My Apprenticeship by Maxim Gorky

My Apprenticeship Reviews

• 
  Ahmad Sharabiani

  My Universities, Autobiography Part III, 1923
  تاریخ نخستین خوانش: ماه فوریه سال 1978 میلادی
  عنوان: در جستجوی نان؛ نویسنده: ماکسیم گورکی؛ مترجم: احمد صادق؛ تهران، سپهر، 1329؛ در 305 ص؛ تهران، فرخی، چاپ سوم 1356، در 305 ص؛ چاپ دیگر: تهران، نگاه، 1362؛ در 360 ص؛ چاپ دیگر: تهران، نگاه، 1388، در 351 ص؛ شابک: 9789643515478؛ چاپ بعدی 1392؛ چاپ دیگر: تهران، جامی، 1388؛ در 318 ص؛ شابک: 9789642575527؛ موضوع: سرگذشتنامه نویسندگان روسیه - قرن 20 م
  ترجمه ی نام اصلی رمان «دانشکده‌ های من» باید باشد. احمد صادق، رمان را با عنوان «در جستجوی نان» به فارسی ترجمه و انتشارات نگاه آن را منتشر کرده، موضوع رمان در حقیقت قسمت سوم از اتوبیوگرافی خود نویسنده است. ا. شربیانی
  
• 
  Shuhan Rizwan

  অপূর্ব! যা পড়লে জীবন বিস্তৃত হয়ে যায় আর তুচ্ছ ব্যক্তির বদলে মানুষকে আমরা চিনতে শিখি জাত হিসেবে- তেমন বইয়ের একটা।
  
  শৈশবে এই বই না পড়ার আক্ষেপ আমাকে অনেকদিন পোড়াবে।
• 
  Cemre

  "Çaldığımızla yaşıyoruz... Kazandığımızsa Tanrı'ya ve Çar'a gidiyor" (s. 362).
  
  Ekmeğimi Kazanırken, Gorki'nin Otobiyografisini oluşturan üç kitaptan ikincisi. Kitap Gorki'nin on - on bir yaşlarında kendi "ekmeğini kazanması" (aslında sadece kendi ekmeği de değil) işe başlatılmasıyla, Çocukluğum'un son bulduğu yerden, başlıyor. Kitapta işlenen beş altı yıllık bir süre boyunca Gorki'nin çeşitli işlerde çalışarak hayatı, Rusya'yı, insanları ve de kitapları tanıma sürecini okuyoruz. Biz de Gorki ile beraber anlattığı dönemin Rusyasını net bir şekilde tanıma imkânı buluyoruz. Benim için yukarıda paylaştığım alıntı bu durumu özetler nitelikte. Bunun yanı sıra Gorki'yi adım adım yazarlığa hazırlayan o kitap okuma sevgisini adım adım izliyoruz. Ben özellikle bu durumdan büyük keyif aldım.
  
  Benim Üniversitelerim'i de bir an önce okuyarak üçlemeyi tamamlamayı umut ediyorum.
• 
  Elnaz sh

  هی ! الکسی؛
  گمان میکنی که بقیه میدونن برای چی زندگی میکنند؟!!!!...
• 
  ZaRi

  شاید نسبت به همه کس مهربان باشم.اما نشان نمیدهم.آدم نباید به مهربانی و خوبی خود اعتراف کند زیرا مردم ازش سوءاستفاده خواهند کرد،همان طور که در باتلاق مشتی گل خشک متلاشی می شود،یک آدم مهربان و خوب را نیز خرد میکنند و لگدمال می سازند.
• 
  Enis

  Ekmeğimi Kazanırken, Maksim Gorki'nin hayat hikayesine Çocukluğum'da kaldığı yerden devam ettiği serinin ikinci yapıtı. Aynı ilk eserde olduğu gibi yine tüm hikayeyi kendı ağzından anlatan yazar, bu eserinde yaşadığı devrin Rusyasını ve insanlarını yavaş yavaş olgunlaşmaya başlayan bir gencin gözüyle bize aktarmaya çalışmış.
  
  Çocukluktan çıkarak, hiç eğitim göremeden çalışma hayatına atılmış bir bireyin başından geçenlere değinirken, özellike değişik insalara, zor çalışma şartlarına, bol iki yüzlülüğe, içkiye, kumara ve tabii kadınlara değin birçok düşüncesini paylaşmış Gorki. Anlatısında birden fazla karakterin yükselişine ve düşüşüne şahit olduğumuz gibi, çevresinde olanların gelişmekte olan bir birey üzerinde bıraktığı etkileri de açıkça sunmuş okuyucuya. Özellikle kitaplar, yazarlar, bu eserde kesinlikle Gorki'yle birlikte baş rolde denebilir.
  
