Title | : | Code 93 (Victor Coste #1) |
Author | : | |
Rating | : | |
ISBN | : | 2266249150 |
ISBN-10 | : | 9782266249157 |
Language | : | French |
Format Type | : | Mass Market Paperback |
Number of Pages | : | 359 |
Publication | : | First published April 18, 2013 |
Code 93 (Victor Coste #1) Reviews
-
*4.5 stars *
It’s plain to see that French author Olivier Norek, draws on his experience as a lieutenant in the Police Judiciaire du 93, (a very tough Paris suburb) in this excellent debut novel.
The opening chapter gives details of a young female drug addict’s autopsy, performed by forensic pathologist, Dr Léa Marquant, causing her to exclaim “How on earth has it come to this”?
A second autopsy on a male victim, provides a complete and utter shock for both the pathologist and Police Capitaine Victor Coste, and something they’ve never encountered before!
Coste and his team are investigating the murder of a man who has been mutilated and shot, followed closely by the discovery of a man burned to death in very unusual circumstances - but are the deaths related? - Coste believes so, but trying to prove it is difficult.
At the same time, Coste has received anonymous tip offs about some previous deaths of unidentified victims, (in particular two young women), who’s deaths were never officially recognised or explained), and he doesn’t like the feel of this at all. It’s fair to say that the mother of all investigations is awaiting Coste and his team!
It didn’t take long for me to feel right at home with Capitaine Victor Coste and his team, they were immediately relatable, all of them interesting characters. The plot was grim, gritty and brutal, but ultimately it was unputdownable, and highly recommended. Olivier Norek is certainly an author to look out for!
A shout out too for Nick Caistor who translated it into English - great job!
*Thank you to Netgalley and Quercus Books, Maclehose Press for an ARC in exchange for an honest unbiased review * -
Olivier Norak was a writer for a TV series some readers might be familiar with, the compulsive gritty French crime show, Spiral. This is his fantastic translated debut trawling in the dark corners of the human soul in the outer Paris district of Seine-St Denis, with its French equivalent of crime ridden council estates, featuring Capitaine Victor Coste, head of the homicide unit, 93 Police Judiciare. In 2011, the police led by Lieutenant Mathias Aubin, discover the body of a junkie who had OD'd in a squat at Les Lilas, the woman had been so badly sexually assaulted that her injuries are devastating. The family of the girl, Camille, have been torn apart by loss and grief and decide not to identify her. Coste has been at St Denis for 15 years, there is nothing in terms of petty and violent crime that he has not seen in his time, and for 10 of those years Aubin has been there with him, there is nobody he trusts more than his deputy.
It is 2012, and Coste finds himself at the derelict warehouses on the banks of the Canal de L'Ourcq where the body of a giant black man has been discovered, apparently shot 3 times elsewhere and badly tortured. There is a disturbing shock coming for Coste and the pathologist, Dr Lea Marquant, when she cuts the victim at the mortuary, the giant comes back to life. This is the first of a series of sensational events, the Zombie coming to life, followed by spectacular headline inducing murders, of spontaneous human combustion, the vampiric draining of the blood, all culminating in a bloody massacre. Coste finds himself caught up in a dark web of police corruption, dirty tricks, hidden political ambitions, and disparate connections, anonymous letters that point him to the erasing of invisible victims, the homeless, addicts, with no families, from the crime figures. The killer is a troubled and tortured figure hellbent on revenge that takes in a exclusive, invitation only club of a powerful cabal of masked men engaging in sadistic sexual depravity with nothing to stop them going to unspeakable extremes.
Coste loses Aubin as he moves on, only for him to be replaced by the disreputable Lucien Malbert, and a rookie joins the team, Johanna De Ritter, who finds herself facing a baptism of fire that sees her forge her place in the team of Lieutenant Ronan Scaglia and Sam Dorfrey. As the pressure on Coste grows, he will do anything to protect his team, but they are just as determined to be there for him. Coste is an interesting figure with his sparsely furnished home, feeling himself compromised by an old friend, suffering the consequences of the trauma of losing a girlfriend, and reluctant ever since to get involved with another woman. This is a hard hitting and gritty French crime read that makes an impact, Norek intends it to be the first of a trilogy, and I really cannot wait for the next upcoming book. Many thanks to Quercus for an ARC. -
Code 93
Primera novela de Norek con el capitán Víctor Coste. Se da la circunstancia de que él mismo fue durante quince años teniente de la policía judicial de la Seine Saint-Denis que es donde se sitúa la novela.
La historia plantea la conflictividad de la zona y como los poderes políticos en vez de intentar solucionar los problemas lo que hacen es esconderlos.
