| Title | : | The Prince in Waiting |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | 0020425732 |
| ISBN-10 | : | 9780020425731 |
| Language | : | English |
| Format Type | : | Paperback |
| Number of Pages | : | 218 |
| Publication | : | First published January 1, 1970 |
The Prince in Waiting Reviews
-
The Prince in Waiting (The Sword of the Spirits #1), John Christopher
Luke lives in a society whose finest art is fighting. Since a natural disaster years before, there have been no machines; people must rely on their bodies and wits. All believe in the Spirits- strange, otherworldly beings whose messages are relayed through holy Seers.
تاریخ نخستین خوانش: روز ششم ماه جولای سال 2009 میلادی
عنوان: شهريار آينده؛ نویسنده: جان کریستوفر؛ مترجم: حسین ابراهیمی (الوند)؛ تهران، قدیانی، کتابهای بنفشه، 11375؛ در 222 ص؛ شابک: 9644170253؛ چاپ دیگر: 1379؛ موضوع: داستانهای نوجوانان از نویسندگان انگلیسی - سده 20 م
این کتاب نخستین جلد از رم‍ان‍ه‍ای سه گانه «شهریار آینده، آن س‍وی س‍رزم‍ی‍ن‍ه‍ای ش‍ع‍ل‍ه ور و ش‍م‍ش‍ی‍ر ارواح» است. این سه کتاب با اینکه به هم پ‍ی‍وس‍ت‍ه اند، هر یک رم‍ان‍ی جداگانه به ش‍م‍ار م‍ی‌رون‍د. ا. شربیانی -
باورم نمیشه که بالاخره این کتاب رو خوندم! بذارید بیشتر توضیح بدم! این کتاب از وقتی که یادم میاد برای من نماد کتاب بوده! اولین کتابی که به نظرم یک کتاب واقعی اومده و با گفتن کلمه‌ی کتاب یادش می‌افتم همین سه‌گانه‌ی جان کریستوفره! از وقتی یادمه جلد قرمز گالینگور شده‌اش توی چشمم بوده و نمی‌دونم چرا هیچ‌وقت سراغش نرفتم (البته تا حدودی می‌دونم و اون هم مشکل سه کتاب در یک کتاب بودنشه که سنگین و سخت‌حمل بودنشه… البته اگه چنین کلمه‌ای وجود داشته باشه)
کتاب جذاب و جالبیه! اوایلش فکر میکردم با یه فانتزی جنگاورانه طرفم ولی یه کم که از خوندن کتاب گذشت فهمیدم کتاب مورد نظر یه علمی تخیلی تمیزه و بسیار مشعوف شدم (البته نه به این معنی که فانتزی دوست ندارم یا دوست دارم به جای کتاب‌ها فانتزی علمی تخیلی بخونم… اتفاقا برعکس! ولی خب فانتزی‌ای که بهت خیانت کنه و علمی‌تخیلی شه از همه‌چی جذاب‌تره!!)
بیشتر از این نمی‌خوام برای جلد یک حرف بزنم چون هر چی که بگم داستان رو لو میده ( لازم به ذکره که این کتاب تقریبا هم سن و سال منه و اگه تا حالا نخوندینش حقتونه که اسپویل بشه براتون ولی خب دلم هم نمیاد لذت خوندنش رو ازتون بگیره…) ترجیح می‌دم تمام حرف‌هام رو ته سه‌گانه بزنم!!
پ.ن. این کتاب‌ها برای تموم کردن چالش گودریدز خیلی ایده‌آلن… اگه شما هم مثل من از بازی عقب افتادید ( یا حتی اگه نیافتادید ولی دلتون یه کتاب خوب می‌خواد) این کتاب رو بهتون پیشنهاد می‌کنم!! -
This takes me back. I just acquired a replacement copy, and have reread, after many a year (decades). I first read this novel, along with most of Christopher's other great SF novels, when I was in High School (early 70s). After that I re-read this novel many times, but by the 80s (I think), I had moved on. Now, it is great to wallow in nostalgia (which never gets old).
