| Title | : | The Artamonov Business (The greatest masterpieces of Russian literature) |
| Author | : | |
| Rating | : | |
| ISBN | : | 0900948248 |
| ISBN-10 | : | 9780900948244 |
| Language | : | English |
| Format Type | : | Hardcover |
| Number of Pages | : | 344 |
| Publication | : | First published January 1, 1925 |
The Artamonov Business (The greatest masterpieces of Russian literature) Reviews
-
Roman Rusya'da 1860'larda toprak köleliğinin kaldırılmasıyla özgürlüğüne kavuşan Artamonov ailesinin ve onların kurdukları tekstil işinin 1917 Devrimi'ne kadar üç kuşağı kapsayan öyküsünü anlatıyor. Artamonovlar'ın bu üç kuşağının hayatları sırasıyla Rusya'nın imparatorluk, endüstriyel ve sosyalist dönemlerini temsil ediyor. Serflik mentalitesinden kopamayan baba İlya Artamonov'dan başlayarak onun mutlak otoritesinin kölesi olan oğlu Pyotr'a, sonra onun saf oğlu Yakov'a ve fabrikalarının yarım asır boyunca hükmettiği işçi sınıfına uzanan bir yığın karaktere rastlıyoruz. Bu karakterlerin nezdinde Gorki, radikal toplumsal reformların ya da sosyal statü değişikliklerinin enaniyet, cehalet, ahlaksızlık gibi kökleşmiş sıkıntıların karşısında adeta hükümsüz kaldığı bir toplum savruluşunu resmediyor.
***
Çeviriyle ilgili olarak bir husus belirtmek istiyorum. Cümlelerde zaman kipi kullanımlarının ani değişmesine bağlı epeyce zaman tutarsızlığı problemi bulunuyor ve bu akıcılığa fazlaca darbe vuruyor. Bu durum romanın ikinci yarısında daha az hissedilse de genel okuma tadını fazlasıyla kaçırıyor. Eser özelinde başka bir çevirmenin tercih edilmesinin daha sağlıklı olabileceğini düşünüyorum. -
Very original novels despite their common theme. A beautiful reading.
-
Τρεις γενιές της οικογένειας Αρταμόνοφ (άγνωστο γιατί στην ελληνική έκδοση έγιναν Αρταμάνοφ), από την απελευθέρωση των δουλοπάροικων μέχρι και την επανάσταση του 1917 και την ανάρρηση στην εξουσία των Μπολσεβίκων (με την καταστολή και λογοκρισία που ακολούθησε), την οποία ο Γκόρκι ήδη δεν έβλεπε με καλό μάτι, πριν καν ο Στάλιν αναλάβει τα ηνία...
Τα ιστορικά γεγονότα είναι σε δεύτερο πλάνο και βιώνονται "θαμπά" και "από απόσταση", σαν απόηχος των εξελίξεων στον κόσμο, καθώς η πλοκή έχοντας στο επίκεντρο την καθημερινή ζωή της ρωσικής επαρχί��ς καταγίνεται με τα έργα και τις ημέρες απλών ανθρώπων.
Τίμιο μέσα στον σοσιαλιστικό ρεαλισμό του, αποδίδει μια αθωότητα στον αγρότη και τον εργάτη πρώην δουλοπάροικο και μια σηπώμενη ηθική στον ανερχόμενο καπιταλιστή, αλλά χωρίς ποτέ να το πετάει με δύναμη στο πρόσωπο του αναγνώστη. -
Gorki'nin okuduğum ilk kitabı. Ölmeden önce okumanız gereken 1001 kitap listesinde olması nedeniyle okudum. Artomonov ailesinin 3 nesil boyunca yaşadıkları ve fabrikanın kuruluşu ve devrimin geçmesine kadar anlatılan bir roman. Benim için asıl ilginç olan kısmı Gorki bu eseri Rusya'ya döndükten sonra yazmış. O dönemde kendisine uygulanan sansür nedeniyle ev hapsinde tutulması ve tüm eserlerin devrim öncesi konulardan seçmesi gerekmiş. Eminim ki yazmak istediği çok şey varmış ama sansür nedeniyle kitap yarım kalmış izlenimi uyandırdı bende. Onun dışında yazarın dili sade ve kitap gayet akıcı,kolay okunan bir üslupla yazılmış.
