Title | : | A Fortnight in the Wilderness |
Author | : | |
Rating | : | |
ISBN | : | 1929154135 |
ISBN-10 | : | 9781929154135 |
Language | : | English |
Format Type | : | Hardcover |
Number of Pages | : | 92 |
Publication | : | First published January 1, 1861 |
A Fortnight in the Wilderness Reviews
-
0,4 estrellas
Puede alguien referirse mejor a definición de un pionero!
"Nación de conquistadores que se somete a la vida salvaje sin dejarse llevar por sus aspectos agradables, que sólo aprecia de la civilización y de las luces aquella que puede ser útil para su bienestar, y que se adentra en las soledades de Norteamérica con un hacha y algunos periódicos: pueblo que, como todos los grandes pueblos, tiene un solo pensamiento, y que avanza en pos de la adquisición de riquezas, único objetivo de sus esfuerzos, con una perseverancia y un desprecio por la vida tales que podríamos llamarlo heroísmo si este hombre pudiera designar otra cosa que virtud". -
Ο Γάλλος πολιτικός αναλυτής και ιστορικός, Αλέξις Ντε Τοκβίλ, κυρίως γνωστός στον χώρο των γραμμάτων χάρη στο τούβλο του με τον τίτλο "Η Δημοκρατία στην Αμερική", ταξίδεψε με τον φίλο του Γκουστάβ Ντε Μπομόντ, κατά τον Ιούλιο του 1831, στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, στα σύνορα μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Καναδά. Ήθελε να νιώσει την Φύση στο πετσί του, να γευτεί την ελευθερία, να γνωρίσει τους Ινδιάνους, να δει με τα ίδια του μάτια του Λευκούς πιονέρους που άρχισαν να δημιουργούν κοινότητες και πόλεις εκεί που μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχαν μονάχα παρθένα δάση και ερημιές. Ο Τοκβίλ περιγράφει εξαιρετικά όλα τα τοπία που είδε, αλλά και τους ανθρώπους που γνώρισε, και κάνει κάποιες κοινωνιολογικού και εθνολογικού ενδιαφέροντος αναλύσεις γύρω από τους αποίκους, τους ιθαγενείς Ινδιάνους κλπ. Φυσικά κάποια πράγματα μας τα παρουσιάσει εξιδανικευμένα (π.χ. καλοί και αθώοι Ινδιάνοι), αλλά πολλές παρατηρήσεις του είναι εύστοχες. Βέβαια δεν ταξίδεψε σε πιο άγρια μέρη (Τέξας, Αριζόνα, Καλιφόρνια...), για να δει την γλύκα, αλλά πάνω στα κρύα, εκεί που η Φύση οργιάζει. Και καλά έκανε! Το όλο ταξίδι του, με μετέφερε μακριά από την πεζή πραγματικότητα, χάρη στις περιγραφές του είδα με τα μάτια μου τα δάση, τα βουνά, τα ποτάμια και τις λίμνες που είδε αυτός. Πραγματικά, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα το βιβλίο να ήταν διπλάσιο ή και τριπλάσιο σε μέγεθος!
-
Kısacık bir gezi yazısı görünümünde, oysa içinde ciddi sosyolojik ve ekolojik tahliller gizli; 1830'larda yazılmış, oysa bugüne dair de çok şey anlatıyor. Tocqueville'in "Amerika'da Demokrasi"sini üniversite yıllarımda kısmen okumuş ve aynı lezzeti almıştım. Sanırım bu çok yönlülük ve geniş bakış açısı Tocqueville'i niteleyen şey.
-
"Cuántas veces, en el curso de nuestros viajes, habremos cruzado honestos ciudadanos que por las noches, sentados apaciblemente junto al fuego, nos decían: «El número de indios disminuye día tras día. Pero nosotros no les hacemos la guerra seguido: el aguardiente que les vendemos a bajo precio se lleva cada año más indios de los que podrían matar nuestras armas. Este mundo nos pertenece —añadían—; Dios, al negar a sus primeros habitantes la facultad de civilizarse, los ha destinado de antemano a una destrucción inevitable. Los verdaderos dueños de este continente son aquellos que saben sacar partido de sus riquezas».
Satisfecho de su razonamiento, el hombre de Norteamérica se va para el templo, donde escucha a un ministro del Evangelio repetirle que los hombres son hermanos, y que el Ser eterno que los ha creado a todos sobre un mismo modelo les ha impuesto el deber de ayudarse los unos a los otros." -
Magnífico.
-
This was not heavy, just a bit of French curiosity at the new continent. Briefly, it buys into the idea that Spaniards were uniquely cruel to aboriginal peoples, but then recognize that US people haven't treated them better. On the other hand there's a worrying passage about mixed race children, arguing that it was necessarily an identity crisis for them, but overall enjoyable in its attempted mission to document what he saw.
-
Lo que más me gustó de este libro son las páginas que Tocqueville le dedica a la descripción de los bosques virgenes, lo que menos me gustó es que Tocqueville tenía razón cuando profetizaba la destrucción de los bosques que visitó en ese verano de 1831.
-
I found the observations about the pioneers' motivations to still be true today.
-
Beautiful prose and lovely watercolor illustrations! I wanted to write down all my favorite lines but decided this one was my favorite:
"Why is it that human language that finds words for every sorrow meets an invincible obstacle in trying to make the most gentle and natural emotions of the human heart understood? Who will ever paint a true picture of those rare moments in life when physical well-being prepares the way for calm of soul, and the universe seems before our eyes to have reached a perfect equilibrium; then the soul, half asleep, hovers between the present and the future..." (80). -
A wonderful primer, to both the edge of the American Wilderness in mid-peninsula Michigan in the 1830's, and to Tocqueville himself, one of the best foreign observers of the American experiment in history.
-
We are so fortunate to have this account.
-
livre pour le lycée, trop cher pour sa taille