De Klauw (Magycker, #1) by Adrian Stone

De Klauw (Magycker, #1) Reviews

• 
  Cisz Geverink - Strasters

  Wauw! Hoe kan het dat ik ruim 1400 boeken in mijn kast heb staan, maar nog geen enkel boek van Adrian Stone heb gelezen?!?! Wat een geweldige auteur! Na het lezen van Magycker, deel 1, ben ik absoluut fan. De auteur weet je me te nemen in een wereld die zo echt aanvoelt, dat je morgen het liefst er een reis heen boekt. Al weet ik niet of ik dan naar Aimerey wil, na alle verhalen.
  
  Hij stelt je voor aan Auric, een autistisch jongetje en zijn zus Marit. Hoewel hij alleen in de flaptekst echt benoemt word als autistisch. Louteraars, Magyckers, Wapenbroeders en Waarheidsvinders worden genoemd als of het de normaalste zaak van de wereld is. En tijdens het lezen is dat ook zo. Je vergeet de wereld om je heen en je waant in Oftenooi. Je wordt verliefd op Rolly, Auric's roekil. Je wantrouwt Eamon. Je kijkt verbluft naar de Luchtschepen. En de draken.... vergeet vooral de draken niet!!!
  
  Kort samengevat: Magyckers is echt een geweldig boek voor iedereen die houdt van fantasy. Ik kan niet wachten op het volgende deel (want dat einde........!!?)
• 
  Geertje ~ witchybookmom

  Loved it! I had a copy in my native language (dutch). So it wasn't te best reading experience but the story was great. I only wished that he put the ages of the main characters in there.
• 
  Boekenwurm Saskia

  
  https://www.hebban.nl/recensies/saski...
  
  Leest als een speer, smaakt naar meer..
  
  ‘Niemand kan slechter tegen verandering dan Auric’. Zo luidt de laatste zin van ‘De Klauw’, het eerste deel van de trilogie Magycker van Adrian Stone. En dat is opvallend omdat nu juist Auric, twaalf jaar jong en bovendien autistisch, door zijn gedrag en zijn talenten voortdurend voor veranderingen zorgt. Deze tegenstelling zorgt voor een opeenvolging van gebeurtenissen die de lezer in vliegensvlugge vaart door deze fantasyroman leidt.
  
  Auric leeft met zijn zus in Oftenooi, een stadje op het eiland Semaris. Wanneer de Magyckers met behulp van zeer kostbare magie de afgesloten kloof en enige toegang naar de stad vrij maken van neergestorte rotsblokken, weet hij zich danig in de nesten te werken. De Magyckers die maar één spreuk tegelijk ter beschikking hebben en wiens geheugen bovendien gewist wordt na het uitspreken ervan, bemerken tot hun schrik dat Auric hun spreuken op gehoor herhaalt. Dat is nooit eerder voorgekomen. Zowel de Magyckers, als de machthebbers van Semaris zien hierin een groot gevaar en willen koste wat kost de dader opsporen. Ondertussen laten andere partijen voor eigen gewin hun oog op Auric vallen. Een heuse klopjacht volgt.
  
  De schrijfstijl is vrij direct, met niet meer uitweidingen en omschrijvingen dan noodzakelijk voor het verhaal. Zo is de vlucht uit Oftenooi vrij kort omschreven. Plotsklaps sta je in een burcht en voilà daar duiken de Magyckers alweer op. En even later sta je weer in een drakenslachterij. Geen idee hoe je er zo snel gekomen bent. Je springt als het ware vrij onverwachts van de ene scène naar de andere. Het gevoel van abruptheid wordt nog eens versterkt door de plotselinge en onverwachte reacties van de sociaal onaangepaste Auric. Deze leiden regelmatig tot een plotwending of dramatische actie. De ontmoeting met de wachter die Auric’s huisdier wil doden heeft bijvoorbeeld de openbaring van diens magische talent als gevolg. De onverhoedse wendingen geven het verhaal aan de ene kant een hoog tempo, aan de andere kant krijg je het gevoel alsof je iets gemist hebt. Dat is jammer. Gelukkig vertelt de schrijver het verhaal vanuit de ogen van verschillende personages waardoor je een uitgebreider beeld krijgt van de personen en van de dingen die ze mee maken. Hierdoor blijft het verhaal boeien, krijg je begrip voor de hoofdpersonen en dat dempt weer het gevoel van abruptheid.
  