  Belkide daha çok hayatın içinde geçtiği için yahut yazarın maharetinden, ben bu kitabı serinin ilk kitabına göre daha doygun buldum. İlk kitaptan çok alıntı olması, seriye farklı sırayla başlayanların eksik kalmasına sebep olabilir. Buna rağmen özellikle iyi kitap, kötü kitap ayrımını çok yerinde ve doğru buldum. Genel olarak yazarın daha fazla kişisel görüş bildirdiği bir eser olarak değerlendiridim.
  
  Eser özellikle biyografi tarzı için klasik kelimesinin hakkını sonuna kadar veren bir yapıt. Fakat sadece bu tarzı sevenlerin değil hayattan bir şeyler öğrenmek isteyen herkesin okuması gereken bir metin.
  
  
• 
  Emrah Şakar

  otobiyogrofik üçlemenin ikinci kitabı olan ekmeğimi kazanırken, onlu yaşlarında yavaş yavaş hayata atılmaya başlayan bir çocuğun, rus toplumunun en yozlaşmış döneminde başından geçenleri tertemiz bir dille okura aktarıyor.
  
  yavaş yavaş çocukluktan çıktığı yıllarda yazar, fikir hayatının nasıl olgunlaştığını, tutkularının nasıl ortaya çıktığını, hayatında iz bırakan insanları ve mekanları, çok güzel tasvirlerle kaleme almış. tam olarak insan karakterinin olgunlaştığı yıllarda, içerisinde yaşanılan toplumun bireyi ne derecede etkilediğini görebilirsiniz. bu açıdan yetişkinler olarak, günümüz türkiye’sinde yetişmek zorunda kalan çocuklara karşı bakış açınızı da değerlendirebileceğiniz bir eser.
  
  gorki'nin küçük yaşlarda ortaya çıkan okuma tutkusu insana ilham verecek cinsten. ayrıca karşısına çıkan zorluklar karşısındaki direnci, çevresindekilerden duydukları ile kendi tecrübelerini birleştirerek ortaya özgün bir karakter koyması ve bu karakterin tüm gelişim evrelerini de kaleme aldığı için okumayı, takip etmeyi kolaylaştırması okura keyifli bir okuma vadediyor.
  
  eser içerisindeki yan karakterlerin çoğunun ağızlarından asla “tanrı” kelimesini düşürmemelerine rağmen, her türlü pisliğe bulanmaları, bunu da normalleştirmeleri, ülkemizde akşam haberlerini izliyormuşçasına nahoş bir tat bırakıyor gerçi. sanırım yozlaşmanın maskesi; doğu toplumlarında her zaman “din”, “tanrı” veya “allah” oluyor. böyle bir ortamda büyümüş ancak elinden geldiğince düşünce hayatını zenginleştirmeye çalışan gorki’nin ilerleyen yaşlarında neden devrim yanlısı olduğunu daha iyi anlayacaksınız.
  
  büyüklerinin isteğiyle iş hayatının kucağına bırakılan 8-9 yaşındaki bir çocuğun, oradan oraya sürüklenmesini, çoğu zaman itilip kakılmasını, nadiren sevgi, saygı ve ilgi görmesini okuyacaksınız. bunun yanında aynı ilk kitaptaki gibi enfes mekân tasvirleri sizleri bekliyor.
  
  
• 
  Masoud

  زندگی، ملاحظه می کنید، همین زندگی ممکن است آن چه را که در روان ها و دل های ما، عدالت خواهی، خوبی و مهربانی است زایل کند و بزداید.
• 
  Arman Behrad

  از نظر افراد ساكن طبقه ي بورژوا هر فرد در طبقه ي خودشون يك انسان منحصربه فرده، اما سايرين همه يك نفرن، پرولتاريا.
  گوركي اين نگاه رو تو اين كار خرد ميكنه.
  كتاب سفري است به دنياي ناشناخته ها، دنياي پرولتاريا
• 
  Cemre

