เพลงรักคนพเนจร by แดนอรัญ แสงทอง

เพลงรักคนพเนจร Reviews

• 
  Jessada_K

  ถ้าฉันได้พบกับเธอ(หนังสือเล่มนี้)เมื่อสมัยที่ฉันยังเยาว์วัยกว่านี้ อ่อนแอกว่านี้ อ่อนไหวกว่านี้ ฉังคงดื่มด่ำและซาบซ่านห้วงอารมณ์แห่งวิถีของการพเนจรได้ลึกล้ำและเศร้าโศกกว่านี้ แต่เมื่อฉันอ่านเธอ(หนังสือเล่มนี้)จบในขณะนี้ที่ฉันก็ไม่ได้แก่ขึ้นกว่าตอนนั้น เข็มแข็งกว่าตอนนั้น และยังคงอ่อนไหวเช่นเดียวกับตอนนั้น ฉันกับอิ่มเอิบและมองเห็นตัวฉันเองในวัยเยาว์อีกครั้ง
• 
  top.

  ชอบบทหลังๆ มากกว่า ตัวหนังสือกลายเป็นภาพแผ่อารมณ์เหงาหงอยออกมาเต็ม ส่วนตัวมีความรู้สึกว่า ความเรียงกึ่งกวีนิพนธ์เล่มนี้ ค่อนข้างเรียกร้องสมาธิจากคนอ่านมากมาย จนเหมือนว่าถ้าอ่านผิดเวล่ำเวลาจะพาลไม่ชอบเอาได้ง่ายๆ
  
  ตอนอ่านเราเห็นภาพซ้อนทับของผู้ชายคนนึงถือหนังสือเล่มนี้ขึ้นไปอ่านออกเสียงให้คนอื่นๆ ฟังหน้าห้อง ในคลาสเรียนวรรณกรรม ในเซคชั่นของ pre-concert อันก่อเกิดจากบทกวี เบื้องหน้าพวกเรามีกองไฟกองใหญ่ บางครั้งถ้อยความพวกนั้นทำให้เราสัมผัสได้ถึงแววตาของคนๆ นึงที่เผลอจ้องมองตอนเขาอ่านหนังสือเล่มนี้หน้ากองไฟในคืนเดือนแรม
  
  เขาขับบทกวีนั้นว่า
  
  "ดวงจันทร์เก่าแก่ลอยขึ้นมาอย่างช้าเชือนจากเบื้องหลังภูเขาที่อ���ู่ไกลออกไป
  
  ภูมิภาคของท้องทุ่งเวิ้งว้างเบื้องหน้าดูงดงามประหลาด
  
  รายรอบกายของฉันเต็มไปด้วยพงหญ้าแห้งกรอบที่กำลังโบกไหวโอนเอนอยู่มนท่ามกลางสายลมหนาว ซึ่งกรีดครางวังเวงเห่กล่อมความเงียบ
  
  ริมลาดภูเขาด้านหนึ่ง แสงไฟจากการเผาไร่ไหม้ลามเลียวูบวาบ บางครั้งดูราวกับว่ามอดดับไปแล้ว แต่บางคราวก็กลับโชนเปลวสูงขึ้นมาอีก
  
  ฉันอยู่ที่นี่แต่เพียงลำพัง เอนกายพักพิงกับเนินดินกระด้างใบหน้าเงยขึ้นสูง
  
  เสียงดุเหว่าละเมอร้องมาจากที่ไหนสักแห่ง มันอาจกำลังฝันและในความฝันมันคงเห็นอุษาสางและดวงตะวัน
  
  เหน็บหนาวแสนเหน็บหนาว ดวงดาวหยาดแสงรับรองเหมือนเทียนหยาดน้ำตา
  
  วังเวงแสนวังเวง น้ำค้างพร่างพราว แววใสบริสุทธิ์เหมือนน้ำตานางฟ้า
  
  เยียบเย็นแสนเยียบเย็น ฉันเดินกลับไปยังกระท่อมที่พักแรมค้างคืนในหมู่บ้านชาวป่าที่อยู่ไกลออกไป
  
  ลมหนาวรำเพยพัดและเส้นผมของฉันก็เปียกชื้นด้วยละอองน้ำฟ้าแห่งราตรีกาลนั้น"
  
  / เปิด Avril 14th - Aphex Twin
• 
  รพีพัฒน์ อิงคสิทธิ์

  เหงาหงอย งดงาม แต่ไม่ถูกจริต
• 
  Klin กลินท์

  “ฉันไม่ได้หวาดกลัวความรัก แต่ฉันกลัวความรู้สึกอื่น ๆ ที่มีชื่อเรียกคล้ายคลึงกับมัน และความรู้สึกเหล่านี้เอง เป็นทั้งกับดักและหลุมพราง ซึ่งนำไปสู่ความแตกร้าวของความสัมพันธ์ที่ทำให้คู่รักไม่อาจแม้จะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้อีก หรือที่เลวร้ายไปกว���านั้นนำไปสู่ชีวิตที่ข่มขื่นดุจยาพิษ ตายซากด้วยความเบื่อหน่ายเอือมระอา นรกอีกรูปแบบหนึ่งของการมีชีวิตอยู่...ไม่ว่ามันจะลงเอยด้วยการอยู่ร่วมกันจนตายจากหรือการหย่าร้าง มันก็น่าสังเวชเท่าเทียมกัน” ,น.97
  
  ความรักคือการพเนจร
  อ่านหนังสือรักในเดือนรัก : เพลงรักคนพเนจร
  ความเรียงของแดนอรัญ แสงทอง ;
  จากงานเขียนหลาย ๆ ชิ้นของแดนอรัญ แสงทองที่ผ่านเข้ามาในโลกของการอ่านของข้าพเจ้า นี่เป็นเล่มแรกที่อ่านด้วยจังหวะ อารมณ์ของการอ่านอย่างช้า ๆ ไม่ถึงกับหยุดไว้กับที่แต่เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป อ่อนไหวแแต่เรียบ สุขุม ไม่เร่งรีบ ไม่ประหวั่นพรั่นพรึง เมื่อเทียบกับงานชิ้นอื่น ๆ ระหว่างบรรทัดได้คิดทบทวนกับชีวิตของตนเองในอะไรบางสิ่งบางอย่าง โดยเฉพาะตัวตนอีกคนหนึ่ง หรืออีกหลาย ๆ คนภายในตัวของเราเอง สำรวจตรวจตราภายในของตนเอง
  
  “ในนามของเงินตรา เกียรติยศ ชื่อเสียง และของความมั่นคงในชีวิต เราล้อมคุณไว้หมดแล้ว ขอให้คุณออกมามอบตัวซะดี ๆ” ,น.24
  
  พเนจรไปเถิด...
  
  อ่านหมายเลข ๘/๒๕๖๐ ลองหาอ่านดูครับ #เพลงรักคนพเนจร #แดนอรัญแสงทอง #อ่าน #อ่านแล้วอ่านเล่า #BooksBAR #ณอ่านTheReaderTheKlinLibrary #AtTheReader #กลินท์แลนด์ #KlinLand — in Bangalore, India.