Πρωινό άστρο by Yiannis Ritsos

Πρωινό άστρο Reviews

• 
  Anastasia

  "Πρέπει να μάθεις να μην αγαπάς εκείνους που λαβώνουν την αγάπη".
  
  Αν ποτέ κάνω κόρη θα της το διαβάζω για νανούρισμα! Απλά υπέροχο!!
• 
  ιφιγένεια παπούλη

  «τα δέντρα ανθίζουν,
  δεν ξέρουν γιατί,
  ανθίζουν.»
  *
  «ο θεός των σπουργιτιών και των παιδιών
  πίσω από μια κουρτίνα λουλουδένια
  κοιτάζει το παιδί μου
  που κοιμήθηκε.»
  
  🐦
  
  χρειαζόμουν κάτι τόσο τρυφερό.
• 
  Eliza

  Υπέροχο!
• 
  Irini Gergianaki

  Γιατὶ δὲν εἶναι κοριτσάκι
  νὰ μάθεις μόνο ἐκεῖνο ποὺ εἶσαι,
  ἐκεῖνο ποὺ ἔχεις γίνει,
  εἶναι νὰ γίνεις
  ὅ,τι ζητάει
  ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου.
  
  Ἄλλη χαρὰ
  δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη
  ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις
  Νὰ τὸ θυμᾶσαι κοριτσάκι.
  
  
• 
  Dimostenis Yagcioglu

  Ο Γιάννης Ρίτσος έγραψε το Πρωινό Άστρο το 1955 για τη νεογέννητη τότε κόρη του Έρη. Είναι δομημένο σε 19 ενότητες και περιέχει τους πιο τρυφερούς στίχους του ποιητή. O Ρίτσος, ως νέος μπαμπάς, τραγουδά στο κοριτσάκι του τη�� αγάπη του, κάποτε το νανουρίζει, και περιγράφει την ευτυχία που έφερε στη ζωή του και στην οικογένεια η γέννησή του. Στο ποίημα, βεβαίως, όπως και σχεδόν σε όλα τα ποίηματα του Ρίτσου, υπάρχει κι ένα όραμα για έναν ειρηνικότερο και δικαιότερο κόσμο. To όραμα όμως είναι δευτερεύον. Πρωτίστως εκφράζει την αγάπη του, χωρίς όμως να αποφεύγει πλήρως να αναφέρει και τα δεινά της ανθρωπότητας. Μιλάει με αγάπη αλλά και με ειλικρίνεια.
  
  Ένα τμήμα του ποιήματος έχει μια ιδιαίτερη και επιπλέον αξία. Ο Ρίτσος, εμπνευσμένος από το "Πάτερ ημών" (την Κυριακή Προσευχή) και έχοντάς το ως πρότυπο, γράφει μια προσευχούλα για την κόρη του, την οποία μπορούν να λένε όλα τα παιδιά (ακόμη και μη χριστιανάκια) και να την καταλαβαίνουν:
  
  «Καλέ θεούλη
  εμείς είμαστε καλά.
  Κάνε εσύ καλέ θεούλη,
  νάχουν όλα τα παιδάκια,
  ένα ποταμάκι γάλα,
  μπόλικα αστεράκια,
  μπόλικα τραγούδια.
  Κάνε εσύ καλέ θεούλη,
  Νάναι όλα καλά,
  Ετσι που κι εμείς
  Να μην νοιώθουμε ντροπή
  Για την τόση μας χαρά»
  
  Εδώ βέβαια προσθέτει την έννοια της ντροπής για όσα έχουμε εμείς ενώ οι άλλοι τα στερούνται, κάτι που δεν υπάρχει μεν στην Κυριακή Προσευχή, αλλά που δεν είναι και ασύμβατο με το πνεύμα της.
  
  Συνιστώ το ποίημα σε όλους τους μπαμπάδες, αλλά και στα παιδιά τους.
• 
  Φωτεινή Παλιεράκη

  Ένα απίθανο κείμενο να χαρίσεις στο παιδί σου