپراتور خوشخیال ناگهان خود را در چشمان راستگوی یک پسربچه، در کوچه و بازار و پیش مردمان، لخت و عور و بی آبرو مییابد
تاریخ بهنگام رسانی 08/07/1399هجری خورشیدی؛ 24/06/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی -
The Emperor's New Clothes by
Hans Christian Andersen
It is a literary folktale about a vain emperor who gets exposed before his subjects. Quite a funny tale that should be told more often to children of this era, when clothes are used for full of fashions. It will allow children to understand that- happiness is not at all lies in things but in humanity.
Amusing. -
Conversation between two eight-year-old boys overheard the other day:
KID 1: So what do your parents think of Donald Trump?
KID 2: They can't stand him. What about yours?
KID 1: My dad just thinks he's funny. I'm kinda worried.
[The friend who told us the story promises this is true] -
Fairyland Crisis Latest
Fairyland was engulfed in new scandal yesterday when reports surfaced claiming that the Ambassador to Far Far Away had several times referred to the Emperor as "a butt naked idiot" in official correspondence. "I have total confidence in the Ambassador," said a visibly distressed Queen of Hearts, "but his private opinions in no way reflect those of the Fairyland government. Everyone knows that the Emperor is both highly intelligent and exceptionally well-dressed."
As of press time, the Ambassador could not be reached for comment.
Inside: Georgie Porgie denies sex trafficking charges -
I can vividly remember the first time I read The Emperor's New Clothes, as a small child. I remember how excited I felt at opening the slim envelope, which was addressed to me personally ... and had come all the way from the North Pole! I could barely contain myself. My parents swore that they had had nothing to do with it. I had written a letter to Santa Claus and posted it in the post box, as they showed me. Now here it was, an actual reply from Father Christmas himself. And not only that, but he had sent me a story in a little booklet. It was sheer magic!
The story was well chosen. Hans Christian Andersen has a way of making a child feel that he is sitting next to them and speaking to them personally and to them alone. I loved this story. It made me giggle, and I read it over and over again in wonder at being especially singled out. (I was very young!)
Everyone knows the story about an Emperor, who is so vain that he cares about nothing except wearing and displaying his fine fashionable clothes. He is conned by two scoundrels, who pretend to be weavers, and who promise to make him the most wonderful suit of clothes ever. They demand the finest silks and gold thread, claiming that their fabric will be incredibly beautiful - the best he has ever seen - but so fine that it will be invisible to anyone who is very stupid, or unfit for his position.
Of course the reader is in the know all along. The weavers industriously weave their imaginary thread, and the Emperor sends his trusted ministers along, one at a time, to check on its progress. So we see the same confidence trick being played, over and over again. Nobody can bear to admit that they can see nothing. They all praise the thread highly, becoming more and more extravagent in their compliments. Nobody want to appear stupid, or to be deemed unfit for their position. The Emperor can't see anything either, obviously, but feels he has no choice but to do the same, or his shortcomings might be exposed.
Eventually the tricksters say that they have finished weaving the thread, and they make a great show of making the suit. When all is ready, they continue the exaggerated mime, dressing him with great ceremony. Everyone involved at court plays along, paying flattering compliments. All the Emperor's subjects have by now heard of this wonderful fabric, and so they line the roads, waiting for him to parade before them.
And on the day of the grand procession, yet again, the townsfolk play along with the pretence. Nobody wants to admit that they can't see anything, for fear that they will appear stupid, or unfit for their position.
Illustration by Vilhelm Pedersen, Andersen's first illustrator
Hans Christian Andersen published this tale in 1837, along with "The Little Mermaid", as the third and final instalment of his "Fairy Tales Told for Children." The Emperor's New Clothes has been translated into over 100 languages, and adapted many times. As with most of these early tales, he did not invent the story. Instead, he based this one on a story from a medieval Spanish collection of cautionary tales rooted in Aesop, and in some Persian folktales. He had come across it as a German translation, "So ist der Lauf der Welt" ("So is the Running of the World.") This source tale is very similar. A king is duped by two weavers, who claim to be able to make a suit of clothes which is invisible to any man who is not the natural son of his father, but who instead is the result of adultery.