  Stone schetst een draakonterend beeld. Draken zijn in de meeste fantasyromans trotse en koninklijke dieren maar hier zijn ze ontdaan van hun pracht. Ze zijn net als kippen gekortwiekt en fungeren als trekdieren of dienen voor de slacht. Eigenbelang speelt een grote rol in deze wereld. Naast het misbruik van de draken is er sprake van uitbuiting van de armen door de rijken, en van Magyckers die hun monopolie op magie gebruiken om economische en politieke macht te verwerven. Zelfs Auric handelt uit puur eigenbelang. Echter door zijn autisme kàn hij ook alleen maar aan zichzelf denken en overziet hij de gevolgen voor anderen niet. Hij roept daarmee reacties van frustratie en schrik op. Maar niet dezelfde afschuw die bijvoorbeeld het opzettelijke drakenmisbruik oproept.
  
  Kortom, ‘De Klauw’ is een leuke makkelijk te lezen fantasyroman met interessante maatschappelijke achtergrondthema’s, die leest als een speer en smaakt naar meer.
• 
  Evana Kuipers

  Al eeuwenlang hebben de Magyckers van het eiland Aimerey een monopolie op magie in de wereld. Wie goed betaalt kan bijna elke spreuk kopen die hij wil. Maar de spreuken zijn vaak maar van tijdelijke duur, en voordat een Magycker zijn spreuk kan herhalen wordt het weer uit zijn geheugen gewist. Alleen de allerrijksten kunnen dus genieten van de giften van de Magyckers.
  Als een delegatie uit Aimerey de stad van Marit en haar autistische broertje Auric aandoet, kunnen ze dat daarom bijna niet geloven. De grote rotsblokken die de enige toegang tot de stad versperren zijn weliswaar een financiële domper voor de handel, maar niemand had gedacht dat het bestuur de Magyckers zou betalen om ze te laten weghalen.
  Als iemand vervolgens de spreuk van de Magyckers herhaalt, breekt de hel los. Vrij gebruik van een spreuk brengt het hele bestaan van Aimerey in gevaar, en dat zullen de Magyckers koste wat kost voorkomen.Maar laat nou net Auric degene zijn die de spreuk kan herhalen…
  
  
  De klauw geschreven door Adrian Stone is een goed geschreven fantasyboek met de mooie beschrijvingen over Magyckers en het leven van het normale voetvolk.
  
  Marit werkt in De kloof als er iets ongelooflijks gebeurd, doordat er een blokkade is door een aardverschuiving moet Oftenooi een spreuk kopen bij de Magyckers.
  De magyckers komen en laten de blokkade verdwijnen dit word door het hele dorp nauwlettend in de gaten gehouden, misschien iets te goed want enkele momenten later als er een dreigende groep soldaten aankomen lopen onstaat er een mist die de wachterspost met de wachters opslokken. Is dit magie? En wie heeft dit gedaan? Marit, Auric en Eamon staan er het dichtste bij. Maar geen van allen weet wie het heeft gedaan.
  Terug in De kloof komt Holm de bareigenaar Marit en Auric vertellen dat ze een andere verblijfplek moeten vinden omdat hij hun kamers nodig heeft, naar de nodige woordenwisseling komt er een zangerig stemgeluid in de stilte naar Holms zijn tirade, eerst kijkt Marit verbaast naar Eamon maar haar aandacht gaat al snel naar haar broer Auric die de woorden uitbrengt en Holm zijn benen laat verdwijnen. Dit word gezien door de bewakers van de Magyckers en nu moeten ze vluchten.
  Want wie gelooft er nu een kind. Hoe gaat dit aflopen?
  