El protagonista, el Capitán Coste, al investigar unos asesinatos, se topa con que hay una operación para ocultar múltiples muertes que dejan en mal lugar a los políticos del lugar.
Buena novela con la que empezó Olivier Norek. Viendo los contactos que nombra al final del libro, unido a su experiencia como policía no queda otra que creerse buena parte de lo que dice. Me recuerda a nuestro Víctor del Árbol que también fue policía muchos años, aunque no escriban de lo mismo, no cabe duda que han visto cosas que el resto no veremos nunca.
Lastima que esta novela no esté traducida al castellano, de cuatro libros con Coste como protagonista solo hay uno traducido, el tercero. -
Author Olivier Norek, was a writer on the French TV series Spiral. One of my favourite series so this was a definite plus for me.
In the same vein as Spiral, this gritty French police procedural has all the excitement you would expect....a corpse that wakes up during the autopsy and a case of spontaneous human combustion. Plus great characters.
Excited to find this is the first of three novels 4.5⭐️. -
Μάλλον μέτριο
-
Police Capitaine Victor Coste is having a difficult time solving some murders. There are some gruesome murders and detailed torture scenes not easy to digest.
I received a complimentary copy of this book. The opinions expressed in this review are completely my own.
Thanks to Netgalley, the publisher and the author of this book. -
Un polar écrit par un vrai policier du dedans, que de promesses ! Par certains aspects Code 93 peut faire penser à Plaintes, de Rankin, ma précédente lecture, mais par certains aspects seulement. Dans les deux cas, nous sommes dans la manipulation, le bon flic, le méchant flic, l’ambigu, toute la panoplie y est. Avec un auteur immergé dans le domaine qu’il décrit on pourrait craindre de grands effets et un étalage de connaissance, que nenni ! L’auteur ne s’est pas laissé prendre au piège en étalant tout son savoir, trucs et astuces du métier, loin de là, il a su distiller l’essentiel, l’utile, ce qui sert son histoire sans l’alourdir de superflu. J’ai ouï dire qu’il avait même édulcoré la réalité pour ne pas donner l’impression d’en faire trop et rester crédible, la réalité étant, selon lui, bien au-delà de la fiction. Bref ! Code 93 a néanmoins le gros défaut d’être trop court, car on s’y attache aux personnages, l’humour subtil des dialogues et la répartie de certains protagonistes allègent un propos un peu rude, car les crimes évoqués sont particulièrement sordides. Quelques descriptions font froid dans le dos mais on ne s’attarde jamais dessus, la chose est rapidement évoquée, clairement, certes, mais on passe vite à la suite. Rien que l’essentiel donc, et cet humour bien calibré de bon aloi. Un auteur à découvrir !
-
Boring and predictable. The fear of the banlieues is a bit more pronounced than in similar French cop tv shows, with all kinds of wacky horrors coming from them (a dealer is said to have been forced to suck off a dog at one point). Was interested in the mention of the SALVAC system which the cops said they got from Canada and is used here to disappear overdose deaths from official statistics. I forget what the IRL Canadian index system is called, but in his journalism on the wrongful conviction of Glenn Assoun, Tim Bousquet reported that the RCMP created the system as a revenue generator, selling it to foreign police forces, and for that reason keeps the database's information from the court system for fear of losing their stranglehold on valuable IP. Really wanted to learn more about SALVAC, but not enough to stick it through to the end of this one.
-
Comprado durante nuestra más reciente visita a Paris, donde mi esposo correría el semi-maratón que finalmente fue cancelado ya estando nosotros ahí, así que "ahogamos nuestras penas" en las librerías.
El autor estaba anunciado como "la revelación del año en novela negra francesa", y como normalmente coincido con la "crítica francesa", terminó en mi maleta de regreso a Barcelona.
El autor perteneció a "la section des enquêtes et recherches du SDPJ 93", dotando a las descripciones de los procedimientos un nivel de detalle que tanto disfruto y que no es fácil de encontrar en otras novelas donde prima la velocidad de la narración.
3 detalles terminaron por convencerme de mi "gran descubrimiento": las citas de inicio de capítulo, el contenido de las notas al pie y su decisión - y capacidad - de contar la historia en 350 páginas, allá donde muchos se hubieran extendido innecesariamente.
[Segundo libro iniciado y terminado durante el confinamiento en Barcelona por el COVID-19] -
Like Pierre Lemaitre on meth- absolutely loved it!