  Kendime bu kadar yakın hissettiğim, her bir duygusunu derinden duyduğum başka bir yazar daha sanıyorum ki yok. Otobiyografi serisinin bu ikinci kitabını da severek okudum bitirdim. Herkes okumalı, onu kendi kaleminden tanımalı, bilmeli diye düşünüyorum.
• 
  Nadia

  اولين كتاب از ادبيات روسيه براي من شد اتوبيوگرافي ماكسيم گوركي و كتابي كه نوجواني نويسنده ر توصيف مي كرد البته نويسنده خود كودكي اش رو توصيف مي كرد. پر از درد و پر از رنج . ظلم همه جاي دنيا يه معني اره به شكل هاي مختلف ظاهر مي شه و همه ي مردم تو دوران ظلم ، مي تونن زندكي رو برا خودشون و برا اطرافيان سخت تر كنن . شايد كمي مهربان تر باشيم اين همه رنج رو تو دنيا سبب نشيم . هر نسل به ادم هاي مهربون تر نياز داره .
• 
  Onur

  Aleksey is a small and poor kid. And the book tells his life story from at the beginning. There are interesting points regarding his family, his grandma and his friends. It is nice book.
• 
  Ceren Atlı Akgünler

  "İşi hakkında şöyle derdi Ardalyon:
  - Kendime tahta bir tabut yapabilmek için insanlara tuğladan evler yapıyorum." (s. 386)
  
  Beni çok etkileyen bir durum Gorki'nin hayat hikayesini okuyor olmak. Böylesine bir insanın yaşam macerası, geçtiği patikalar, tanıştığı insanlar... Aradan yüzyıl geçse bile insanların sorunlarının değişmediğini görüyorum. Zaman ve mekanın ötesine uzanan bir ilişki kuruluyor böylece. Kurgu dışı kitapları okurken en çok da bu durum beni etkiliyor. Benim de bir emekli işçinin kızı olmam sebebiyle daha da bir özdeşleştirdim kendimi sanırım. Yukarıdaki alıntı ise beni en çok etkileyen hatta tabiri caizse can evimden vuran bir cümle oldu. Daha güzel açıklanabileceğini hiç zannetmiyorum.
• 
  Utsob Roy

  ম্যাক্সিম গোর্কির আত্মজৈবনিক লেখাগুলোর দ্বিতীয় খণ্ড এটি। বোধকরি 'মাই এপ্রেন্টিসশিপ' নামও বইটি প্রচলিত। প্রথম বইটির শেষ থেকে এটি শুরু।
  
  বইটায় গোর্কির কৈশরের কর্মজীবনের ছবি পাওয়া যায়। যদি ছবি আঁকা হত তবে পাওয়া যেত বিষাদময় অসংখ্য রঙের সমাহার।
  
  এই বইয়ের গোর্কির স্বপ্নেও ভাবার অবকাশ ছিল না প্রথাগত শিক্ষা নেওয়ার। তবে প্রচণ্ড জ্ঞানের ক্ষুধা, গল্পের ক্ষুধা ছিল তাঁর। আর ছিল পায়ের তলায় সর্ষে। কখনো একজন জুতোর দোকানের কর্মী থেকে আর্কিটেক্টের শিক্ষানবীস, সেখান থেকে স্টীমারের রসুইয়ের কর্মী, পাখি ব্যবসায়ী, ধর্মীয় বই আর ছবির দোকানে কাজ, ছবি আঁকতে শেখা, আবার শিক্ষানবীস... এভাবেই চলতে থাকা। এরমাঝে বই পড়ার অদম্য ইচ্ছে। সুযোগ পেলেই বই নিয়ে বসা, বইয়ের জন্য অপমানিত হওয়া, বইয়ের জন্য স্নেহ পাওয়া, বই থেকে স্বপ্ন দেখা।
  
  আর আছে মানুষ, হরেকরকমের। আইকনের ওয়ার্কশপের শিল্পীরা, জাহাজের খালাসিরা, সামরিক মানুষজন, উঁচু ও নীচুতলার দেহপসারিনী, দিনমজুর। কদাকার মানুষ, ভিতরে ও বাহিরে, সুন্দর মানুষ। গোর্কিকে দেখা যায় মানুষ বোঝার ভয়াবহ চেষ্টারত। এ যেনো জীবনপণ!
  
