Soul and Form by György Lukács


Soul and Form
Title : Soul and Form
Author :
Rating :
ISBN : 0850362512
ISBN-10 : 9780850362510
Language : French
Format Type : Paperback
Number of Pages : 184
Publication : First published January 1, 1910

György Lukács was a Hungarian Marxist philosopher, writer, and literary critic who shaped mainstream European Communist thought. "Soul and Form" was his first book, published in 1910, and it established his reputation, treating questions of linguistic expressivity and literary style in the works of Plato, Kierkegaard, Novalis, Sterne, and others. By isolating the formal techniques these thinkers developed, LukAcs laid the groundwork for his later work in Marxist aesthetics, a field that introduced the historical and political implications of text.

For this centennial edition, John T. Sanders and Katie Terezakis add a dialogue entitled "On Poverty of Spirit," which LukAcs wrote at the time of "Soul and Form," and an introduction by Judith Butler, which compares LukAcs's key claims to his later work and subsequent movements in literary theory and criticism. In an afterword, Terezakis continues to trace the LukAcsian system within his writing and other fields. These essays explore problems of alienation and isolation and the curative quality of aesthetic form, which communicates both individuality and a shared human condition. They investigate the elements that give rise to form, the history that form implies, and the historicity that form embodies. Taken together, they showcase the breakdown, in modern times, of an objective aesthetics, and the rise of a new art born from lived experience.

Soul and Form Reviews

  • Ahmad Sharabiani

    Die Seele und die Formen = Soul and Form, György Lukács

    Soul and Form is a collection of essays in literary criticism by Georg Lukács. It was first published in Hungarian in 1908, then later republished in German with additional essays in 1911.

    The collection primarily features essays on individual writers or philosophers, including Laurence Sterne, Richard Beer-Hofmann, Paul Ernst, Søren Kierkegaard, Theodor Storm, Novalis, Rudolf Kassner, Stefan George and Charles-Louis Philippe. By isolating the formal techniques these thinkers developed, Lukács laid the groundwork for his later work in Marxist aesthetics, a field that introduced the historical and political implications of text.

    تاریخ نخستین خوانش: روز دوم ماه آگوست سال2004میلادی

    عنوان: جان و صورت؛ نویسنده: جورج لوکاچ؛ مترجم: رضا رضایی، تهران، نشر ماهی، سال1382، در300ص، کتابنامه از ص299، تا صفحه300؛ موضوع: ادبیات، زیبایی شناسی، ادبیات جدید، تاریخ و نقد از نویسندگان مجارستان - سده20م

    نوشتارها و نامه‌ هایی از: «جورج لوکاچ»، در باره ی ادبیات، و زیبایی شناسی است؛ «لوکاچ»، در این نوشتار «جان و صورت»، لحنی پراحساس و گاه شاعرانه دارند؛ «لوکاچ» می‌گویند: (دو نوع واقعیت «جان» وجود دارد، یکی زندگی، و دیگری زیستن است، که هر دو فعلیت دارند، اما نمی‌توانند همزمان و باهم، فعلیت داشته باشند، پس وسایل بیان نیز، دو نوع است: شاعر یا هنرمند یا پدید آورنده ی اثر هنری، در «صورت» می‌زید، و نقاد یا جستارنویس در طلب «صورت» است؛ نقاد از تجربه‌ هایی سخن می‌گوید، که با «صورت»، یا «ژست»، قابل بیان نیستند...؛ نقاد، صورت‌ها را تجربه می‌کند، و لحظه ی سرنوشت‌ساز او، لحظه‌ ای است، که چیزها «صورت» کسب کنند، این همان لحظه ی یکی شدن «جان» و «صورت» است؛ نقاد چیزی ندارد عرضه کند، جز شرح شعر دیگران، اما به تجاهل، خود را با این وضعیت، انطباق می‌دهد، و بر جنبه‌ های مختلف «جان»، تاکید می‌کند؛ نقاد از زندگی تجربی، فراتر می‌رود، و به مثال‌ها، نزدیک‌تر می‌شود...،) پایان نقل

    اصل از دیدگاه «لوکاچ»، «صورت» است، و شوق نگارگرِ در جستجویِ «صورت»، باید ارضاء نشده، باقی بماند، زیرا همانکه خود گفته اند: «ارضای شوق پایان شوق است»؛ در این نوشتار، مباحثی همچون: «ایده کلیت»، «ماهیت صورت»، «نقش جستارنویس و نقاد»، و «اهمیت ژست»، مطرح شده است؛ همچنین نکاتی درباره ی افرادی همچون: «رودلف کاسنر» نقاد، «پاول ارنست»، «ریشارد بر»، و ...؛ در کتاب آمده است

    تاریخ بهنگام رسانی 11/04/1399هجری خورشیدی؛ 31/02/1401هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی

  • فرشاد

    مجموعه مقالاتیست درباره اهمیت نقد ادبی و ماهیت و چیستی فرم که تمی شاعرانه و احساسی دارد و شالوده‌ایست برای کارهای بعدی نویسنده درباب زیبایی‌شناسی مارکسیستی.