-
İlya Artamonov ve üç oğlu artık özgürlüğüne kavuşmuş ve yepyeni bir düzen kurmak için bir kasabanın yolunu tutmuşlardır. Halk her ne kadar bu aileyi başlarda sevmese bile Artamonovlar yılmadan çalışıp kendilerine keten fabrikası kurmayı başarırlar. Rusya artık değişmeye başlamıştır. Bir zamanlar işçi sınıfı diye adlandırılan toplumun güç kazanarak toprak sahipliğine ve elbette devrimciliğin doğuşu kaçınılmaz bir gerçek olacaktır.
Tek bir ailenin üç neslini anlattığı bu metin yükseliş, bocalama (aile ve toplum içi çatışmalar), çöküşü (devrim sonrasındaki sefalet) okuruz. Dönem Rusya'sında kapitalist gelişimi gözlemlerken toplum üstündeki yan etkileri ince bir işçilikle işleyen Gorki, sınıflaştırılmış halkı bizlere bu aile üstünden aktarır. Baba, oğul ve torun üçleminde aile, açlık, evlilik, para ve ölüm unsurları işlenir.
Gorki, toplumsal gerçekçi akımının temsilcilerindendir. Özellikle metin boyunca diyaloglar ve karakterlerin gerçekçi olması yadsınamaz. Zor okunan ama kitap bitiminde iyi ki diyebileceğiniz bir roman diyebilirim. Tıpkı Gorki'nin Ana kitabı gibi bu romanda da işçi sınıfının yükselişine tanıklık ettim. Eğer erteliyorsanız bence geciktirmeden okuyun derim.
#artamonovlar #maksimgorki #turkiyeisbankasikulturyayinlari -
3,5**
-
Μέχρι σήμερα δεν είχα διαβάσει Μαξιμ Γκορκι και ανυπομονούσα να ξεκινήσω τους Αρταμανωφ ομως, η αλήθεια είναι ότι το εν λόγω βιβλίο με απογοήτευσε αρκετά. Ένα μυθιστόρημα με ελάχιστη πλοκή και πολύ φλυαρια, ωστόσο έντονα φιλοσοφημενο, από εκείνα που εμένα προσωπικά δεν με εντυπωσιαζουν και δεν μου μου πάνε καθόλου. Τρία αστεράκια από εμένα και πάμε γι'αλλα!
-
koskoca bir sülalenin külliyatı, çok sağlam roman. belki de tek tatsız yanı çok fazla isim olması
-
I have a real weak spot for Russian literature, for some reason. I have enjoyed almost all of it I have read, although I greatly preferred Anna Karenina to War and Peace. Last year, though, I made a run at The Brothers Karamazov, and although I had thoroughly enjoyed both Crime and Punishment and The Idiot, I found I got bogged down and never got through it. I mean, I was three or four hundred pages in, and very little had happened! Some day, I may try to go back, but for the moment, I'm content to let that one lie.
Note: The rest of this review has been withheld due to the changes in Goodreads policy and enforcement. You can read why I came to this decision
here.
In the meantime, you can read the entire review at
Smorgasbook -
Gorky's book, originally published as The Artamonov Business, is about the decline (decadence) of the Russian middle class between the years 1863 and 1918--or in other words, between the serf's emancipation and the Bolshevik revolution. It is a character study depicting the Artamonov family over three generations, as their family business at first thrives and then declines as the family itself declines and the social revolution gains impetus.
Peter, the eldest son observes, "The business is growing," while the family's groundskeeper (and self-styled philosopher) says, "A business is like mould in a cellar. It grows by its own force." -
Η σπονδυλωτή διήγηση της ιστορίας της Ρωσίας των 50 χρόνων πριν την επανάσταση με τρόπο που μόνο οι Ρώσοι λογοτέχνες μπορούν, απλά και διεισδυτικά .
-
Dünyaya geldin mi ölene kadar yaşarsın...
.