The story: post-global catastrophe, some type of unspecified mass earthquake. The human population has been decimated, and its existence hampered by a fickle climate. The story centres around England and the 'Kingdom of Winchester'. Here, humans live in small cities, ruled by princes, and practise annual, small wars, against each other, for glory. There are mutants aplenty: dwarfs, and others more afflicted. Surrounding them are the 'barbarian' lands, which continually encroach upon the civilised, threatening to dissrail what small steps of progress have been made.
The protagonist is young warrior, Luke, who first gains a measure of glory and notoriety when he wins the City annual, teen, military contest, whose father becomes the ruling prince (killing, with regret, his predecessor), with him as heir designate.
In the pages of this young adult novel Christopher backs more twists and turns than a roller coaster. Luke rises from mediocrity, ascends to glory, and is cast down. All done with a plausible believability.
His rise is all accomplished with the connivance of the "Seers"—a religious order, now dominant (Christians are a small, annoying minority), who publicly condemn science and technology, but who secretly preserve this knowledge and plan to re-introduce when they can. Their stratagem is to use Luke to unite the fractious city-states, produce one kingdom, and restore the old world.
Noble a goal as this is, it comes to nought in this novel. Towards the end of the story Luke's father is treacherously murdered, and Luke himself becomes a fugitive, forced to flee his city in disguise and seek refuge with the Seers.
Exciting as the story is, it is far more. Luke's life reflects the true complexity of human existence: he sees the nature of friendship, endures the pettiness of fawning courtiers, and is betrayed by people (including his step-mother, who attempts to murder him), close to him. Over the course of the trilogy, we see Luke grow increasingly taciturn and grim, increasingly disenchanted with human nature.
I recall, somewhat, the first time I read this novel. I was bewildered. So much packed into so few pages! (Certainly as compared to modern novels, which have 2x the number of pages). So much sadness and pain.
I cannot say that I have read much YA since I was a YA, but I cannot think how a reflection of adult life can be better shown than through Christopher's writings. Recommended. -
I have loved this series for as long as I can remember. I only wish it was still in print. I was lucky enough to have some correspondence with the author before he passed and look forward to sharing my yellowed and dogeared copies with my son when he's older.
Update 1/2019: My son is now reading this series and thoroughly enjoying it. -
This novel was hard to get into and it took me awhile to get through the first 100 pages. But after that point, things sped up and it became more interesting and engaging. The end totally blew my mind and I'm excited to see where the next book will take the story. I really didn't like the main character, he's got a lot of growing up to do. Maybe he's not supposed to be a likeable character? But Christopher's writing style and the ideas that he comes up with are so intriguing.
-
I tried it. Lack of women characters, the author is fond of the word "said" and I just wasn't enthralled by it. I dnf'd at the three chapter mark.
-
This rating is heavily influenced by nostalgia.
When I was a kid I read - and thoroughly enjoyed - the first two books in this series only to discover that our library didn't have book three! For decades now, I've had vaguely fond but unresolved memories of this series. I have now taken out all three books from the local library and can't wait to finally see this story through to its resolution. -
این کتاب در مورد پسری به نام لوک است که در بازه زمانی آینده و پس از نابود شدن مردم و زمین به وسیله دستگاه ها و تکنولوژی زندگی می کند . اما نه آن آینده ای که در تمام کتاب های تخیلی است . بلکه یک آینده متفاوت بدون هیچ تکنولوژی ای و بدون هیچ پیشرفتی . آینده ای در قالب گذشته . از نوع حکومت گرفته تا مدل خانه ها ، همه چیز مانند ۱۰۰ ها سال پیش است .
لوک طی اتفاقاتی که برایش میفتد تبدیل به شهریار آینده می شود و پس از آن طی ماجراهایی که برایش پیش می آید مادر و پدر خود را از دست می دهد و مجبور به ترک شهر به همراه پیش بین شهر می شود . مقصد نهایی آنها جایی است که تمام پیش بینان بزرگ آنجا هستند . اما هنگامی که لوک به آنجا میرود دستگاه ها را می بیند . دستگاه هایی که تمام پیش بینان استفاده از آن را غیر قانونی و جرم اعلام کرده بودند و به همین خاطر خیلی تعجب می کند . پیش بینان در آنجا به لوک میگویند که در اصل ارواح وجود ندارند و دستگاه ها هم خطری ندارند و این وظیفه او است که به مردم بفهماند دستگاه ها بی خطرند و باید دوباره از آنها استفاده کرد .