  • Mohammad Ranjbari

    مجموعه جُستارهای ادبی، که توسط لوکاچ و در سن 25 سالگی نوشته شده است. سرچشمۀ بسیاری از اندیشه های انتقادی لوکاچ در کتاب های مشهورش را در این کتاب برای نخستین بار می توان مشاهده کرد. مزیت بزرگ این کتاب، توجه نویسنده بر بسیاری از نویسندگان و اندیشمندان فراموش شدۀ تاریخ است که با تیزبینی و جامعیت، دوباره معرفی و تحلیل می گردند. به ویژه اندیشه های انتقادی کاسنر و عشق اعتلایی سورن کیرکگور و ریچارد هافمن.
    نوعی توسل و انقطاع به نظام فکری افلاطونی در این کتاب دیده می شود. نویسنده گاه به افلاطون گرایی اشاره و تایید دارد و گاه سریعاً از آن فاصله می گیرد. در بحث هایی چون: ماهیت جُستارنویسی، تاثیر ژست، تقابل و ارتباط صورت و مفهوم، بورژوا و هنر (که یکی از مهم ترین مقالات این کتاب است). متافیزیک تراژدی و ...
    بلوغ فکری لوکاچ در این مرحله مورد انتقاد نیست اما کم تجربگی و ارائۀ استنباط های شخصی، گاه خواننده را به تردید دچار می کند. به عنوان مثال، در مقالۀ «انزوای جدید و شعر آن» نویسنده به طور واضح تکه پاره هایی از یادداشت های خود را در مورد شعر اشتفان گئورگه بیان کرده است و ما با یک تحلیل سبک شناختی و سیر تاریخی مواجه نیستیم.
    در کل، این کتاب، برای اهل تخصصِ علاقه مند به نقد ادبی در اروپا جالب و قابل تأمل خواهد بود.

  • Mira میرا

    نه تنها استفاده كردم كه لذت هم بردم..البته فهم مقاله هاي آخر يكم سخت تر و زمان بر بود..
    با تشكر از مهرداد كه اين كتاب خوب رو بهم هديه داد..🙏🌺

  • Mohamad Ali sadeghi

    جان و صورت کتابی است در ستایش فرم و شاید یکی از قشنگترین بخش های آن بحث عشق کیرکگور باشد به رگینه اولسن. خود لوکاچ هم بعدها این ژست کیرکگور را تقلید کرد و از معشوقه خود دست کشید. او این کتاب را هم به

  • Elisa Kemp

    Another neat book to read. Lukacs was so depressed and interesting.
    He later committed suicide.

  • Will

    "Craftsmanship may have been Flaubert’s ideal, but to be a craftsman could, for him, only be a sentimental idea (in Schiller’s sense of the word), only a longing for an irretrievably lost simplicity. The craftsmanship of Storm, Mörike, Keller, the ballad-writer Fontane, Klaus Groth and others was, in the same sense [Schiller's], naive. The goal of the former (the Flaubertian aesthetes) was to approach ideal perfection through superhuman effort, that of the latter (Storm, Mörike, etc.) was to achieve the consciousness of honest work well done—the consciousness that they had done everything in their power to create a perfect thing. For the former the accent was on work, for the latter on life; for the former, life was only a means of attaining the artistic ideal, for the latter perfection of work was only a symbol, only the surest and finest way of exploiting every possibility ordered to them by life; a symbol of the fact that the bourgeois ideal—consciousness of work well done—had indeed been achieved.

    "This is why there was always a rather touching resignation about the way these men handed their works over for publication. No one was more clearly aware than they of the distance between something really perfect and the best that they themselves could do. But the awareness of this distance was alive in them with such immediate and regulated force that, actively, it played hardly any role at all."

  • Shubhakiyarti

    How to understand why tragedies can't make us laughing.