İpek Dadakçı’nın, Dünya Klasikleri Okuma Kulübünün Şubat ayı kitabı Maksim Gorki’den Artamanovlar’dı. Çok öncesinde Ana ilk okuduğum klasikler arasındaydı ve çoğunlukla beğendiğimi hatırlıyorum. Rus edebiyatına hiçbir zaman ısınmayı başaramadığımdan nadiren okumalar yaparım. Artamanovlar neyse ki sevdiğim klasiklerden oldu. Kitap toprak köleliğinin sona ermesinden sonra kendi işini kuran ve fabrika açan Artamanov ailesinin 3 kuşak yaşadıklarını anlatıyor. Çok sade bir anlatıma sahip ve oldukça akıcı yazılmış. Ayrıca geleneksel yaşamın birçok detayına yer verilmiş. Kadınların yaşadığı zorluklara değinmiş olması da kitabın yazıldığı dönem göz önüne alındığında harika. Nikita, Tihon, Natalya okumaktan keyif aldığım karakterlerdi. Kitap genel olarak baba İliç ve devamında Pyotr üzerine odaklanıyordu ki onlar da takip etmesi hoş, farklı karakterlerdendi. Kitabın başlangıç ve orta kısımlarını daha çok beğendim. Çoğunlukla olaylar kısa anlatılmıştı, hızlı geçişler vardı bu yüzden keşke biraz daha detaylı olsaymış dedirtti. Ama akıcı olmasına rağmen yer yer sıkıldığımdan detaylı yazılmamış olması bir yandan iyi olmuş. Buddenbrooklar tadını veren bir tarza sahip ancak Thomas Mann’i okumaktan daha çok keyif almıştım. Okurken açgözlü insanların domuza benzetilmesi aklıma hemen Orwell’i getirdi. Acaba o da bu kitabı okumuş mudur, belki de bu betimlemeden etkilenmiştir diye düşünmeden edemedim. Nehir roman sevenler için hoş tercihlerden olacaktır. Rusya’nın ekonomik ve siyasi dönüşümünü bir ailenin gözünden görmek güzeldi. -
Η μετάφραση του Α. Αλεξάνδρου είναι το πιο δυνατό σημείο των Αρταμάνοφ. 2.5 * για τους Ρώσους του Γκόρκι, οι οποίοι νοιάζονται μόνο για τα ερωτικά τους, ενώ η επανάσταση βρίσκεται προ των πυλών.
-
لن انسى يوما بحثي المضني عن هذه التحفه في كل مكان وايجادها بهذه النسخه ومن ترجمة منير البعلبكي لم اكاد اصدق عيني حين وجدتها في محلٍ عتيق مليءٌ بالحياة والتاريخ بين صفحات الكتب النادره والعتيقه حين وقفت منذهله ومحتاره اي التحف سأقتني و الذي لم يكن احدٌ ليلقِ بالاً له وابتياعي لها وتحمسي الشديد لقرائتها
فكلما جئت لقرائتها تخطر ببالي انني لم اكن مستعده للخوض في عالم غورگي و الابحار بين كلماته ��لعميقه ولكن في ذلك اليوم الذي قررت به ان اشرع في قرائتها وقد طفح كيلي ولم اعد استطع الانتظار اكثر
كان يوماً مشمسا انذاك ومشرقا ينبئ عن ايجابيةٍ للبدء بها وكأن الشمس تهنئي لبدايتي مع مكسيم
ومنذ بداية صفحات الروايه وانا اريد ان التهم المزيد من كلمات وصفحات غورگي اريد ان انهيها قبل ان ابدأ بها.
.
من الروايات ذات الفكره العميقه (يمكن القول انها رواية سياسيه تعنى بالعمل) ذات لغه وحشية صارخة وهادئة. يؤرخ غوركي للحكم قصير العمر لعائلة محررة حديثًا من الأقنان المنزليين كبرجوازيين محليين والتدهور الاجتماعي والأخلاقي الذي مروا به على مدى ثلاثة أجيال.
حيث ذكر مكسيم النفس البشريه وما يحدث لها من اختلاجات بشريه ونفسيه لأبناء روسيا في ذلك الوقت خاصه والعالم عامه حيث يبحث عن فكرة ماالذي يستفاده العالم مني؟ هل عشت حياتي كما اريدها ام كما يريدها الاخرون؟ والكثير من الاسئله الاخرى التي ولابد ان تفكر بها يوما ما ومحظوظ من يجد الاجابه
لقد استمتعت بهذه الملحمة العائلية التي تدور احداثها في روسيا من وقت تحرير العبيد حتى الثورة البلشفيه واضطراب الوضع السياسي لروسيا حيث انه كان وقتًا مضطربًا في تاريخ روسيا ، لكن غوركي وضع قصته في قرية بعيدة عن مراكز الثورة وركز على كيفية تأثير الاضطرابات المجتمعية على مجتمع صغير.