-
Encore un très bon roman de Norek, même si j'ai été moins conquise que par Surface, qui restera mon préféré je pense. Celui-ci est toujours bien construit, haletant et détaillé, les pages se tournent toutes seules, mais je ne me suis pas beaucoup attachée à Victor Coste. À voir ce que donnera la suite !
-
3,5
Ωραίο, με σασπένς και με μικρά κεφάλαια. Ισως να ήθελα λιγότερες αστυνομικές λεπτομέρειες γιατί σε κάποια σημεία έκανε κοιλιά, κατά τ'αλλά αρκετά ωραίο με έξυπνη πλοκή! -
Εξαιρετικό ντεμπούτο για τον κ. Νορέκ. Έχουμε να κάνουμε με ένα αστυνομικό βιβλίο που έχει λίγο από όλα με μια εξαιρετικά συναρπαστική γραφή.
Οι χαρακτήρες ήταν το δυνατότερο στοιχείο του βιβλίου για εμένα. Πολύ ενδιαφέρον πρωταγωνιστής, αρκετά μυστηριώδης αλλά και οι δευτερεύοντες χαρακτήρες αναπτύχθηκαν επαρκώς, ήταν πιστευτοί και η χημεία της αστυνομικής ομάδας απόλυτα πετυχημένη.
Η αστυνομική πλοκή άκρως ενδιαφέρουσα από τ��ν αρχή μέχρι το τέλος.
Ένα ακόμα στοιχείο που εκτίμησα, ήταν το έξυπνο χιούμορ και οι σωστές δόσεις που το προσέθεσε ο συγγραφέας, αποφεύγοντας να βγάλει τον αναγνώστη από το ρυθμό της έρευνας, αλλά συγχρόνως να κάνει το ανάγνωσμα λιγότερο βαρύ κι ασήκωτο!
Τέλος ένα συν στην ατμόσφαιρα των "φτωχών" προαστίων του Παρισιού και στα μικρά σχόλια της πολιτικής διαπλοκής που υπάρχει εις βάρος των κατοίκων τους.
Βέβαια υπάρχουν και κάποια στοιχεία που δεν απόλαυσα τόσο, όπως τη σχετικά προβλέψιμη έκβαση της αστυνομικής έρευνας και τη μη ανάπτυξη κάποιων μικρότερης σημασίας υπο-πλοκών που δεν κατάλαβα το νόημα ύπαρξής τους.
Πραγματικά ανυπομονώ για τη συνέχεια αυτής της σειράς.
8/10 -
Le premier roman d’Olivier Norek est brut, violent. Il est difficile de savoir où la réalité s’arrête et où la fiction commence !
On sent une réelle authenticité dans cette histoire, authenticité que l’on doit à l’expérience de l’auteur en tant que flic. La plume d’Olivier Norek est brute, linéaire : pas de sentiment, pas d’émotions ! Mais c’est quelque chose qui sert le récit au lieu de le desservir.
J’aurais aimé plus de profondeur dans la psychologie de certains personnages (un en particulier, l’assassin) mais rencontrer le fameux Capitaine Vincent Coste vaut toutes les lacunes de ce roman.
J’ai hâte de poursuivre la trilogie avec Territoires !
⚠️ TW : certaines scènes et dialogues sont rudes et peuvent heurter, Olivier Norek ne faisant pas dans la dentelle avec roman ! -
http://tribulationsdunevie.weebly.com...
6 mois après mon coup de cœur pour Territoires il était grand temps que je découvre enfin son premier roman Code 93. Ravi de retrouver le capitaine Coste et son équipe, j'embarque l'esprit léger pour une nouvelle enquête dans le 93.... à mes risques et périls.
Et bim !! Dès le prologue l'intérêt est déjà suscité par une scène des plus sombre et glauque. Le ton est donné, on est bel et bien chez Norek. Suivent les premiers chapitres qui mettent dans l'ambiance avec, liste non exhaustive, : la résurrection d'un cadavre émasculé (le pauvre), une auto-combustion, des lettres anonymes, ... j'en passe et des meilleurs.
Viennent ensuite les présentations avec Coste (bon moi je le connais déjà mais je n'avais qu'à pas lire Territoires en premier), de son équipe et de l'organisation des polices françaises. Ce dernier point est plutôt intéressant et utile pour la suite du roman. L'auteur a réussi à le balayer rapidement mais avec efficacité. L'enquête est partie, ou plutôt plusieurs enquêtes parallèles qui peuvent finir par se rencontrer... ou pas.
Vous ne m'en voudrez pas mais mon avis va beaucoup se faire en comparaison avec Territoires.