Hans Christian Andersen's genius lay in altering the focus, so that the story is about pride and vanity, both in appearance and of intellect. It was also an inspiration to change the ending, This increases the satire, and makes the story one of those rare creatures; a hilariously funny story by Hans Christian Andersen.
The Emperor's New Clothes is one of the author's most straightforward and lighthearted stories. It established Hans Christian Andersen's reputation as an author whose children's stories taught valuable moral lessons to his audience.
The phrase "Emperor's new clothes" is now in common use as a metaphor for anything which smacks of pretentiousness, pomposity, or hollow ostentatiousness. It is used to refer to social hypocrisy, or any collective denial. In this way, the story speaks to adults too, and can be extended to many of life's situations. I am put in mind of politicians' or diplomats' skill in selecting and obfuscating the truth. But also, in a subjective sense, one critic has pointed out the additional interpretion of the metaphor: that "whatever words we may use to clothe our fears, the fabric cannot protect us from them." And there is a third, oddly spiritual level to this comic satire.
Every time in the story that the trick is played, and we read the heightened description of the wonderful, almost miraculous, cloth, it becomes more "real" in our imagination. It seems more palpable and substantial. It becomes perfect; a thing of immaculate beauty for us, even though it is a mere idea and has no material existence.
The fact that this tale can thus be read with wonder and pleasure both as a child, and also speak to the reader as an adult, confirms to me that it is one of Hans Christian Andersen's true masterpieces. -
Reading other sources about this Andersen fable I came across terms like these: pluralistic ignorance, bystander effect, logical fallacies, and collective denial, all of which remind me more of our current presidential election than they do of this story. A quote that applies to this story is, "from the mouth of babes", might also be helpful in this election.
-
کی جز من میدونه لذتِ بلخره این کتاب رو توی دست گرفتن و تمام مدت با لبخند خوندن و نگاه کردن به نقاشیاش و غنج رفتن دل یعنی چی؟ هیچکس.
مرسی🌍 -
The evergreen of the child who speaks truth to power is as relevant as ever!
"But mum, he is naked!"
"Hush, child, be quiet! Those are alternative clothes!" -
A little of what you fancy does you good ( Free Audio book on Audible.uk)
"Here are four of Hans Christian Andersen's best-loved short stories, specially adapted for young children and read by some of Britain's well-known actors. The Emperor's New Clothes: An emperor is promised a special suit of clothes by a pair of tailors. The Little Mermaid: A beautiful mermaid falls in love with a prince. The Fir Tree: A little fir tree is desperate to grow up and be like the other trees in the forest. The Wild Swans read by Penelope Wilton: A princess must rescue her brothers from a spell cast by a wicked queen.