اماکن و خوب توصیف شده بود و قابل تصور بود اما شخصیت ها را آنچنان توضیح نداده بود و فقط یک عده را توصیف کرده بود .
داستان شروع خیلی جذابی نداشت اما آنقدر ها بد هم نبود . یعنی آنچنان کوبنده و خوب نبود اما کم و بیش جذب کننده بود و آن هم به خاطر کنجکاوی ای بود که ایجاد می کرد.
مقدمه برای ورود به داستان اصلی طولانی بود اما کنجکاوی را بر می انگیخت و دقیقا به همین دلیل ما را وادار به ادامه دادن می کرد .
گره افکنی ها در جای مناسب خود بودند و داستان را از یکنواختی در آورده بودند . گره ها در جای مناسب خود هم از بین می رفتند و درست می شدند .
هیجان صحنه ها مناسب بود و جایی نبود که پشت سر هم قرار بگیرند اما در کل در داستان هیجان ها زیاد بودند و هرچند با فاصله اما باعث می شدند که مخاطب هیچ وقت آرام نگیرد و تماما در تنش باشد .
ریتم داستان در طول آن خیلی خوب حفظ نشده بود و اندک جاهایی وجود داشت که داستان کسل کننده می شد اما خیلی نبود .
از نظر من نویسده جایی زیاده گویی نداشت و هر توضیحی که داده بود به جا و لازم بود .
پایان داستان ضربه زننده بود (به خاطر غیر قابل پیش بینی بودنش) اما به نظر من جذاب نبود چون در طول داستان نویسنده مسیری را پیش گرفته که در آن تکنولوژی نقشی ندارد و مضر هم هست اما در آخر تمام چیزی که قبلا گفته را نقض می کند. به نظرم اگر نویسنده همان مسیر را ادامه می داد بهتر بود چون در آن صورت داستان دارای یک مفهومی می شد اما من در این پایان هیچ مفهوم خاصی نمی بینم و به نظرم تمامش بیهوده بوده و فقط برای طولانی تر کردن کتاب نوشته شده. البته ممکن است بعد از خواندن دو جلد بعدی داستان مفهوم پیدا کند ، ولی کتاب اول که به خودی خود مفهوم خاصی نداشت .
در ضمن این ایده که در آینده تکنولوژی هیچ نقشی نداشته باشد و زندگی مثل گذشتگان باشد جالب تر بود و کتاب را از بقیه کتاب هایی که در بازه زمانی آینده هست مجزا می کرد البته در صورتی که ادامه دار می شد و نویسنده به همه تصورات خواننده گند نمی زد🙄.
داستان با ریتم مناسبی به پایان نرسیده بود و ناگهانی تمام شده بود اما احتمالا به خاطر ادامه دار و چند جلدی بودنش بوده .
همانطور که در پاراگراف های قبلی توضیح داده ام من از جلد اول کتاب هیچ مفهومی دریافت نکردم و به نظرم تنها از راه خواندن جلد های بعد کتاب می شود مفهومی که نویسنده قصد داشته است آن را برساند متوجه شد که من هم به دلیل پایان نامناسب کتاب اول علاقه ای به خواندن جلد های بعدی ندارم .
در کل من از اول کتاب بیشتر از آخرش خوشم آمد . -
From ISawLightningFall.com
John Christopher made me love the end of the world. When I was a child, someone (I’ve forgotten exactly who) gave me a copy of Christopher’s Tripods Triology, a YA romp through an earth dominated by towering, three-legged, metallic creatures. The mélange of post-apocalyptic survivalism and science fiction completely captivated me, but as the years rolled on I lost track of Christopher. Seems I wasn’t the only one. Despite steadily writing under a variety of pseudonyms since the early 1950s, Christopher (whose real name is Samuel Youd) has garnered little notice. The trilogy that first attracted me remains in print, and The Death of Grass got a new edition from Penguin this year, but the majority of his oeuvre remains forgotten. That’s a shame, because his novels display an enviable economy of style and tight-as-a-drum plotting. Both are certainly on display in 1970’s The Prince in Waiting.