  “Een kind dat niet alleen magie kan bedrijven maar ook de telepathie met draken beheerst? Het leek te onwaarschijnlijk om waar te zijn”
  
  Adrian Stone heeft een mooi boek geleverd met de klauw de eerste deel van de magyckers serie.
  Het boek heeft verschillende personages die ook aanbod komen,de hoofpersonages zijn toch Marit en Auric die verder in het verhaal goed beschreven worden zodat je je goed in kan leven in de situaties en meeleeft. De andere personages zijn nog wat vlak maar die worden aan het eind ook wat uitgediept zodat je een voorproefje krijgt van het volgende boek.
  Het is een vlot te lezen boek met een heerlijk ontspannen schrijfstijl, waardoor dit toegankelijk is voor jongeren en volwassenen.
  Zelf ben ik aangenaam verrast door de vele uitgebreide beschrijvingen van zowel de personages als de omgeving, de magie en de telepathie met de draken.
• 
  Rob

  ...All things considered this new series is of to a rocky start. On the one hand Stone delivers a story set in a fresh, imaginative and interesting world. He populates it with interesting characters, definitely not the standard dungeons and dragons party. It has all the elements of a successful epic fantasy novel. On the other, he leaves so many of the opportunities he creates for himself unused and leaves the reader very little room for interpretation. De Klauw is very readable, uncomplicated fantasy. A very good read if that is what you are looking for. Personally, I would have liked for it to be a little more, and I think that was entirely achievable in this set up. It was not quite what I had hoped for but, as always, your mileage may vary.
  
  
  Full Random Commnets review
• 
  FantasyWereld

  Met De Klauw, het eerste boek uit de Magycker serie, is een nieuwe wereld neergezet die weet te boeien en nog genoeg mogelijkheden biedt voor de volgende delen. Met name de autistische Auric en zijn zus Marit zijn goed uitgewerkt, de overige karakters voelen nog wat vlak. Het boek zorgt door de prettige schrijfstijl voor een aangename leeservaring en zit op een logische en prima te volgen manier in elkaar.
  
  Lees de gehele recensie op FantasyWereld.nl:
  https://www.fantasywereld.nl/boeken/b...
• 
  Nienke Pool

  Voor dit boek mocht ik de Hebban Buzz leiden wbt de leesclub. Bij een Buzz is de leesclub niet verplicht maar omdat dit boek erg goed werd ontvangen werd het in het clubcafé een drukte van belang. Stone heeft er heel veel fans bijgekregen. We wachten in spanning af op deel 2. Hier volgt mijn eindverslag van dit boek.
  
  De leesclub van De Klauw was een meer dan geslaagd onderdeel van deze Hebbanbuzz. Overal op social media kwam je het boek tegen en ook in de Lezersclub werd levendig gediscussieerd. In het “Leescafe” leerden de lezers niet alleen het boek kennen maar ook de auteur schoof gezellig aan om vragen te beantwoorden. En om alvast de conclusie te verklappen: Adrian Stone bewijst voor de zoveelste keer dat hij niet alleen een van Neerlands beste fantasy auteurs is; hij is ook een van de meest sympathieke schrijvers van ons kikkerland. Hij is toegankelijk, open en geeft echt op alle vragen antwoord.
  Hierdoor werd het lezen van Klauw voor de hele club een hele fijne leeservaring. Dit vertaalt zich ook in de hoge waardering (gemiddeld vier sterren) en de uitgebreide lezersrecensies (ruim 60).
  
  Zo maakten we kennis met Wendy. Zij leest overal en altijd. Voor haar was het dan ook niet het eerste boek dat ze van Stone las. Ze is groot fan. Toch liet ze zich aangenaam verrassen door de vaart van het verhaal en het onverwachte slot. Hierdoor smaakt de Klauw smaakt voor haar duidelijk naar meer. Angelique is ook al jaren fan van de boeken van Stone en de Klauw heeft dat andermaal waar gemaakt. “Wanneer komt deel 2,” luidt haar recensie, “want het smaakt naar meer.” Volgens Joran maakt Stone de titel van beste Fantasy auteur zeker waar. Hebbanrecensente Helma Koot is ook om. Ze noemt zichzelf een fantasy-leek maar heeft onverwachts genoten van dit boek. Ze voelde zich al snel helemaal thuis in de wereld die Stone heeft neergezet. Daarnaast vond ze zijn schrijfstijl heel prettig en vlot lezen.
  
  Niet alleen voor Helma maar voor vele buzzers was de Klauw niet alleen een eerste kennismaking met Adrian Stones boeken, maar ook met het fantasygenre. En het was meteen goed raak. Zo had Marloes het boek al uit toen de meesten nog moesten beginnen. Ze had nog nooit iets van Stone gelezen maar kan niet wachten tot het vervolg in 2017 uit gaat komen. Dat gevoel hadden de meeste lezers: jammer dat het zolang duurt voordat het volgende deel verschijnt. En dat is een heel goed teken.
  