What an excellent audio book, I just loved the narrators who made the stories so atmospheric and brought them to life, The background sounds of the sea, birds and trees really were beautiful. I enjoyed this little book so much and would recommend it for anyone who enjoys going back to their childhood for a little reminisce. -
قبل از اینکه آندرسن این داستان را بنویسد ،شیخ بهایی نزدیک به صد یا دویست سال قبل از وی مندیل خیال را در کتاب موش و گربه اش نگاشته است و احتمال اینکه سرقت ادبی صورت گرفته باشد وجود دارد
لباس جدید پادشاه جزو داستان های محبوب کودکی ام بود
فقط به دلیل بالا یک ستاره کم دادم
اگر خلافش ثابت شود آن ستاره را به این داستان قشنگ برخواهم گردانید
؛)
:مندیل خیال
آورده اند که در زمان سابق پادشاهی بود در خراسان. قلندوري در آن مملکت بوده و آن قلندر کوچک ابدالی داشت، و آن کوچک ابدال چند بیت از قصیده ي آن قلندر یاد گرفته بود. روزي آن کوچک ابدال در چهار سوق بازار بپادشاه دچار گشت و شروع بخواندن قصیده کرد، با اینکه چند شعر با موزون را بنهایت بد آوازي خواند پادشاه را بسیار خوش آمد و مبلغ دوازده تومان زر نقد بآن کوچک ابدال داد
کوچک ابدال هم زر را برداشته بخدمت آن قلندر آمد و شرح حال را براي او نقل نمود، آن قلندر با خود گفت هر گاه این کوچک ابدال باین ناموزونی چند بیت غلط خوانده با وجود این پادشاه را خوش آمده است و این قدر مرحمت و عنایت هم فرموده است، پس اگر من خودم در کمال موزونیت این قصیده را در حضور پادشاه بخوانم، مبلغ هاي کلی از پادشاه خواهم گرفت و یا اینکه وظیفه ي هر ساله را یقینا از براي من برقرار خواهند فرمود، پس از چند روزي کوچک ابدال و جمیع قلندران آن مبلغ زر را صرف نمودند، بعد از آن قلندر برخواست و بامید انعام و بخشش پادشاه بر سر راه پادشاه آمد
قضا را آنروز پادشاه با وزراء و امراء و وکلاء و ارکان دولت سوار شده به سیر و سیاحت می رفتند، چون قلندر شوکت پادشاه را بدید پیش دوید و شروع بخواندن قصیده کرد، قلندر چند بیتی از آن قصیده بخواند پادشاهرا بمرتبه یی بد آمد که کلیات فرمود بسیاست هر چه تمام قلندر را بکشند
چون پادشاه برفت، جلادان ریختند که قلندر را بقتل رسانند، آن قلندر از بیم کشته شدن و از ترس جان خود به وزیر گفت: چه شود که اگر مرا بقتل نرسانی و خلاص کنی؛زیرا مرا کاري چند از دست میآید که در روي زمین از هیچکس نمیآید
وزیر گفت: اي قلندر! از دست تو چه میآید؟
گفت: از آن جمله مندیل خیال را خوب می بافم، چنانکه چشم هیچ بیننده یی ندیده باشد، بلکه پادشاه روي زمین نیز چنین قماشی بر سر نگذاشته است. وزیر از سخن قلندر بسیار تحیر نمود
و باز قلندر گفت: خاصیت دیگر آنکه حلالزاده می بیند و حرامزاده نمی بیند و از طرح و رنگ قماش از بافندگان عالم عاجزند. وزیر گفت که او را نکشند و این معنی را بپادشاه عرض نمود
پادشاه قلندر را طلبید و گفت: اي قلندر! از براي من میتوانی مندیلی بباقی که کسی ندیده باشد؟. قلندر گفت: بلا گردانت شوم! اگر ولینعمت امر فرماید مندیلی ساخته و سامان دهم که دیدهي دوربین فلک ندیده باشد، اما چشم حرامزاده از دیدن آن محروم است. و حلالزادگان آنرا مشاهده میتوانند کرد