Summers slide by and winters linger in Winchester. Luke Perry knows this wasn’t always so, knows that the ancients enjoyed fairer skies before they offended the Spirits with their abominable machines and brought down destruction on the entire globe. Now men dwell in isolated city states, avoiding the great ruins and warring with one another for grain and gold. Laws are few but absolute. No matter how battles go, cities themselves are inviolate. The deformed, dubbed polymufs, must be destroyed if they are animals or condemned to perpetual servitude if human. And any attempt to construct a machine requires the death penalty. So say the Seers, cloaked mystics who commune with the invisible Spirits and teach men their commands. The Seers have frightened Luke at times, but now they have good news for him: His father is destined to become Winchester’s prince -- and Luke himself a prince of princes.
The Prince is remarkably seamless. Christopher rolls the action from adolescent worries to near-future exposition to royal intrigues to bone-jarring battles with nary a hitch. Indeed, even his action scenes, which often feel tacked on to many children’s reads, are organically integrated. Sharp words and clenched fists fit with Luke’s angry impulsiveness. Also, the powers that steer Winchester may not be entirely invisible, and while the ending doesn’t come as a complete surprise, it has enough of a twist to make it enjoyable. Prince is worth excavating from the ruins of history. -
فاجعه ای در حال رخ دادن است وچه کسی این فاجعه را رقم می زند؟
همه ی ما میدانیم استفاده از ماشین آلات وتکنولوژی برای کشتن آدم ها وتخریب فاجعه ای به تمام معناست. شایدروزی استفاده از تکنولوژی درجهت تخریب و کشتاربرخی انسان هارا به حدی کلافه کند که به کلی مزایای تکنولوژی را نادیده بگیرند ودیگراز ان استفاده نکنند
لوک پسر نوجوانی است که درشهری به نام وینچستر زندگی میکند مردم این شهراز ماشین آلات استفاده نمیکنند چون فکرمیکنند همه آنها مخرب و آسیب زا هستند وکم کم به ظاهر ارواحی برمردم شهر فرمانروایی میکنند وپیشگوها که بااین ارواح در ارتباطتند و به مردم اینطورالقا میکنند که استفاده از ماشین آلات به هیچ وجه درست نیست وحتی به زبان اوردن نام ماشین الات ممنوع میشود اما خود انها پنهانی ازماشین ها استفاده و نگهداری میکنند تازمانی که انها لوک را که آدم شایسته ای است به عنوان شهریار آینده برمیگزینند تا بتوانند دانش استفاده ازماشین آلات را به مردم ومنتقل وانها راازمزایای ماشین آلات آگاه سازند
مقدمه کتاب بسیار طولانی است و خواننده دیر باموضوع اصلی داستان آشنا میشود. وهینطور درسیرداستان بعضی ازنقاط کسل کننده هستند وریتم داستان به خوبی حفظ نشده است.
فضای داستان تخیلی است وبه همین دلیل حوادث ازرابطه ی علت و معلول پیروی نکرده اند .درطول داستان نویسنده بارها به فاصله ی طبقاتی بین پلیمف ها باانسان ها وکوتوله هااشاره میکند و فاصله های طبقاتی درجوامع مختلف را به خوبی به تصویر کشیده است. نویسنده درداستان تکنولوژی جدیدی راخلق نمیکند .اما پیامش را که مربوط به تکنولوژی های امروزی واستفاده ازانها ست درقالب زیبای علمی تخیلی بیان میکند فضای تخیلی داستان ووجود موجودات عجیب و شگفت انگیز خواننده را بیشتر ترغیب به خواندن میکند. اما بااین وجود به خاطر وجود موجودات تخیلی تصور شخصییت های داستان برای خواننده سخت میشود و خواننده نمیتواند شخصییت هارادرک کند وخودش را جای انها بگذارد .وهمچنین باوجود تخیلی بودن داستان شخصییت ها هیچ کدام بدیاخوب مطلق نیستندواین یکی از نقاط مثبت کتاب است
داستان پایان جذاب وضربه زننده ای ندارد و خیلی ناگهانی به پایان میرسد و این یکی ازنقطه ضعف های کتاب است .