كان عمل عائلة أرتامانوف هو نسج الكتان اوضح غورگي ثقة ايليا في بدء مصنع من الصفر وإقناع السكان المحليين بزراعة الكتان لمشروعه. حيث انه كان شخصية قوية تسخر من الناس لكنهم فهموا أيضًا كيفية التعامل معهم وتبعه الفلاحون المحليون بسعادة. الابن الذي استولى على المصنع فعل ذلك من منطلق الإحساس بالواجب بدلاً من الشغف بالمصنع الذي كان يتخيله كوحش. حيث سلط الضوء غورگي على ان كم هي مؤلمه وممله تلك الحياة التي لا نختارها والتي ننقاد لها بواسطة ايمان شخص اخر بها ولست انت عندما تحسد شخصاً اخر وتكن له مشاعر الكراهيه فقط لانه فعل اشياء لم تستطع فعلها او تتبنى شخص اخر لتزرع فيه افكارك التي تربيت عليها وعند رفضه لتلك الفكره تتفاجأ بأفكارهم المختلفه عنك وتقول في نفسك فعلت هذا من قبله ولم اعترض عليه لماذا لا يفعله من دون رفض انه مخبول او ان افكار أشخاص مخبولين اثرت عليه او تحب شخصاً لانه على النقيض منك تجد فيه مالم تجده في نفسك او تبغض شخصاً اخر فقط لانه يشبهك كم هو مؤلم ان ترتعب وان تتجب لقائك مع نفسك تكون حياتك فقط بغضك لاشخاص انجزوا اشياء عجزت عن انجازها او واجهوا وتقبلوا انفسهم بعيوبهم حيث كان يفضل بيوتر أن يكون مزارعا وفقد الاتصال بالعمال. يبدأ استياء الفلاحين في الغليان مع تولي الجيل الثالث زمام الأمور حيث التحول الجيلي وما رافقه من تحول وتبدل في الافكار والتوجهات والافعال والمفارقات التي لا تنفك الاباء والابناء من التسائل لماذا لا يفهم احدهم الآخر؟
قصة عائلية ، رواية غوركي تؤرخ لثروات عدة أجيال من العائلات بين تحرير الأقنان وكارثة الحرب العظمى والثورة البلشفية اللاحقة. إن بدايات ونمو الطبقة البرجوازية يرويها فنان قصير النظر يقدم الوصف التالي للعمال: "الجميع يعيش من أجل العمل ، ولكن ما إذا كان الرجال يعيشون من أجل أي شيء يتجاوز عملهم لا يمكننا رؤيته". يمكن رؤية أن قصر النظر هذا من شأنه أن يساهم في نجاح البلاشفة يمكن رؤيته في ارتباط المؤلف الطويل بلينين. على الرغم من ذلك ، فإن الرواية هي صورة جيدة لروسيا قبل مجيء السوفييت
اما الترجمه فليست هناك اي حاجه لذكري المترجم العملاق منير البعلبكي الذي اذا رأيت كتاب من ترجمته اقتنيه من دون اي سؤال. ♥️
وها انا ذا قد اكملتها واشعر بفراغ كبير اشتقت لهم منذ الآن 💔
#هاله -
Earlier this year I read “Mother” by Gorky and thought it one of the worst novels I have ever read. When I collected this monster from the library my heart sank. Physically, the book in my hands – published in the Union of Soviet Socialist Republics for the edification of those in capitalist countries – had the feel and elegance of a large brick. Gorky’s Mother had all the style, elegance and subtlety of a particularly coarse brick, so could this possibly be any better?