Donc (éliminons le négatif de suite, se sera fait), contrairement à Territoires, j'ai mis beaucoup plus de temps et ai eu beaucoup plus de mal à entrer dans cette nouvelle enquête. Je ne voyais pas vraiment où tout ceci allait nous mener et mon intérêt avait beaucoup de mal à être stimulé... Je dois avouer que ça partait mal.
Mais ce début était, dirons-nous, un mal pour un bien. Car ces étapes quelque peu fastidieuses étaient pourtant bien utiles pour arriver à ce point T qui a fait que je suis rentré instantanément dans l'histoire. Dès lors, il m'a vraiment été difficile de poser cette lecture devenue particulièrement addictive.
Le plus de ce roman, et de ses romans, c'est une immersion pertinente et réelle dans le milieu. La carrière professionnelle de l'auteur apporte à son écriture une pertinence qui rend ses romans réalistes au possible, à la limite du documentaire en immersion.
Comme le dit si bien ma copine bloggeuse Stef du blog "Les cibles d'une lectrice à visée" Code 93 est beaucoup humain que Territoires. L'effectif est bien présent et approte au roman ce côté émotion agréable. Un petit plus notable.
Avec Code 93 on peut vraiment réaliser l'évolution dans l'écriture de l'auteur. Sans être un coup de coeur, il restera une de mes bonnes lectures de l'été. Et... vivement le prochain. -
♫ Ça balance pas mal Seine-Saint-D’nis, ça balance pas mal… ♪ Le 93… Ce n’est pas un lieu où j’aurais envie de passer mes vacances, ou de le visiter. La Plaine-Saint-Denis du Club Dorothée, c’est loin.
Ami du polar, au revoir ! Ami d’un Derrick classique, prends tes cliques. Amateur de Lescaut-Navarro, détale plein pot.
L’auteur ne fait pas dans le policier classique et nous sommes loin des séries télés du samedi soir ou de celles avec des lunettes de soleil et des tests ADN à foison. Ici, nous sommes les deux pieds dans la réalité.
Quoi de mieux qu’un flic pour nous parler des roussins ? Et monsieur Norek le fait avec brio et avec trio… Non, zut, avec un quatro de policiers bien campés (quatuor, ça ne rimait pas).
Ça commence un peu comme sur l’étal d’une boucherie avec la saucisse du gars ficelée comme un rôti et les deux boulettes absentes (parties sans prévenir la direction).
L’enquête démarre de suite, les policiers s’égarent, cherchent, trouvent, avancent un peu, reculent… Le tout avec de l’humour noir et une bonne dose de camaraderie.
Ça se lit tout seul, les chapitres s’enchainent, ça se déchaine, on ne s’embête pas, on trace sa route dans les immeubles tout pourris du 93, on évite de marcher sur les seringues ou les capotes.
Durant la lecture, en plus de bien aimer le récit, l’envie d’aller boire un verre avec ces flics a grandit de plus en plus en moi. Mais pas dans le 93, s’il vous plait !
Dans ce roman, c’est le réalisme qui te pète à la gueule. T’es dans la cité, mec, alors fais profil bas et perds pas de vue qu’ici, tu n’es pas le bienvenu. On sent que l’auteur a mis ses tripes et ses connaissances dans ce roman.
Tu trembles, tu sais des tas de choses que les policiers ne savent pas encore, mais ça change rien à l’affaire, tu sais qu’il manque une pièce du puzzle et que celle-là, tu la verras pas arriver avant la fin du livre.
Une fois le puzzle reconstitué, là, tu te prendras un coup dans le plexus. Et ça fait maaaaal. Mais t’as bon.
Un roman où les Poirot, Holmes, Columbo, Navarro et autre n’ont pas le droit de citée (warf warf warf). Une équipe de choc qui t’emmène au bout de l’horreur, une plume qui te tire des mots à la vitesse d’une balle sortant d’un révolver.
Un roman coup de poing dans ta gueule. -
Brilliant! The synopsis covers it all: "Olivier Norek's first novel draws on all his experience as a police officer in one of France's toughest suburbs."
Through the eyes of Capitaine Vincent Coste and his team, we accompany the Groupe Crime 1 of the Seine-Saint-Denis as they deal with some disturbing murders - even more than they are used to. What do they have in common, will there be any more, will Coste be able to find the truth or will it be conveniently covered up and swept under the carpet.
This is my first real foray into modern French crime fiction, having been introduced to this genre much earlier with Georges Simenon's "Maigret. I loved every page of this crime thriller - and Norek's experiences and knowledge come to the fore when weaving this dark tale that is far removed from the gentile Parisian sidewalks of "Maigret". The writing flows so well that the chapters fly by and you find yourself fully immersed in the lives of Coste and his team as they try and solve these grisly crimes.