  আরো দেখা যায় ক্রমশই নড়বড়ে হতে থাকা ধর্মবিশ্বাসের ভিত্তি।
  
  মৃত্যু আছে, দৈন্য আছে, মানুষে অকারণ নিষ্ঠুরতা, মানুষের অবাধ ভালোবাসা সব আছে। একজন মানুষের হঠাৎই পচে যাওয়া, একজনের তিলে তিলে মৃত্যু, একজনের সবসময় আনন্দের সাথে বাঁচা। আবার সবকিছুতেই এক বিষাদের রঙ। বুঝি এই রঙটাই রাশিয়ার দারিদ্র্যের মূল রঙ ছিল।
  
  'গোর্কি' মানে 'তিক্ত'। এই বইতে তার তিক্ততার একটা কৈফিয়ত পাওয়া গেলো, “Why do I relate these abominations? So that you may know, kind sirs, that is not all past and done with! You have a liking for grim fantasies; you are delighted with horrible stories well told; the grotesquely terrible excites you pleasantly. But I know of genuine horrors, everyday terrors, and I have an undeniable right to excite you unpleasantly by telling you about them, in order that you may remember how we live, and under what circumstances. A low and unclean life it is, ours, and that is the truth! I am a lover of humanity and I have no desire to make any one miserable, but one must not be sentimental, nor hide the grim truth with the motley words of beautiful lies. Let us face life as it is!” এই কথাগুলোকে বাস্তববাদী লেখার মূল সুরও বলা চলে।
  
  এই বইটির শেষে গোর্কির বয়স হয় সবে পনের। পনেরটা বছর তার জন্য সহজ ছিল না। এই দুর্বিষহ জীবন গোর্কিকে করেছে 'গোর্কি'।
• 
  Ubaid Talpur

  completed the 2nd book of Gorkhi's autobiography, it's written like novel, a best book everyone should read it ,
  if I say it's only a autobiography then it'd be unfair it's self help book as well , well he didn't write what to do or what not to do but he showed his experiences in his life...
• 
  Despoina Despoina

  Πολύ ωραίο, όχι όμως τόσο όσο εκπληκτικά είναι Τα Παιδικά Χρόνια. Πάμε για το τρίτο μέρος της αυτοβιογραφίας, Τα πανεπιστήμιά μου.
• 
  Elçin Arabacı

  Mujikleri bir Gogol'dan bir de Gorky'den okumalıymış. Başka tüm yazarlar tam da Gorky'nin dediği gibi görmek istediklerini görüp, idealizasyona gidiyormuş. Bu romandan en iyi bunu anladım.
• 
  آية حسن

  سيرة ذاتية من الكاتب الروسى ماكسيم جوركى فى فترة شبابه وسط الفلاحين و الطلبة و محاولته دخول الجامعة و التنقل بين عدة وظائف , اعتبرت الكتاب رواية اكثر من سيرة ذاتية لان مش فيها تأريخ واضح او حتى تسلسل للاحداث و الكتاب ملئ بالحوارات مع شخصيات قابلها الكاتب خلال تنقله ، حتى مش ممكن اعتبار الكتاب نص روائى لانه اقب لنصوص متفرق و مختلطة بشكل غريب .
  الافكار فى الكتاب مش زى ما كنت متخيلة فى وصف احوال الفلاحين و الطلبة او مشاهد تقريرية ، الافكار كلها شوفتها من نظرة الكاتب و تعايشة معاهم و مواقف معينة زى مجمعات سكن الشباب او كلامه مع عامل او فلاح .
  قرأة الكتاب كانت نوعا ما صعبة بس دة مش عيب الترجمة و شكل الكتابة نفسه مواقف و شخصيات متدخلة بدون فواصل الا قليل .
  كانت تجربة كويسة و اعتقد كتاب طفولتى لمكسيم جوركى هايبقا محدد اكتر او ليه خط زمنى اكتر من دة
• 
  Illiterate

  Gorky sees the horrors of life but remains humane and engaged.
• 
  Joel

  Do Russians love to suffer, or do they simply find ways to cope with the difficulties that tribe and geography have subjected them? One cannot but entertain the idea that Russians, perhaps unwillingly but certainly sometimes enthusiastically, tend to revel in their own difficulties. Lev Gumilev called it “passionarity”, the best description of which might be “Russian capacity for suffering as their special contribution to world order.” The French have philosophy, the Germans have industry, the English have law – the Russians have suffering.
  
  That is certainly, at least, what Putin believes.
  