Well, it is a great deal better than “Mother”. That hardly surprised me (what could be worse?), but what really did surprise me was how enjoyable I found this. Yes, it has Gorky’s characteristics fully on display: his thuggish, low-browed, Bolshevik brutalism. As a chronicle of human squalor Gorky is not in the same league as Zola. Not a single character is remotely likeable. The whole tale is meant to illustrate the “truth” of Marxist historical processes and everything is made to conform to that. And yet...there is a fascination about this, in all its savage coarseness, which kept me turning the pages. Gorky may be a brute but he tells a good tale. -
«Дело Артамоновых» Максима Горького — семейная хроника трех поколений Артамоновых, владельцев ткацкой фабрики в одном из русских захолустных городов, которая дана на фоне общественного развития страны с 1861 по 1917 год. «Чтобы узнать, почему мы, русские, всегда оставляем что-нибудь недоделанным, недосотворенным. Потому, наверное, мы сами в чем-то недоделанные, недосотворенные и не знаем, как что-нибудь можно достойно доделать. Более того, мы даже не пытаемся и пытаться не собираемся...»
-
Kuşaklar üzerinden herhangi bir olayın etkilerini, sosyal değişiklikleri ya da genel olarak kurguyu anlatma fikri teoride kulağa güzel gelse de bence kağıda döküldüğünde çok zorlama bir eser ortaya çıkarıyor. Cevdet Bey ve Oğulları, Yüzyıllık Yalnızlık ve şimdi de Artamonovlar ile birlikte bu fikrim iyice pekişti.
Artamonovlar çarın toprak köleliğini kaldırması sonucunda birikim yapıp iş kurma imkanı elde etmiş bir aile. Bu ailenin kuşak kuşak hayatını okuyoruz. Gorki'nin okuduğum ilk kitabı olduğu için doğru bir kanı mı bilmiyorum ama sanki her cümlenin altında bir şeyler öğretme, toplumsal mesaj verme kaygısı var gibiydi ve bu beni rahatsız etti. E bir de kuşaklar üzerinden bir anlatım olunca benim için çok sıkıcı bir okuma oldu ne yazık ki.
Karakterin hiçbiriyle bağ kuramadım, sevemedim. Gerçekten bu tip kitaplarla ilgili üçüncü ve son denememdi, bir daha böyle kuşak hikayelerine bulaşmayacağım.
Geçenlerde okuduğum Babalar ve Oğullar kuşak çatışmasını çok daha güzel anlatan bir kitaptı, Artamonovlar ne yazık ki kimseye tavsiye etmediğim bir kitap. -
İnsanlardan hafızayı çıkarmak gerek. Yoksa kötülük artar. İnsanlar yaşamalı, ölmeli; onların bütün kötülükleri, her tür saçmalıkları da onlarla birlikte yok olmalı. Başkaları dünyaya gelince kötü hiçbir şey hatırlamamalı, iyiler hatırlanmalı. Ben de hafızam yüzünden sıkıntı çekiyorum. Yaşlandım, huzur istiyorum. Ama nerde huzur? Huzur unutkanlıkta..
-
Είναι το πρώτο του Γκορκι που διαβάζω αλλά όχι το τελευταίο. Αφήνει όμως μια θλίψη μεγάλη για τη καταντια της ρώσικης ψυχής σε μεγάλη αντίθεση με τον Πολεβόι που δείχνει το μεγαλείο της.
Πολλούς Ρώσους διαβάζω τελευταία...πρέπει να το προσέξω 😳 -
Gorky's attempt to write a family saga spanning approximately 50 years from the emancipation of the serfs and the resulting rise of middle class capitalism which leads to the Communist revolution. The Artamonovs slowly lose interest in retaining control of their clothing factory with the advent of the 3rd generation. Gorky's theorises that capitalist ambition and energy become diluted in a family enterprise by the time the grandchildren come of age to take the reins. Loosely based on his reading of Henry Ford's memoirs and the Vanderbilt family history, he creates a distinctly Russian epic with characters doomed from the start. They're all mostly unlikeable and somewhat thinly sketched as Gorky is mainly determined to chart the historic inevitability of their decline. This is Social Realism after all.
His descriptions of the Russian landscape are sublime and an absolute highlight of this novel which while not wholly successful to my mind picks up pace in the second half as the families doom is sealed. -
İlya Artamonov, prensin yanında çalışan bir uşak iken, yıllarca sadakatle çalışmasının sonucunda keten fabrikası kurabilecek parayla yanından ayrıldı. İşini çocuklarına emanet etmişti. Kamburuyla yaşamak zorunda olan oğlu Nikita, işlerle uğraşmak yerine -tanrı inancından yoksun olmasına rağmen- manastıra sığınmıştı. Diğer çocukları işi yürütmeye çalışsalar da kaybettikleri şey özgürlükleri olmuştu. Çar devrilmiş, işçiler kazanmıştı.