پس پادشاه فرمود تا مبلغی زر تحویل و تسلیم قلندر نمودند که صرف کارخانه و مصالح آن نماید. پس قلندر مبلغ زر را از کارگذاران شاه گرفت و برفت و بعیش و عشرت مشغول گردید تا مدتی چند بگذشت
یکشب پادشاه گفت اي وزیر! اثري از مندیل قلندر ظاهر نشد!. پس چون آنشب صبح شد وزیر شاطر خود را نزد قلندر فرستاد تا که هر قدر از آن مندیل بافته شد ببرد و بنظر پادشاه برساند. شاطر چون بمنزل قلندر آمد و نقل مندیل را در میان آورد قلندر در حال شاطر را برداشته بر سر دستگاه آمد تا که در نظر آرد که چقدر خوش رنگ و پر نزاکت و لطافت بافته شده و بداند که هیچکس چنین قماشی ندیده است
شاطر بیچاره هر چند نظر و نگاه باطراف کرد چیزي بنظرش در نیامد ولکن از ترس آنکه اگر بگوید چیزي نیست حرامزادگی او ظاهر گردد از خوف و توهم بناي تعریف و توصیف گذارد و خود بیخود بسیار تحسین نموده و معاونت بخدمت وزیر نمود و گفت که قلندر مرا برداشت و بر سر دستگاه برد. بنده آن مندیل را دیدم بسیار نازك و لطیف و خوش طرح و رنگین است و تا امروز هیچکس چنین پارچه اي خوش قماش و خوش طرحی نیافته و ندیده است. وزیر این همه تعریف را که از شاطر شنید با خود گفت که میباید رفت و تماشا کرد و تعجیل نمود که زودتر تمام کند و دیگر اینکه امتحان کنی که چشم تو میبیند یا نه، مبادا که در مجلس پادشاه آن مندیل را نبینی و مردم بتو گمان بد ببرند
لهذا برخواسته خود تنها نزد قلندر رفت، قلندر بسیار وزیر را احترام و تعظیم نمود، بعد از آن وزیر را برداشته بر سر دستگاه برد وزیر هر چند نظر کرد و ملاحظه نمود اصلا چیزي بنظرش در نیامد و با خود گفت دیدي که چه بر سر تو آمد، شاطر بیسر و پائی حلالزاده درآمد و تو حرامزاده شدي!. پس وزیر کودن احمق بیچاره شروع در تعریف کرد که اي قلندر آفرین بر تو که بسیار
!صنعت بکار برده یی
چون قلندر دریافت که مکر و حیله ي او در گرفته است، گفت: این راهها و بوتههاي سرخ و زرد و رنگهاي فرنگ را تماشا کن و آن راه و خط یاسمنی و بوته هاي ریزه که در میان راههاست و آن سبز زمردي را مشاهده بفرما که چقدر جلوه گر است!. وزیر از روي رغبت تمام تحسین مینمود، اما درد دیگر داشت
و با خود میگفت که اگر گوئی چیزي نیست و نمیبینم گاهست که دیگران می آیند و میبینند حرام- زادگی تو ثابت میشود. پس وزیر ضعیف العقل از راه حماقت، باز بسیار تعریف و توصیف کرد و بیرون آمد و بنزد پادشاه رفته بنیاد تعریف و تحسین مندیل را نمود، چون وزیر دست چپ و ناظر شاه آن تعریفها را از وزیر شنید بشانی شائق گشته علی الصباح بمنزل قلندر رفت و قلندر ایشان برداشته بر سر دستگاه آورد و بطریق اول بیان و نشان بایش��ن داد، ایشان نیز از وهم حرامزادگی تعریف بسیار کرده بیرون آمد و بخدمت پادشاه رفته صد برابر وزیر اول تعریف کرد
پس چون پادشاه روز دیگر بر آمد در بابت مندیل تعجیل نمود، وزیر پا شده و بقچه لفافه یی همراه خود برد بمنزل قلندر رفت؛ پس از آن قلندر به اندرون خانه آمد و دو دست در برابر یکدیگر نگاه داشته مثل کسی که بر روي دست چیزي دارد و دو دست خود را بروي لفافه گذارد و سپس هر دو دست را کشید و لفافه را پیچید و بدست شاطر وزیر داد و شاطر آن بقچه را بروي دست نگاه داشت تا خدمت پادشاه رسیدند و در حضور پادشاه آن بقچه ي خالی را گشودند، پادشاه چون چیزي در آن ندید با خود گفت که مبادا امروز وزراء و ارکان دولت گمان حرامزادگی بر من ببرند لهذا گفت: شما هر یک کدام طرح این مندیل را پسندیده اید؟