I am hoping that this is merely the first in a series that is being translated from the original French into English for a new generations of crime aficionados. Dip your toe in, you wont be disappointed. -
J'étais très enthousiaste à la lecture des premiers chapitres : enfin un polar Français réaliste, écrit par quelqu'un de parfaitement documenté (et pour cause). Malgré un style parfois maladroit, malgré quelques concessions habituelles à la surenchère horrifique à la mode ces temps ci, le livre est doté de vrais personnages, d'une intrigue crédible et de plein de petits détails pertinents. Le tout mené à un rythme plaisant.
Malheureusement, à la moitié du livre l'auteur nous expédie en vrac la solution de l'intrigue et le point de vue des criminels avec quelques chapitres en mode flash back qui viennent mettre à bas tout le rythme du début du livre, et tuer tout suspense. S'ajoute à ça une théorie du complot très bateau, puis quelques rebondissements assez peu convaincants, voire tirés par les cheveux.
Un auteur au style perfectible, avec un vrai potentiel, malheureusement trop attiré par les facilités du thriller pour m'encourager à le suivre dans ses prochaines aventures. -
Alors, avec ce livre fraîchement recommendé par une amie, je découvre cet auteur de qui je n'avais pas encore eu l'occasion de dénicher un des livres jusqu'à présent.
Ce n'est pas mauvais, on se laisse facilement entraîner par l'équipe de Coste dans l'enquête, et ça se lit bien... mais je n'sais pas, il manque un quelque chose dans cette enquête. Il y a de bonnes idées, mais le tout ne m'a pas paru assez poussé. A voir ce que ça donne dans les livres suivants ! -
Rating 3,5
This does contain three elements I'm really tired of reading about in thrillers: Human Trafficking, Drugs and Corrupt Cops. And while I did sigh a little about this, it was outweighed by the likeable cast.
And sure, they may not be the most unique bunch, but they are snarky and have a great dynamic and made this a really enjoyable read. -
Ο αστυνόμος Βίκτορ Κοστ καλείται να διαλευκάνει δυο άκρως ιδιάζουσες περιπτώσεις: α) ένα ευνουχισμένο πτώμα που ανοίγει τα μάτια του κατά την διάρκεια της νεκροψίας β) ένα κινητό τηλέφωνο που κουδουνίζει μέσα στο σώμα ενός νεαρού ναρκομανούς, ο οποίος πέθανε από ανεξήγητα εγκαύματα.
Και ενώ όλα δείχνουν πως η έρευνα έχει βαλτώσει και τα στοιχεία δεν οδηγούν πουθενά, δυο ανώνυμες επιστολές καταφθάνουν στα χέρια του Κοστ και αρχίζουν να ρίχνουν φως στην υπόθεση, αποκαλύπτοντας τη διαδρομή προς ένα μυστηριώδη φάκελο με το όνομα «Κώδικας 93» και ένα σχέδιο με το όνομα «Γκραν Παρί».
❓Τι είναι ο «Κώδικας 93»;
❓Τι είναι το σχέδιο «Γκραν Παρί»;
❓Και πώς μπορεί αυτά τα δυο να σχετίζονται με τα πτώματα;
❓Ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος;
❓Θα καταφέρει ο Κοστ να διαλευκάνει την υπόθεση;
Ο συγγραφέας, μεταξύ άλλων, είναι και αξιωματικός της Γαλλικής Αστυνομίας, γεγονός που του δίνει το πλεονέκτημα να έχει λεπτομερή γνώση ως προς τη λειτουργία της αστυνομίας, της δικαιοσύνης, των νόμων και του τρόπου δράσης τόσο των αστυνομικών όσο και των κακοποιών.
Το «Γκραν Παρί» πήρε το Βραβείο Μυθιστορήματος της Χρονιάς και η Le Figaro το εκθειάζει λέγοντας: «Ένα μοναδικό θρίλερ που εκπλήσσει». Το βιβλίο έχει μικρά κεφάλαια, είναι ευκολοδιάβαστο, έχει καλοδουλεμένη και έξυπνη πλοκή, δράση και ανατροπές. Μου άρεσε, αλλά δεν θα πω ότι με ξετρέλανε κιόλας. Κάπου στη μέση με έκανε να βαρεθώ, έκανε «κοιλιά». Όμως στο γενικό του σύνολο ήταν καλό. 7 / 10 -
"Γκραν Παρί"
Κάθε ιστορία ενός βιβλίου, εκτός του ότι μας απογοητεύει ή μας ενθουσιάζει, μας δοκιμάζει και σαν ανθρώπους.
