Title | : | Ένα τετράδιο με λεκέδες από κρασί |
Author | : | |
Rating | : | |
ISBN | : | - |
ISBN-10 | : | 9789603352679 |
Language | : | Greek, Modern (1453-) |
Format Type | : | Paperback |
Number of Pages | : | 221 |
Publication | : | First published January 1, 2010 |
(Γιάννης Λειβαδάς, από τον πρόλογο)
Ένας από τους πιο απίθανους και αντισυμβατικούς λογοτέχνες του εικοστού αιώνα, ο Τσαρλς Μπουκόβσκι, ήταν σε τέτοιο βαθμό πολυγραφότατος που πολλά από τα γραπτά του άργησαν πολύ να συγκεντρωθούν και να κυκλοφορήσουν με τη μορφή βιβλίου. Σ' αυτόν τον τόμο παρουσιάζονται πολλά από τα σημαντικότατα αυτά κείμενα, τα οποία βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας από τότε που είχαν δημοσιευθεί σε κάποια άσημα ή αμφιλεγόμενα έντυπα των ΗΠΑ. Η αυθεντικότητα και η διάνοια του Τσαρλς Μπουκόβσκι σε όλο της το μεγαλείο. Σε μια εποχή που ο κόσμος κατακλύζεται από κατ' επίφαση περιθωριακούς και αντιρρησίες, ο αξεπέραστος Μπουκόβσκι είναι ένας μαύρος ήλιος που λάμπει.
Ένα τετράδιο με λεκέδες από κρασί Reviews
-
Κάνοντας μια βόλτα στα περίπτερα του Φεστιβάλ βιβλίου είδα μία πάνινη τσάντα με την προσωπογραφία του Μπουκόβσκι. Ένα πραγματικά όμορφο σκίτσο που ήδη το φαντάστηκα να το κάνω κάδρο και να το κρεμάω σε μία γωνιά στο σπίτι. Μετά σκέφτηκα ότι δεν ήθελα να είμαι από αυτούς τους απαράδεκτους τύπους που φοράνε μπλούζες από συγκροτήματα που δεν είχαν ακούσει ή κρεμάνε κάδρα από συγγραφείς που δεν είχαν διαβάσει. Γιατί δεν ξέρω αν σας το είπα, αλλά δεν είχα διαβάσει ποτέ μου Μπουκόβσκι . Οπότε περνώντας από διάφορους πάγκους, αγόρασα το πρώτο βιβλίο του που έπιασε το μάτι μου κι έκανα μία άτυπη συμφωνία με τον εαυτό μου: Εάν μου άρεσε, θα έφτιαχνα το καδράκι που σκεφτόμουν. Αν όχι, θα το χάριζα σε κάποιον που θα τον εκτιμούσε πραγματικά.
Το χέρι μου, λοιπόν, έπεσε το «Ένα τετράδιο με λεκέδες από κρασί». Πρόκειται για μία σειρά από τα σημαντικότερα κείμενα του συγγραφέα, συγκεντρωμένα στην παρούσα έκδοση. Κείμενα που μιλούν για την μεγάλη αδυναμία του στην ποίηση, τα βαθειά αντιπολεμικά του αισθήματα και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις του σχετικά με την λογοτεχνία. Προσωπικά, ξεκίνησε να με κερδίζει όταν εξέφρασε ανοιχτά την συμπάθεια του στον Ντοστογιέφσκι, που τυχαίνει να είναι και ο δικός μου αγαπημένος συγγραφέας.
Ομολογώ βέβαια ότι στην αρχή η γλώσσα με ξένισε λίγο κυρίως γιατί είχε μέσα μοτίβα τα οποία δεν με άγγιζαν σε κανένα επίπεδο: ποτό, γυναίκες, βρισίδια και δεν συμμαζεύεται. Κάτω από όλα αυτά όμως, και κυρίως μετά την ανάγνωση μίας συγκεκριμένης ιστορίας, ένιωσα ότι πολλά από τα παραπάνω ήταν απλά η επιφάνεια. Αν έξυνες λίγο θα έβρισκες ακόμα το ευαίσθητο, παραπονεμένο παιδί να κουβαλά μέσα του τις ουλές της χρόνιας κακοποίησης απ’ τον πατέρα του και την απογοήτευση του από μία κοινωνία που τον άφηνε πάντα στην απ’ έξω γιατί ούτε μπόρεσε ούτε και θέλησε να αποτελέσει μέρος της. Ένας Όλιβερ Τουίστ λίγο πιο ατίθασος, αλλά εξίσου ευαίσθητος.
Αυτοί άλλωστε είναι που γίνονται συνήθως οι καλύτεροι ποιητές. Ο ίδιος μάλιστα θεωρούσε την ποίηση ως την δυσκολότερη μορφή τέχνης με την έννοια ότι πρέπει να χωρέσεις πολλά νοήματα σε λίγες μόνο φράσεις.
«Να βρεις τη Ζωή και να την κρατήσεις μέχρι τον θάνατο», λέει ένα στίχος του και ξέρω ότι αυτός ο αλλόκοτος τύπος με κέρδισε για πάντα. -
Κείμενα αμείλικτου ρεαλισμού με αμείωτες δόσεις Σοφίας! Ο πράγματι δικός μας, Τσαρλς Μπουκόβσκι.
-
Ξεκάθαρος, ωμός, απότομος, αλλά και στοχαστής. Για ακόμα μια φορά μια διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων, με την σοφία και την ειλικρίνεια που οι περισσότεροι από εμάς διστάζουμε να εκφράσουμε. Φράσεις, λέξεις και συνειρμοί που σκεπτόμαστε, αλλά δεν τους εκφράζουμε. Αρκετή διπλωματική ανειλικρίνεια που δεν υπάρχει στις σελίδες του.
"...και το κόλπο είναι να παραμείνεις όρθιος για 50 ή 60 ή 70 ή 80 ή 90 χρόνια ναι με τα μάτια ανοιχτά ενώ οι μύγες κολλούν στη μυγοπαγίδα και σπουδαίοι πίνακες κλέβονται από τα μουσεία και οι πιστές γυναίκες το σκάνε με άπιστους συζύγους, όλοι μας θα πεθάνουμε ένα πρωί, δίχως μια αγκαλιά και παγωμένοι και αφίλητοι..."