ایشان هر یک صفت طرحی را کردند، پادشاه هم لاعلاج تعریف بسیار کرد و آن بقچه را بدست صندوقدار خود سپرد و برخاسته آزرده و متفکر باندرون حرم رفت و مادر خود را طلبید و گفت: اي مادر! سؤالی از تو میکنم و میخواهم راست بگوئی
مادر گفت: اي فرزند بپرس!. پادشاه گفت: تو عمل نامشروع نمودهیی و از باب خیانت برآمده یی و مباشرت با غیر پدرم هیچ کرده یی؟. مادر گفت: نه! من و پدرت هر دو باکره بوده ایم که بهم رسیدیم تا تو بهم رسیدي. پادشاه برآشفت و گفت: اي مادر قبول ندارم!. مادر گفت: اي فرزند این چه حکایت و چه نقلی میباشد که تو امروز با من میکنی؟ و این چه پریشان اختلاط و مزاج بی معنی و یاوه گوئیست که با من مجري میداري، مگر خداي نخواسته چه واقع شده؟، راست بگو تا من بدانم! و مطلب را حالی کن. پادشاه گفت: اي مادر! بدانکه شخص قلندري مندیلی بافته است و میگوید حرام زاده نمیبیند و حلال زاده میبیند و آن مندیل را بمجلس آوردند همه امراء و وزراء دیدند و تعریف کردند و من هر چه نظر و دقت کردم چیزي ندیدم، اي مادر! حال نزد تو آمدهام و سؤال میکنم اگر راست گوئی خوب و الا هم تو را و هم خود را هلاك میسازم
مادر قسمی یاد کرد و گفت در عمر خود دست نامحرمی بدامن من نرسیده، اما اگر می خواهی از این معنی با خبر گردي در خلوت آن قلندر را طلب نما و بانعام و چرب زبانی او را امیدوار نموده شاید از آنشخص مذکور این معنی را توانی کشف نمائی، و اگر راست نگوید او را تهدید و سیاست نما تا اینکه پرده از روي این کار برداشته شود و حقیقت آن حال بر تو واضح و معلوم گردد
بنابراین پادشاه یکروز خلوت نمود و آن قلندر را طلبید و نوازش بسیار فرمود و گفت: انعام و اکرام از تو دریغ نخواهم نمود بلکه تو را انیس و جلیس خود خواهم داشت، و الحاصل نوازش بسیار بقلندر کرد و چرب زبانی زیاد هم نمود تا آنکه گفت: بآن خدائی که مرا و تو را و جمیع مخلوقات را آفریده است و روزي میدهد، حقیقت مندیل خیال که بافته یی و میگوئی چشم حرامزاده
!او را نمیبیند، براي من بیان کن
پس از شنیدن این مقال قلندر عرض نمود: اي پادشاه! بنده چهل سال است مسافرت کرده ام و با هر گروه و با هر فرقه و طائفه یی از نوع انسان ملاقات نموده و بر و بحر عالم را سیر و سیاحت کرده ام و تا کنون اندکی کامل شده ام و سعی در معیشت بر من مشکل شده. کوچک ابدالی بهم رسانیدم و چند بیتی را سعی کرده و از بنده فرا گرفت و روزي ببازار رفت که سعی در طلب و جلب معیشت نماید و تحصیل پارچه نانی کند، قضا را بآستان رفیع مکان پادشاه آمده بود و شروع بخواندن قصیده کرده بود و پادشاه کشور پناه را خوش آمده و مبلغ دوازده تومان انعام بآن ابدال مرحمت فرموده بودند، چون آن مبلغ را نزد کمترین آورد دولت پادشاهرا دعا گفتم و بصرف و خوردن نعمت مشغول شدیم و چند روزي را از دولت ولینعمت بعشرت گذرانیدیم. چون روز صرف شد بخاطرم رسید که هرگاه کوچک ابدالی به این ناخوش آوا��ي و غلط خوانی قصیده را خوانده باشد و پادشاه او را مبلغی انعام و بخشش فرموده پس من اگر بخدمت پادشاه بروم و قصیده ي دیگر را در کمال بلاغت و فصاحت بخوانم امید است که پادشاه