  Er was nog een gemeenschappelijke factor onder de lezers: men was zeer onder de indruk van het personage Auric, de autistische jongen die een prominente rol heeft. Heel geloofwaardig noemde Dina deze verhaallijn. En het geeft verdieping. Doordat Stone dit onderwerp zo integer in zijn verhaal heeft verweven, voegt het volgens Charissa iets wezenlijks toe en krijgt het verhaal meer diepgang en leer je over autisme. Het boek heeft haar geraakt.
  
  De schrijfstijl, die in de fantasywereld toch vaak wat archaïsch genoemd mag worden, vonden de lezers lekker weglezen. Vlot en met veel vaart en omdat Stone geen moeilijke woorden gebruikt vond men het gewoon heerlijk lezen, vinden Wendy en Saskia. Door de vele actie en spannende plotwisselingen las het geheel als een trein. Joran was blij dat Stone zijn wereld helder wist neer te zetten zonder ellenlange uiteenzettingen en beschrijvingen.
  
  Waren er ook kritische geluiden? Natuurlijk. Als er honderd mensen eenzelfde boek lezen, kan het niet zo zijn dat iedereen het geweldig vindt. Jack vindt de Klauw qua schrijfstijl fijner lezen dan de vorige reeksen van Stone maar vond de worldbuilding niet volledig. Maar de meesten dat waren dat niet met haar eens en zagen de wereld van de Magyckers juist heel geloofwaardig en Tom hoopt dat er snel een film van komt. Zoveel lezers zoveel smaken natuurlijk.
  
  Kortom, Klauw is een boek dat het genre fantasy heel vakkundig op de kaart zet. Steeds meer auteurs kunnen zich aan iedere maatstaf van de Nederlandse literatuur meten. Stone zit met de Klauw op het hoge niveau van Thomas Olde Heuvelt (internationaal bekend van Hex) en Martijn Adelmund (tweevoudig Hebban Award winnaar) en we wensen hem net zulke mooie prijzen toe.
  
  De buzz is hiermee ten einde, de trilogie gelukkig niet.
• 
  Karina

  wauw, zeer goed boek! Waren deel 2&3 er maar al
• 
  Thyra

  en nu heel lang wavhten wachten op deel ll...
• 
  Johanna

  De Klauw is het eerste deel van de nieuwe Magycker serie van Adrian Sone.
  Het idee van een eiland waar magiërs worden opgeleid, maar dat die slechts een keer een sprek mogen gebruiken waarna hun geheugen wordt gewist door een louteraar, vind ik goed bedacht. Het zorgt ervoor dat magie heel duur wordt, dat het eiland Aimerey een monopoly heeft in de Pelargo archipel.
  Een ander prima idee is om de hoofdpersoon autistisch te laten zijn, een mooi voorbeeld voor de diversiteit in boeken die zo hard nodig is, om de lezer eens met een ander personage te laten kennis maken. Jammer is dan weer wel dat je als lezer niet zelf in het hoofd van Auric mee kunt kijken omdat er niet vanuit zijn POV geschreven wordt, maar vanuit zijn zus Marit. Die heeft trouwens zelf het probleem dat ze zich niets meer herinnert van een bepaalde periode uit haar leven.
  De roekil van Auric is een huisdier dat min of meer beschreven door de gebeurtenissen uit het verhaal vorm krijgt. Je moet als lezer in dit boek trouwens de hele wereld zelf nog verder uitbouwen door beelden te vormen in je hoofd. Daardoor ontstaat er dan waarschijnlijk ook een grote diversiteit in hoe ieder dit verhaal zal verwerken in zijn geest.
  Ik verbaasde me een beetje dat een schrijver als Adrian Stone de personages van Aemon en Valdana plotseling in de wereld laat belanden zonder introductie. Later bleek dit echter wel logisch en krijgen deze personages veel meer achtergrond.
  Het boek leest, net als alle boeken van deze schrijver, lekker vlot.
  In het begin had ik er nog wel wat twijfels over of ik dit nu een goed boek moest vinden of niet. Ik bleef wel in het verhaal maar grijpen deed het me nog niet echt.
  Dat begon later te komen, toen las ik uren achtereen en kon het echt niet meer wegleggen. Ik zat in de greep van het verhaal en wilde weten hoe het verder ging. Het was heel spannend.
  Hoewel ik de vele variaties van gevangenschap van Marit en Auric wel wat overdreven vond.
  De link naar onze wereld, waar de rijken steeds rijker worden en zich de meest absurde goederen of de grootste pracht en praal kunnen veroorloven en de armen steeds maar armer worden, kon ik goed zien. Bekijk het Magycker eiland als de bank van lening en je weet precies wie zich een grote lening kan veroorloven en wie niet.
  Marit moet maar rond zien te komen van een baantje in de herberg als serveerster, als het stadsbestuur een dure spreuk moet kopen om de handelsweg weer vrij te krijgen, zal zij er onder lijden. Niet de koning die genoeg geld heeft om spreuk na spreuk te kopen en daarmee onder de plak van Aimerey zit, omdat ze hem op die manier gemakkelijk kunnen beïnvloeden.
  Het komt langzaam op gang maar aan het eind ken je de personages waar het om zal gaan al heel wat beter. De nieuwsgierigheid naar het vervolg is gewekt. Toch geef ik vier sterren en geen vijf. Voor een betere uitwerking van de wereld had dit boek wat mij betreft wel wat dikker mogen zijn. Hopelijk komt dat in deel 2 en hopelijk zal dat verhaal weer zo spannend worden.
  
