Onvoltooid verleden by Hugo Claus

Onvoltooid verleden Reviews

• 
  Cas

  Ik las dit boek perongeluk omdat ik dacht dat het nog bij De Geruchten hoorde,, maar het is wel een stuk leuker!
• 
  Lazaros Karavasilis

  Ανολοκλήρωτο Παρόν
  
  Μπορώ να πω πως αυτό το βιβλίο αποτέλεσε ένα αόρατο όριο στην αναγνωστική μου εμπειρία. Σαν να φτάνεις στο τέλος ενός λιβαδιού και εκεί που ξεκινάει το επόμενο να λες πως 'καλά είμαι εδώ μέχρι στιγμής, αλλά αυτό εκεί πέρα φαίνεται κάτι το πραγματικά όμορφο'.
  
  Η υπόθεση έχει την μορφή ανάκρισης του αγαθού (ίσως) Νόελ απο τον αστυνομικό σχετικά με ένα έγκλημα που διετέλεσε ο πρώτος. Αυτή όμως η αφετηρήρια είναι ένας σχεδόν διαφανής καμβάς, πάνω στον οποίο ο Hugo Claus, μπερδεύει τις αφηγήσεις, πηδάει απο το σήμερα στο χθές και στο προχθές, και δημιουργεί την εντύπωση πως τίποτα δεν είναι δεδομένο ούτε μπορεί να γίνει.
  
  Καταφέρνει όμως το εξής: να παρουσιάσει τις ψηφίδες του σύγχρονου Βελγίου (δηλαδή των τελών της δεκαετίας του 90) που ξεκινούν απο την καθημερινότητα και φτάνουν μέχρι τα κατάλοιπα της αποικιοκρατίας. Και μόνο για αυτό, αλλά και για το ιδιαίτερο ύφος του, το έργο του Claus αξίζει να επισκεφτεί και να ξαναεπισκεφτεί.
  
  Όπως είπα και παραπάνω, το συγκεκριμένο έργο αποτέλεσε ένα όριο για μένα. Το λέω με την καλή έννοια γιατί η πένα του Claus αφήνει πολλές υποσχέσεις για το αναγνωστικό μου και σίγουρα ανολοκλήρωτο μέλλον.
• 
  Marc

  De vorm van deze roman is de (vriendelijke) ondervraging door een politie-agent van een man. In het begin is het onduidelijk in welke hoedanigheid de man wordt ondervraagd en vooral waarover. De kerel is een schuwe magazijnbediende in een boekhandel, annex drukkerij die door zijn meerderen minachtend behandeld wordt (“Broer”). Het verhaal komt opgang wanneer de man in een brief voor zijn chef foto’s van een meisje ontdekt met een boodschap erbij, waaruit hij opmaakt dat zijn baas, waarschijnlijk met enkele kompanen, meisjes misbruikt. Blijkt uiteindelijk een vervolg op Claus' vorige roman "Geruchten".
  Niet onaardig, vooral door de mondjesmaat-informatie die het beeld geleidelijk vervolledigt. Maar toch maar pover eindresultaat en vooral soms vergezochte intriges
• 
  Elly

  Een dialoog tussen een ex-commissaris van politie en, ja, wat is het voor iemand? daar gaat nu het boek over. De commissaris spreekt maar af en toe, meestal is het een monoloog. Het begint (met opzet?) vaag, maar wordt al snel heel sterk. En waarom spreken ze elkaar? Een aanrader!
  
  Het boek speelt in dezelfde familie als het boek: De geruchten, maar is heel goed afzonderlijk te lezen.
• 
  Wilfried

  Het was een avontuur om me in te leven in de personages. Het was moeilijk, moeilijk om een band te krijgen met de personages en met de schrijver. Ik wist het hele boek lang niet naar waar hij nu naar toe wilde gaan. Ik vond gewoon geen doel. Misschien waren de personages te oppervlakkig, ze mochten waarschijnlijk wat meer in detail besproken worden. Het verhaal op zich was ook niet echt schokkend. Dit was waarschijnlijk door de verschillen in luminantie in de mensen. Ook de probabiliteit was ver te zoeken. Ik had op zen minst wat meer beweging in de regels willen zien. Het is nog ingewikkelder om een standvast en bevordert eind oordeel te geven. Weet je wat, ik zal geen eind oordeel meegeven. Het is allemaal zo superficig en ongecompliceerd. Groet Wilfried.
• 
  Anna Helena

  Ik kreeg het boek ooit voor mijn 18de verjaardag. Ik dacht, ik lees het meer dan 20 jaar later nog eens opnieuw. Het enigste wat ik ooit van Claus las. En het stelde wat teleur, het verhaal miste wat body. Misschien de geruchten een kans geven?
• 
  Peter Vandenabeele

  Blijkbaar geschreven in de nasleep van de affaire Dutroux. Kindermisbruik is een van de thema’s. Al bij al vrij flauw, niet van Claus’ beste werk.
• 
  Linda Claeys

  Uitstekend opgebouwde roman. Meeslepend en verrassend. Meer dan 20 jaar oud en nog steeds beklijvend.
• 
  Petra Jančar

  Malo nenavadna...
• 
  Sander

  Deze dialoog is een intrigerende karakterschets. Een blik in een verwarde geest.
• 
  Geert van Rooijen

  Vervolg op de geruchten. Maar ondanks het veranderde perspectief blijft een sequel vaak minder zo ook hier.
• 
  Eric

  In het begin een verwarrend boek, maar uiteindelijk vallen de stukjes steeds meer op hun plaats. Geniaal in dat het een uitgesmeerd dialoog is over 175 pagina's.
• 
  Alice

  Prachtig!
• 
  Safa

  Een zekere aanrader voor de leeslijst