  Maxim Gorky is Soviet Russia’s most important writer. The inventor of the genre of “Socialist Realism” – ‘Tractors of the world unite!!’ “My Apprenticeship” is the middle book in his three-part autobiography. A coming of age story of a young man trying to find his way in a backwater part of Tsarist Russia beside the Volga. And how he was saved by books.
  
  There is something tremendously compelling in Gorky’s writing. I, who have read a tremendous amount of Russian literature, would place “My Apprenticeship” at the top of the pile. Like all Russian literature, but maybe more so, this book was full of humanity. It bleeds with the suffering people forced to work for nothing; it sorrows for the prostitutes of Gorky’s home town with no better option – and it seethes with contempt against the feckless moneyed classes. In short, it is perfect literature upon which to build a revolution. Stalin knew this, as did Beria and Lenin and the others. Though Gorky died early into the Soviet Russian experiment, he had a fundamental role in setting the tone that still exists today.
  
  It is nihilistic, Gorky’s Russia. It has religion, but that faith does not provide answers. It has royalty, but to live for the pleasure of the Kings and the Tsars is not something that any longer motivates turn of the 20th century Russia. Sartre would be happy in Gorky’s world, as would Nietzsche – Camus would object to its joylessness. To be honest, I found it compelling. The powerless fight against the forces of darkness – never really hoping to win but knowing you have to fight anyway. The sadness at a life that doesn’t seem to go anywhere. The frustration at the all-to-apparent rewards for wickedness. These also affect me, bolstered by my own experiences in a world that does not seem to care (read “I, Charles, From the Camps” – my finest novel about Ugandan poverty and rebellion, a novel I believe Gorky would have loved).
  
  I’m sure Gorky would have been tremendously disappointed by Stalin’s Russia. He died just one year before the purge (who knows, maybe had he lived he could have protected Osip Mandelstam and Gurgen Mahari and so many others from the Gulag). Yes, Gorky would have been heartbroken by Stalin’s brutality. But he would have understood it – it would have seemed to him the most natural thing in the world
• 
  Banu Sancar

  “Güneşi görmek şurada dursun, varlığının bile duyumsanmaz olduğu, hatta güneşin bütünüyle unutulduğu kasvetli güz günlerinde kim bilir kaç kez ormanda yolumu yitirdim! Bir keçiyolu olsun bulamadan ormanda dönüp durmuşsundur ve artık adım atacak halin kalmamıştır; sonunda dişlerini sıkıp ormanın en sık yerine dalarsın; çürümüş dallar, ayağının altında oynayan, gevşek bataklık tümsekleri arasından yürür gider ve... sonunda yolu bulursun!”
  
• 
  Taylor Lee

  In Gorky there lies the jewel of humanity amidst the rubble of humanity.
• 
  عواطف عبدالعزيز

  مشكلتي كانت مع الترجمة! سيئة لدرجة لا تصدق!
  بالإضافة إلى أن بعض الصفحات طبعت ثلاث مرات
  والعديد من الصفحات مفقودة كان يجب أن تحل محل الصفحات المكررة!
  
• 
  Hà

  "Sau khi khoắng bùn lên, họ sục sạo trong chỗ bẩn thỉu ấy như những con lợn và rống lên vì thích thú được bôi nhọ, được chế giễu những điều đẹp đẽ nhưng quá xa xôi, khó hiểu và buồn cười đối với họ".
  Kiếm sống - vì không thể tìm được bản này nên đành note tạm vào bản tiếng anh. Lần thứ 2 đọc lại sau khoảng 4 năm, quyển sách như rút ruột tôi ra. Văn học Nga có phải luôn đẹp như vậy? Tôi không thể tưởng tượng được có ai đọc về những cánh rừng hùng vĩ, ấm xamova và những ngày mùa đông vô tận xứ bạch dương mà không choáng váng trước vẻ tuyệt diệu của chúng. Kí ức tuổi thơ về dãy An-pơ trong truyện cổ Andersen ùa về khiến tôi thấy mắt mình cay môi cười và trái tim cứ rạo rực mãi. Con người qua đôi mắt chú bé Aliosa 15 tuổi hiện lên sinh động tôi thấy mình dạt dào những niềm yêu ghét buồn vui lẫn thờ ơ khinh bạt, hợp ý tôi quá, chí lý quá. Có phải vì tôi ngây ngô và nhiệt thành hệt như chú hay sao. :-)
• 
  SHoBBar MZ