• 
  Edwin

  Wederom een geweldig verhaal van Adriaan Stone. In het begin had ik even wat moeite om goed in het verhaal te komen, maar daarna liep het lekker. De auteur kan je echt opnemen in de wereld waarin het verhaal zich afspeelt
  
  Het verhaal gaat over Auric, een autistische jongen (hoewel dat alleen in de synopsis vermeldt is}} en zijn zus Marit.  Samen leven zij in het dorp Oftenooi, dat door een aardverschuiving afgesloten is van de wereld. Een zeer dure spreuk is gekocht bij de Magyckers om dit probleem te verhelpen. Een eenmaal uitgesproken spreuk wordt direct uit het geheugen van de Magycker verwijderd, om te voorkomen dat het opnieuw gebruikt kan worden. De schrik is dan ook groot als blijkt dat Auric de spreuken kan herhalen. Dit is nog nooit voorgekomen, en voor zowel de Magyckers als de koning van Semaris zien hier een groot gevaar in. De jacht op Auric en zijn zus wordt geopend. Andere partijen laten ook hun oog op de jongen vallen om hem voor hun eigen gewin te gebruiken. 
  
  Net als in de vorige serie is de schrijfstijl van de auteur zeer direct en met alleen maar die omschrijvingen die echt nodig zijn voor het verhaal. De vlucht uit Oftenooi bijvoorbeeld wordt zeer summier beschreven. Dit is wat mij betreft niet storend. Waarom zou je een hele pagina gebruiken alleen maar om iets te beschrijven? Nu kan je zelf een invulling geven. Op het ene moment wordt er in een kasteel schuil gehouden als plots de Magyckers weer opduiken, om vervolgens ergens in een drakenslachterij op te duiken. De onverwachte reacties van Auric dragen bij aan een gevoel van abruptheid en dragen deze vaak bij tot plotwendingen of een dramatische actie. 
  
  Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van verschillende personages, waardoor je een completer beeld krijgt van de gebeurtenissen. In deze wereld speelt eigen belang een grote rol. Naast het misbruiken van draken, is er ook sprake van uitbuiting van de mindere klasse. De Magyckers gebruiken hun monopolie op het gebied van magie voor economische en politiek gewin. Zelfs Auric handelt vooral uit eigenbelang (en dat van zijn huisdier Rolly). 
  
  Een leuk boek om te lezen, met wat maatschappelijke achtergronden. Ik had echter nog meer verwacht van het 'autist' zijn van Auric. 
  