نویسنده قصد دارد این پیام را به خواننده منتقل کند که باوجود اینکه تکنولوژی میتواند باعث پیشرفت بشر شود اماکاملا ازآن به درستی استفاده نمیشود. نویسنده این پیام رادرطول داستان گنجانده است و به خوبی بیان میکند -
Set in a future England ravaged by natural disasters and anti-technological paranoia, this young adult novel introduces what is probably John Christopher's best trilogy. The story, set among the warring neo-medieval cities of southern England, is told through the perspective of Luke, an ill-tempered, violent, anti-intellectual (but very cunning) little yob who typifies his society's warrior elite. Christopher's crisp prose and action-packed plot, full of jousts, palace coups, warfare, murder and betrayal, move the narrative at a brisk pace, while gradually revealing that many things in Luke's world are not what they seem.
-
The sword of the spirits is a trilogy of(young) fantasy novels that I read as a boy and is to this day one of my favourite reading experiences. I don`t remember too much which probably makes this review redundant but only that it was a perfect reading experience for a young boy .It encapsulated as the title suggests a combination of budding masculinity and spirituality.A combination that i fear is rare these days . The series seems,sadly, to be out of print, probably pushed out of the market by the huge
volume of teen books around these days. I hope some publisher out there has a second look and gives it a new lease of life one day . -
This book feels like it's set in the time of King Arthur but it's actually in post-apocalyptic England. The story follows Luke, the son of a warrior, and his coming of age as the world around him starts to change. I was impressed by John Christopher's world building. The characters are very interesting so even though the world feels unknown, it doesn't feel alien. As the story progresses and the author peels back the layers of this world, it becomes a page turner. I can't wait to see what happens next. I would recommend this book for fifth graders and up, especially boys.
-
:|
فکر میکردم جان کریستوفر بهتر از این بنویسه
:|
ایده ی کتاب خیلی ناب و تک بود ولی به نظرم خود نتونست از آب درش بیاره نویسنده
سعی شده بود فانتزی حماسی با علمی تخیلی قاطی بشه
روند داستان یه جوری بود
صحنه ها به سرعت عوض میشد و روند خیلی سریع بود و توصیفات هم فوق العاده کم بود
خود داستان هم یه ذره بچه گونه بود .... مخصوصا اتفاقایی که برای شخصیت اصلی می افتاد
در کل خیلی نا امید شدم :| -
Unusual, but gripping English post-apocalyptic SF novel. Very readable, I read it over a matter of days, which is fast for me. It's a great yarn with a good, slightly unsympathetic protagonist in teenage Luke, a moody, gauche young man who rises from commoner to heir to the kingdom.
There are similarities with the author's Tripod series but I actually think this trilogy might be better, more mature, even though it is still a children's novel. -
(Yet another overdue review in which I actually don't remember tons about the book. Sorry.)
Really enjoyable young adult book that I should really just find a copy of. Great fantasy-ish setting. (Is it spoilery to note that a 40 year old book that's a trilogy starts out as fantasy and then turns out to be post-apocalyptic scifi?) -
This was a wonderful read! It was slightly dark I thought for a young reader book, but reading it as an adult was a real treat. It is a futuristic novel set in the year 2000 after the world has been all but destroyed by natural causes. Society survives, but lives like medieval times. Really fascinating, and I plan to read his other books based on how much I loved this one.
-
من کلا به شدت اهـل خواندن رمـان های علمی تخیلـی هستــــم. از آرتمیس فاول تا ... زایو و ... اما ایـن رمان نسبت به سایر رمانهایی که خواندم، قدیمی تر بود. هم نثرش بسیــار قدیمی بود و هم داستــانش. اما داستانش به نسبت زمان نوشته شدنش، خیلی جذاب و باورنکردنی بود.
اولین مشکلی که من با این رمــان پیــدا کردم این بود که وقتی داستــان شروع شد، فکـر می کــردم لوک پسری 25 الی 30 ساله است، که البته فکر کنم این موضوع به ترجمه و زمان چاپ کتاب باز مـی گردد.
به نظـــر من نویسنده می توانست فرم شخصیت کوتوله ها و خدمتکارها را بیشتر توضیح دهــد، چون من خیلی متوجه وضعیتشان نشدم.