وظیفه ي هر ساله از براي من مقرر فرماید ولکن از ضعف طالع چون بخدمت پادشاه رسیدم و شروع بخواندن قصیده کردم در عوض انعام و اکرام پادشاه فرمود که مرا بسیاست هر چه تمامتر بکشند، چون چنان دیدم، بخاطرم رسید که اي بخت برگشته طالع و روزگار! تو از براي کسب و تحصیل رزق و و معیشت بیرون آمدي و حال از سیاه بختی کشته خواهی شد، مادام که طالع واژگون تو اینطور است بیا و فکري بکن که شاید از هلاك و کشتن مستخلص گردي و بلکه در این بین اسباب معیشتی هم بدست آوري، پس بوزیر گفتم که اي وزیر! مرا میکشید زیرا که صنعت بسیار مهم از دست من میآید، و حال اینکه اي پادشاه! من از جمیع صنایع بري و عاري بوده و هستم
باري وزیر گفت: اي قلندر شما چه میدانی؟. گفتم: بسیار میدانم و از آنجمله مندیل خیال میبافم که تاکنون کسی نبافته و نیافته است. چون این مسأله حقیقت نداشت و دروغ گفته بودم و عاقبت هم باعث رسوائی من میشد، لهذا گفتم حلالزاده آنرا میبیند و حرامزاده آنرا نخواهد دید و این عذري بود جهت آنکه هر کس نگاه کند و چیزي نبیند بتوهم اینکه اگر بگوید من نمیبینم گاه باشد کسان دیگر ببینند و تعریف کنند و حرامزادگی او ثابت شود. اي پادشاه! خاطر جمع دار و دغدغه بخود راه مده و بدان که این عذر و وسیله یی بود جهت خلاصی و نجات از کشته شدن والا آنها که همگی تعریف نمودند کذب محض است و غرض دفع توهم از خود بوده و یقین دانسته باش که نه وزیر و نه خوانین و نه امراء و نه وکلاء و غیره هیچکدام چیزي ندیده اند و فی الواقع چیزي نبوده تا که ببینند و جملگی خلاف عرض مینمایند و حقیقت حال
!اینست که عرض شد، دیگر خود صاحب اختیارید
پادشاه چون این سخن را شنید بسیار خوشوقت گردید و فرمود در ساعت وزیر را حاضر نمودند، از قضا آن هنگام فصل زمستان بود و چله ي بزرگ و اتفاقا آنروز هم روز بسیار سردي بود و برف میآمد و سختی سرما بدرجهیی بود که سنگ از سرما میترکید
چون وزیر حاضر شد پادشاه به وزیر امر فرمود مندیلی که قلندر بافته است ما بتو بخشیدیم! بستان و در حضور بر سر بگذار!. پس وزیر بیچاره کلاه خود را برداشته بزمین گذاشت و در برابر امراء و پادشاه نتوانست چیزي بگوید چند دفعه هر دو دست خالی خود را در دور سر گردانیده گویا به پیچیدن مندیل مشغول شده و عاقبت هر دو کف دستهاي خود را در چهار طرف سرش گردانید که یعنی مندیل را میبندد و مستحکم میگرداند و هیچکس از این سر رشته و حکایت مستحضر نبود که پادشاه از سر این معنی خبر یافته است و امراء و وکلاء گمان داشتند که پادشاه وزیر را معزز داشته که چنان مندیل خیالی باو مرحمت و شفقت فرموده، و حال آنکه پادشاه وزیر بیچاره را قهر و غضب و سیاست کرده بود تا مندیل خیال را بسر بگذارد و سر برهنه در آن سرما بنشیند تا تنبیه شود که نیازموده و ندیده و نسنجیده دیگر سخن نگوید و بقول شاطري اعتماد ننماید و تصدیق بلا تصور نکند. بهر تقدیر بود وزیر در آن سرما برهنه مدتی نشست بدرجه یی که از برودت سرما، وزیر نزدیک بهلاکت رسید، آخر الامر وزیر در آن سرما بی تاب گشته بناي لرزیدن نمود، پادشاه بعد از عذاب و عتاب بسیار وزیر را معزول از وزارت نموده آن قلندر را منصوب منصب وزارت خود ساخت -
A hilarious story about herd mentality. We see it so often these days in real life!