  Extra punt omdat er draken voorkomen, halve punt aftrek omdat die mishandeld worden ;)
• 
  Monique

  Een fantasy waarin een autistisch jongetje een grote rol speelt en waar zijn autisme juist zorgt voor sterkere magie? Dat is de droom. Ik was dan ook helemaal blij toen ik dit boek ontdekte… maar dat sloeg al vrij snel om. Het verhaal zelf is best oké met veel actie, maar de manier waarop iedereen, inclusief zijn zus, omging met de autistische jongen… tenenkrommend. Als je het vanuit het perspectief van zijn zus las, zei ze een paar keer tegen zichzelf dat ze van hem hield en dat hij speciaal was, en dat was het enige positieve dat over hem werd gezegd in het hele boek. Ik heb tientallen keren “vreemd” gelezen om hem te beschrijven. En ik heb er even doorgebladerd om wat meer woorden op te schrijven die mensen hem noemden: lastpak, apart, veel mee te stellen, etterbakje, misbaksel, een kind zonder geweten, brutaal, onhandelbaar, onbeschoft, onvoorspelbaar. Zelfs als lezer krijg je een hekel aan hem omdat hij echt alles doet wat hem en zijn zus in gevaar brengt. Hij wordt alleen getolereerd het omdat hij speciale magie heeft. Ik snap dat hij alleen maar om wil gaan met zijn huisdier en daar extreem gehecht aan is (ik weet nog steeds niet wat dat dier precies is), want van de mensen moet je het duidelijk niet hebben. Ik ben daarom best teleurgesteld in dit boek.
• 
  Ursula Visser

  4,5 sterren
  
  Eerste kennismaking met Stone. Spannend verhaal, dat me meenam in het piratennest De Klauw. Al gauw wordt duidelijk dat er een spion in hun midden is, eentje die geheimen lekt naar een beruchte en machtige man.
  
  Ergens anders, werkt Marit in een gelagkamer om een stabiel bestaan op te bouwen voor haarzelf en haar broer. Alric wordt gezien als vreemd, afstandelijk en vervelend, hij wordt vooral niet begrepen. Als hij een spreuk naspreekt die hij een Magycker uit heeft horen spreken, zijn de rapen gaar!
• 
  Max

  Awesome read that has everything and reads so damn easy. Once you are into the story (approx. 20 pages) you will fly through this book in no time. I recommend this book to any fantasy lover.
• 
  Janneke Maat

  Ik heb dit boek als keuze van Bookchoice geluisterd, kon er bijna niet mee stoppen. Een tijd geleden dat ik zo gegrepen werd door een fantasy-verhaal. Ik kijk uit naar volgende delen.
  
• 
  Tamar

  TW// abuse, rape - probably more, please look into the triggerwarnings for this book.
  
  This book, the experience was so overwhelming. The audiobook is so good. I hope we get a sequel soon.
• 
  Elma

  I want more!!!
• 
  Karina

  Very enjoyable. Didn’t like the narrator of the Dutch audiobook, but I tore through the ebook in days. Classic fantasy with an unusual and unwilling hero: a young boy with autism. He is as gifted and annoying as you can image. Not sure about the two main female roles: their behaviour is all about sexuality and their attitude towards men. Three stars because all in all it was just plain good.
• 
  Saskia (Smitie)

  Ik vond het een interessante setting, met magie die maar beperkt is tot een kleine groep die veel macht heeft in de wereld. De personages vond ik wat minder. Ik heb zelf geen ervaring met autisme dus ik kan niet oordelen, maar Auric voelt als een stereotype. Ik zou zeker geïnteresseerd zijn in een vervolg.
• 
  Anne

  Het duurde voor mij heel lang voor ik in het verhaal zat. Net toen ik er echt in zat, was het boek afgelopen.
  De lange omschrijvingen van uiterlijkheden en randzaken passen niet bij mij. Het boek geeft een beetje Eragon-vibes en dat verhaal vond ik ook niet om door te komen. Dit verhaal vond ik dan wel spannender en vlotter, maar nog steeds kwam ik er maar lastig in.
• 
  Richard Pels

  Goed fantasyboek. Las lekker weg. Het is de eerste van een trilogie. Deel twee is helaas nog niet af. Aanrader voor fantasyfans
• 
  Christiaan Vansteenkiste

  Ik hunker naar het vervolg. Literair niets enorm bijzonder maar zeer sterke karakters, uitgekiemde wereld. De drang om meer te weten is groot!
• 
  Maud

  (3.5⭐️) het duurde lang om in het verhaal te komen, maar dat einde..... what even
  
  ben heel benieuwd naar deel 2!
• 
  Hans Blommaert

  Wel grappig verhaal. Niet bijster goed, ga wel het vervolg als het komt lezen. Ook zijn vorige reeks
• 
  Catriona-Ellen Haver

  I’ll be back to review when I’ve read (listened) to the second book… because that cliffhanger, I just can’t!
• 
  Mike Ras

  Great story. Good character development.