کمی روش حکومتشان خشونت آمیز بود، و برای امثال من که کلا به خواندن کتاب های خشــن علاقه ای ندارم، کمی دردآور بود، که البته با خواندن آخر داستان متوجه دلیل ایـن کارها شدم. (که البته حس تنفـرم نسبت به موضوع را بیشتر کرد:)
برخی از اتفاقات در اوایل داستان به نظرم گنگ و غیر منطقی به نظر می آمد که خدا را شکر تا آخر داستان مشکلاتم حل شد.
یک نکته دیگر اینکه هدف نویسنده از کشتن تمام شخصیت ها را درک نمی کردم. یعنی تا اواخر داستان نود درصد شخصیت های اصلی و مهم داستان کشته شده بودند، که از نظر من نویسنده برای ایجاد بهانه برای اتفاقات از این روش استفاده کرده است.
من خیلی از شخصیت پردازی این داستان رضایت نداشتم، اما از توصیف موقعیت و مکان ها خیلی خیلی خوشم آمد. که البته هیچ کدام محسوس و واضح نبودند، اما خیلی خیلی جالب بودند. مانند توضیح وضعیت شغلی و اجتماعی هر قشری در جامعه و مثلا توصیف خرابه های اطراف شهر.
و یک چیز دیگری که از نظر من حیرت آوری داستان را بیشتر می کرد، این بود که داستان از زبان شخصی روایت می شد که هیچ آگاهی ای نسبت به فاجعه ای که در گذشته رخ داده بود و وضیت ارواح و پیشرفت های علمی نداشت. برای همین توصیف موجهه اش با پیشرفت های علمی که الان برای ما کاملا عادی شده اند بسیار بسیار جالب بود. چون او چیزهای عادی زندگی ما را به گونه ای می دید و توصیف می کرد که انگار چیزهایی خیلی خیلی خارق العاده را می بیند. (که البته برای او همین طور هم بود.)
یک نکته دیگر، پایان داستان بود. پایان آنقدر پایان عجیبی بود، که نمی دانم چطور توصیفش کنم. از طرفی تمام سوالاتی که در ذهنم ایجاد شده بود و احساس می کردم گنگ و بی منطق هستند، پاسخ داده شد، از طرفی به شدت عصبانی بودم که چرا از نادانی مردم این حد از سوء استفاده را می کنند. ولی پایان جالبی بود. پایانی که نه تا بحال مشابهش را در داستانی دیده بودم و نه میتوانستم حتی از اواخر داستان، آن را پیش بینی کنم. اما حداقل متوجه شدم هیچ کدام از اتفاقات داستان، ماورایی و جادویی نبودند، بلکه با فناوری هایی انجام می شدند که ما خودمان به آنها کاملا دسترسی داریم، مانند ویدیو پروژکتور و ... اما به گونه ای جلوه داده شده بودند که ما را به گونه ای متحیر می کردند که انگار برای اولین بار است که با چنین چیزهایی مواجه می شویم. (که البته این یکی از هنر های نویسندگی است که واضح ترین و عادی ترین چیزها را به صورت عجیب ترین و خارق العاده ترین چیزها جلوه بدهد.)
در کل کتاب عجیب و جالبی بود و من حداقل یکبار خواندنش را به همه توصیه می کنم. -
This series is a nostalgia read for me, having read it originally many years ago when I was 13 or 14. And while it does not quite stack up to the writing styles I am used to today (this first book almost seems like a summary rather than a fully fleshed out adventure) it does have a compelling narrative with a very grimdark mood, despite being more of a YA yarn. It’s not gross or excessively violent, but has an air of depression, melancholy, and tragedy and I had a great sense of dread for the lead character, Luke, as he tells the story. It only took me two sittings to get through the first book because it has a tremendous page turning quality, and the dystopian setting in a society teetering on the verge of collapse is imminently interesting. A promising start to a nostalgia read that so far holds up to my remembrances.
-
شهریار آینده سه گانه محبوب نوجوانی های من است. سه گانه ای که بیشتر از کوه های سفید دوستش دارم.
شاید چون واقعی تر بود. شاید چون رنگ و بوی عشق در آن بود و شاید به خاطر تقابل جالب مذهب و تکنولوژی و ... که در کتاب به تصویر کشیده می شد.