Είτε η ιστορία του ανήκει στην αστυνομική λογοτεχνία, είτε σε οποιαδήποτε κατηγορία λογοτεχνίας, πίσω από τις λέξεις κρύβονται συναισθήματα, ανθρώπινες πράξεις, και ιστορίες ρεαλιστικές, που όταν τις διαβάζεις κατανοείς ότι δεν είναι, πάντα ένα σενάριο φανταστικής ταινίας.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, θέλησα να το διαβάσω από την πρώτη στιγμή, που το είδα.
Είναι μερικές φορές αυτό , το κλικ, που σου κάνει το κάθε βιβλίο.
Κάποιες φορές νιώθεις να "κουμπώνουν" απόλυτα πάνω σου , κι άλλες φορές νιώθεις ένα μικρό δισταγμό η αρνητικότητα.
Δεν ήξερα τι θά αντικρίσω στις σελίδες του, έχω το κακό συνήθειο να μη διαβάζω οπισθόφυλλο. ☺️
Και είναι και ένας λόγος, που μερικές φορές, την πατάω αλλά το ρίσκο, θέλει θυσίες ☺️
Γκ��άν Παρί, λοιπόν.!
Και σημειώστε..:
🤟 Μια διεφθαρμένη αστυνομική πολιτεία.
🤟 Ανηθικότητα -} Βρώμικο χρήμα, σεξ & ουσίες.
🤟 Ένα ευνουχισμενο πτώμα, που κρύβει εκπλήξεις.
🤟Ένα κινητό τηλέφωνο στο σώμα ενός νεκρού.
🤟 Ένα παιχνίδι κρυμμένου, σκοτεινού θυσαυρου, που έρχεται στην επιφάνεια με τη μορφή γραμμάτων.
🤟 Ένας κύκλος εκδίκησης και πόνου.
🤟 Ένα Γκραν Παρί, που δεν έχει τέλος.
Γκράν Παρί.!
⬇️⬇️
✔️ Ατμόσφαιρα:
Η ατμόσφαιρα του βιβλίου, είναι εμπλουτισμένη με όλα όσα φαντάζεται ένας αναγνώστης, που διαβάζει για τις ιστορίες στο σκοτεινό Παρίσι.
Αποπνικτική, υγρή και λασπώδες.
Νιώθεις να κολλάει στο σώμα σου.
Δένει άρτια με τις ιστορίες των ανθρώπων, που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο και με ό,τι αυτοί πρεσβεύουν.
Το σκληρό αλλά και τον γοητευτικό κόσμο του Παρισιού.
✔️ Δράση:
Ο ρυθμός της δράσης στο βιβλίο κινείται σε δύο ταχύτητες την αργή και την καταλυτική.
Η αργή δράση σου δίνει εκείνα τα λεπτά, που χρειάζεσαι για, να πάρεις ανάσα, και να ηρεμήσεις, και συνεχίζοντας την ανάγνωση νά μπεις ξανά δυναμικά στο κυνήγι των δολοφόνων και των θυμάτων τους.
✔️ Πλοκή:
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Γκράν Παρί είναι ένα βιβλίο, που κρύβει πολλές εκπλήξεις για, τον αναγνώστη με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτό.
Είναι ένα βιβλίο, που κατά την άποψή μου είναι για δυνατούς λύτες, διότι στην αρχή σε μπερδεύει πολύ μέχρι να φτάσεις να καταλάβεις τι συμβαίνει.
Η λύση του μυστηρίου βρίσκεται σε δύο σημεία του βιβλίου, που πρέπει να συνδυαστούν για, να λύσουν τον γρίφο.
Αν και δεν αφήνει αναπάντητα ερωτήματα.
Απλώς ο συγγραφέας θέλει να ακονίσει το μυαλό σου.
✔️ Αγωνία & Ανατροπές:
Σε αυτό το βιβλίο, τα δύο αυτά στοιχεία συγχέονται άρτια.
Δένουν απόλυτα αρμονικά μεταξύ τους.
Καθώς το ένα ακολουθεί το άλλο.
Αν και η αγωνία έχει το μεγαλύτερο ποσοστό από ότι έχουν οι ανατροπές στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Όχι, ότι δεν έχει ανατροπές, που είναι θορυβώδεις, όμως η αγωνία είναι σαν αγώνας δρόμου, διότι η ιστορία του βιβλίου είναι βασισμένη στο κυνηγητό, στο ζωντανό κυνηγητό, στο ρεαλιστικό κυνηγητό.
Οι ανατροπές υπάρχουν διάχυτες είτε μικρές είτε μεγάλες σε κάθε κεφάλαιο.