-
بهترین کتاب دوران کودکی من... اونقدر برام خونده بودن که حفظ شده بودم و باوجودیکه خوندن بلد نبودم میدونستم سرکدوم صفحه باید خوندن روقطع کنم و برم صفحه ی بعدی... -
Even though it's one of the most famous stories ever written, I didn't get around to reading the original version of The Emperor's New Clothes until this morning. In fact, the ending isn't quite the one I remembered. The versions I'd come across finished with the little child telling everyone what they already know, but here's how it really ends:
"Men han har jo ikke noget på," råbte til sidst hele folket. Det krøb i kejseren, thi han syntes, de havde ret, men han tænkte som så: "Nu må jeg holde processionen ud." Og kammerherrerne gik og bar på slæbet, som der slet ikke var.
"But he has nothing on at all," cried at last the whole people. That made a deep impression upon the emperor, for it seemed to him that they were right; but he thought to himself, "Now I must bear up to the end." And the chamberlains walked with still greater dignity, as if they carried the train which did not exist. -
کودکی من با داستان های این نویسنده گذشته، یادمه یه کتاب بود جلد آبی رنگ و یکی قرمز رنگ که آبی رنگه مال من و قرمزه مال برادرم بود ،هر دو مال این نویسنده بود. عالی بود و خیلی خوب.
در مورد این داستان هم بگم که، برام جای سوال بو پادشاه چطور خودش نمیتونه متوجه بشه که لباس نپوشیده؟ :/ -
من أحدى المُميزات القليلة للغاية من دراسة الأدب الانجليزى -في الجامعات المصرية- أنه قد تُقابل بعض الأدب الذي يعجبك حقاً بعيداً عن هراء المواد الأخرى.. وفي مادة النقد الأدبي قابلت بعض القصص.. منهم تلك القصة الرائعة.. والمضحكة جداً ايضاً.
قصة أمير ينفق كل ما يملك على الملابس الجديدة.. حتى أنه يلبس كل ساعة بدلة.. حتى يأتى الأوغاد -حسب ترجمة دكتور المادة :D-
ويخبروا الامبراطور أن لديهم رداء عجيب وسحري لا يستطيع أن يراه الأغبياء والأشخاص غير الكفء.. وكان ذلك كافياً ليُثير فضول الامبراطور.
القصة صغيرة جداً ولغتها سهلة ليست انجليزية صعبة.
ما أعجبني بها أنه قام باعطائي عدة دروس أخلاقية داخل عدد صفحات قليل جداً
فى عدة مواقف أضحكتنى جداً.. منها عندما ذهب رئيس الوزراء أو حاجب الملك إلى الأوغاد ليرى ما وصلوا اليه فقابلوه بهذه الجملة:
"Here. Excellency! Admire the colors.. feel the softness"
ورده خوفاً من أن يتم إعتباره غير كفء أو غبي:
"What a marvelous fabric!"
ولا أستطيع أن أنسى عندما حاول الكل أن يُخفي غبائه أو عدم كفاءته
Everyone said, loud enough for the others to hear: "Look at the Emperor’s new clothes. They are beautiful!"
السخرية واضحة في القصة.. وأقوى مواقف السخرية هو مشهد النهاية الذي فضحه براءة الأطفال. -
From the very beginning of the story I had gotten the idea. Because the same story I had seen in one of my most favourite serials, Hatim ( It is an old Indian serial not new. My Pakistani and Indian friends might have watched this ). I loved this serial and will love this throughout my life.