"Nikita, ama belleği ona hüzünlü bir atasözünü fısıldıyordu: 'Sevmeden yaşamak acıdır, seversen de iki kat acıdır.'" -
The Artamonovs are a difficult family to like, dysfunctional in many ways they don't seem to like each other. The Artamonov Business or Decadence as this version is called follows the family across three generations. The majority of the central characters are male with the women appearing as only minor characters.
-
Gorki é hoje o nome de uma cidade russa, nome que sucedeu a Nizhny Novgorod. O perpetuar de uma imagem e personalidade imponente no curso da história e identidade da nação russa. Antes da sua ascensão, os seus primeiros anos são marcados por experiências e ocorridos dolorosos, levando-o a adotar o pseudónimo Máximo Gorki, assim que enverga na carreira literária, em que a palavra “Gorki” se traduz para “amargo”, em detrimento do seu nome original Alexei Maximovich Peskov. Estas vivências conduziram a um caráter autobiográfico predominante nas suas obras, que, a partir dos seus vinte anos, alia aos ideais revolucionários e socialistas. A eclosão da revolta socialista no seio da sociedade russa e a relevância deste tema na literatura de Gorki valeram-lhe o epíteto “escritor do povo”. Apesar de ocasionais divergências com os cabecilhas socialistas, como exemplo maior os contratempos vividos com o seu grande amigo Lenin, renegação a comportamentos e condutas bolcheviques e sucessivos exílios do seu país natal, Gorki manteve-se sempre fiel aos seus ideais políticos, tendo, posteriormente, uma outra distinta marca na governação de Estaline. Canalizado pelo socialismo crescente, Gorki procura, nos seus romances, explorar as parcelas da sociedade desprezadas, subjugadas e precárias, como os vagabundos e operários. Nesta temática, centra-se o seu romance “A Família Artamonov”, datado de 1925. Acompanhamos o desenvolver de tr��s gerações dos Artamonov, numa evolução temporal discreta. O autor presenteia os leitores com as veleidades, desafios, hostilidades, alegrias e tristezas da mesma família, através de um conjunto vasto de personagens singulares e cristalinos. São desafiados os preceitos familiares, a força e opressão do regime czarista e o aparecimento das primeiras revoltas populares. Não obstante o tema relativamente comum no panorama da literatura mundial, Gorki alcança mestria quando a partir de um tema vulgar, sulca e incute as regalias de um socialismo que procurou afastar uma perniciosa monarquia czarista, ao mesmo tempo que exprime o quotidiano de um meio rural russo no período de transição política.
-
I enjoyed this family saga set in Russia from the time of the Emancipation of the serfs until the Bolshevik Revolution. It was a tumultuous time in Russia's history but Gorky set his story in a village far from the centres of revolt and concentrated on how the societal upheavals affected a small community. The Artamatov family's business was to weave flax into linen. The first in line was a freed serf who had the confidence to start a factory from scratch and persuade the locals to grow flax for his enterprise. He was a strong character who taunted people but also understood how to deal with them and the local peasants followed him happily. The son who took over the factory did so out of a sense of duty rather than passion for the factory which he fancied as a beast. He would much rather have been a farmer and he lost touch with the workers. The resentment of the peasants begins to simmer as the third generation takes over. One son becomes an intellectual and joins the socialists in the city, one is still a Tsarist but is impatient with his father's resistance to change and the third is sympatheitc to the rise of the workers. The retainer, Tikhov Vialov, who remains a loyal yardman throughout his life despite knowing all the family's dirty secrets cannot forgive Nikita, the hunchback who retires to a monastery because he is unrequited in love, for destroying his faith in religion but not replacing it with anything in which he can believe. Against the backdrop of the Japanese War and then the First World War, the old structure of society is broken down as mistrust is all pervasive.