خلاصه حوالی سیزده چهارده سالگی
شیرین ترین تجربه خواندنم بود. -
John Christophers Bücher spielen entweder während einer Katrastrophe und er beobachtet, wie sich die Menschen verhalten, wenn die Zivilisation um sie herum zerfällt (Tal des Lebens, Insel ohne Meer, Tripods Band 0, Pendulum ...) oder lange nach einer Katrastrophe in einer Welt, die die Errungenschaften der Vorfahren vergessen hat (Tripods, Der Fürst von morgen)und sein Urteil über die Menschheit in solchen Situtaionen ist nicht sehr positiv.
Anders als die heute oft üblichen Jugenbücher, die meist nur unterhalten wollen und moralische oder gesellschaftskritische Aspekte eher vermeidet, haben John Chrisophers Bücher immer eine Botschaft, die zum Nachdenken anregen will. Seine Charaktere sind weder gut noch böse. Sie haben ihre Gründe warum sie so handeln und diese Gründe sind eben nicht in weiß und schwarz unterteilbar. So können liebgewonnene Charaktäre durchaus sterben und ein Happy End für die Überlebenden ist auch nicht garantiert.
Ich befürchte, dieser Klassiker ist für die heutigen Jugendlichen eher schwere Kost, ich jedoch liebe gerade diese Aspekte seiner Bücher, die in heutiger Jugendliteratur so rar geworden sind.
Ein echter Klassiker, der zum Nachdenken anregt. -
Perhaps had I read this when younger or perhaps had I not already read The Tripods Trilogy, I might have enjoyed The Prince in Waiting. As things are, it felt a bit formulaic with nothing particularly new to add either to the genre or the author's oeuvre. The general concept of the universe was intriguing, but it served as background to the story of young boy triumphs rather than as a focus.
Last but not least, the female characters are tiresome stereotypes that were dated at the time of publication. Some 46 years later, they are not improved. For that reason alone, I wouldn't recommend this book to a child. As for an adult with fond childhood memories, I would advise keeping your cherished reminiscences and avoiding a reread. -
I read this book many years ago and is probably the only book in my life that I literally threw across the room in anger because I didn't like the way the story was going. Fortunately i got over it and picked it up again a few days later and was rewarded for my humbleness. As with all John Christopher stories it is uncompromising.
-
inam ye seganeye dige az in nevisandeh ke albate be nazare man be ghashangie dastane sepayeha nist.
-
I read this as a kid - never forgot it. I love John Christopher. Great symbolism.
-
I found this book surprisingly engaging. It's unexpectedly complex and does some fun stuff with genre bending.
-
A world with a King-Arthur-style feel but is actually a future post-apocalyptic version of Earth...
John Christopher depicts in this story a future version of the city of Winchester and its surrounding settlements: Petersfield, Andover, Romsey etc. I was unsurprised therefore to find out that
John Christopher lived in Hampshire for his teenage years, and went to school at Winchester. Despite being based around a real life place, the author is not particularly descriptive of locations. I was hoping for more recognisable features, that would both make it more interesting for those that know the areas, but also give a stronger sense of place for readers that don't.
Its focus is more on action than on characters or sense of place. There's interesting world-building going on, and I would have liked if he had been a little more descriptive in this area, as it is a real strength and deserved to have some more focus. -
Victor Luzuriaga
La cultura impacta mucho las decisiones de Luke, un chico con falta de experiencia como guerrero, pero con valentía de sobra. La gente en Winchester es muy supersticiosa y cree mucho en los espíritus que se comunican por medio de los vigías para enviar mensajes a los hombres. Luke cree en los espíritus, aunque no siempre está muy seguro, sigue las palabras de los vigías. Todo comienza cuando Luke gana inesperadamente la batalla de caballeros, dejando buena impresión a todo Winchester. La vida espiritual es un factor que influye mucho en la vida de Luke y su papá, pues se cree que todo lo que tienen es gracias a los espíritus y es con su guía que llevan el pueblo a la gloria. Con el paso del tiempo y después de varias desgracias, Luke empieza a ver que los espíritus le ponen un destino muy duro, pero que al final llegará el momento para cumplir su misión.