  خاطرات نوجوانی و بلوغ ماکسیم گورکی . زمستون 86 یکی از دوستا و همخونه های چندین ساله‌م که واقعا حق برادری به گردنم داشت قرار بود ازدواج کنه و از اینجا بره . قبل رفتنش این کتاب رو بهم داد ، اونهم یه چاپ قدیمی مال قبل از انقلاب . میراث پدرش بود که بعد از مرگش به پسرش رسیده بود . همون دوستم من رو با ادبیات روس و داستایوسکی مشخصا آشنا کرد و این کتاب سکانس آخر دوستی ما بود . بعدها چاپ جدیدش رو هم خریدم و هر سال بهمن ماه قسمت اول کتاب که ماکسیم و پسرعموش میرن سر وقت قبر گنجشک!!! رو می‌خونم . تا حالا فقط به یک نفر پیشنهاد کردم بخونه که لیاقتش رو داشت . باید بچگی سختی رو گذرونده باشی تا حکایت این کتاب رو بفهمی . گورکی این رو در ادامه‌ی کتاب دوران کودکی نوشته
• 
  Claire

  This book made me fight with myself, so I finished it Friday and didn't comment until Monday. The story is dreadful, yet through it you can better understand from where these people come.
  
  Overall I decided this book is likable since Gorky writes well - see, it's not that the story is poorly written, but rather it describes less-than-perfect scenarios. (Also I may generally think lesser of teenage guys…)
  
  It's convenient to see snow all around me while perusing Gorky - the main way I was able to overcome the intensity of the Chinese weather was through my Dostoevsky, see��� but right now, as I read Gorky, it is cold, icy/snowy, and peaceful. Next: My Universities!
• 
  Aydin Gulec

  Büyük Rus yazarı Maksim Gorki'nin üç kitaptan oluşan özyaşam öyküsünün ikinci kitabı, kendisinin çocukluktan ergenliğe geçiş dönemini ve bu dönemde yaşadıkları ve deneyimlerini usta bir şekilde bize anlatıyor. 19. yüzyıl Rusya'sında halkın durumu yaşananlar köy yaşamı, şehir yaşamı, inanılmaz bir cahillik çerçevesinde belirlenmiş toplumsal yaşam. Yobazlık ve batıl inançlarına rağmen yozlaşmış ve bunu umursamayan bir halk. Devrimin 100. yılında Rus Halkı'nın nereden nereye geldiğini çok güzel gösteren gerçekçi bir şaheser. Ayrıca Gorki'nin bu yaşam mücadelesi içindeki kendi yeri ve yerini sorgulaması, kitaplarla tanıştıktan sonra topluma ve insanlara bakışındaki değişim. İnsan denen canlının gerçekçi bir sorgulaması.
• 
  Kadir Kılıç

  Gorki'nin Otobiyografik Üçlemesinin 2. kitabını okudum. Serinin ilk kitabı olan Çocukluğum'dan sonra bu kitap biraz sıkıcı geldi, bu sıkıcı bazı kısımların üzerinde fazla duruşmasında kaynaklanıyor. Yoksa kitabın tamamı sıkıcı değil, yer yer çok beğendiğim ve keyifle okuduğum kısımlar da oldu.
  
  Gorki bu kitap boyunca yavaş yavaş çocukluğundan çıkıp yetişkinliğe adım atıyor. Bir yandan çalışarak hayat tecrübesi kazanırken, bir yandan da bulduğu her fırsatta kitap okumaya çalışıyor.
  
  Gorki'nin en büyük Rus yazarları arasına girmeyi nasıl başardığı 3. kitaba kaldı. 3. kitabı da hemen okuyup seriyi tamamlamayı düşünüyorum.
• 
  Deniz T.

  “Çünkü insanoğlunu sabretmekten,dış koşulların gücüne boyun eğmekten daha korkunç bir şekilde sakatlayan başka hiçbir şey yoktur.Her şeye karşın yine de toprağa sakatlanmış olarak girersem,son saatimde,biraz da gururla,iyi insanların ruhumu çarpıtmak için kırk yıl uğraştıklarını ama bu inatçı çabadan pek de başarılı bir sonuç alamadıklarını söyleyeceğim.”
• 
  Aslıhan Çelik Tufan

  Gorki nin ızdırap dolu hayatını okumaya devam ediyoruz. Kendisine saygımız bir nebze daha artıyor.Bir yazarı tanımak
  için şahane bir fırsat bu seri.
  Keyifli okumalar.