-
I’d describe the tone of this novel as a stark yet calm brutality. Gorky chronicles the short-lived reign of a newly liberated family of household serfs as provincial bourgeois and the social and moral decline they undergo over three generations. It is punctuated by three murders: the first, an undepicted murder by Artamonov Sr. of a factory hand, the second when Peter Artamonov brutally murders his son’s childhood friend with delusions of protecting him from bad influence, and the third an abortive murder borne of paranoia that is completed in reverse when Yakov Artamonov is killed randomly on a train fleeing Dromov. The bulk of the novel revolves around the absolute moral decay of Peter Artomonov, the eldest son, as he drifts into alcoholism, infidelity and misanthropy over the course of the factory amassing wealth. Gorky traps the reader so thoroughly in this twisted perspective that the Bolshevik revolution and the seizing of the family property comes at the end not as a triumph as it is historically but a relief. A requiem for the pitiable Russian bourgeoisie, never to become fit to rule on their own
-
After the peasants are freed, Artamanov Sr moves to a new town and starts a linen factory. He brings his wife and sons. The townspeople are not sure they trust him or like him, or that they want a factory. But he quickly marries his oldest son to the daughter of a local widow, and is then part of town life.
As he ages his sons grow, have children, and Sr dies. Then the grandkids become involved in the business and have kids of their own.
This is, of course, all going on in the late 1800s/early 1900s. The Artamonovs, though previously owned themselves, are now merchants and thus not trustworthy. And their lives are somewhat decadent, with lots of food and alcohol, traveling to Moscow and back, and marrying daughters off to other wealthy merchants so they leave the town. The factory runs itself, they just take, while the townspeople pour their lives into working for them. Some of the Artamanovs worry about the peasant uprisings and talk, but most just go about their business.
Not a long book, but I would it slow going. -
Historia de tres generaciones en la Rusia anterior a la Revolución y que finaliza con ésta.
Aunque hay algo de política, me quedo con las relaciones entre las distintas generaciones, desde el creador de la empresa hasta los nietos, cada uno ve la vida de manera distinta, se va produciendo una evolución que no siempre tiene que ser positiva y que finaliza con la Revolución.
Hay un testigo de toda la historia que es el portero de la fábrica, que todo lo sabe y todo lo calla.
La novela tiene un estilo rápido, va al grano, si poner ni palabras ni páginas de más y cuando hay un hecho importante en la historia se cuenta sin rodeos, tal y como ocurren en la vida real, de pronto, sin preparación previa.
Buena novela de la historia de Rusia y de la sociedad, con unos personajes que acaparan a todos los estamentos, desde la burguesía hasta los pobres. -
Jedna od onih knjiga koje teraju da pogledamo u delove sebe koje ne želimo da gledamo previše. Za mene to je to bio generacijski strah. Kako vizija jednog pokoljenja, izgrađena marljivo može olako, bez truda već u sledećem propasti. Tako je i sa Artamonovima. Kao Dobrica Ćosić, Maksim Gorki prati porodicu kroz tri generacije. Priča počinje sa ulaskom kapitalizma u Carsku Rusiju i počecima industrijalizacije. A završava se - logično, boljševičkom revolucijom čuvenog oktobra. Porodica Artamonovih dolazi u zabit Carstva i gradi fabriku. Kao organizam i selo raste, postaje omanji grad i komplikuje se. Sa njime i životi ljudi koji su vekovima navikli jedan način života. Kao i svi ruski romani, i ovaj je obavijen nitima dekadencije, surove istine, mraza, ljudske ćudljivosti i na kraju nam nudi samo prihvatanje. Da li hoćemo da prihvatimo na šta su sve sposobni ljudi ili ne. Prija li nam naša čaura ili bi pre da, hrabro i bolno, širom otvorimo oči. Kroz porodicu Artamonovih vidimo sve dobro i loše u čoveku. Kao da su Dostojevski i Jung usmeravali pero kojim je pisan roman.
-
Большая книга требует приложения больших усилий для её написания, если автор не является графоманом. Горького не обвинишь в желании писать ради необходимости ежедневно создавать определённое количество печатных знаков. Ему потребовалось два десятка лет, чтобы создать новое крупное произведение. Но о чём оно должно было быть? Писать о новой жизни не так легко, ибо непонятно, к чему она вела советское государство. А вот вспомнить о прошлом было легко, особенно в связи с наконец-то победившей революцией. Требовалось показать, как существовали люди, дожив до отречения царя.
(c) Trounin