Μικρές ανατροπές που αλλάζουν τον τρόπο σκέψης του αναγνώστη, και μεγάλες ανατροπές που εκπλήσσουν.
✔️ Κοινωνικές προεκτάσεις:
Τα κοινωνικά μυνήματα είναι πολλά και αγγίζει θέματα που είναι ταμπού σε κάθε χώρα.
Ένα από αυτά είναι η διαφθορά στην αστυνομική κλίμακα & στους κύκλους της σκοτεινής πλευράς που υπάρχουν σε αυτό το χώρο.
Η ιεραρχία και η συγκάλυψη των ανώτερων για να φτάσουν όσο πιο ψηλά μπορούν στη εξουσία και τις συνέπειες που μπορεί να σε άλλους παράγοντες όπως η νέα τάξη πραγμάτων.
Ένα άλλο θέμα που διαπραγματεύεται στο βιβλίο είναι που μπορεί να σε φτάσει η χειραγώγηση της αγάπης και οι πράξεις που καθορίζουν την μετέπειτα ζωή σόυ.
Ο κύκλος του θανάτου της ζωής σου.
Πολιτικές, κοινωνικές, συναισθήματικες και φυσικά οι διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων που πρέπει να επιλέξεις αν θα σωπάσεις ή αν θα μιλήσεις για να σώσεις τον εαυτό σου δίνοντας δικαιοσύνη ή επιλέγοντας την σιωπή και τις συνέπειες της.
Σε αυτό το βιβλίο με εντυπωσίασε πολύ, ο τρόπος έκφρασης του συγγραφέα.
Αν και στην αρχή δυσκολεύτηκα μέχρι να μπορέσω να κατανοήσω τη γραφή του, στην πορεία όμως ενθουσιάστηκα.
Πλέκει τον ειρωνικό σαρκασμό, το χιούμορ, και από την άλλη το σκληρό τόνο στην γραφή του, για να στήσει ένα βιβλίο που στα μάτια του αναγνώστη είναι "ζωντανό" .
Ρεαλιστικό & αληθινό.
Δεν έχει τις υπερβολές που συναντάς σε άλλα βιβλία.
Αν και κάνει μία μικρή κοιλιά, όμως είναι ελάχιστη σε σχέση με τα θετικά που σου δίνει.
Είναι ένα βιβλίο που η πλοκή του και η δράση του είναι πολύ έξυπνη.
Τους ήρωες του βιβλίου δεν τους έχουμε συναντήσει σε άλλα βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας.
Εντύπωση μου έκαναν τα θύματα.
Όμως ενθουσιάστηκα περισσότερο με το μυαλό του δολοφόνου.
Τον τρόπο που σκέφτηκε και έδρασε.
Το μόνο αρνητικό στοιχείο για μένα είναι το τέλος του βιβλίου.
Μάλλον πιο σωστά το τέλος της λύσης του μυστηρίου.
Όχι ο τρόπος που δόθηκε γιατί θα έπρεπε να δοθεί ένα τέλος, αλλά εγώ ήθελα τη δικαιοσύνη, και για τους μεν και για τους δε.
Οι τελευταίες σελίδες μου έδωσαν να καταλάβω ότι ο επιθεωρητής και η περίεργη ομάδα του Θα υπάρξουν και στα επόμενα βιβλία του.
Και πραγματ��κά αν και δεν συμπαθώ πάντα τους επιθεωρητές, ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο που θα ξανανταμώσουμε.
Είναι ένα βιβλίο που έχει την Αίγλη του Παρισιού.
Είναι ένα βιβλίο που εγώ πραγματικά απόλαυσα.
Υπάρχουν σκηνές στο βιβλίο που διαβάζεις Χωρίς ανάσα, αλλά στιγμές στιγμές έρχεται και μία συγκίνηση, και από την άλλη υπάρχουν στιγμές που υπάρχει και η σοκαριστική διεστραμμένη πλευρά.
Εγώ το λάτρεψα γιατί έχει όλα αυτά εγώ αγαπώ στα αστυνομικά μυθιστορήματα.☺️
Ο συγγραφέας έρχεται με ένα δυνατό ντεμπούτο, και ανυπομονώ να δω τι θα σκεφτεί να μας δώσει στη συνέχεια.