OVERVIEW
This is the story of an emperor who is very fond of new clothes. He wants new cloth in every next hour. One day, two pretenders come to him and claim that they can make a suit by which we can know if a person is right for his job or not. Or if a person is intelligent or not. If the answer of above questions is "No" then the suit will be invisible to that person.
RANDOM THOUGHTS
This story is reality. We have no confidence on our abilities. Just for the sake of pride we tend to accept which is said by our superiors. Even though we know this is not correct. But still we believe it. We think that by pointing out our superiors' mistakes to them will make us simpleton.
♡♡ 5 Stars ♡♡
January 8, 2017 -
یه داستان خیلی ساده و کوتاه، و حتی به ظاهر برای کودکان، چه‌قدرررر حرف می‌تونه برای گفتن داشته باشه...
انگلیسیشو خوندم و خیلی لذتبخش بود. -
I've been revisiting Hans Christian Andersen - what a wonderfully insightful author.
-
😍
-
I ask my kids what they thought the moral of the story is. Here are their answers.
The 14 year old: Don't be an idiot. Any moron should know that they are naked no matter what they are being told.
The 11 year old: If you can't tell you are naked, you should not be king. Let the kid be king. At least he could see the truth.
The 9 year old: Always tell the truth, even if it makes people sad or cry.
So there you go. All three are girls and they all had a different take on it. I always liked this story even though it was amazingly silly. It takes a kid though to stand up and tell the truth even though it was embarrassing to the ruler of your country. And good for the king who accepted the fact that he had been fooled and tricked and took it gracefully. Good cute book and one that I hope is around for a long time.
The Emperor's New Clothes -
THIS STORY IS SO OFFENSIVE!
If the little boy didn't like the emperor's new outfit why didn't he "just not say anything" and why did he have to "judge" the emperor like that? He must think he's soooo much better than everyone else. Doesn't he know diversity is what makes the world beautiful?
(I feel the need to point out this review is sarcastic, because I know too many people who would legitimately say that... If not when the situation is in fairy tale form, I've seen it happen in real life way too many times.) -
از اولین کتابایی بود که از کتابخونه ی مدرسه گرفتم! خیلی برام جذاب بود چندبار واسه خودم و بقیه ی اعضای خونه خوندم که اونا هم درس عبرت بگیرن؛)
-
Seriously, how dumb can you be and why would t someone just say something
-
یکی از محبوب ترین کتاب های کودکیم ❤
-
This has always been one of my favorite tales as I think its moral is so wise. In this edition, the illustrations are fabulous. I adored all the many dogs (mostly naked of course) that appear on nearly every page. (I was almost tempted to make a dogs shelf but then I’d feel obligated to add all my books about dogs, something I’ve successfully managed to resist doing thus far.)
-
An quite entertaining story that despite its age, stands pretty well today as a lesson/moral in regards to going along with whatever others are thinking/saying, even if the subject (or fad/clothing) is really stupid.
-
خیلی اتفاقی توی گودریدز به این کتاب برخوردم، همانجوری که اتفاقی توی کتاب فروشی وقتی 4،5 سالم بود دیدمش... از محبوبهای بچگیم بود این کتاب :))) خیلی دوستش میداشتم.
-
There are only few stories that you enjoy both as a child and as an adult. This particular story is one of them.
-
Some stories are more than just a simple tale, but back then, we were so young to understand it.
The Emperor's New Clothes is a very deep story about gullible people and cowards that can see the truth but remain silent. A very familiar story in fact: story of the world...
And we sometimes have to re-read children's tales and think to see mistakes we all keep doing over history.
“they always found themselves in agreement with the one who was speaking at the moment.”
― George Orwell, Animal Farm -
Loved the Europe circa 1913 setting in the illustrations!!! The translations was nothing remarkable for me, but I've always loved this story and it was nice seeing it with it's "new clothes" (i.e., the refreshing illustrations) :-)
Thanks, Chandra, for the recommendation!