Η γαλλική αστυνομική λογοτεχνία έχει πολλά να δώσει, και ο συγγραφέας είναι ένα ζωντανό παράδειγμα. ☺️ -
Olivier Norek maybe new to most English speaking crime readers, however you may know him from his work on the spectacular French crime series Spiral. The Lost and the Damned is the first in The Banlieues Trilogy, it is hard hitting French crime noir at it's absolute finest. With a fine host of characters, a intelligent plot and a city brought to life Norek ticks all the boxes for a novel which deserves to become a modern crime classic. The multiple plots all pull together to ensure you have a heartstopping read, with characters who engage with you, Norek has provided us with a great read, if you loved Spiral (who doesn't?) then this is the novel for you. If you love great procedural crime...this is the novel for you. Great for fans of intelligent, character driven crime think Stieg Larsson, just treat yourself and enjoy the ride.
-
J’étais pas à fond dans le mood d’un policier car en ce moment il y a déjà assez d’horreurs à l’extérieur pour ne pas en plus en lire... Mais j’ai quand même vachement bien aimé.
Ce que j’adore avec les thrillers ou les policiers, c’est que c’est super fluide. Ça s’enchaîne bien, les chapitres sont courts, on peut arrêter facilement.
Ce livre est assez gore et violent et il y a quelques scènes et descriptions qui m’ont dérangées.
J’ai bien aimé l’histoire et la « dénonciation » (c’est en tout cas comme ça que je le prends) des gens au pouvoir. J’ai aussi beaucoup aimé l’équipe de Coste.
Le seul truc qui m’a dérangé, c’est que j’ai eu l’impression d’être arrivée au déroulement de l’enquête sans avoir compris comment et de quelle façon les flics ont fait le lien. C’est frustrant.
Globalement c’est un bon policier, prenant.
Je lirai d’autres livres de cet auteur. -
3,5*
Je découvre les enquêtes de Coste et de son équipe. J'ai bien aimé ce premier tome, ça démarre vite, et le rythme ne s'essouffle pas.
Je regrette quand même que l'identité du tueur soit si vite dévoilée, pas de surprise de ce côté là.
Je continuerai sans doute cette série dans les semaines à venir . -
Un bon polar mais bien trop sanguinolent à mon goût.
Traduit en anglais sous un titre totalement différent. Impossible de le « jumeler » avec son titre anglais. -
I read this book in 2020 in French. It’s entitled Code 93.
-
Porucznik podparyskiej policji sądowej Olivier Norek zbija czytelnika z tropu w kryminale o koszmarze departamentu Seine-Saint-Denis – „KOD 93”.
Nigdy nie wiadomo, czego można się spodziewać, kiedy po pióro sięga ktoś, kto piórem nigdy się nie parał, ale Olivier Norek udowadnia, że warto podjąć takie ryzyko. Świat, który opisuje w „Kodzie 93” to jego świat, to jego rzeczywistość. To chore, zdegenerowane miejsce, pełne niespełna rozumu ludzi, narkomanów, przestępców, okrutników i bestii w ludzkiej skórze. Oni wszyscy ukrywają się w mroku śmierdzących moczem zaułków, melin piwnicznych, w których dochodzi do najobrzydliwszych czynów, budynków, miejscówek, kryjówek, w których tylko smród, brud i dewastacja. Tutaj szerzy się gwałt, zniszczenie i przemoc tak bestialska, że nie do opisania. Taka jest codzienność policjantów „Kodu 93”, ostatnich sprawiedliwych, którzy skonfrontowani z najczarniejszą ciemnością ludzkiej duszy potrafią zjednoczyć się i stanąć zgodnie przeciw niej.
Olivier Norek nie ubarwia, nie koloryzuje. Przeraża za to autentyzmem swoich opisów, wciąga czytelnika w ten brutalny, do bólu prawdziwy świat i torturuje go obrazami, które rysują się w wyobraźni, czy tego chcemy, czy nie. Rozszarpane niemal od środka ciało młodziutkiej narkomanki, handlarze nielegalnym towarem, po który sięgają nawet dzieci, zbrodnie tak zwyrodniałe w swoim okrucieństwie, że aż nierealne. To dlatego bohaterowie „Kodu 93” ratują się w tej ciemności równie czarnym i ciętym humorem, który bawi i mrozi krew w żyłach jednocześnie. Inaczej, by powariowali, inaczej straciliby nadzieję. Ale póki trzymają się razem, w zwartym szeregu, pomimo swoich różnic i niesnasek, być może zdołają odeprzeć mrok. Jeszcze jeden dzień. Jeszcze jedną noc.
To bardzo mocny kryminał! Historia dla czytelników o mocnych nerwach, o nerwach ze stali. -
Un bon polar, une bonne intrigue, des fils qui ne sautent pas aux yeux (et ça, c'est quand même super important), des personnages bien construits, que demande le peuple ?